Unicode
အပိုင်း ၄၇၆ - နင် နဲနဲလောက် နူးညံ့သိမ်မွေ့လို့မရဘူးလား
"နင် နဲနဲလောက် နူးညံ့သိမ်မွေ့လို့မရဘူးလား!
မုရှောင်းရှောင် ရုတ်တရက် နာကျင်သွားတာကြောင့် အော်လိုက်မိတယ်။
ယင်းရှောင်ကျဲ သည် ပို၍ နူးညံ့သိမ်မွေ့ရန် တွန်းအားပေးခဲ့သည်။
"ဒါဆိုအဆင်ပြေလား?"
“အင်း ဒီလိုက ပိုကောင်းတာပေါ့…”
မုရှောင်းရှောင် ယင်းရှောင်ကျဲရဲ့ ဝန်ဆောင်မှုကို ခံစားဖို့ မျက်လုံးမမှိတ်ခင် ခေါင်းညိတ်ရင်း ပြုံးလိုက်တယ်။
ပုံမှန်အားဖြင့်၊ ယင်းရှောင်ကျဲ အမျိုးသားဖြစ်ကာ ဆံပင်တိုသောကြောင့် ဆံပင်ခြောက်ရန် ယူရတဲ့အချိန်က တိုတောင်းလေ့ရှိသည်။
တစ်ခါတစ်လေတစ်မိနစ်တောင် မလိုပါဘူး။
ဒါပေမယ့် သူမဆံပင်ကို မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် ခြောက်ပြီးတာတောင် စိုစွတ်နေပါသေးသည်။
သူ မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။
“မိန်းကလေးတွေ ဆံပင်က တကယ်ကို ဒုက္ခရောက်တာပဲ ။ အခြောက်ခံဖို့ အရမ်းအချိန်ယူရပါတယ်။ မင်းကိုယ်တိုင် ခြောက်လိုက်ရတာ မပင်ပန်းဘူးလား"
“ဟုတ်ပါတယ်၊ ဆံပင်ကို မှုတ်တဲ့အခါမှာလည်း ဒီလိုပဲ။ ငါ့လက်တွေ ညောင်းလွန်းလို့ ပင်ပန်းရတယ်”
လို့မုရှောင်းရှောင် က ပြန်ပြောပြီး သူမရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ အတူ ခေါင်းကို ယိမ်းနွဲ့နေပုံက ကြောင်လေးတစ်ကောင်လို ဖြစ်သွားစေခဲ့ပါတယ်။
ယင်းရှောင်ကျဲ သည် မုရှောင်းရှောင်၏ ချစ်စရာကောင်းသော ဘက်ခြမ်းကို မြင်နိုင်ရန် အတွက် သူမ၏ဆံပင်ကို ခြောက် အောင် လုပ်ပေးရတာက စိတ်ကူးကောင်းတစ်ခု ဖြစ်ကြောင်း ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသည်။
"ငါတို့ဒီလိုကြာကြာလုပ်ရင် ခြောက်သွားမှာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။"
မုရှောင်းရှောင် သူမဆံပင်တွေကို ထိကြည့်လိုက်တယ်။ ဆံပင်ရှည်ထားသောကြောင့် အကြာကြီးသုတ်ထား ပေမယ့် စိုစွတ်နေသေးသည်။
“အဲဒါက ဒီလိုပါပဲ။ ငါတို့မှာ ဆံပင်အခြောက်ခံစက်သာရှိရင်။"
“ဒါဆို ဒီမှာ ခဏစောင့်။ ငါထွက်သွားပြီး သူတို့မှာ ရှိမရှိမေးလိုပ်မယ်”
ယင်းရှောင်ကျဲ က မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို သူမအား ပေး၍ ထွက်သွားသည် ။
ဘတ်စကတ်ဘောအဖွဲ့တွင် ယောက်ျားလေးများသာ ပါ၀င်ပြီး ရေချိုးပြီးနောက် ခဏသာ အခြောက်ခံရန် လိုအပ်သောကြောင့် ဆံပင်အခြောက်ခံစက်အသုံးမပြုသည်မှာ ပုံမှန်ပင်ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့်မုရှောင်းရှောင် က ဆောလျင်စွာပြောသည်
"အဲဒါ မလိုပါဘူး! ငါတို့ အတန်းတွေလဲ ဆင်းနေပြီဆိုတော့ အိမ်ပြန်လိုက်ကြရအောင်။”
ယင်းရှောင်ကျဲ က သူမကိုကြည့်ကာ
“ရာသီဥတုက အေးနေပြီ။ မင်းအအေးမိရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။”
သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် မည်မျှ အားနည်းပျော့ပျောင်းသည်ကို သူ
မမေ့ခဲ့ပေ။ ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက အအေးမိပြီး ဖျားနာလွယ်သည်။
"Aiyo အအေးမိဖို့က ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ နင်ကိုယ်တိုင်လဲ မြင်ဖူးတာပဲ ။ ငါပြန်ရောက်တာကြာပြီ၊ အအေး တစ်ခါမှ မမိ သေးဘူး"
မုရှောင်းရှောင်သည် သူမ၏ဆံပင်ကို ပဝါဖြင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး သုတ်ပြီးနောက် ဘေးသို့ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။
ယင်းရှောင်ကျဲ သည် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။
"အဲဒီစကားတွေကို ပြန်သိမ်းထားပြီး ဖျားပြီးနောက်မှ မှန်မမှန် ပြော !"
"နင် ဘာလို့ဒီလိုပြောနေတာလဲ။ ရယ်စရာပဲ!"
ဤကဲ့သို့ အယူသီးသောစကားများသည် သူတို့၏မိခင်များနှင့် အဖွားမျိုးဆက်များသာပြောနိုင်သည့်အရာသာ မဟုတ်လော။
ယင်းရှောင်ကျဲ က သူမပါးကို ဖဲ့လိုက်ပြီး
"မင်းကလေ ငါ့ကို စိတ်ဆိုးဖို့ပဲ သိတယ်။ အားလုံးက မင်းအတွက် ပြောတာတွေပဲဆိုတာ မင်းမသိဘူးလား။"
ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးကိစ္စတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သေချာပေါက် ဘယ်တော့မှ အယူမသည်းသင့်ဘူး။
"ကောင်းပြီလေ၊ ငါကတိပေးတယ်၊ အအေးမမိ စေရဘူး ဟုတ်ပြီလား "
မုရှောင်းရှောင် က ဒါကို အလေးအနက်မထားဘဲ အပြင်ဘက်ကို အတူတူ လမ်းလျှောက်ထွက်လာရင်း သူ့လက်မောင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်သည် ။
"ကောင်းပြီ ဒါဆို အိမ်ပြန်ရအောင်။ ငါဗိုက်ဆာနေပြီ "
ပြိုင်ပွဲကစားပြီး တစ်နာရီနီးပါးကြာပြီးနောက် နားနေခန်းထဲတွင် ရှုပ်ယှက်ခတ်နေသည့်အချိန်ပြီးသွားတော့ ညနေစောင်းနေပြီဖြစ်သည်။
….........
ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းအပြင်ဘက်မှာ။
အန်းဇီရှင်းနှင့် သူမ၏ အတန်းဖော်များသည် စိတ်မရှည်စွာ စောင့်နေကြသည်။
ကောင်မလေးတစ်ယောက်က အန်းဇီရှင်းကို
"ဇီရှင်း ငါတို့ စောင့်နေတာကြာပြီ၊ ဘာလို့ မထွက်သေးတာလဲ။ ဇီရှင်း နင် ငါတို့ကို လိမ်နေတာလား။ သခင်လေးကျဲ ကို နင် လုံးဝ မသိဘူးလား"
အန်းဇီရှင်း က စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ သူမဖုန်းကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။
အခြားမိန်းကလေးက သူ့ကိုကြည့်ကာ သံသယစိတ်ဖြင့် မေးသည်
"ဇီရှင်း၊ နင့်မှာ သခင်လေးကျဲဖုန်းနံပါတ် တကယ်ရှိလား။ ဒါဆို ဘာလို့ သူ့ကို မခေါ်ရဲတာလဲ။ သူ့ကို ထပ်ခေါ်လိုက်လေ!"
အန်းဇီရှင်း သည် စောစောက ယင်းရှောင်ကျဲ ဖုန်းကို ခေါ်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း၊ သူမသည် ယင်းရှောင်ကျဲ ကို အနှောက်အယှက်ပေးရန် အလွန်အမင်း မဝံ့ရဲသောကြောင့် သူ့ဖုန်းကို ထပ်မခေါ်ဝံ့တော့ပေ။
ယင်းရှောင်ကျဲ ထွက်လာတာကို မတွေ့တာကြောင့် တံခါးဝမှာသာ ရပ်ပြီး စောင့်နေမိသည်။
အန်းဇီရှင်း က ပြုံးပြီး
"ဒီကျောင်းမှာ ဒုတိယထွက်ပေါက်ရှိမယ်လို့ နင်ထင်လား။ အဲလိုလဲ ဖြစ်နိုင်တယ်… သူတို့ ရေချိုးပြီးလို့ နောက်ထွက်ပေါက်ကနေ ထွက်သွားတာလား”
Translated By Esther Yam
Zawgyi
အပိုင္း ၄၇၆ - နင္ နဲနဲေလာက္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လို႔မရဘူးလား
"နင္ နဲနဲေလာက္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လို႔မရဘူးလား!
မုေရွာင္းေရွာင္ ႐ုတ္တရက္ နာက်င္သြားတာေၾကာင့္ ေအာ္လိုက္မိတယ္။
ယင္းေရွာင္က်ဲ သည္ ပို၍ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ရန္ တြန္းအားေပးခဲ့သည္။
"ဒါဆိုအဆင္ေျပလား?"
“အင္း ဒီလိုက ပိုေကာင္းတာေပါ့…”
မုေရွာင္းေရွာင္ ယင္းေရွာင္က်ဲရဲ႕ ဝန္ေဆာင္မႈကို ခံစားဖို႔ မ်က္လုံးမမွိတ္ခင္ ေခါင္းညိတ္ရင္း ၿပဳံးလိုက္တယ္။
ပုံမွန္အားျဖင့္၊ ယင္းေရွာင္က်ဲ အမ်ိဳးသားျဖစ္ကာ ဆံပင္တိုေသာေၾကာင့္ ဆံပင္ေျခာက္ရန္ ယူရတဲ့အခ်ိန္က တိုေတာင္းေလ့ရွိသည္။
တစ္ခါတစ္ေလတစ္မိနစ္ေတာင္ မလိုပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူမဆံပင္ကို မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ေျခာက္ၿပီးတာေတာင္ စိုစြတ္ေနပါေသးသည္။
သူ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္။
“မိန္းကေလးေတြ ဆံပင္က တကယ္ကို ဒုကၡေရာက္တာပဲ ။ အေျခာက္ခံဖို႔ အရမ္းအခ်ိန္ယူရပါတယ္။ မင္းကိုယ္တိုင္ ေျခာက္လိုက္ရတာ မပင္ပန္းဘူးလား"
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ဆံပင္ကို မႈတ္တဲ့အခါမွာလည္း ဒီလိုပဲ။ ငါ့လက္ေတြ ေညာင္းလြန္းလို႔ ပင္ပန္းရတယ္”
လို႔မုေရွာင္းေရွာင္ က ျပန္ေျပာၿပီး သူမရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ အတူ ေခါင္းကို ယိမ္းႏြဲ႕ေနပုံက ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လို ျဖစ္သြားေစခဲ့ပါတယ္။
ယင္းေရွာင္က်ဲ သည္ မုေရွာင္းေရွာင္၏ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ဘက္ျခမ္းကို ျမင္ႏိုင္ရန္ အတြက္ သူမ၏ဆံပင္ကို ေျခာက္ ေအာင္ လုပ္ေပးရတာက စိတ္ကူးေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရသည္။
"ငါတို႔ဒီလိုၾကာၾကာလုပ္ရင္ ေျခာက္သြားမွာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။"
မုေရွာင္းေရွာင္ သူမဆံပင္ေတြကို ထိၾကည့္လိုက္တယ္။ ဆံပင္ရွည္ထားေသာေၾကာင့္ အၾကာႀကီးသုတ္ထား ေပမယ့္ စိုစြတ္ေနေသးသည္။
“အဲဒါက ဒီလိုပါပဲ။ ငါတို႔မွာ ဆံပင္အေျခာက္ခံစက္သာရွိရင္။"
“ဒါဆို ဒီမွာ ခဏေစာင့္။ ငါထြက္သြားၿပီး သူတို႔မွာ ရွိမရွိေမးလိုပ္မယ္”
ယင္းေရွာင္က်ဲ က မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို သူမအား ေပး၍ ထြက္သြားသည္ ။
ဘတ္စကတ္ေဘာအဖြဲ႕တြင္ ေယာက္်ားေလးမ်ားသာ ပါ၀င္ၿပီး ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ခဏသာ အေျခာက္ခံရန္ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ ဆံပင္အေျခာက္ခံစက္အသုံးမျပဳသည္မွာ ပုံမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္မုေရွာင္းေရွာင္ က ေဆာလ်င္စြာေျပာသည္
"အဲဒါ မလိုပါဘူး! ငါတို႔ အတန္းေတြလဲ ဆင္းေနၿပီဆိုေတာ့ အိမ္ျပန္လိုက္ၾကရေအာင္။”
ယင္းေရွာင္က်ဲ က သူမကိုၾကည့္ကာ
“ရာသီဥတုက ေအးေနၿပီ။ မင္းအေအးမိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။”
သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ မည္မွ် အားနည္းေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည္ကို သူ
မေမ့ခဲ့ေပ။ ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက အေအးမိၿပီး ဖ်ားနာလြယ္သည္။
"Aiyo အေအးမိဖို႔က ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ နင္ကိုယ္တိုင္လဲ ျမင္ဖူးတာပဲ ။ ငါျပန္ေရာက္တာၾကာၿပီ၊ အေအး တစ္ခါမွ မမိ ေသးဘူး"
မုေရွာင္းေရွာင္သည္ သူမ၏ဆံပင္ကို ပဝါျဖင့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သုတ္ၿပီးေနာက္ ေဘးသို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္သည္။
ယင္းေရွာင္က်ဲ သည္ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္။
"အဲဒီစကားေတြကို ျပန္သိမ္းထားၿပီး ဖ်ားၿပီးေနာက္မွ မွန္မမွန္ ေျပာ !"
"နင္ ဘာလို႔ဒီလိုေျပာေနတာလဲ။ ရယ္စရာပဲ!"
ဤကဲ့သို႔ အယူသီးေသာစကားမ်ားသည္ သူတို႔၏မိခင္မ်ားႏွင့္ အဖြားမ်ိဳးဆက္မ်ားသာေျပာႏိုင္သည့္အရာသာ မဟုတ္ေလာ။
ယင္းေရွာင္က်ဲ က သူမပါးကို ဖဲ့လိုက္ၿပီး
"မင္းကေလ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးဖို႔ပဲ သိတယ္။ အားလုံးက မင္းအတြက္ ေျပာတာေတြပဲဆိုတာ မင္းမသိဘူးလား။"
ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳးကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေသခ်ာေပါက္ ဘယ္ေတာ့မွ အယူမသည္းသင့္ဘူး။
"ေကာင္းၿပီေလ၊ ငါကတိေပးတယ္၊ အေအးမမိ ေစရဘူး ဟုတ္ၿပီလား "
မုေရွာင္းေရွာင္ က ဒါကို အေလးအနက္မထားဘဲ အျပင္ဘက္ကို အတူတူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာရင္း သူ႔လက္ေမာင္းကို ဆြဲဖက္လိုက္သည္ ။
"ေကာင္းၿပီ ဒါဆို အိမ္ျပန္ရေအာင္။ ငါဗိုက္ဆာေနၿပီ "
ၿပိဳင္ပြဲကစားၿပီး တစ္နာရီနီးပါးၾကာၿပီးေနာက္ နားေနခန္းထဲတြင္ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနသည့္အခ်ိန္ၿပီးသြားေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီျဖစ္သည္။
….........
ဘတ္စကတ္ေဘာကြင္းအျပင္ဘက္မွာ။
အန္းဇီရွင္းႏွင့္ သူမ၏ အတန္းေဖာ္မ်ားသည္ စိတ္မရွည္စြာ ေစာင့္ေနၾကသည္။
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အန္းဇီရွင္းကို
"ဇီရွင္း ငါတို႔ ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ၊ ဘာလို႔ မထြက္ေသးတာလဲ။ ဇီရွင္း နင္ ငါတို႔ကို လိမ္ေနတာလား။ သခင္ေလးက်ဲ ကို နင္ လုံးဝ မသိဘူးလား"
အန္းဇီရွင္း က စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ သူမဖုန္းကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
အျခားမိန္းကေလးက သူ႔ကိုၾကည့္ကာ သံသယစိတ္ျဖင့္ ေမးသည္
"ဇီရွင္း၊ နင့္မွာ သခင္ေလးက်ဲဖုန္းနံပါတ္ တကယ္ရွိလား။ ဒါဆို ဘာလို႔ သူ႔ကို မေခၚရဲတာလဲ။ သူ႔ကို ထပ္ေခၚလိုက္ေလ!"
အန္းဇီရွင္း သည္ ေစာေစာက ယင္းေရွာင္က်ဲ ဖုန္းကို ေခၚထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူမသည္ ယင္းေရွာင္က်ဲ ကို အေႏွာက္အယွက္ေပးရန္ အလြန္အမင္း မဝံ့ရဲေသာေၾကာင့္ သူ႔ဖုန္းကို ထပ္မေခၚဝံ့ေတာ့ေပ။
ယင္းေရွာင္က်ဲ ထြက္လာတာကို မေတြ႕တာေၾကာင့္ တံခါးဝမွာသာ ရပ္ၿပီး ေစာင့္ေနမိသည္။
အန္းဇီရွင္း က ၿပဳံးၿပီး
"ဒီေက်ာင္းမွာ ဒုတိယထြက္ေပါက္ရွိမယ္လို႔ နင္ထင္လား။ အဲလိုလဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္… သူတို႔ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ ေနာက္ထြက္ေပါက္ကေန ထြက္သြားတာလား”
Translated By Esther Yam
ဒီ Novel ေလးဖတ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုရင္ Like ေလးေတြနဲ႔ Comment ေလးခ်န္သြားခဲ့ေပးပါေနာ္
You are reading the story above: TeenFic.Net