Gözlerimi açtığımda tepemde yanan ışık gözlerimi acıttı. Tamamen kendime geldiğinde doğrulmaya çalıştım ama ellerim ve ayaklarım bağlıydı. "Abi1-2!" Yanımda biri kıpırdandı. Kafamı o yöne çevirdiğimde Toga'yı gördüm. "Yuu bizi gece yakalamışlar galiba." Ben bizi bırdan çıkarırım bekle. "A-aktifleşmedi." "Nasıl yani Yuu?" "B-bilmiyorum özgünlüğümü kullanamıyorum." "Tamam Eraser Head gözlerini kırpabilirsin." İkimiz de aynı anda önümüze döndük. "Şıçayım." Hissettiğim ağrı başımı zonklatmıştı. Kafamı yere dayadım. Neden olduğunu bilmediğim bir ağrı beynimde bir ses gibi yankılanıyordu. Sanki şey diyordu

'Dikkatli olmalısın sırrın yayılıyor.'

Hızlı davranıp portal açmaya çalıştım ama işe yaramadı. Okul zamanı da görmüştüm. Pro hero olan kahramanlar çok güçlüydü ama bir o kadar da zayıftı. Gözüme kestirdiğim şey Aizawa'nın gözlüğü oldu. Portalımı onun yanında açıp cebindeki gözlüğü dışarıdaki çöp kutusuna postaladım. Elini cebine attığında bulamadı onu. Sırıtım Toga'ya döndüm. Ve göz kırptım. Sonra kime karışsam diye düşünürken içeri bizim sınıfta olan Mina Uraraka Midoriya Kirishima Bakugo ve Todoroki girdi.

"SENİ HAİN PİSLİK!" (baku)

"Senden bunu hiç beklemezdim Yuu. " (mina)

"Sana güvenmiştik." (uraraka)

"Ben Mina geldi diye geldim ama yine de kırıldım."(kiri)

"Sana soru sorcaktım." (deku)

"Aslında bana çok bir şey değişmedi."(todo)

"NEEEEEE!" (Aynı anda)

"E ben hala Yuu dan hoşlanıyorum ve onu seviyorum vilan olsa da umrumda değil. Evet durumun farkındayım ama kendime engel olamıyorum."

O an anlamıştım ki aslında kahraman da olabilirdim. Abimleri ikna edip onları normal hayatlarına geri ilerletebilirim. "Shoto. Ve diğer herkes." doğruldum. "Ben bir karar aldım çok ani gelebilir. Ben kahraman olmaya karar verdim. Ayrıca dün Shoto'ya şiddet uygulamadık hatta ona yüz maskesi yaptım. Amacım ona kötü davranmak değil. Toga abimler nerde bilmiyorum ama onlara şunu söyle evimizi dekore edip kullanmaya devam edin. Sana söz veriyorum hep görmeye gelcem sizi. Bu arada bir diğer isteğim. Vilan olmanıza gerek yok. Madem güçlü özgünlükleriniz var neden başka şeylere yönelmiyorsunuz." "Ama Yuu biz doğdumuzdan beridir herkes ve her şey tarafından dışarı tepilmiş manyaklarız.  Nasıl vazgeçeriz." "Sana söz alışçaksın sana söz."

İki ay geçmişti. Artık okula gidiyordum. Anlaşma yapıp ailemi kötü olmaktan vazgeçirdim. Eğer işlerini sorarsanız.

Abim1:  dövme sanatçısı

Abim2: o emekli eve iki kedi aldı. Kardeşlerin onlar senin demişti
Spinner: taksi şoförü oldu (ödmdlxjx)
Toga: o UA okulunda değil ama farklı bir okula gidiyor. İlk gün Aizawa Sensei den izin alıp yanına gitmiştim. Herkes onu çok sevdi.

Bana dönersek Shoto küçük sürprizler yapıp bana ıvırzıvırlar alıyo. Ayrıca ablasının yaptığı bilekliğin anlamını dün öğrenmiş. Ablası Shoto'yu emanet edebilecek olduğunu hissetmiş ve 'güvendiğim ikinci kız anlamına' gelen bu bilekliği yapmış.

E tabi biz vilanlığı bırakınca ülkedeki suç oranı düşmüştü. Bu yüzden yurt sisteminden vazgeçtiler. Her gün abilerim sırayla gelip bizi okuldan alıyorlar.

Bakugou'ya güzel bir kız buldum ama bana kız arkadaş istemediğini söyleyip duruyor.
Bir hafta önce Midoriya Uraraka'ya çıkma teklifi etti. Mina ve Kiri de gizli gizli çıkmaya başlamışlar.

2 ay önce duyduğum sese gelirsek o bana gök yüzünden seslenen annemin sesiymiş.

                                 The

                                       End