ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဂျေဝင်မှုနှင့် ငါတို့ရဲ့ည

Background color
Font
Font size
Line height

‌"ကျားရွေ့ ဟိုရောက်ရင် ငါအနားမှာနေကြားလား"

"ဟုတ်ကဲ့မောင် ငါမောင်အနားကတစ်ဖဝါးမှမခွာဘူး"

ဒီနေ့ ကုန်ကျစ်ယွမ်ရဲ့ကုမ္မဏီနှစ်ပတ်လည်မကိုဖိတ်တာကြောင့် ဇာတ်လိုက်ရယ် ယင်လိန်ရယ်သူရယ် သွားခြင်းဖြစ်သည်။

"Host အနံ့သတ်မကောင်းဘူး"

"ဟင်ဘာဖြစ်လို့လဲ နံ့နေလို့လား ငါသေချာရေမွှေးဆွတ်ထားပါတယ်"

"အော် hostရယ် တုံးလိုက်တာ အနံသတ်မကောင်းဘူးဆိုတာ hostတို့တစ်ခုခုဖြစ်နိုင်တယ်လို့ပြောတာ"

"မသိဘူးလေ ငါက ငါကိုယ်ကနံ့တယ်ထင်နေတာလေ"

"သတိထားအုံးhost"

"အေးပါ"
______________________________________
"Ceoရန်အန်းတို့လာပြီးလား ကျွန်တော်ကမျော်နေတာဒီဘက်က ထျန်ကျားရွေ့နော်
ကိုယ်မင်းနာမည်ကို စုံစမ်းထားတယ်"

ရန်အန်းသူတစ်ယောက်လုံးကိုရှေ့မှာထားပြီး ကျားရွေ့ကိုစကားပြောနေတဲ့ ထိုကုန်ကျသမတ်စ်ယွမ်ကြောင့် ရန်အန်းမျက်နှာကတင်မဲ့နေကာ ကျားရွေ့ရဲ့ခါးကိုသူဘက်ဆွဲဖတ်လိုက်ပြီး သူအပိုင်းဆိုတဲ့မျက်နှာဘေနဲ့ကုန်ကျစ်ယွမ်ကိုကြည့်နေတော့သည်။

"တကယ်တော့ ကုန်ကျစ်ယွမ် အရမ်းကြီး စုံစမ်းစရာမလို့ပါဘူး ရန်Groupရဲ့သမတ်လို့ရိုက်ရှာလိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့အတူ ကျွန်တော်အမျိုးသားကို ခင်ဗျာရှာတွေ့ပါလိမ့်မယ် ဟုတ်တယ်နော် အချစ်"

ရန်အန်းရဲ့အချစ် လို့ခေါ်သံကြောင့် ကျားရွေ့အံ့ဩသွားတော့သည်။ဇာတ်လိုက် ဇာတ်လိုက်ကသူကိုအချစ်လို့ခေါ်လိုက်တာလား ဘုရားရေ ငါ ရင်တွေခုန်နေတယ်.

"အချစ်ကမောင့်စကားကိုမထောက်ခံဘူးလား"

အံ့ဩနေတုန်း ရန်အန်းရဲ့စကားကြောင့်

"ငါမောင်ရဲ့ချောမောမှုမှာရင်ခုန်သွားလို့ပါ..."

ယင်လိန်နဲ့ ကုန်ကျစ်ယွမ် သူရှေ့ကနှစ်ယောက်ကြောင့်ခွေးစာတွေစားနေရသလို့ခံစားသွားရသည်။ရန်အန်းကတော့ ကျားရွေ့ရဲ့အပြောကြောင့်ပြုံးမိသွားတော့သည်။

"ဒီက ကုန်ကျစ်ယွမ်နော် ခုနက ကျွန်တောအမျိုးသားပြောတာ အမှန်ဘဲ ရန်အန်းလို့ရိုက်ရှာလိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော်ကိုပါတွေ့ရလိမ့်မယ်
ရန်groupရဲ့ဥက္ကဌရန်အန်း၏အမျိုးသား
ထျန်ကျားရွေ့ဆိုပြီးတော့"

"ဟားဟား ကြားထားတဲ့သတင်းတွေကမှားနေတာလားမသိဘူးရန်ဥက္ကဌ"

"ဘာသတင်းတွေများကြားထားလို့လဲ"

"ဥက္ကဌရန်တို့က မိဘပေးစားလို့ယူထားကြတာတဲ့ ဥက္ကဌရန်ကအရမ်းပွေတယ်ဆို ထျန်ကျားရွေ့ကလဲဘာမှမပြောဘူးတဲ့"

ကုန်ကျစ်ယွမ်ရဲ့စကားအဆုံးပျက်ယွင်းသွားတဲ့ ဇာတ်လိုက်မျက်နှာကြောင့်

"ကုန်ကျစ်ယွမ်ကြားထားတဲ့စကားတွေကမှန်ပင်မဲ့တချို့တလေကမှားနေတယ်"

ကျားရွေ့စကားကြောင့် ရန်အန်းကသူကိုကြည့်လာတော့သည်။

"အမှန်က မောင်နဲ့သူကမိဘပေးစားလို့ယူတာမှားနေတာက မောင်ကပွေချင်လို့ပွေတာမဟုတ်ဘူး မောင်က ကျွန်တော်သဝန်တိုမတိုစမ်းတာ မောင်က ကျွန်တော်ကလွဲရင် ဘယ်သူကိုမှလူမထင်ဘူးလေ ဟုတ်တယ်မလားမောင်"

"အင်း....မောင်အချစ်ကလွဲကျန်တာဘယ်သူကိုမှမမြင်တော့ဘူး"

ခွေးစာတွေစားနေရတော့ ယင်လိန်နဲ့ကုန်ကျစ်ယွမ်-😑
******************
အမှောင်တစ်နေရာတွင်

"လီချင်းချင်းမင်းရဲ့အစီအစဉ်ကိုအောင်မြင်အောင်လုပ်ပါ"

"စိတ်ချပါသခင် ဒီ‌တစ်ခေါက် အောင်မြင်စေရပါမယ်"

ပွဲအတွင်း

"Ceoတို့ပါလား"

သူတို့ဝိုင်းနားကိုရောက်လာတဲ့ ဇာတ်လိုက်မကြောင့် ကျားရွေ့မျက်နှာက တည်တံ့သွားတော့သည်။

"အော် လီချင်းချင်း"

"ဒီမှာထိုင်လို့ရလား ဟိုဒီမှာက ချင်းချင်းနဲ့သိတာဆိုလို့ Ceoဘဲရှိတာမလို့ပါ"

ဇာတ်လိုက်မရဲ့စကားကြောင့်ကျားရွေ့အော့အန်ချင်သွားသည်။ဒီဇာတ်လိုက်မ သူကိုယ်သူ ချင်းချင်း လို့သုံးလိုက်တာလား။ သူရုပ်ကြီးမှအားမနာ မိတ်ကပ်တစ်ပိဿနဲ့
မရှိရှိတဲ့ တင် ကိုနောက်ပစ်ထားတာ ဖင်ပိန်းနာရိုးမှန်သိသားတယ်။ရင်ကျတော့လဲ ရှိသလိုလိုမရှိသလိုလိုနဲ့ ရင်ဟိူက်ကြီးဝတ်ထားတော့ ပိုဆိုး ရုပ်ကျတော့ အဘွားအိုကအမေခေါ်ရဲ့မဲ့ရုပ် ရေမွှေးကလဲ ခွေးသေပန်းအနံ့နဲ့ပြောရင် ကျားရွေ့မကောင်းဖြစ်တော့မယ်။စိတ်ထဲမှာတော့စိတ်ကြိုက်ပြောနေပင်မဲ့ အပြင်မှာတော့ပြုံးကာ

"အို ချင်းချင်းတစ်ယောက်ထဲဆို ထိုင်ပါ ဒါနဲ့ပါတနာမပါဘူးလား ချင်းချင်းကိုကြည့်ရတာရှိမဲ့ပုံလဲမပေါဘူး"

ကျားရွေ့ စိတ်ရင်းလိုလို အရွဲ့တိုက်စကားလိုလိုစကားကြောင့် ဇာတ်လိုက်မမျက်နှာကပျက်သွားတော့လဲအမြန်ထိန်းကာ

"ဟုတ် ချင်းချင်းကတစ်ယောက်ထဲပါ"

ပြောလဲပြော ဝိုင်သောက်နေတဲ့ဇာတ်လိုက်ကိုကြည့်ကာပြုံးလိုက်တဲ့ဇာတ်လိုက်မ။ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဘေးထိုင်ဖို့လုပ်နေတဲ့ဇာတ်လိုက်မကြောင့် ကျားရွေ့အမြန်တားလိုက်ရသည်။

"‌အဲမှာမထိုင်နဲ့"

ကျားရွေ့ရဲ့စကားကြောင့်ဇာတ်လိုက်မရော ယင်လိန် ဇာတ်လိုက်ကသူကိုကြည့်လာတော့သည်။

"ငါတစ်ယောက်လုံးရှိရက်နဲ့မောင်ဘေးနားကိုမိန်းကလေးဝင်ထိုင်တာမကြိုက်ဘူး ယင်လိန် မင်းနေရာကို သူကိုဖယ်ပေးလို့ရမလား"

သူဘေးနား‌တွင်ထိုင်နေတဲ့ ယင်လိန်ကိုမေးလိုက်ခြင်း

"ရပါတယ် ဟိုချင်းချင်း ဒီမှာလာထိုင်နိုင်ပါတယ်"

"ဒါနဲ့ ချင်းချင်းကို ဘယ်သူကဖိတ်တာလဲ"

"ဟို ကုန်ကျစ်ယွမ် ပါ ကုန်ကျစ်ယွမ်နဲ့က ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ"

"အော်.....ဒါဆို ဘာလို့ ကုန်groupမှာ အလုပ်မဝင်တာလဲ သူငယ်ချင်းဆိုအလုပ်ခန့်သင့်တယ်လေ မဟုတ်လား"

အဖြေမဲ့သွားတဲ့ ဇာတ်လိုက်မကိုကြည့်ကာ

ငါရှေ့လာပြီးပန်းနုသွေးလာဆောင်ချင်နေသေးတယ်။

"ဒါနဲ့ CEO..."

"အာ....ကျွတ်ကျွတ်..."

ဇာတ်လိုက်မရဲ့စကားမစရသေးဘူး ဖြတ်ပြောလားတဲ့ ကျားရွေ့

"ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အနံ့...အနံ့ တအားနံ့တယ် ခေါင်းတွေပါကိုက်လာတာ"

ကျားရွေ့ခေါင်ကိုကိုင်ကာ မူယာပိုစွာပြောလိုက်တော့သည်။ထို့အခါဇာတ်လိုက်ကသူကိုစိုးရိန်တကြီးကြည့်လာသည်။

"ဘာအနံ့လဲ...."

"ဟို ဟို...."

"ဘာလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အားနားလို့ ပြောရမှာ"

"အားနားစရာမလိုဘူးပြော"

"ဟို ချင်းချင်းရဲ့ရေမွှေးနံ့ကလေး တအားနံ့တယ်မောင် ငါခေါင်းတွေကိုက်လာတယ်"

"ရှင့်......"

သူစကားအဆုံး ဇာတ်လိုက်မရဲ့တအံ့တဩအသံထွက်လာသည်။

"လီချင်းချင်း မင်း ကိုယ်အမျိုးသားနားကဖယ်ပေးလို့ရမလား.."

"ဟို..ရပါတယ်မောင်ရယ် ချင်းချင်းကဒီပွဲရဲ့သူငယ်ချင်းလေး ငါအိမ်ပြန်နားလိုက်ပါမယ်...မောင်နေချင်သေးရင် နေခဲ့....."

"မနေဘူး မောင် ခင်ဗျာနဲ့လိုက်မှာ"

"ဒါဆို ပြန်ကြတာပေါ့ ချင်းချင်း ပြန်တော့မယ်နော်"

ဇာတ်လိုက်မကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာခဲ့သည်။မပြန်ခဲ့ ဇာတ်လိုက်မရဲ့ပျက်ယွင်းနေတဲ့မျက်နှာကိုမြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်ရသည်။ကျားရွေ့ အခန်းထဲအဝတ်အစားလဲနေတုန်း သူနောက်ကျောကိုဖတ်လာတဲ့ဇာတ်လိုက်ကြောင့်လန့်သွားတော့သည်။ဖတ်ရုံဘဲဖတ်တာမဟုတ်ဘဲသူလည်တိုင်တွေကိုပါလ်ုနမ်းနေတဲ့ဇာတ်လိုက်ကြောင့် ကြက်သီးမွေးတွေပါထကုန်တော့သည်။

"မောင်..မောင် ဘာဖြစ်..အ..."

"မောင်..မောင် ခင်ဗျာကိုလိုချင်တယ်"

ကျားရွေ့ ကြားလိုက်ရတဲ့စကားတွေကြောင့်အံ့ဩသွားတော့သည်။ထို့စဉ်ချမ်းနိရဲ့အသိပေးသံထွက်လာတော့သည်။

"Host ဇာတ်လိုက် ဆေးမိထားတယ်ဒါကြောင့်သူhostအကူညီလိုအပ်နေတယ်"

"ဘယ်လိုလုပ်ပြီးမိတာလဲ"

"ဇာတ်လိုက်မကြောင့်ပါ..."

"ဒီစပျစ်မ လက်ဖက်စိမ်းမနဲ့ကတော့ ထားပါ သူကူညီလို့ ငါတောင်ဆေးခပ်စရာမလို့တော့ဘူး"

"အချစ်..မောင်ခင်ဗျာကို..."

"ပြွတ်စ်"

ကျားရွေ့ ဇာတ်လိုက်ဘက်လှည့်ကာ နမ်းလိုက်တော့ သူခါးကိုထိန်းကာ ပြန်လည်နမ်းလာတဲ့ဇာတ်လိုက်။နမ်းနေရင် သူကိုပွေ့ပြီးကုတင်ဘက်သွားနေတဲ့ဇာတ်လိုက်။

"မောင်..ခင်ဗျာကို ပိုလိုချင်တယ် မောင်မင်းကိုချစ်ချင်တယ် မောင်ခင်ဗျာရဲ့အရာရာကိုပိုင်ချင်တယ်"

ဇာတ်လိုက်ရဲ့ ရီဝေဝေအကြည့်နဲ့အတူ။သူကိုယ်သူမောင်လို့သုံးနေတဲ့ဇာတ်လိုက်ကြောင့် သူရင်တွေခုန်လာတော့သည်။

"ငါက မင်းအပိုင်ဘဲ...ငါကိုစိတ်ကြိုက် ချယ်လှယ်လိုက်"

သူစကားအဆုံး ဇာတ်လိုက်ကနမ်းလိုက်တော့သည်။ဇာတ်လိုက်ရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုနမ်းနေရင်ဖြုတ်နေတော့ ဇာတ်လိုက်ကလဲသူအင်္ကျီတွေကိုချွတ်လာတော့သည်။နှုတ်ခမ်းကနေ့သူရဲ့လည်တိုင်ကိုနမ်းလိုက် ကိုက်လိုက်လုပ်နေရင် အောက်ကို ဖြေးဖြေးချင်း နမ်းနေတဲ့ဇာတ်လိုက် ထိုမှတစ်ဆင့် ထိုမှတစ်ဆင့်..အဆင့်တတ်သွားတဲ့ဇာတ်လိုက်။
ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ကျေနပ်အားရမှုနဲ့အတူ ညည်းညူသံတွေကြောင့် လမင်းကြီးခင်ဗျာတိမ်တွေထဲတိုးဝှေ့ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
‌______________________________________
တစ်ဖတ်တွင်

"ဖြောင်း"

"စောက်သုံးတစ်စက်မှမကျတဲ့ဇာတ်လိုက်မ နင်အစီစဉ်ဆိုတာ ဇာတ်လိုက်ကိုဆေးခပ်တာပေါ့ အခုနင်နဲ့ဘာမှမဖြစ်ဘဲ ငါ့အပိုင်နဲ့..ကျစ်..."

"သ သခင် ကျွန်မ"

"အခုကစပြီး ငါရဲ့အစီအစဉ်းအတိုင်းဆောင်ရွက်"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့သခင်"

"ငါနင်ကိုအခုသတ်ချင်နေတာ ဘာလို့လဲသိလား ဘာမဟုတ်ဇာတ်ကောင်က ငါအပိုင်ကို လွန်ကျူးနေလို့...."

"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်"

"တောင်ပန်းလို့ဘာမှမရဘူး စိတ်ချ နင်ပြစ်‌ကြွေးကိုနင်ဆပ်ရမယ်...လာခဲ့ကြ"

အခန်းထဲကို ဗခတောင့်တောင့် လူနှစ်ယောက်ဝင်လာတော့သည်။ဇာတ်လိုက်မကလဲ ဘာဖြစ်တော့မလဲဆိုတာသိသွားတာကြောင့်

"သ သခင် ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်.."

"မတောင်းပန်နဲ့ ငါကမသနားတတ်ဘူး ဟိုကောင်းတွေမင်းတို့လုပ်စရာရှိတာလုပ်"

"သခင် တောင်းပန်ပါတယ် သခင် အမှားကိုသိပါပြီး..ဒီလိုကြီးတော့"

"ကျစ်နာညီးတယ် ငါသွားပြီး မင်းတို့ရဲ့ပျော်စရာလေးကို ငါမဖျက်ဆီးတော့ဘူး"

ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့ ထိုလူ။မျက်နှာကိုmarkတပ်ထားပြီးတစ်ကိုယ်လုံးall black ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ထိုလူ။ထိုလူက ဘယ်သူလဲ.....
______________________________________

အစကပျက်တော့မလို့ဘဲ ဒါမဲ့ ဒီficကိုအမြန်အဆုံးသတ်ချင်နေတာနဲ့မနားတော့ဘူးလို့စဉ်းစားလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ ချမ်းကအမှောင်မရေးတတ်လို့အဆင်ပြေပါမလားမသိဘူး။ကျန်တာတော့ ကိုယ်ဘာသာဘဲ ဆက်မှောင်တော့။အမှောင်ဘဲဖတ်တာ မမှောင်တတ်ဘူးရယ်🤧။ချမ်းကိုvoteနဲ့cmမန့်ပေးလို့ကျေးဇူးပါရှင့်။

ချမ်း

Date- 27.1.2025(တနင်္လာနေ့)

စာလုံးပေါင်းမစစ်ထား။





You are reading the story above: TeenFic.Net