အပိုင်း- ၄၇၂

Background color
Font
Font size
Line height

Unicode

အပိုင်း ၄၇၂ - စတော်ဘယ်ရီခင်းကို ထပ်မံစိုက်ပျိုးခြင်း။

မုရှောင်းရှောင် ယင်းရှောင်ကျဲ ပြုမူထားသမျှကို ဆက်ထိန်းထားရင်း သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ သူ့တောင်းဆိုချက်တွေကို ခံနိုင်ရည်ရှိအောင်သာ  နေနေရတော့သည်။

ယင်းရှောင်ကျဲရဲ့ အနမ်းက အရမ်းပူလာလို့ သူမခန္ဓာကိုယ် အပူချိန်ကလဲ လိုက်တိုးလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

အပေါ်က ရေချိုးခေါင်းကနေ ဖြန်းတဲ့ရေက အနည်းငယ်
ပူနေပေမယ့် သူမနောက်ကျောက ကြွေပြားတွေက အနည်းငယ်အေးစက်လို့ နေသည်။

ရေခဲနဲ့မီး ပေါင်းစပ်ထားသလိုပါပင်။

ဒါပေမယ့် မုရှောင်းရှောင် သည်းမခံနိုင်ဆုံးအရာကတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက သူမကို အပူရှိန်ကြောင့်  အရည်ပျော်သွားမိ တော့မလို အဆက်မပြတ် အားလျော့နေရသည်။

“ရှောင်းရှောင်…”

ယင်းရှောင်ကျဲရဲ့ အသံက ပိုမိုကြမ်းတမ်းလာတော့သည် 
သူ မုရှောင်းရှောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှတ်ချလိုက်ပြီး မေးစေ့က နေတစ်ဆင့်  အောက်ကို ဆက်ဆင်းလို့သွားသည်။

သူမ၏လည်ပင်းအောက်ဘက်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ငုံ့ထားတာကြောင့်  မုရှောင်းရှောင် ခေါင်းကို နောက်သို့သာ စောင်းထားနိုင်ပြီး၊ သူ၏ လျှာပူများက သူမ၏ နူးညံ့ပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ညှပ်ရိုးကိုပါ  နမ်းခံလိုက်ရသည်။

ယင်းရှောင်ကျဲ ထိုထပ် ပို၍ အောက်ကျဆင်းလာသည်ကို သူမ သတိပြုမိသောအခါ၊ မုရှောင်းရှောင်သည် သူ့လက်ကို ရှက်ရွံ့စွာ ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။

“မလုပ်နဲ့…”

အို ဘုရားရေ ။

ဒီကောင် ဘယ်အထိနမ်းချင်နေတာလဲ!

သူသာ  ဒီ့ထက်ပိုပြီး ဆင်းသွားရင်တော့ တကယ်ကြီး ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်…

မုရှောင်းရှောင် ၏ မျက်နှာသည် အနီရောင် ပန်းသီးတစ်လုံးလိုပင် ယင်းရှောင်ကျဲ နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်ကာ ရှက်စရာကောင်းလောက်အောင် ထပ်ပြီး ညည်းတွားမည်ကို ကြောက်နေမိသည်။

သို့သော် ယင်းရှောင်ကျဲ  သည် သူမအား ဗဟိုကျတဲ့ နေရာကို တမင်တကာ ထိ နမ်းနေကာ  သူမ၏ ကန့်ကွက်သံကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အလွန်အကျူး ခရီးဆင်နေလေသည်။

မုရှောင်းရှောင် ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားပြီးနောက်ဆုံးတော့

  “ယင်းရှောင်ကျဲ …”

ဟု အော်လိုက်နိုင်သည်။

သို့သော် သူမ၏အသံသည် ယခင်ကနှင့်မတူဘဲ ပိုပျော့ပျောင်း‌ နေသည်။

ယင်းရှောင်ကျဲ၏ သွယ်လျသောလက်ချောင်းများက သူမ၏ကော်လာအောက်ရှိ ဖြူစင်သောအသားရောင်ကို ဖော်ထုတ်ရန် တမင်တကာ ဆွဲချလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ထိအရေပြားပေါ်တွင် စတော်ဘယ်ရီသီးပုံကို ပေါ်သွားအောင် အတင်းစုပ်ယူ‌နေတော့သည်။

မုရှောင်းရှောင် သည် အနည်းငယ် တုန်လှုပ်သွားသည့် ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရသော်လည်း သူမ ငုံ့မကြည့်ဝံ့ပေ။

ယင်းရှောင်ကျဲ သည် သူ၏ အနုပညာအလုပ်ကို အလေးအနက် စိုက်ကြည့်နေသည်။

ကောင်းပြီ၊ တောက်ပသောစတော်ဘယ်ရီပုံ‌လေးပင် ။

ဖြူစင်နုပျိုသော အသားအရေပေါ်တွင် ရိုက်နှိပ်ထားခြင်းက တကယ်ကို လှပပေသည်။

ရုတ်တရက် သူ့ဝမ်းဗိုက်နား အပူတွေ တဟုန်ထိုး တက်လာတာကို ခံစားလိုက်ရတော့ ယင်းရှောင်ကျဲ  ဟာ သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းလိုက်‌ ရတော့သည်။

ဒါပေမယ့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အံကြိတ်ပြီး မနည်းခံနိုင်ရည်ရှိလာသည် ။

သူ၏ ရှည်လျားသော လက်မောင်းများသည် သူမ၏ ပါးလွှာသော ခါးကို ရစ်ပတ်ကာ သူမနှင့် နီးကပ်စွာ နိမ့်ချပြီး သူ့၏ မေးစေ့ကို သူမရဲ့ ပခုံးပေါ် ဖိထားလိုက်သည်။

ပြီးမှ သူမနားရွက်နားကို စူးစူးရှရှအသံဖြင့် ။

"ချစ်ဇနီးလေး၊ မင်းဘယ်တော့ပြင်ဆင်လို့ ပြီးမှာလဲ"

ကိုယ်  မင်းကို စားဖို့ ပြင်ထားတယ်။

ယင်းရှောင်ကျဲ  သူ့စိတ်ဆန္ဒသည်  ဘယ်လောက် ပြင်းထန်နေမည်ကို မသိဘဲ သူ့စိတ်သည် သူ့ရှေ့မှလူ၏ အတွေးများဖြင့်သာ ပြည့်နေတော့သည် ။

သူမကို စားရဖို့ ၊ သူမ ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတိုင်းကို အနမ်းပေးနိုင်ဖို့ ၊ သူ့ နှင်းလို ဖြူနေတဲ့ အသားအရေပေါ်မှာ အမှတ်အသား ချန်ထားခဲ့ရ‌ဖို့ ..။

သူမကို လုပ်ချင်တာတွေ များလွန်းတယ်။

ဒါ​ပေမယ့်​ ​နောက်​တစ်​ဖန်​ သူမကို ​ကြောက်​​နေပြန်​သည်​။

ယင်းရှောင်ကျဲ  သည် မုရှောင်းရှောင်၏ မျက်နှာကို အနီးကပ် စေ့စေ့ကြည့်မိသည်။ သူမ၏ မျက်နှာသွင်ပြင်သည် အလွန်သိမ်မွေ့ပြီး လှပနေသောကြောင့် သူမသည် ကောင်းကင်ဘုံ၏ အကြီးကျယ်ဆုံး လက်ရာတစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်။

ကောင်းကင်ဘုံသည် သူမအပေါ် ကောင်းသောအရာအားလုံးကို ပေးဆောင်ရန်အတွက် ဘက်လိုက်ထားသည်ဟုလဲ  သူထင်ခဲ့မိသည်။

သူမရှေ့တွင် သူ၏ နွေးထွေးသော အသက်ရှုသံကို ခံစားလိုက်ရသည်၊ သူမ မျက်လုံးများကို ဖြည်းညှင်းစွာမဖွင့်မီ မုရှောင်းရှောင် ၏ မျက်တောင်များ တုန်လာသည်။

သူမ၏ အနက်ရောင် မျက်လုံးများသည် တောက်ပြောင်နေပြီး သူမကို အနိုင်ကျင့်နေသကဲ့သို့ သနားစရာကောင်းသည့်ပုံပေါက်နေသည်။

"ဘာတွေ ပြင်ဆင်လို့ပြီးတာလဲ"

သူမက ရှက်ရှက်နဲ့ မေးလိုက်မထတယ်။

ဘာကိုဆိုလိုသည်ကို သူမ မှန်းဆထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ဤအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သူနှင့်စကားမပြောသင့် သေးဟု သူမခံစားမိသည်။

သူ...သူမရဲ့ ယခုကဲ့သို့ လွတ်လပ်မှုနေလေးကို လုယူသွားမည်ကို စိုးရိမ်မိသည်။

ယင်းရှောင်ကျဲက သူမ၏ နားဘေးတွင် နက်နဲပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အသံဖြင့်

"ငါတို့၏ပေါင်းစည်းမှုအတွက် ပြင်ဆင်တာကို‌ ပေါ့"

ဟု ပြောသည်။

မုရှောင်းရှောင် သည် ရှက်ရွံ့သွားသည်။

"နင်နဲ့ ပူးပေါင်းချင်လို့လဲ  ဘယ်သူက လုပ်မှာလဲ!"

“ငါတို့ စေ့စပ်ပြီး အတူတူ နေထိုင်နေကြပြီလေ။ ကျန်တာက  ပူးပေါင်းမှုပဲ”

လို့ ယင်းရှောင်ကျဲ က ပြုံးပြီး ပြောလိုက်လေသည်။

Translated By Esther Yam
ဒီ Novel လေးဖတ်ရတာ အဆင်ပြေတယ် နှစ်သက်တယ် ဆိုရင် Like လေးတွေနဲ့ Comment လေးချန်သွားခဲ့ပေးပါနော်



Zawgyi

အပိုင္း ၄၇၂ - စေတာ္ဘယ္ရီခင္းကို ထပ္မံစိုက္ပ်ိဳးျခင္း။

မုေရွာင္းေရွာင္ ယင္းေရွာင္က်ဲ ျပဳမူထားသမွ်ကို ဆက္ထိန္းထားရင္း သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႔ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္သာ  ေနေနရေတာ့သည္။

ယင္းေရွာင္က်ဲရဲ႕ အနမ္းက အရမ္းပူလာလို႔ သူမခႏၶာကိုယ္ အပူခ်ိန္ကလဲ လိုက္တိုးလာသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။

အေပၚက ေရခ်ိဳးေခါင္းကေန ျဖန္းတဲ့ေရက အနည္းငယ္
ပူေနေပမယ့္ သူမေနာက္ေက်ာက ေႂကြျပားေတြက အနည္းငယ္ေအးစက္လို႔ ေနသည္။

ေရခဲနဲ႔မီး ေပါင္းစပ္ထားသလိုပါပင္။

ဒါေပမယ့္ မုေရွာင္းေရွာင္ သည္းမခံႏိုင္ဆုံးအရာကေတာ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူမကို အပူရွိန္ေၾကာင့္  အရည္ေပ်ာ္သြားမိ ေတာ့မလို အဆက္မျပတ္ အားေလ်ာ့ေနရသည္။

“ေရွာင္းေရွာင္…”

ယင္းေရွာင္က်ဲရဲ႕ အသံက ပိုမိုၾကမ္းတမ္းလာေတာ့သည္ 
သူ မုေရွာင္းေရွာင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လႊတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေမးေစ့က ေနတစ္ဆင့္  ေအာက္ကို ဆက္ဆင္းလို႔သြားသည္။

သူမ၏လည္ပင္းေအာက္ဘက္ကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ငုံ႔ထားတာေၾကာင့္  မုေရွာင္းေရွာင္ ေခါင္းကို ေနာက္သို႔သာ ေစာင္းထားႏိုင္ၿပီး၊ သူ၏ လွ်ာပူမ်ားက သူမ၏ ႏူးညံ့ၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ ညႇပ္႐ိုးကိုပါ  နမ္းခံလိုက္ရသည္။

ယင္းေရွာင္က်ဲ ထိုထပ္ ပို၍ ေအာက္က်ဆင္းလာသည္ကို သူမ သတိျပဳမိေသာအခါ၊ မုေရွာင္းေရွာင္သည္ သူ႔လက္ကို ရွက္႐ြံ႕စြာ ဖယ္ထုတ္လိုက္သည္။

“မလုပ္နဲ႔…”

အို ဘုရားေရ ။

ဒီေကာင္ ဘယ္အထိနမ္းခ်င္ေနတာလဲ!

သူသာ  ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ဆင္းသြားရင္ေတာ့ တကယ္ႀကီး ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္…

မုေရွာင္းေရွာင္ ၏ မ်က္ႏွာသည္ အနီေရာင္ ပန္းသီးတစ္လုံးလိုပင္ ယင္းေရွာင္က်ဲ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ကာ ရွက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထပ္ၿပီး ညည္းတြားမည္ကို ေၾကာက္ေနမိသည္။

သို႔ေသာ္ ယင္းေရွာင္က်ဲ  သည္ သူမအား ဗဟိုက်တဲ့ ေနရာကို တမင္တကာ ထိ နမ္းေနကာ  သူမ၏ ကန႔္ကြက္သံကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အလြန္အက်ဴး ခရီးဆင္ေနေလသည္။

မုေရွာင္းေရွာင္ ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္သြားၿပီးေနာက္ဆုံးေတာ့

  “ယင္းေရွာင္က်ဲ …”

ဟု ေအာ္လိုက္ႏိုင္သည္။

သို႔ေသာ္ သူမ၏အသံသည္ ယခင္ကႏွင့္မတူဘဲ ပိုေပ်ာ့ေပ်ာင္း‌ ေနသည္။

ယင္းေရွာင္က်ဲ၏ သြယ္လ်ေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမ၏ေကာ္လာေအာက္ရွိ ျဖဴစင္ေသာအသားေရာင္ကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ တမင္တကာ ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ ထိအေရျပားေပၚတြင္ စေတာ္ဘယ္ရီသီးပုံကို ေပၚသြားေအာင္ အတင္းစုပ္ယူ‌ေနေတာ့သည္။

မုေရွာင္းေရွာင္ သည္ အနည္းငယ္ တုန္လႈပ္သြားသည့္ ခံစားခ်က္ကို ခံစားလိုက္ရေသာ္လည္း သူမ ငုံ႔မၾကည့္ဝံ့ေပ။

ယင္းေရွာင္က်ဲ သည္ သူ၏ အႏုပညာအလုပ္ကို အေလးအနက္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ေကာင္းၿပီ၊ ေတာက္ပေသာစေတာ္ဘယ္ရီပုံ‌ေလးပင္ ။

ျဖဴစင္ႏုပ်ိဳေသာ အသားအေရေပၚတြင္ ႐ိုက္ႏွိပ္ထားျခင္းက တကယ္ကို လွပေပသည္။

႐ုတ္တရက္ သူ႔ဝမ္းဗိုက္နား အပူေတြ တဟုန္ထိုး တက္လာတာကို ခံစားလိုက္ရေတာ့ ယင္းေရွာင္က်ဲ  ဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ထိန္းလိုက္‌ ရေတာ့သည္။

ဒါေပမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး မနည္းခံႏိုင္ရည္ရွိလာသည္ ။

သူ၏ ရွည္လ်ားေသာ လက္ေမာင္းမ်ားသည္ သူမ၏ ပါးလႊာေသာ ခါးကို ရစ္ပတ္ကာ သူမႏွင့္ နီးကပ္စြာ နိမ့္ခ်ၿပီး သူ႔၏ ေမးေစ့ကို သူမရဲ႕ ပခုံးေပၚ ဖိထားလိုက္သည္။

ၿပီးမွ သူမနား႐ြက္နားကို စူးစူးရွရွအသံျဖင့္ ။

"ခ်စ္ဇနီးေလး၊ မင္းဘယ္ေတာ့ျပင္ဆင္လို႔ ၿပီးမွာလဲ"

ကိုယ္  မင္းကို စားဖို႔ ျပင္ထားတယ္။

ယင္းေရွာင္က်ဲ  သူ႔စိတ္ဆႏၵသည္  ဘယ္ေလာက္ ျပင္းထန္ေနမည္ကို မသိဘဲ သူ႔စိတ္သည္ သူ႔ေရွ႕မွလူ၏ အေတြးမ်ားျဖင့္သာ ျပည့္ေနေတာ့သည္ ။

သူမကို စားရဖို႔ ၊ သူမ ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတိုင္းကို အနမ္းေပးႏိုင္ဖို႔ ၊ သူ႔ ႏွင္းလို ျဖဴေနတဲ့ အသားအေရေပၚမွာ အမွတ္အသား ခ်န္ထားခဲ့ရ‌ဖို႔ ..။

သူမကို လုပ္ခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းတယ္။

ဒါ​ေပမယ့္​ ​ေနာက္​တစ္​ဖန္​ သူမကို ​ေၾကာက္​​ေနျပန္​သည္​။

ယင္းေရွာင္က်ဲ  သည္ မုေရွာင္းေရွာင္၏ မ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ ေစ့ေစ့ၾကည့္မိသည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္သည္ အလြန္သိမ္ေမြ႕ၿပီး လွပေနေသာေၾကာင့္ သူမသည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၏ အႀကီးက်ယ္ဆုံး လက္ရာတစ္ခုလို ျဖစ္ေနသည္။

ေကာင္းကင္ဘုံသည္ သူမအေပၚ ေကာင္းေသာအရာအားလုံးကို ေပးေဆာင္ရန္အတြက္ ဘက္လိုက္ထားသည္ဟုလဲ  သူထင္ခဲ့မိသည္။

သူမေရွ႕တြင္ သူ၏ ေႏြးေထြးေသာ အသက္ရႈသံကို ခံစားလိုက္ရသည္၊ သူမ မ်က္လုံးမ်ားကို ျဖည္းညႇင္းစြာမဖြင့္မီ မုေရွာင္းေရွာင္ ၏ မ်က္ေတာင္မ်ား တုန္လာသည္။

သူမ၏ အနက္ေရာင္ မ်က္လုံးမ်ားသည္ ေတာက္ေျပာင္ေနၿပီး သူမကို အႏိုင္က်င့္ေနသကဲ့သို႔ သနားစရာေကာင္းသည့္ပုံေပါက္ေနသည္။

"ဘာေတြ ျပင္ဆင္လို႔ၿပီးတာလဲ"

သူမက ရွက္ရွက္နဲ႔ ေမးလိုက္မထတယ္။

ဘာကိုဆိုလိုသည္ကို သူမ မွန္းဆထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ သူႏွင့္စကားမေျပာသင့္ ေသးဟု သူမခံစားမိသည္။

သူ...သူမရဲ႕ ယခုကဲ့သို႔ လြတ္လပ္မႈေနေလးကို လုယူသြားမည္ကို စိုးရိမ္မိသည္။

ယင္းေရွာင္က်ဲက သူမ၏ နားေဘးတြင္ နက္နဲၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ အသံျဖင့္

"ငါတို႔၏ေပါင္းစည္းမႈအတြက္ ျပင္ဆင္တာကို‌ ေပါ့"

ဟု ေျပာသည္။

မုေရွာင္းေရွာင္ သည္ ရွက္႐ြံ႕သြားသည္။

"နင္နဲ႔ ပူးေပါင္းခ်င္လို႔လဲ  ဘယ္သူက လုပ္မွာလဲ!"

“ငါတို႔ ေစ့စပ္ၿပီး အတူတူ ေနထိုင္ေနၾကၿပီေလ။ က်န္တာက  ပူးေပါင္းမႈပဲ”

လို႔ ယင္းေရွာင္က်ဲ က ၿပဳံးၿပီး ေျပာလိုက္ေလသည္။

Translated By Esther Yam
ဒီ Novel ေလးဖတ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုရင္ Like ေလးေတြနဲ႔ Comment ေလးခ်န္သြားခဲ့ေပးပါေနာ္


You are reading the story above: TeenFic.Net