Unicode
အပိုင်း ၄၁၀- ဘက်တီ ကို အပြစ်ပေးခြင်း
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူမသည် မုရှောင်းရှောင် ကို မနာလိုဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒီလိုလူကောင်းတစ်ယောက်ကို သူဘယ်လိုရှာတွေ့ခဲ့တာလဲ။
သို့သော်… ဘက်တီ ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ ကွေးတက်သွားသည်။ ထိုသို့သော လူကောင်းတစ်ယောက်သည် မကြာမီ သူမအဖို့ ဖြစ်လာတော့မည်။
ဘက်တီ သည် ပျော်ရွှင်စွာ ကြည်နူးနေစဉ်မှာပဲ သေးငယ်သော အသွင်သဏ္ဌန်တစ်ခုသည် ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသည်။
"ဒီလည်ဆွဲတွေအကုန်လိုချင်တယ်!"
ထို ပုံသဏ္ဌာန်က ရက်စက်စွာပြောလာသည် ။
ဘက်တီအံ့သြသွားကာ ပုံသဏ္ဌာန်ငယ်လေးကို အာရုံစိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မုရှောင်းရှောင် ဖြစ်သည်ကို သိလိုက်သည်။
"နင် -ဒါတွေကို ငါအရင်မြင်တာ။ နင် ဘယ်လိုလုပ် အရှက်မဲ့ ရတာလဲ!"
ဟု ဒေါသအရမ်းထွက်လာပြီး ဆဲဆိုကြိမ်းမောင်းပါတော့သည်။
မုရှောင်းရှောင် ပြုံးလိုက်သည်။
"အို၊ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ငါက ဒါတွေကို အရင်ဝယ်ခဲ့တာ၊
ဒါကြောင့် သူတို့က အခု ငါ့အပိုင်ဖြစ်သွားပြီ"
မုရှောင်းရှောင် သူမရဲ့ သဘာဝအတိုင်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ ကတ်တစ်ကတ်ကို ထုတ်ယူကာ ဆိုင်၀န်ထမ်းကို ပေးလိုက်တယ်။
ဘက်တီ သည် မုရှောင်းရှောင်လက်ထဲတွင် အနက်ရောင်ကတ်ပြားကို တွေ့လိုက်သည်။ ထိုကတ်သည် ချမ်းသာသူများထဲမှ အထက်တန်းလွှာအများစုသာအကန့်အသတ်ဖြင့် ပိုင်ဆိုင်နိုင်သော အနက်ရောင် ကတ်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဘက်တီသည် မနာလိုစိတ်ဖြင့် ရူးသွပ်သွားခဲ့သည်။
"မုရှောင်းရှောင်! ဒီကတ်ကို ဘယ်ကခိုးလာတာလဲ။"
မဖြစ်နိုင်ဘူး!
မုရှောင်းရှောင်သည် ဤကဲ့သို့ အနက်ရောင် ကတ်ကို မည်သို့ပိုင်ဆိုင်နိုင်သနည်း။
မုရှောင်းရှောင် က ဘက်တီကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။
"ဘာတွေ ဂရုစိုက် နေတာလဲ။ ဒါ နင်ပိုင်တာမဟုတ်ဘူး”
ဆိုင်၀န်ထမ်းက လက်တွေ့ကျတဲ့လူပင်။ မုရှောင်းရှောင် လက်ထဲတွင် အကန့်အသတ်ဖြင့်ထုတ်ဝေသော အမည်းရောင်ကတ်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါတွင် သူမ၏သဘောထားသည် ချက်ချင်းပဲ 180° ပြောင်းသွားတော့သည်။
"သခင်မလေး၊ သူတို့ကို သခင်မလေးအတွက် ချက်ချင်းထုပ်ပေးမယ်။"
ဘက်တီသည် ဆိုင်၀န်ထမ်းကို ဒေါသတကြီး ဟောက်ကာ
“ဟေး! ငါ ဒါတွေကို အရင်မြင်တာ!"
ဘက်တီ က ဝယ်ဖို့ ပိုက်ဆံမရှိရင် လွှတ်ထားပေးနိုင်ပေမယ့် အခု သူမအတွက် ဝယ်ပေးမယ့်သူရှိနေပြီဆိုတော့ အဲဒါတွေက သူ့အမြင်နဲ့ဆို သူမအပိုင် ဖြစ်ပြီးသွားပြီဖြစသည်။ ထို့အပြငါယခု သူမအား တားဆီးပိတ်ပင်သူမှာ မုရှောင်းရှောင် ဖြစ်နေသဖြင့် သူမသည် ပို၍ပင် ဒေါသဖြစ်ခဲ့သည်။
ဆိုင်၀န်ထမ်းက ဘက်တီကို တောင်းပန်စကားဆိုသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ် မစ္စ ဘက်တီ ဒီသခင်မလေးက လည်ဆွဲတွေ ဝယ်ပြီးသွားပါပြီ။ ဘာလို့... တခြားလည်ဆွဲတွေ မရွေးလဲ။ တခြား ဒီဇိုင်းတွေလည်း ရှိပြီး နောက်ဆုံးထွက်လည်း ဖြစ်ပါတယ်”
ဘက်တီ သည် မူလက ယင်းရှောင်ကျဲ ကို မခို့တရို့ သူမအား အတင်း တောင်းပန်ချင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမ သူ့ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါတွင် ယင်းရှောင်ကျဲ သည် မုရှောင်းရှောင်အနားသို့ တစ်နည်းနည်းဖြင့် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား စကားမပြောကြသော်လည်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရင်ခုန်စွာ မျက်လုံးဖြင့် ပြောနေကြပုံရသည်။
ဘက်တီ ဒေါသတကြီးဖြင့် ခြေဆောင့်လိုက်သည်။
"သခင်လေးကျဲ ၊ ရှင်ကျွန်မကို လည်ဆွဲတွေ လက်ဆောင်ပေးမယ်လို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူးလား။ အခုက ဘာလဲ? သူတို့ ဝယ်သွားပြီ”
ဟု ချစ်စဖွယ် အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"ဒါဆို တခြားတစ်ခုခုကို ရွေးလိုက်ပါ"
ဒီတစ်ခါတော့ ယင်းရှောင်ကျဲ ရဲ့ အသံက အနည်းငယ် အေးစက် နေသည် ။
ဘက်တီ အနည်းငယ် စိတ်မသက်မသာ ခံစားခဲ့ရသည်။
မုရှောင်းရှောင်ကိုကြည့်သောအခါတွင်လဲ သူ၏အကြည့်များသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ နေသည်ကို သူမသတိပြုမိသည်။ သူမဘက်ကိုလှည့်လိုက်တဲ့အခါ ဘာလို့ချက်ချင်းပြောင်းသွားရတာလဲ။
စောစောက သူမကို အရမ်းချစ်ပြနေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား?
မုရှောင်းရှောင် က သူ့ကို စိတ်ဆိုးသွားမှာကို ကြောက်နေတာကြောင့် ဖြစ်နိုင်သလား။
ဘက်တီ သည် မုရှောင်းရှောင် ကို ရန်စရန်အတွက် ယင်းရှောင်ကျဲ လက်ကို ချိိတ်လိုက်သည်။
မမျှော်လင့်ဘဲ သူမလက်မောင်းကို ယင်းရှောင်ကျဲ မဖယ်ချသောအခါ မုရှောင်းရှောင် က ဘက်တီကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဘက်တီ နင် ဘာလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာလဲ"
ဘက်တီ က မေးစေ့ကို မော့ပြီး ဂုဏ်ယူတဲ့ပုံစံနဲ့
“ဒါက နင့်ရဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး။ လည်ဆွဲတွေ အများကြီး ဘာအတွက် လိုအပ်တာလဲ။ သခင်လေးကျဲ က ဒီညအတွက် ငါ့ကိုအဖော်လုပ်ဖို့ တောင်းဆိုထားပြီးသားပါ။ လည်ဆွဲတွေကို ယူသွားပြီး နင့်အခန်းထဲမှာပဲ စိုက်ကြည့်နေလိုက်!"
"အိုး?"
မုရှောင်းရှောင် ၏အကြည့်သည် ယင်းရှောင်ကျဲ သို့ပြောင်းသွားသည်။
"ဟုတ်လား?"
ယင်းရှောင်ကျဲ သည် သူမ၏မျက်လုံးများကို ကြည့်ပြီး နူးညံ့သော အပြုံးဖြင့် "ဟုတ်ပါတယ်" ဟု ပြန်ဖြေသည်။
ဘက်တီ၏မျက်နှာသည် ကျောက်တုံးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။
သူစောစောက ပြောခဲ့တာ ရှင်းပါတယ်...
မုရှောင်းရှောင် က ယင်းရှောင်ကျဲ ကို ထပ်မေးတယ်
"ဒါဆို ငါဝယ်ထားတဲ့ ဒီလည်ဆွဲတွေကို သုံးရဦးမှာလား"
"သူတို့ကို မသုံးရရင်လဲ အရေးမကြီးပါဘူး။ မင်း သူတို့ကို ဒီတိုင်း ဝတ်လို့ရတယ် သို့မဟုတ် သူတို့နှင့်အတူကစားလို့ရတယ် ။ မင်းလုပ်ချင်သလို လုပ်လေ”
ဘက်တီ ၏ မျက်နှာသည် အနည်းငယ် ဖြူဖျော့သွားခဲ့သည်။
“ရှင်…”
သူ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ။
ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား…
ဘက်တီ ရဲ့ အကြည့်က မုရှောင်းရှောင်လက်ထဲက black card ပေါ်ရောက်သွားတယ်။
Translated By Esther Yam
Zawgyi
အပိုင္း ၄၁၀- ဘက္တီ ကို အျပစ္ေပးျခင္း
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူမသည္ မုေရွာင္းေရွာင္ ကို မနာလိုျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒီလိုလူေကာင္းတစ္ေယာက္ကို သူဘယ္လိုရွာေတြ႕ခဲ့တာလဲ။
သို႔ေသာ္… ဘက္တီ ၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာ ေကြးတက္သြားသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူေကာင္းတစ္ေယာက္သည္ မၾကာမီ သူမအဖို႔ ျဖစ္လာေတာ့မည္။
ဘက္တီ သည္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ၾကည္ႏူးေနစဥ္မွာပဲ ေသးငယ္ေသာ အသြင္သဏၭန္တစ္ခုသည္ ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္။
"ဒီလည္ဆြဲေတြအကုန္လိုခ်င္တယ္!"
ထို ပုံသဏၭာန္က ရက္စက္စြာေျပာလာသည္ ။
ဘက္တီအံ့ၾသသြားကာ ပုံသဏၭာန္ငယ္ေလးကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မုေရွာင္းေရွာင္ ျဖစ္သည္ကို သိလိုက္သည္။
"နင္ -ဒါေတြကို ငါအရင္ျမင္တာ။ နင္ ဘယ္လိုလုပ္ အရွက္မဲ့ ရတာလဲ!"
ဟု ေဒါသအရမ္းထြက္လာၿပီး ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္းပါေတာ့သည္။
မုေရွာင္းေရွာင္ ၿပဳံးလိုက္သည္။
"အို၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ငါက ဒါေတြကို အရင္ဝယ္ခဲ့တာ၊
ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က အခု ငါ့အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီ"
မုေရွာင္းေရွာင္ သူမရဲ႕ သဘာဝအတိုင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ကတ္တစ္ကတ္ကို ထုတ္ယူကာ ဆိုင္၀န္ထမ္းကို ေပးလိုက္တယ္။
ဘက္တီ သည္ မုေရွာင္းေရွာင္လက္ထဲတြင္ အနက္ေရာင္ကတ္ျပားကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ထိုကတ္သည္ ခ်မ္းသာသူမ်ားထဲမွ အထက္တန္းလႊာအမ်ားစုသာအကန႔္အသတ္ျဖင့္ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေသာ အနက္ေရာင္ ကတ္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘက္တီသည္ မနာလိုစိတ္ျဖင့္ ႐ူးသြပ္သြားခဲ့သည္။
"မုေရွာင္းေရွာင္! ဒီကတ္ကို ဘယ္ကခိုးလာတာလဲ။"
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး!
မုေရွာင္းေရွာင္သည္ ဤကဲ့သို႔ အနက္ေရာင္ ကတ္ကို မည္သို႔ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သနည္း။
မုေရွာင္းေရွာင္ က ဘက္တီကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
"ဘာေတြ ဂ႐ုစိုက္ ေနတာလဲ။ ဒါ နင္ပိုင္တာမဟုတ္ဘူး”
ဆိုင္၀န္ထမ္းက လက္ေတြ႕က်တဲ့လူပင္။ မုေရွာင္းေရွာင္ လက္ထဲတြင္ အကန႔္အသတ္ျဖင့္ထုတ္ေဝေသာ အမည္းေရာင္ကတ္ကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါတြင္ သူမ၏သေဘာထားသည္ ခ်က္ခ်င္းပဲ 180° ေျပာင္းသြားေတာ့သည္။
"သခင္မေလး၊ သူတို႔ကို သခင္မေလးအတြက္ ခ်က္ခ်င္းထုပ္ေပးမယ္။"
ဘက္တီသည္ ဆိုင္၀န္ထမ္းကို ေဒါသတႀကီး ေဟာက္ကာ
“ေဟး! ငါ ဒါေတြကို အရင္ျမင္တာ!"
ဘက္တီ က ဝယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံမရွိရင္ လႊတ္ထားေပးႏိုင္ေပမယ့္ အခု သူမအတြက္ ဝယ္ေပးမယ့္သူရွိေနၿပီဆိုေတာ့ အဲဒါေတြက သူ႔အျမင္နဲ႔ဆို သူမအပိုင္ ျဖစ္ၿပီးသြားၿပီျဖစသည္။ ထို႔အျပငါယခု သူမအား တားဆီးပိတ္ပင္သူမွာ မုေရွာင္းေရွာင္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမသည္ ပို၍ပင္ ေဒါသျဖစ္ခဲ့သည္။
ဆိုင္၀န္ထမ္းက ဘက္တီကို ေတာင္းပန္စကားဆိုသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ မစၥ ဘက္တီ ဒီသခင္မေလးက လည္ဆြဲေတြ ဝယ္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ဘာလို႔... တျခားလည္ဆြဲေတြ မေ႐ြးလဲ။ တျခား ဒီဇိုင္းေတြလည္း ရွိၿပီး ေနာက္ဆုံးထြက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္”
ဘက္တီ သည္ မူလက ယင္းေရွာင္က်ဲ ကို မခို႔တ႐ို႕ သူမအား အတင္း ေတာင္းပန္ခ်င္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမ သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ ယင္းေရွာင္က်ဲ သည္ မုေရွာင္းေရွာင္အနားသို႔ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စကားမေျပာၾကေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ရင္ခုန္စြာ မ်က္လုံးျဖင့္ ေျပာေနၾကပုံရသည္။
ဘက္တီ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေျခေဆာင့္လိုက္သည္။
"သခင္ေလးက်ဲ ၊ ရွင္ကြၽန္မကို လည္ဆြဲေတြ လက္ေဆာင္ေပးမယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးလား။ အခုက ဘာလဲ? သူတို႔ ဝယ္သြားၿပီ”
ဟု ခ်စ္စဖြယ္ အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆို တျခားတစ္ခုခုကို ေ႐ြးလိုက္ပါ"
ဒီတစ္ခါေတာ့ ယင္းေရွာင္က်ဲ ရဲ႕ အသံက အနည္းငယ္ ေအးစက္ ေနသည္ ။
ဘက္တီ အနည္းငယ္ စိတ္မသက္မသာ ခံစားခဲ့ရသည္။
မုေရွာင္းေရွာင္ကိုၾကည့္ေသာအခါတြင္လဲ သူ၏အၾကည့္မ်ားသည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ ေနသည္ကို သူမသတိျပဳမိသည္။ သူမဘက္ကိုလွည့္လိုက္တဲ့အခါ ဘာလို႔ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားရတာလဲ။
ေစာေစာက သူမကို အရမ္းခ်စ္ျပေနခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား?
မုေရွာင္းေရွာင္ က သူ႔ကို စိတ္ဆိုးသြားမွာကို ေၾကာက္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလား။
ဘက္တီ သည္ မုေရွာင္းေရွာင္ ကို ရန္စရန္အတြက္ ယင္းေရွာင္က်ဲ လက္ကို ခ်ိိတ္လိုက္သည္။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူမလက္ေမာင္းကို ယင္းေရွာင္က်ဲ မဖယ္ခ်ေသာအခါ မုေရွာင္းေရွာင္ က ဘက္တီကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဘက္တီ နင္ ဘာလုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာလဲ"
ဘက္တီ က ေမးေစ့ကို ေမာ့ၿပီး ဂုဏ္ယူတဲ့ပုံစံနဲ႔
“ဒါက နင့္ရဲ႕ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ လည္ဆြဲေတြ အမ်ားႀကီး ဘာအတြက္ လိုအပ္တာလဲ။ သခင္ေလးက်ဲ က ဒီညအတြက္ ငါ့ကိုအေဖာ္လုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုထားၿပီးသားပါ။ လည္ဆြဲေတြကို ယူသြားၿပီး နင့္အခန္းထဲမွာပဲ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္!"
"အိုး?"
မုေရွာင္းေရွာင္ ၏အၾကည့္သည္ ယင္းေရွာင္က်ဲ သို႔ေျပာင္းသြားသည္။
"ဟုတ္လား?"
ယင္းေရွာင္က်ဲ သည္ သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ႏူးညံ့ေသာ အၿပဳံးျဖင့္ "ဟုတ္ပါတယ္" ဟု ျပန္ေျဖသည္။
ဘက္တီ၏မ်က္ႏွာသည္ ေက်ာက္တုံးအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
သူေစာေစာက ေျပာခဲ့တာ ရွင္းပါတယ္...
မုေရွာင္းေရွာင္ က ယင္းေရွာင္က်ဲ ကို ထပ္ေမးတယ္
"ဒါဆို ငါဝယ္ထားတဲ့ ဒီလည္ဆြဲေတြကို သုံးရဦးမွာလား"
"သူတို႔ကို မသုံးရရင္လဲ အေရးမႀကီးပါဘူး။ မင္း သူတို႔ကို ဒီတိုင္း ဝတ္လို႔ရတယ္ သို႔မဟုတ္ သူတို႔ႏွင့္အတူကစားလို႔ရတယ္ ။ မင္းလုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေလ”
ဘက္တီ ၏ မ်က္ႏွာသည္ အနည္းငယ္ ျဖဴေဖ်ာ့သြားခဲ့သည္။
“ရွင္…”
သူ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ။
ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား…
ဘက္တီ ရဲ႕ အၾကည့္က မုေရွာင္းေရွာင္လက္ထဲက black card ေပၚေရာက္သြားတယ္။
Translated By Esther Yam
ဒီ Novel ေလးဖတ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုရင္ Like ေလးေတြနဲ႔ Comment ေလးခ်န္သြားခဲ့ေပးပါေနာ္
You are reading the story above: TeenFic.Net