"သခင် ကျွန်မကို ‌ကျေးဇူးပြုပြီး နောက်ဆုံးအခွင့်အရေးပေးပါ"

"မင်းကိုဒီတစ်ခါတောင်အခွင့်အရေးပေးလိုက်ရင် ကျားရွေ့က ဟိုကောင်အပိုင်ဖြစ်တော့မှာ....."

"ဒီ ဒီတစ်ခါ အဲလိုမဖြစ်စေရပါဘူး..ကျွန်မမှာအစီအစဉ်ရှိပြီးသားပါ....."

"ဘာအစီအစဉ်လဲ...."

"ဒီလိုပါ..............."

ဇာတ်လိုက်မရဲ့ စကားအဆုံး မျက်နှာကိုmarkတပ်ထားတဲ့အမျိုးသားရဲ့မျက်လုံးတွေကပြုံးရိပ်ထင်သွားတော့သည်။

"ဒါမဲ့....သခင်‌ရဲ့အကူအညီလိုအပ်ပါတယ် ဒီအစီအစဉ်အောင်မြင်ဖို့ဆို"

"ကောင်းပြီ ငါကူညီပေးမယ်......"
______________________________________
"ကောင်းလား..."

"အွင်း ငါအရမ်းစားချင်းနေတာ"

"နောက်ခါဘာစားချင်စားချင် ငါကိုပြော"

"အင်း ယင်လိန်ကအကောင်းဆုံးဘဲ"

ယင်လိန်ရယ် ကျားရွေ့ရယ်ဒီနေ့အိမ်မှာ သရက်သီးသုပ်စားခြင်း။ဇာတ်လိုက်ကတော့ရုံးမှာပင်။

"ကျားရွေ့"

"အင်း...."

ယင်လိန်ရဲ့ခေါ်သံကြောင့် ကျားရွေ့ စားနေရင်မှထူးလိုက်ခြင်း

"မင်းကိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရတဲ့ အကိုကလေ သိပ်ကံကောင်းတာဘဲ မင်းကလေ လှတယ် မင်းရဲ့အပြုအမှုတွေက ချစ်စရာကောင်းတယ်"

သူကိုကြည့်ကာ ပြောနေတဲ့ယင်လိန်ကြောင့်ကျားရွေ့အစားတောင်နင်တော့မလိုပေ။
ယင်လိန်သူကိုအူကြောင်ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ကျားရွေ့ကိုကြည့်ကာ ပြုံးမိသွားသည်။

"ကျားရွေ့ကလဲကျောက်ရုပ်ကြီးကျနေတာဘဲ
ငြိမ်းသွားလိုက်တာများ......"

"ဟမ် အမ် မင်းကငါကိုရှက်ဖို့ကောင်းအောင်ပြောနေတာကို"

"ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ကောင်းတယ်ပြောတာကို"

".........."

"ကျားရွေ့စားစရာရှိတာကိုစားနှင့် ငါဖုန်းသွားယူလိူက်အုံးမယ် ခနနေဂိမ်းဆော့မှာဆိုတော့."

"အွင်း သွားလေ ငါလဲကုန်တော့မှာ"

"အွင်း......"

"Host သတိထားအုံး ကျွန်တော်အန္တရာယ်အငွေ့အသတ်တွေရနေတယ်"

"ဘာလဲ ကိစ္စကြီးတစ်ခုရှိလို့လား....."

"အဲလိုအနံ့အသတ်တွေရနေပါတယ်Host"

"အင်း ဂရုစိုက်ပြီးနေမှာရမှာပေါ့"

ကျွီး.......

ကားရပ်သံကြားတာကြောင့် ကျားရွေ့မျက်မှောင်အနည်းငယ်ကြုံ့မိသွားသည်။
မောင်များလို့ တွေးမိပင်မဲ့ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ရုံးဆင်းချိန်မရောက်သေးပေ။ဒါဆိုဘယ်သူများပါလိမ့်.......။အပြင်ထွက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့မြင်လိုက်ရတဲ့သူကြောင့် ကျားရွေ့ မျက်မှောင်တွေပိုကြုံမိသွားသည်။

"လီချင်းချင်း မင်းကဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ...."

"ရှင်ကိုကြည့်ရတာ ကို ကဘာမှမပြောထားဘူးထင်တယ်......."

"မင်းဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ဘယ်က ကိုလဲ....."

"ကို ဆိုတာက ရန်အန်းကိုပြောတာ....."

"မင်းကဘာလဲ လင်ဒအရူးလွန်သွားတာလား ကာမပိုင်ငါ‌ယောင်္ကျားကိုများ...."

"ဘာ....နင်လို့ကောင်ကများ ငါကို‌..."

ကျားရွေ့ရဲ့စကားကြောင့် လီချင်းချင်းစိတ်တိုသွားကာ ကျားရွေ့ကိုရိုက်ဖို့ပြင်လိုက်‌သည်။ထိုအချိန် လီချင်းချင်းရဲ့လက်ကိုလာကိုင်တဲ့လက်တစ်စုံ

"မင်းကများ ကျားရွေ့ကိုထိရဲတယ်...."

"ယင်လိန်....."

လီချင်းချင်းကိုစူရဲစွာကြည့်နေတဲ့ယင်လိန်။ဇာတ်လိုက်မကို အားနဲ့ဆောင့်တွန်းလိုက်တဲ့ယင်လိန်ကြောင့် ဇာတ်လိုက်မနောက်ပြန်လှဲတော့မည်ဟန်ဖြစ်သွားပင်မဲ့ဇာတ်လိုက်မကိုနောက်ကနေပွေ့ထိန်းလိုက်တဲ့ မောင်။

"မောင်..."

"ကို...."

"လီချင်းချင်း မင်းကိုငါအဲလိုမခေါ်နဲ့လို့ပြောထားတယ်လေ...."

"ကို ကလဲ....."

မောင်နဲ့လီချင်းချင်းကိုကြည့်ကာ ကျားရွေ့ရင်ထဲပူလာတော့သည်။ချမ်းနိပြောတဲ့အန္တရာယ်အငွေ့အသတ်ဆိုတာဒါများလား....

"ဒီနေ့ကစပြီး လီချင်းချင်း ဒီမှာနေလိမ့်မယ်..."

ကြားလိုက်ရတဲ့စကားသံကြောင့် ကျားရွေ့ မောင်ကိုစူးရဲစွာကြည့်လိုက်သည်။မောင်ကတော့သူအကြည့်ကိုမြင်တော့မျက်နှာအနည်းငယ်ပျက်သွားတော့သည်။

"မောင် ဘာတွေပြော‌နေတာလဲ သူကဘာလို့ဒီမှာနေရမှာလဲ"

"ရှင်အခုထိ နာမလည်သေးပုံဘဲ.. .."

"ဘာမှမရှင်းပြတာကို ငါကဘာကိုသွားနာလည်ရမှာလဲ ရူးနေတာလား"

"ရှင် ထားပါ အခုကျွန်မမှာ ကိုနဲ့ရတာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီး......"

"ဘာ......."

ဇာတ်လိုက်မရဲ့စကားကြောင့် ကျားရွေ့ရင်တွေပူလာတော့သည်။မောင်ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲထိန်းမရ‌ေအာင်မျက်နှာပျက်နေသည်။

"မောင် သူပြောတာဟုတ်လား...."

"မောင်တောင်းပန်ပါတယ်...မောင်"

"မောင် မင်းကိုငါတောင်းပန်ခိုင်းနေတာမဟုတ်ဘူး ရှင်းပြခိုင်းနေတာ....."

"သူနဲ့ကတစ်ခါဘဲမှားခဲ့တာ မောင်ကိုယုံနော်
မောင်လေ သူအပေါ်မှာဘာစိတ်မှမရှိဘူး...."

ကျားရွေ့ မောင်ကိုကြည့်ကာ ပါးပြင်ပေါ်တွေမျက်ရည်များကျလာတော့သည်။

"အကို အကိုဘာစကားတွေပြောနေတာလဲ ကျားရွေ့ဘက်ကိုလဲတစ်ချက်ငဲ့ကြည့်အုံးလေ"

"ငါတို့ကိစ္စကို မင်းဝင်ပါစရာမလိုဘူးယင်လိန်..."

"မောင် သူကိုကလေးမွေးပြီးတာနဲ့ သူနဲ့ပတ်သတ်စရာမရှိတော့ဘူး...."

မောင်ကိုကြည့်ကာ ကျားရွေ့ရင်နာရသည်။ကျားရွေ့ကအတ္တကြီးသည် ကိုယ်အပိုင်လို့သတ်မှတ်ထားရင် ဘယ်သူနဲ့မှမမျှဝေခြင်း။မျှဝေရမှဆိုလဲ သူထိုအရာကိုဘယ်လောက်တပ်မက်မက် စွန့်ပစ်ဖို့‌ဝန်မလေးပေ။

"ကောင်းပြီး လီချင်းချင်း ဒီမှာနေမယ်ဆို ငါဒီမှာမနေနိုင်ဘူး....."

"ကျားရွေ့...."

ကျားရွေ့ ပြောပြီး အိမ်ပေါ်ကသူအခန်းထဲတတ်ကာလော့ချလိုက်တော့သည်။နောက်ပါကခေါ်သံတွေကိုလဲလျစ်လျူရှုကာ။

"HOSTတကယ်ဘဲ အိမ်ပေါ်ကဆင်းမလို့လား..."

အဝတ်အစားတွေသိမ်းနေတဲ့ ကျားရွေ့အားချမ်းနိမေးလိုက်ခြင်း

"အေး ဇာတ်လိုက်မကို ဂရုစိုက်နေမဲ့ မောင်ကိုကြည့်ပြီးငါမနေနိုင်ဘူး....."

"ဒါဆို hostက ဇာတ်လိုက်မရဲ့အစီအစဉ်ကိုအထမြောက်အောင်ကူညီလိုက်တဲ့သဘောသက်ရောက်သွားလိမ့်မယ်...."

ချမ်းနိရဲ့စကားကြောင့် ကျားရွေ့အဝတ်ထည့်နေတာကိုခနရပ်ကာ‌....

"မင်းကဘာကိုပြောချင်တာလဲ..."

"hostတို့ပြဿနာဖြစ်နေတုန်း ဇာတ်လိုက်မနဲ့ ရန်အန်တို့ရဲ့ အကြောင်းကိုစုံစမ်းခဲ့တယ်...
ဒါမဲ့စုံစမ်းနေတုန်း ဇာတ်ကြောင်းကအဖျက်ခံလိုက်ရတယ်...."

"ဘယ်လို့ ဇာတ်ကြောင်းအဖျတ်ခံရတယ် ဟုတ်လား"

"ဟုတ်ပါတယ်Host ကျွန်မအထင် မကောင်းဆိုးဝါးsystemလက်ချက်လို့ထင်ပါတယ်"

"ထပ်ပြီး မကောင်းဆိုးဝါးsystemလက်ချက်လား..."

"ဟုတ်တယ်Hostဒါကြောင့်hostအိမ်ပေါ်ကမဆင်းတာအကောင်းဆုံးပါ ရန်သူကိုအနီးကပ်ထားပြီးစုံစမ်းတာအကောင်းဆုံးပါ...."

"ဟင်းးးးးကောင်းပြီးငါတို့အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့...."

ကျားရွေ့ချမ်းနိနဲ့ပြောပြီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ တံခါးပေါက်မှာစောင့်‌ေနတဲ့မောင်

"ကျားရွေ့...မထွက်သွားပါနဲ့ မောင်လီချင်းချင်းကိုအခြားနေရာမှာထားလိုက်မယ်.."

"သူကိုအခြားနေရာမှထားစရာမလို့ဘူး ဒီအိမ်မှာဘဲထားလို့ရတယ်.."

"ဒါမဲ့ ကျားရွေ့က..."

"ငါမောင်ကိုချစ်တယ် ခုနကဒေါသအလျောက်ပြောမိပင်မဲ့ ငါမောင်နဲ့မခွဲနိုင်ဘူး ဒါကြောင့် မောင်ရင်သွေးကိုလွယ်ထားတဲ့သူကို ငါကမောင်နဲ့ထပ်တူဂရုစိုက်ပေးပေါ့မယ်..."

ဇာတ်လိုက်ကသူစကားကြောင့်မျက်ရည်များကျကာ သူကြိပွေ့ဖတ်လာတော့သည်။

"မောင်လေ မောင်မင်းအပေါ်မှားခဲ့မိတယ် အဲဒီအတွက်မောင်တောင်းပန်ပါတယ်...."

"လူတိုင်းအမှားနဲ့မကင်းနိုင်ပါဘူးမောင်.."

"‌ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မောင်ကိုနာလည်ပေးလို့..."

ကျားရွေ့ ဇာတ်လိုက်ကိုပြန်ဖတ်ကာ မဲ့တစ်ချက်ပြုံးပြီးအောက်ထက်ကိုကြည့်လိုက်သည်။တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ဇာတ်လိုက်မရယ်...‌ငါအပိုင်ကိုထိရင်ဘယ်လို့မျိုးလဲနင်သိရလိမ့်မယ်.....
______________________________________

Helloချမ်းပြန်ပေါ်လာပြီး အစကမနေ့ကတည်းကတင်မလို့ဘဲ နေမကောင်းလို့မတင်ဖြစ်လိုက်ဘူး။ဒီနေ့တောင်နေမကောင်းတဲ့ကြားကတင်ပေးလိုက်ပါတယ်.....
ချမ်းကိုမေ့နေကြပြီးလားရှင့်.....တစ်ပိုင်းတစ်ပိုင်းကို upကြာပါလိမ့်မယ်ရှင့်။

Date -8.2.2025(စနေနေ့)