အပိုင်း-၄၆၅

Background color
Font
Font size
Line height

Unicode

အပိုင်း ၄၆၅ - မင်းမှာပြောစရာမရှိဘူးလား။

ဘယ်သူက အစပြုခဲ့တာလဲဆိုတာ  မသိ။

ရှန်တ ကျောင်းသားများသည် ဆောင်ပဒ်တစ်ခုလို  အားရပါးရ ရွတ်ဆိုကြတော့သည်။

"ယင်းရှောင်ကျဲ ! ယင်းရှောင်ကျဲ  ယင်းရှောင်ကျဲ ယင်းရှောင်ကျဲ !"

ဤစကားလုံးသုံးလုံးသည် အားကစားကွင်းတစ်ခုလုံးကို မှော်ဂါထာသဏ္ဍာန်တစ်ခုလို ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။

သို့သော်ငြားလည်း။

ဒုတိယအဆင့်မြင့်အထက်တန်းကျောင်းအဖွဲ့သည် အချိန်အတော်ကြာ စိတ်ဓာတ်ကျဆုံးခဲ့ပြီး လူတိုင်းသည် တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်း ထိခိုက်ဒဏ်ရာများရခဲ့ကြသည်။

ညစ်တဲ့နေရာမှာ တော်တဲ့ သူတို့ကို တစ်သင်းသင်းက  အနိုင်ယူနိုင်လိမ့်မယ်လို့ တစ်ခါမှ မတွေးထားခဲ့ ။

ဒုတိယအဆင့်မြင့်အထက်တန်းကျောင်းအဖွဲ့သည်  သူတို့၏ခြေထောက်များကြားတွင် အမြီးပါသော ခွေးများနှင့်တူသည်။

နောက်ဆုံးမိနစ်အထိ ယင်းရှောင်ကျဲသည် အိမ်ကွင်းတွင် ကစားနေသကဲ့သို့ နောက်ထပ် 2 ကြိမ် ဘာအားမှ မစိုက်ထုတ်ဘဲ အဝေးကနေ သုံးမှတ်တန် ပစ်သွင်းချက်ကို  သွင်းယူခဲ့သည်။

အချိန်ပြည့်ပြီး ပွဲက ပြီးသွားတော့သည်။

ဒိုင်လူကြီးသည် ပြိုင်ပွဲအလယ်၌ ရပ်ကာ

"ရှန်အဆင့်မြင့်အထက်တန်းကျောင်းက  ဤပြိုင်ပွဲတွင် အနိုင်ရရှိသူဖြစ်တယ် !"

အားကစားကွင်း၌ ရှန်တဘက်မှ  အားပေးသူများသည် မတ်တပ်ရပ်ပြီး အားတက်သရော လက်ခုပ်တီးကြသည်။

နည်းပြနှင့် လုရိချန် သည် တစ်ဖက်ကနေ ယင်းရှောင်ကျဲ  ကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်နေကြသည်။

သူအကြံပေးမယ့်အရာက မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာကို နည်းပြက သိပေမယ့်

"သခင်လေးကျဲက ဘတ်စကတ်ဘောအသင်းမှာ ပါဝင်ဖို့ ဆန္ဒရှိရင်၊ ငါတို့ နိုင်ငံ့ဖလားကို ရအောင်ယူနိုင်လိမ့်မယ်..."

လို့ တက်မက်စွာ ပြောနေခဲ့သည်။

လုရိချန် က သူ့နည်းပြကို ကြည့်ရင်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးလိုက်တယ်။

“မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ ဆရာသိပါတယ်။”

သခင်လေးကျဲ လို လူတစ်ယောက်ကို တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ ဘယ်သူက ဆွဲဆောင်နိုင်မှာတဲ့လဲ။

သို့သော် ဤအဖြစ်အပျက်သည် လုရိချန် ကို အံ့အားသင့်စေခဲ့သည်။ ယင်းရှောင်ကျဲ  သည် ဘတ်စကတ်ဘော ကျွမ်းကျင်ကြောင်း သူဘယ်တုန်းကမှ မသိခဲ့ပေ။

ယင်းရှောင်ကျဲ အပေါ် လုရိချန် ၏ အမြင်သည် တဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲသွားသည်။

မဖြစ်နိုင်မှန်းသိသော်လည်း နည်းပြက အနည်းငယ် ရက်စက်စွာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူ လုရိချန် ၏ ပခုံးကို ပုတ်လိုက်သည်။

“ကောင်းလိုက်တဲ့ အားပေးစကား”

ပြိုင်ပွဲအလယ်တွင် အခြား ရှန်တကသားသမား အသင်းဖော်များက ဝမ်းသာအားရ အော်ဟစ်နေကြသည်။

အကယ်၍ ယင်းရှောင်ကျဲ သာ အခြားလူတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ အသင်း၏အောင်ပွဲအတွက် ဂုဏ်အသရေအရှိဆုံးပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ် အောင်ပွဲခံနေစဉ်တွင် လူတိုင်းက မြှောက်ပင့်ခြင်းခံရမည်ဖြစ်သည်။

သို့သော် သူသည် ယင်းရှောင်ကျဲ  ဖြစ်သည်။

သူ့ကို ဘယ်သူမှမလုပ်ရဲကြ။

အဲဒီအစား သူ့အသင်းဖော်တွေက သူ့ကို ဝိုင်းပြီး ကောင်းကင်ကြီးအထိ  စကားဖြင့်သာ ချီးမြှောက်ကြတယ်။

ဟန်ချီချင် သည် မုရှောင်းရှောင် ကို ပွဲကြည့်ပရိသတ်ထိုင်ခုံမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ပြီးတောဘ လုရိချန် အနားမှာ ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်ကာ

"လုရိချန်၊ ဂုဏ်ယူပါတယ်!"

မုရှောင်းရှောင် ၏ အကြည့်သည် သူ့အသင်းဖော်များ ဝန်းရံနေသော ယင်းရှောင်ကျဲ  ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ သွားလိုက်ရမည်လားဟု တုံ့ဆိုင်းနေသဖြင့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက ကွေးတွန့်နေသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် ယင်းရှောင်ကျဲ  သည် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ လူအုပ်ကြီးကို တွန်းဖယ်ကာ သူမဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။

သူက မှိုရသလို ပြုံးပြပြီး ချွေးစေးများတဲ့ ဆံကေသာတွေကို ချောမွေ့‌ အောင်ထိုးဖွလိုက်ကာ

"ငါအနိုင်ရပြီ။ မင်းငါ့ကိုပြောစရာမရှိဘူးလား"

ဟုဆိုလေ၏။

မုရှောင်းရှောင်  အန်းဇီရှင်း ၏ ဦးတည်ချက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ အန်းဇီရှင်းသည် ပရိသတ်ထိုင်ခုံမှ ဆင်းလာပြီး သူတို့ဆီသို့ လျှောက်လာနေသည်ကို သူမ သတိပြုမိသည်။

သူမ အနည်းငယ် စိတ်ဆိုးသွားမိပြန်သည်။

အန်းဇီရှင်း က ယင်းရှောင်ကျဲ ကို ဂုဏ်ပြုဖို့ လာဖို့ ကြိုးစားနေတာလား။


မုရှောင်းရှောင် စိတ်ထိခိုက်သွားသည်။

" နင်အနိုင်ရတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ"

ယင်းရှောင်ကျဲ  က သူ့နောက်ကွယ်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာကို မမြင်မိပေမယ့် သူ့ကောင်မလေးက အနည်းငယ် စိတ်မချမ်းသာပုံပေါ်တာကို သူ သတိထားမိပြီးသားပါ။

"ဘာလဲ? ငါအနိုင်ရပြီးပြီ ဒါပေမယ့် မင်းမပျော်သေးဘူးလား"

"မဟုတ်ဘူး၊ ငါပျော်ပါတယ်"

မုရှောင်းရှောင် က မှုန်ကုပ်ကုပ်နဲ့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပါတယ်။

သို့သော် သူမ၏ မျက်နှာငယ်လေးသည် ပျော်ရွှင်နေပုံမပေါ်။

ယင်းရှောင်ကျဲ  သည် မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားပြီး အန်းဇီရှင်း ရှိ နေကြောင်း ရုတ်တရက် သတိရသွားသည်။ မုရှောင်းရှောင် က သူ့နောက်ကို လိုက်ကြည့်နေတာကို သတိရပြီး အရာရာကို ချိတ်ဆက်လိုက်တဲ့အခါ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာကို သူနားလည်သွားတယ်။

ဒီကောင်မလေး မနာလိုဖြစ်နေတာလား

ယင်းရှောင်ကျဲ  သည် အလွန်ပျော်ရွှင်သွားရကာ ။ သူ၏ sexy ကျသော နှုတ်ခမ်းများက ကွေးတက်ကာ  ပြုံးနေသည်။

"လာ ။ ငါ့ရဲ့ဆုလာဘ်ကို ငါလိုချင်တယ်။"

ယင်းရှောင်ကျဲက မုရှောင်းရှောင်ကို လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ပြီး သူ့အကြည့်က သေမင်းတမန်လို  စွဲလန်းသွားနိုင်တဲ့ အမူအရာအပြည့် ။

ပြိုင်ပွဲက ပြီးသွားပေမယ့် ပွဲကြည့်စင်ခုံပေါ်က မိန်းကလေးတွေက မထွက်သေးဘူး။ သူတို့၏အကြည့်များသည် ယင်းရှောင်ကျဲ  ပေါ်တွင်သာ ရှိနေပြီး အဝေးကို မကြည့်ရဲကြပေ။

Translated By Esther Yam
ဒီ Novel လေးဖတ်ရတာ အဆင်ပြေတယ် နှစ်သက်တယ် ဆိုရင် Like လေးတွေနဲ့ Comment လေးချန်သွားခဲ့ပေးပါနော်

Zawgyi
အပိုင္း ၄၆၅ - မင္းမွာေျပာစရာမရွိဘူးလား။

ဘယ္သူက အစျပဳခဲ့တာလဲဆိုတာ  မသိ။

ရွန္တ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ေဆာင္ပဒ္တစ္ခုလို  အားရပါးရ ႐ြတ္ဆိုၾကေတာ့သည္။

"ယင္းေရွာင္က်ဲ ! ယင္းေရွာင္က်ဲ  ယင္းေရွာင္က်ဲ ယင္းေရွာင္က်ဲ !"

ဤစကားလုံးသုံးလုံးသည္ အားကစားကြင္းတစ္ခုလုံးကို ေမွာ္ဂါထာသ႑ာန္တစ္ခုလို ပဲ့တင္ထပ္ေနသည္။

သို႔ေသာ္ျငားလည္း။

ဒုတိယအဆင့္ျမင့္အထက္တန္းေက်ာင္းအဖြဲ႕သည္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ စိတ္ဓာတ္က်ဆုံးခဲ့ၿပီး လူတိုင္းသည္ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ထိခိုက္ဒဏ္ရာမ်ားရခဲ့ၾကသည္။

ညစ္တဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တဲ့ သူတို႔ကို တစ္သင္းသင္းက  အႏိုင္ယူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ တစ္ခါမွ မေတြးထားခဲ့ ။

ဒုတိယအဆင့္ျမင့္အထက္တန္းေက်ာင္းအဖြဲ႕သည္  သူတို႔၏ေျခေထာက္မ်ားၾကားတြင္ အၿမီးပါေသာ ေခြးမ်ားႏွင့္တူသည္။

ေနာက္ဆုံးမိနစ္အထိ ယင္းေရွာင္က်ဲသည္ အိမ္ကြင္းတြင္ ကစားေနသကဲ့သို႔ ေနာက္ထပ္ 2 ႀကိမ္ ဘာအားမွ မစိုက္ထုတ္ဘဲ အေဝးကေန သုံးမွတ္တန္ ပစ္သြင္းခ်က္ကို  သြင္းယူခဲ့သည္။

အခ်ိန္ျပည့္ၿပီး ပြဲက ၿပီးသြားေတာ့သည္။

ဒိုင္လူႀကီးသည္ ၿပိဳင္ပြဲအလယ္၌ ရပ္ကာ

"ရွန္အဆင့္ျမင့္အထက္တန္းေက်ာင္းက  ဤၿပိဳင္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရရွိသူျဖစ္တယ္ !"

အားကစားကြင္း၌ ရွန္တဘက္မွ  အားေပးသူမ်ားသည္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး အားတက္သေရာ လက္ခုပ္တီးၾကသည္။

နည္းျပႏွင့္ လုရိခ်န္ သည္ တစ္ဖက္ကေန ယင္းေရွာင္က်ဲ  ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ေနၾကသည္။

သူအႀကံေပးမယ့္အရာက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကို နည္းျပက သိေပမယ့္

"သခင္ေလးက်ဲက ဘတ္စကတ္ေဘာအသင္းမွာ ပါဝင္ဖို႔ ဆႏၵရွိရင္၊ ငါတို႔ ႏိုင္ငံ့ဖလားကို ရေအာင္ယူႏိုင္လိမ့္မယ္..."

လို႔ တက္မက္စြာ ေျပာေနခဲ့သည္။

လုရိခ်န္ က သူ႔နည္းျပကို ၾကည့္ရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၿပဳံးလိုက္တယ္။

“မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဆရာသိပါတယ္။”

သခင္ေလးက်ဲ လို လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ ဘယ္သူက ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။

သို႔ေသာ္ ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ လုရိခ်န္ ကို အံ့အားသင့္ေစခဲ့သည္။ ယင္းေရွာင္က်ဲ  သည္ ဘတ္စကတ္ေဘာ ကြၽမ္းက်င္ေၾကာင္း သူဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ့ေပ။

ယင္းေရွာင္က်ဲ အေပၚ လုရိခ်န္ ၏ အျမင္သည္ တဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားသည္။

မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေသာ္လည္း နည္းျပက အနည္းငယ္ ရက္စက္စြာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ သူ လုရိခ်န္ ၏ ပခုံးကို ပုတ္လိုက္သည္။

“ေကာင္းလိုက္တဲ့ အားေပးစကား”

ၿပိဳင္ပြဲအလယ္တြင္ အျခား ရွန္တကသားသမား အသင္းေဖာ္မ်ားက ဝမ္းသာအားရ ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။

အကယ္၍ ယင္းေရွာင္က်ဲ သာ အျခားလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါက၊ အသင္း၏ေအာင္ပြဲအတြက္ ဂုဏ္အသေရအရွိဆုံးပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ေအာင္ပြဲခံေနစဥ္တြင္ လူတိုင္းက ေျမႇာက္ပင့္ျခင္းခံရမည္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ သူသည္ ယင္းေရွာင္က်ဲ  ျဖစ္သည္။

သူ႔ကို ဘယ္သူမွမလုပ္ရဲၾက။

အဲဒီအစား သူ႔အသင္းေဖာ္ေတြက သူ႔ကို ဝိုင္းၿပီး ေကာင္းကင္ႀကီးအထိ  စကားျဖင့္သာ ခ်ီးေျမႇာက္ၾကတယ္။

ဟန္ခ်ီခ်င္ သည္ မုေရွာင္းေရွာင္ ကို ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ထိုင္ခုံမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာဘ လုရိခ်န္ အနားမွာ ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ၿပဳံးျပလိုက္ကာ

"လုရိခ်န္၊ ဂုဏ္ယူပါတယ္!"

မုေရွာင္းေရွာင္ ၏ အၾကည့္သည္ သူ႔အသင္းေဖာ္မ်ား ဝန္းရံေနေသာ ယင္းေရွာင္က်ဲ  ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သြားလိုက္ရမည္လားဟု တုံ႔ဆိုင္းေနသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ေကြးတြန႔္ေနသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ယင္းေရွာင္က်ဲ  သည္ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ လူအုပ္ႀကီးကို တြန္းဖယ္ကာ သူမဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။

သူက မႈိရသလို ၿပဳံးျပၿပီး ေခြၽးေစးမ်ားတဲ့ ဆံေကသာေတြကို ေခ်ာေမြ႕‌ ေအာင္ထိုးဖြလိုက္ကာ

"ငါအႏိုင္ရၿပီ။ မင္းငါ့ကိုေျပာစရာမရွိဘူးလား"

ဟုဆိုေလ၏။

မုေရွာင္းေရွာင္  အန္းဇီရွင္း ၏ ဦးတည္ခ်က္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္းဇီရွင္းသည္ ပရိသတ္ထိုင္ခုံမွ ဆင္းလာၿပီး သူတို႔ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာေနသည္ကို သူမ သတိျပဳမိသည္။

သူမ အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားမိျပန္သည္။

အန္းဇီရွင္း က ယင္းေရွာင္က်ဲ ကို ဂုဏ္ျပဳဖို႔ လာဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား။


မုေရွာင္းေရွာင္ စိတ္ထိခိုက္သြားသည္။

" နင္အႏိုင္ရေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လဲ"

ယင္းေရွာင္က်ဲ  က သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာကို မျမင္မိေပမယ့္ သူ႔ေကာင္မေလးက အနည္းငယ္ စိတ္မခ်မ္းသာပုံေပၚတာကို သူ သတိထားမိၿပီးသားပါ။

"ဘာလဲ? ငါအႏိုင္ရၿပီးၿပီ ဒါေပမယ့္ မင္းမေပ်ာ္ေသးဘူးလား"

"မဟုတ္ဘူး၊ ငါေပ်ာ္ပါတယ္"

မုေရွာင္းေရွာင္ က မႈန္ကုပ္ကုပ္နဲ႔ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္ သူမ၏ မ်က္ႏွာငယ္ေလးသည္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနပုံမေပၚ။

ယင္းေရွာင္က်ဲ  သည္ မ်က္လုံးမ်ားကို မွိတ္ထားၿပီး အန္းဇီရွင္း ရွိ ေနေၾကာင္း ႐ုတ္တရက္ သတိရသြားသည္။ မုေရွာင္းေရွာင္ က သူ႔ေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္ေနတာကို သတိရၿပီး အရာရာကို ခ်ိတ္ဆက္လိုက္တဲ့အခါ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို သူနားလည္သြားတယ္။

ဒီေကာင္မေလး မနာလိုျဖစ္ေနတာလား

ယင္းေရွာင္က်ဲ  သည္ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္သြားရကာ ။ သူ၏ sexy က်ေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ေကြးတက္ကာ  ၿပဳံးေနသည္။

"လာ ။ ငါ့ရဲ႕ဆုလာဘ္ကို ငါလိုခ်င္တယ္။"

ယင္းေရွာင္က်ဲက မုေရွာင္းေရွာင္ကို လက္ယပ္ေခၚလိုက္ၿပီး သူ႔အၾကည့္က ေသမင္းတမန္လို  စြဲလန္းသြားႏိုင္တဲ့ အမူအရာအျပည့္ ။

ၿပိဳင္ပြဲက ၿပီးသြားေပမယ့္ ပြဲၾကည့္စင္ခုံေပၚက မိန္းကေလးေတြက မထြက္ေသးဘူး။ သူတို႔၏အၾကည့္မ်ားသည္ ယင္းေရွာင္က်ဲ  ေပၚတြင္သာ ရွိေနၿပီး အေဝးကို မၾကည့္ရဲၾကေပ။

Translated By Esther Yam
ဒီ Novel ေလးဖတ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုရင္ Like ေလးေတြနဲ႔ Comment ေလးခ်န္သြားခဲ့ေပးပါေနာ္


You are reading the story above: TeenFic.Net