႐ြာေရာက္လာတာတစ္ပတ္ေက်ာ္ၿပီခုမွပင္စာရင္းမ်ားကိုစကိုင္ရသည္။မအားလို႔မဟုတ္။ကိုယ့္ဘာသာေလွ်ာက္သြားလိုက္ပ်င္းလိုက္ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္၏။စာရင္းေတြကစစ္လွ်င္ျမန္ပါသည္။ပီနံအိတ္တစ္အိတ္ကိုဖြင့္ကာအထဲမွလယ္ဂ်ာစာအုပ္မ်ားကိုခြဲလိုက္သည္။ဝင္ေငြထြက္ေငြစာရင္း၊အသုံးစရိတ္စာရင္း၊လခစာရင္းအစုံစုံကိုခြဲထုတ္ထားလိုက္သည္။ကိုယ္တိုင္လိုက္စစ္ေဆးရမည္မ်ားကိုေတာ့ေနာက္ရက္မွသြားၾကည့္ေတာ့မည္။ဒီေန႕ေတာ့မထစတမ္းစာရင္းစစ္မည္ဟုေတြးထား၏။အလုပ္လုပ္ရန္ေနရာကိုအိမ္ေရွ႕သရက္ပင္ႀကီးေအာက္တြင္ေနရာေပးထားေသာေၾကာင့္အရိပ္ရ၏။ၿခံစည္းရိုးႏွင့္လည္းနီးသျဖင့္အျပင္ကျဖတ္သြားေသာ႐ြာသူ႐ြာသားမ်ားႏွင့္လွည္းမ်ားကိုေတြ႕ေနရ၏။ေခါင္းမေဖာ္တမ္းလုပ္ေနရင္းႏွင္းပြင့္ႏွင့္မမႀကီးခင္ျပန္ေရာက္လာသည္။ေနေတာင္မြန္းတည့္ေနၿပီပဲ။

အစ္မသေျပ ေန႕လည္စာစားၿပီးၿပီလား

မစားရေသးပါဘူးႏွင္းပြင့္ရယ္ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ အလုပ္ေတြကမ်ားေနတာ ခုမွပဲကိုင္ရတယ္

ႏွင္းပြင့္တို႔လဲမစားရေသးဘူး မမႀကီးခင္ကအစ္မသေျပစားမွစားၿပီးပါ့မလားစိုးရိမ္တယ္ဆိုလို႔ျပန္လာၾကတာ တစ္ကယ္ကမဆာၾကေသးဘူး

ႏွင္းပြင့္စကားေၾကာင့္မမႀကီးခင္ကိုၾကည့္ကာၿပဳံးျပလိုက္သည္။မမႀကီးခင္ကရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႕ၾကည့္ေကာင္းသူျဖစ္သည္။ဘာမွမျပင္မဆင္ပဲဆံပင္ကိုခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့စည္းထားသည္မွာလိုက္ဖက္လွ၏။အၿမဲမ်က္ႏွာထားတည္ေနတတ္သည္ကပင္မမႀကီးခင္ၾကည့္ေကာင္းရျခင္းမ်ားထဲကအေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္မည္ဟုေတြးမိသည္။

အစ္မသေျပ အစ္မသေျပ

ေဟ

  မမႀကီးခင္ကိုၾကည့္ေနမိသည္မွာဘယ္ေလာက္ၾကာသည္မသိ။ႏွင္းပြင့္ေခၚကာမွသတိျပန္လည္လာသည္။သူ႕ကိုေငးေနသည္ကိုအထင္လြဲမည္စိုးေသာေၾကာင့္မမႀကီးခင္ကိုထပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လမ္းမဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူထားသည္။

အစ္မသေျပ ဘာေတြေငးေနျပန္တာလဲ ထမင္းစားမယ္လို႔

ဒါဆိုလဲစားၾကတာေပါ့

  ႏွင္းပြင့္နဲ႕အတူအိမ္ေပၚကိုတက္ေတာ့မမႀကီးခင္ကေနာက္မွလိုက္ပါလာသည္။ဟိုတစ္ခါအေၾကာ္သည္အေဒၚႀကီးေျပာသည့္မမႀကီးခင္ကေထာင္က်ဖဴးသည္ဆိုေသာအေၾကာင္းကိုေမးခ်င္ေနမိသည္။သို႔ေသာ္လည္းသူ႕အေၾကာင္းကိုအရမ္းစပ္စုေနသည္ဟုထင္မွာေရာ ၊ ထိုအရာကေမး၍မသင့္ေတာ္သည္ကတစ္ေၾကာင္းမို႔ ေမးသင့္မေမးသင့္ေဝခြဲရခက္ေန၏။
စာရင္းမ်ားကိုအရင္ၿပီးေအာင္စစ္ၿပီးမွ
မမႀကီးခင္၏အေၾကာင္းမ်ားေနာက္ကိုလိုက္မည္ဟုဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

အစ္မသေျပ ထည့္စားေလ

စားပါတယ္ ႏွင္းပြင့္ရဲ႕

ပုံမွန္ဆိုႏွင္းပြင့္ခ်က္တာ ဒီေန႕ကစၿပီးမမႀကီးခင္ကသူခ်က္မယ္တဲ့ ခုဟာကမမႀကီးခင္ခ်က္ထားတာ

ထမင္းစားေနရင္းစကားမမ်ားရဘူးလို႔ငါေျပာထားတယ္မဟုတ္လားႏွင္းပြင့္

မမႀကီးခင္ကႏွင္းပြင့္ကိုဝင္ေငါက္ေလသည္။
သေျပညို႔ကိုဆူရမယ့္ဟာႏွင္းပြင့္အေပၚကိုသာမဲေနသည္။

ကြၽန္မေမးတာပါမမႀကီးခင္ ႏွင္းပြင့္ကိုမဆူပါနဲ႕

မမႀကီးခင္ကဘာမွျပန္မေျပာေပ။ထမင္းစားေသာက္ၿပီးေနာက္မမႀကီးခင္ကအရင္ဆုံးသူ႕အခန္းထဲသူဝင္သြားေလ၏။သေျပညိုလဲမမႀကီးခင္အေၾကာင္းမေတြးနိုင္ေသး။ေအာက္ထပ္ဆင္းကာအလုပ္ကိုသာဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။

ညေလကအရမ္းေအးျမပါ၏။သို႔ေသာ္လည္းရႉရွိုက္လို႔ေကာင္းေသာအခ်ိန္မ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ေလတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္အေဝွ႕တြင္တုန္တက္ကာၾကက္သည္းမ်ားထထသြားရ၏။

အစ္မသေျပ မမႀကီးခင္အိမ္ေပၚတက္လာခဲ့ေတာ့တဲ့

အစ္မလာခဲ့မယ္ေနာ္ ဒါေလးေတြသိမ္းခဲ့လိုက္ဦးမယ္

ႏွင္းပြင့္သိမ္းလိုက္မယ္အစ္မ အစ္မကအေပၚျမန္ျမန္တက္ေတာ့ ေတာ္ၾကာမမႀကီးခင္ကႏွင္းပြင့္ကိုဆူေနဦးမယ္

  ပစၥည္းမ်ားအားႏွင္းပြင့္ကိုသိမ္းေစကာအိမ္ေပၚသို႔အေျပးတက္လာခဲ့လိုက္သည္။အိမ္မႀကီးအလယ္ဆက္တီတြင္မမႀကီးခင္ထိုင္ေနသည္။

အႏြေးထည္ဝတ္ကေလးမ ျပန္ဖ်ားေနလိမ့္မယ္

ဟုတ္ကဲ့ ဝတ္လိုက္ပါ့မယ္

ဗိုက္ဆာလား တစ္ခုခုစီစဥ္ေပးမယ္

ကိစၥမရွိပါဘူးမမႀကီးခင္ မလုပ္ပါနဲ႕ေတာ့

သေျပညိုဆက္တီတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
သေျပညိုထိုင္သည္ႏွင့္မမႀကီးခင္ကထသြားဟန္ျပင္သည္။ထသြားေသာမမႀကီးခင္လက္ကိုသေျပညိုလွမ္းဆြဲထားလိုက္သည္။ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္လွမ္းဆြဲမိျခင္း။မမႀကီးခင္ကလည္ျပန္ၾကည့္လာသည္။လွမ္းဆြဲထားေသာလက္ကိုကပ်ာကယာျဖဳတ္လိုက္သည္။

ဟို ဟိုဟာ မအားဘူးလားမမႀကီးခင္

အားပါတယ္ ကိစၥရွိလို႔လား

ကြၽန္မ စကားေျပာခ်င္လို႔

မမႀကီးခင္ကျပန္ထိုင္ကာေျပာေလဟုေျပာ၏။ေျပာဆိုေတာ့လဲေျပာစရာစကားကမရွိေပ။ဘာေျပာရမလဲ။မမႀကီးခင္အေၾကာင္းေျပာျပလို႔ေျပာရင္ေကာင္းမလား၊ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေျပာရင္ေကာင္းမလား၊ထမင္းစားေကာင္းပါတယ္ေျပာရင္ေကာင္းမလား၊တည္းခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေျပာရမလား၊ဒါမွမဟုတ္အရမ္းေအးတယ္ေနာ္ေျပာရမလား၊အိမ္ေလးကေနခ်င္စရာေလးေျပာရမလား ဘာမွမသိေတာ့ေပ။
သေျပညိုစဥ္းစားေနတုန္းမမႀကီးခင္ကရီေမာလိုက္သည္။သေျပညိုအနည္းငယ္အိုးတို႔အမ္းတန္းျဖစ္သြားသည္။

ဘာျဖစ္လို႔ရီတာလဲ

က်ဳပ္ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆိုၿပီးဘာေျပာရမလဲမသိျဖစ္ေနတဲ့ပုံကခ်စ္စရာေကာင္းေနလို႔

အိပ္ရာေဘးတြင္ခြၽတ္ထားေသာလက္ပတ္နာရီကိုယူၾကည့္လိုက္သည္။၁၁နာရီခြဲ ။ အခုခ်ိန္ထိအိပ္လို႔မရေသးေပ။
ခ်စ္စရာေကာင္းေနလို႔ဟူေသာစကားကပဲ့တင္ရိုက္ေန၏။နားႏွစ္ဖက္ကိုလက္နဲ႕ပိတ္ကာမ်က္လုံးကိုအတင္းမွိတ္လိုက္သည္။မမႀကီးခင္၏မ်က္ႏွာကေပၚလာသည္။မဟုတ္ဘူး ေဒၚခင္ႏြဲ႕ေမကငါ့ကိုအတတ္ပညာေတြနဲ႕မ်ားျပဳစားထားတာလား။
ဒီကိုေရာက္ထဲကသူ႕အေၾကာင္းကိုပဲစိတ္ဝင္စားေနတယ္။ခုလဲသူ႕အသံနဲ႕သူ႕မ်က္ႏွာကိုပဲျမင္ေယာင္ေနျပန္ၿပီ။ဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္။တစ္ညလုံးလူးလိမ့္ကာေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးျဖင့္မနက္လင္းၾကက္တြန္ကာနီးမွအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

                    -------------------------