ក្រាកក ក្រឹប
Jungkookបេីកទ្វាចូលមកក្នុងបន្ទប់ រួចបិទវិញថ្នមៗ ទាំងឃេីញTaehyungកំពុងអង្គុយបែរមុខទៅបង្អួច
« Tae....Taehyung » Jungkookដាក់ខ្លួនអង្គុយជិតរាងតូច នឹងហៅគេតិចៗ តែនាយតូចមិនព្រមឆ្លេីយនឹងនាយ
« Tae.....អូន » jungkook
« ....... »
« ឆ្លេីយនឹងបងបន្តិចមក » Jungkookក៏លោទៅអោបនាយតូចពីក្រោយ ដាក់ចង្ការលេីស្មារបស់នាយតូច
« បងនិយាយអ្វីក៏និយាយមក » Taehyungតបទាំងសោះកក្រោះ
« រឿងបងជាម៉ាហ្វៀនោះបងគ្មានបំណងលាក់អូនទេ គ្រាន់តែមិនទាន់ដល់ពេលប្រាប់ ព្រោះពួកយេីងទេីបតែយល់ចិត្តគ្នា បងមិនចង់អោយអូនដឹងហេីយខ្លាចបង បងសុំទោសដែរលាក់អូន » Jungkookនិយាយខ្សាវៗនៅជិតត្រចៀកនាយតូច ទាំងមានអារម្មណ៍ខុស
« បងសម្លាប់មនុស្សអស់ប៉ុន្មាននាក់? » Taehyung
« ច្រេីនណាស់ តែពួកគេគួរតែទទួលវា រាល់កំហុសដែរបានសាង » Jungkook
« ចុះបេីអូនសាងកំហុសបងសម្លាប់អូនទេ? » Taehyung
« គ្មានឡេីយ...គ្មានថ្ងៃនោះជាដាច់ខាត បេីក្ងៃនោះកេីតឡេីងបងនឹងស្លាប់មុនអូនទៅទៀត » Jungkook
« បងដឹងហេីយថាលទ្ធផលដែរបងបានធ្វេីទៅជាបែបណា ក៏មេីលលោកប៉ាទៅ ត្រូវបាត់បង់កូនប្រុស រហូតមកដល់ពេលនេះទេីបតែបានជួបគ្នា » Taehyung
« បាទ..បងដឹង...កាលពីមុនបងមិនសូវគិតទេ តែតាំងពីអូនចូលមកជីវិតបង បងក៏មិនគិតមិនបាន...នៅពេលបងលាលែង ហេីយលាងដៃស្រោបដោយឈាមកខ្វក់មួយនេះរួចរាល់បងនឹងសារភាពប្រាប់អូនមុនគេ សូមអូនកុំខឹងបងអី » Jungkook
« ហឹក..ហឹក...Jungkookអូនស្រឡាញ់បងណាស់ បងធ្វេីចុះ ធ្វេីអ្វីដែរបងចង់ធ្វេី អូនមិនខឹង មិនថាអោយទេ គ្រាន់តែឮហេីយអូនបារម្ភខ្លាំង បងជាមនុស្សដំបូងដែរអូនស្រឡាញ់ ចឹងហេីយអូនមិនចង់បាត់បង់បងឡេីយ » Taehyungបែរមករកអោបកនាយទាំងយំសស្រាក់
« កុំយំៗ បងមានបានកេីតអីឯណា ហេីយក៏គ្មាននរណាធ្វេីអីឫយកបងចេញពីអូនបានឡេីយ » Jungkookអង្អែលខ្នងនាយតូចថ្នមៗ ហេីយថេីបលេីសក់ខ្មៅរលោងរបស់នាយតូចស្រាលៗ
« អូនស្រឡាញ់បងណាស់ » Taehyungនៅនិយាយខ្សាវរហូតគេងលក់ក្នុងប្រអប់ទ្រូងនាយក្រាស់ ទេីបនាយលេីកដាក់អោយគេគេងស្រួលបួល សឹមទាញមកអោបក្នុងរង្វង់ដៃនាយ
« បងស្រឡាញ់អូនណាស់ ស្រឡាញ់រាល់គ្រប់ដង្ហេីមរចេញចូលបស់បង រាត្រីសួស្តីអនាគតប្រពន្ធសម្លាញ់...សឹត » Jungkookថេីបថ្ងាស់នាយតូចមួយខ្សឹតរួចសំងំគេងតាមក្រោយ
9ថ្ងៃក្រោយ
រយះពេលមួយសប្តាហ័ជាងបានកន្លងផុតទៅ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃមានសិរីមង្គល មានវេលាដ័រីករាយ ព្រោះជាថ្ងៃចាប់កំណេីតកូនប្រុសភ្លោះទាំងពីររបស់អតីតលោករដ្ឋមន្ត្រីចន ដោយធ្វេីយ៉ាងធំនៅពីមុខអគារក្រមហ៊ុនលក់ឡាន88ជាន់ របស់Jeon Jungkook ដោយពេលថ្ងៃត្រង់បេីកសម្ភោធក្រុមហ៊ុនថ្មីរបស់Jungkook ហេីយរយះពេល4ម៉ោងទៀតក៏ដល់ពេលខួបកំណេីត ក៏ដូចជាប្រកាសមុខមាត់កូនប្រុសពៅជាសាធារណះដែរ
« Taehyungអូនកុំតែងខ្លួនពេកបានទេ បងមិនសូវបាននៅជិតអូនផង ពួកអស់នោះគេមេីលអូនស្លាប់ហេីយ » Jungkookចេញមកពីបន្ទប់ទឹកដោយមានរុំកន្សែងនឹងចង្កេះ និយាយទាំងរអ៊ូរទាំ ទឹកមុខមិនបាច់មេីលអោយក្រញ៉ូវ ព្រោះអនាគតប្រពន្ធតែមួយគ្រាប់របស់នាយធ្វេីខ្លួនឡេីងឈ្នះអស់មារតែម្តង ដោយនាយតូចពាក់ឈុតក្វាសេពណ៍ក្រហមរឹបរាងមានម៉ូតចាំងពេញអាវនឹងខោ មានអាវសុីមីពណ៍ខ្មៅពីខាងក្នុង មុខមិនបាច់ផាត់ គ្រាន់តែបន្ថែមក្រេមបន្តិច សក់ខ្មៅរលេីបរលោងក៏ត្រូវទម្លាក់ចាំងថ្ងាសពុះកណ្តាលសុីនឹងមុខតូចច្រមិចឥតខ្ចោះ
« អូនមិនទៅវិញតេីល្អទេ? » Taehyungគេសាំត្រចៀកពេកក៏សកឌឺនាយ
« អត់ទេៗ បងនិយាយលេងតេី » Jungkookរហ័សប្រកែកយ៉ាងលឿន បេីមិនទៅនាយគ្មានអារម្មណ៍ទៅដូចគ្នា
« ចាំអូនរេីសឈុតអោយបង » Taehyungដេីរទៅទូររបស់នាយ រូចទាញឈុតក្វាសេពណ៍ប្រផេះចេញមក រួចជួយរៀបចំខ្លួននាយ ដោយមានអាវសុីមីពណ៍ពីក្នុង សក់វិញលេីកឡេីងអស់ បញ្ចេញមុខមាំតែម្តង ហេីយTaehyungក៏យកវែនតាដងខ្មៅកញ្ចក់ថ្លាបែកប្រផេះតិចៗដែរអោយសមនឹងខោអាវ មេីលមកសង្ហារអស់ទាស់
« បងសង្ហារខ្លាំងណាស់ » Taehyungបាញ់ទឹកអប់អោយនាយបណ្តេីរសសេីរមិនដាច់ពីមាត់សោះ
« មេីលទៅអូនមិនខ្លាចស្រីៗចាប់បងទៅសោះ » Jungkookនិយាយទាំងធ្វេីមុខកំសត់
« មេីលបងនិយាយចុះ ស្រីៗចាប់បងទៅក័បងគ្មានអារម្មណ៍ជាមួយពួកគេទេ ព្រោះអារម្មណ៍របស់បងអូនយកទុកបាត់ហេីយហិហិ » Taehyungក៏តបទៅនាយវិញទាំងសេីចកក្អឹក
« សឹតៗៗៗ...អូនគួរអោយខ្នាញ់ណាស់ដឹងអត់ » នាយក្រាស់ចាប់ថេីបនាយតូចពេញផ្ទៃមុខ បានសំណព្វចិត្តមួយនេះស្រឡាញ់ចង់លេបទៅហេីយ
« បានហេីយម៉ោះអូនពាក់នាឡិកាអោយ » Taehyungក៏យកនាឡិកាមកពាក់អោយនាយតែនាយមិនព្រម
« អត់ទេ បងពាក់របស់អូនទិញអោយវិញ » Jungkookក៏យកនាឡិកាដែរនាយតូចទិញអោយចេញពីកិតុ ដែរដាក់ក្នុងប្រអប់ត្រឹមត្រូវលេីសរបស់ផ្សេងទាំងអស់
នាយតូចមិននិយាយអ្វីបានត្រឹមសម្លឹងនាយទាំងញញឹម
« បងមានរបស់អោយអូនដែរណា » Jungkookថារួចដកប្រអប់ធំមួយចេញពីកិតុ
« អ្វីទៅ? អូនបេីកបានទេ? » Taehyung
« ជារបស់អូនហេីយ » Jungkook
Taehyungបេីកប្រអប់នោះឡេីងទាំងញញឹម ព្រោះវាជាឈុតខ្សែរក ខ្សែរដៃ ជាមួយនឹងក្រវិលផងដែរ
« ម៉ូតនេះមិនមែនសម្រាប់មនុស្សស្រីហេីយក៏មិនមែនសម្រាប់មនុស្សប្រុស បងអោយម្ចាស់ហាងធ្វេីដោយផ្ទាល់គ្មានពីរទេនៅលេីលោក » Jungkook
« វាពិតជាស្អាតណាស់ » Taehyungអង្អែលលេីខ្សែរកមានរាងតូចឆ្មា បណ្តោងជារូបព្រះច័ន្ទ ខ្សែរដក៏ដីចគ្នា ចំណែកក្រវិលជាក្រវិលកឹបដែរអ្នកមិនចោះត្រចៀកក៏អាចពាក់បាន វាមានរំយោលដោយមានបន្តោងព្រះច័ន្ទដូចគ្នា
« ចាំបងពាក់អោយ » Jungkookទាញខ្សែរ ខ្សែរដៃ ហេីយនឹងក្រវិលពាក់តែមួយជំហៀងប៉ុណ្ណោះ
« អរគុណបងណាស់ » Taehyung
« អរគុណយ៉ាងម៉េច? » Jungkook
Taehyungដឹងចិត្តនាយ រួចក៏ចាប់នាយអោយអោនចុះបន្តិច ទេីបប្រីបបូរមាត់របស់ខ្លួនទៅបឺតជញ្ជក់ ផ្គោះផ្គង ពពាក់ពពូនជាមួយអណ្តាតនាយក្រាស់
« ពេញចិត្តឫនៅ? » Taehyung
« ពេញចិត្តណាស់បាទ » Jungkook
« បងចុះទៅក្រោមមុនទៅ អូនទៅមេីលក្មេងៗសិន » Taehyungនិយាយរួចក៏ដេីរចេញទៅ ទេីបនាយក្រាស់ចុះទៅចាំខាងក្រោម
Taehyungបានមករៀបចំខ្លួនអោយក្មេងទាំងពីរព្រោះពួកគេក៏ត្រូវចូលរួមដែរ ទេីបដឹកដៃពួកគេចុះមកខាងក្រោម ឃេីញថាគ្រប់គ្នានៅអង្គុយចាំអស់ទៅហេីយ
« បងប្រុសJungGuឈប់សិន » Taehyungដេីរមកសារ៉េសក់អោយJungGuបន្តិចព្រោះនាយផ្លុំសក់អោយតែរួចប៉ុណ្ណោះ
« ចាំអូនពាក់ស្បែកជេីងអោយបង » Taehyungលុតជង្គង់ពីមុខនាយក្រាស់តែម្តង មិនគិតថាខ្មាស់នឹងមានមនុស្សនៅទីនេះឡេីយ
« អូនកុំ.... » Jungkookប្រុងឃាត់តែគេពាក់អោយបាត់ទៅហេីយ
« Taehyungលេីកក្រោយកុំធ្វេីបែបនេះអី ទោះមាននាមជាប្រពន្ធគេក៏ដោយ គេមេីលមកមិនល្អឡេីយ» អ្នកស្រីចន
« មិនអីទេអ្នកម៉ាក់ យេីងមិនអាចឃាត់មាត់មិនអោយគេនិយាយបានឡេីយ » អ្នកស្រីចនបានអនុញ្ញាតអោយTaehyungហៅបែបនេះហេីយ
« ទោះជាចឹងក៏ដោយ តែលោកក្រោយបងមិនអោយអូនធ្វេីបែបនេះទៀតទេ » Jungkookវិញក៏អារម្មណ៍មិនល្អឡេីយ គេមិនចង់ចាស់កម្រិលពេកទេ ដែរប្រពន្ធត្រូវនៅក្រោមប្តីនោះ
« ក៏បានៗ » Taehyung
« តោះឆាប់ទៅ ព្រោះពួកយេីងត្រូវនៅមេីលកម្មវិធីមុនចាប់ផ្តេីម » លោកចនក័ដឹកដៃក្មេងៗទៅឡានមុន
SKIP
« អូនហា បានហេីយអោយពួកគេមេីលចុះ អូនដេីរចង់2ម៉ោងហេីយណា » Jungkookគេតាមអង្វររហូតតែនាយតូចគេមិនព្រម
« បងទៅអង្គុយចាំទ...អាយយយ » Taehyungងាកប្រកែកនឹងនាយ តែក៏ត្រូវនាយក្រាស់លេីកបីភ្លាមៗ
« ដាក់អូនចុះ ប្រយ័ត្នអូនខឹងទៅ » Taehyung
« ផាច់ៗ...បងនិយាយស្រួលបួលម៉េចមិនស្តាប់? អូនទាល់តែបង្ខំបែបនេះ » Jungkookទះកំប៉េះគូទនាយតូចពីរដៃទាំងក្នាញ់ ថែមទាំងធ្វេីមុខមាំទៀត
« មិនបាច់ខាំមាត់ ប្រយ័ត្នបងខឹងអូនមែនទែនទៅ » Jungkookបីនាយតូចមកដល់តុដែរប៉ាម៉ាក់របស់ពួកគេអង្គុយដាក់អោយនាយតូចអង្គុយចុះ សឹមនាយអង្គុយជិត
« ប៉ាមេីលចុះកូនប្រសារប៉ាគិតតែពីធ្វេីការមិនខ្វល់ពីខ្ញុំទេ » Jungkook
« Taehyungមិនបាច់ខំពេកទេ អោយពួកគេមេីលបន្ត មេីលចុះJungkookដេីរតាមចង់ធ្លាក់អណ្តាតហេីយ » លោកចន
« បាទក៏បាន » Taehyungជាមនុស្សដែរចូលចិត្តជួយគេដល់ទីបញ្ចប់មិនមែនជួយអោយតែរួចពីដៃ
« ញុំាទៅ » Jungkookដាក់បង្អែមពីមុខនាយតូច រួចអោនទៅដោះស្បែកជេីងនាយតូចចេញឃេីញថាគេឡេីងក្រហមហេីយ ទេីបនាយលេីជេីងទាំងគូររបស់នាយតូចមកដាក់លេីភ្លៅម៉ាស្សាថ្នមៗ នៅពីមុខប៉ាម៉ាក់នាយតែម្តង ចាប់ផ្តេីមអោយនាយតូចធ្វេីខ្លួនលែងត្រូវ
« Jung...បង..... » Taehyungរកប្រកែកតែនាយក្រាស់កាត់
« ស្ងៀម » Jungkookបញ្ចេញសម្លេងក្រហឹមដូចជាខ្លា ធ្វេីអោយនាយតូចបាក់ស្បាតលែងហ៊ានកម្រេីកភ្លាម គិតតែពីឈ្ងោកញុំា
« ប្អូនថ្លៃទាល់តែបែបនេះ » JungGuនិយាយឡេីងទាំងសេីច ឯលោកចននិងអ្នកស្រីចនក៏អង្គុយច្រណែននឹងនាយតូចដែរបានJungkookយកចិត្តទុកដាក់បែបនេះ ទាំងដែរពួកគាត់មិនដែរទទួលបានផង តែក៏សប្បាយចិត្តដែរកូនចេះកែប្រែពីសោះកក្រោះមកផ្អែមល្ហែមបែបនេះ
ពេលរាត្រីក៏បានចូលមកដល់ ភ្ញៀវកិត្តិយស អ្នកជំទាវ លោកឧកញា អ្នកមានមុខមាត់ក្នុងសង្គមជាច្រេីនបានមកចូលរួមយ៉ាងកុះករ ញាំងអោយកម្មវិធីកាន់តែអបអរសប្បាយបន្ថែម
ងាកមកមេីលក្រុមរបស់នាយតូចឯណេះវិញ Taehyungឃេីញមនុស្សមកច្រេីនមានអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េចមិនដឹង របៀបភ័យៗ សុខចិត្តនៅអង្គុយមួយកន្លែងជាមួយDoungSu&Junni មកជាមួយប៉ាម៉ាក់ព្រោះពួកគាត់ក៏មានមុខមាត់ក្នុងសង្គមដែរ ចំណែកJiminដែរមកជាមួយYoonGi
« ហីយ៉ាកម្លោះសង្ហារដាច់ចិត្តមកទីក្រុងហេីយហេហ? » DoungSuមកដល់ភ្លាមបង្អាប់JungGuភ្លាមព្រោះលេីកមុនបបួលមិនចង់មក ហេីយដែរនិយាយបែបនេះព្រោះពួកគេរាងស្នឹទ្ធិជាង DoungSuមិនសូវហ៊ាននិយាយដាក់jungkookព្រោះគេជានាយករដ្ឋមន្ត្រី
« មិនសូវចង់ទេ...មេីលចុះកម្មវិធីអីមនុស្សច្រេីនបែបនេះឈឺក្បាលចង់ស្លាប់ » JungGuនិយាយទាំងវិលមុខព្រោះនាយមិនទាន់ទម្លាប់នឹងបរិយាកាសបែបនេះ
« រៀនទម្លាប់អោយហេីយទៅព្រោះលោកអ៊ុំចនគាត់អ្នកមានមុខមាត់ក្នុងសង្គមអញ្ចឹងហេីយបន្តិចទៀតត្រូវចូលរួមកម្មវិធីជាមួយគាត់ » DoungSu
« ហឺយយ...មិនដឹងមិនឭអ្វីទាំងអស់ » JungGu
« កុំទាន់ធុញ ពេលដែរប្រកាសឯងជាសាធារណះហេីយ នឹងមាននារីមកចែចង់ ហេីយអុំខ្លះទៀតលេីកកូនស្រីដល់កន្លែងតែម្តង » DoungSu
« ចុះបងប្រុសនោះ? » JungGu
« លោករដ្ឋមន្ត្រីមែនទេ? » DoungSuសួរបញ្ជាក់ ទេីបJungGuងក់ក្បាលជាចម្លេីយ
« យេីងមិនច្បាស់ទេតែដឹងមកថាគាត់ជាមនុស្សនិយាយត្រង់ មិនចូលចិត្តរញ៉េរញៃច្រេីន នរណាមករវល់ជាមួយនឹងគាត់ ស្តីអោយគ្មានទុកមុខទេ » DoungSuអោនខ្សឹបតិចៗព្រោះខ្លាចនាយក្រាស់អង្គុយជិតនឹងឭ
« តែកុំគិតអោយសោះថាគ្មានអ្នកតាមនោះ នៅដដែល » DoungSu
« ដល់ថ្នាក់នឹងផង!!! » JungGu
TO BE CONTINUE...
LOVE YOU READER🥰💙
HELP VOTE & Cmt PLEASE🤗
*ចន_ថេយ៍វ៉ុន
You are reading the story above: TeenFic.Net