Chapter 2

Background color
Font
Font size
Line height

Jeannie POV

"P-positive?" Michael

"Yes. Dr. Jiang its positive. Your wife is 3 weeks pregnant. So congrats. Alam ko naman na matagal nyo nang magkababy. Im happy to the both of you" sabay kamay samin ni Dr. Zsu

"Jeannie matutuwa sina mama."

Positive. Buntis ako pero di ba dapat masaya ako kasi magkaka anak na kami ni Michael pero bakit ganun bakit parang hindi ako masaya? bakit kahit anung pilit kong ngumiti hindi ko magawa? natatakot ako para sa magiging baby namin.

"Jeannie? Jeannie!" Michael

"Huh? Ano yon Michael?"

"Okay ka lang ba?" Michael

"Ah o-oo"

"Ito ang mga vitamins na kailangan mong inumin Jeannie. Every month kailangan mo magpacheck up to monitor your health and the baby also. Don't stress yourself to much. Kumain ka sa tamang oras at tamang pagkain. And lastly iwasan mo ang pagiging hyper mo. Okay?" Dr. Zsu

"Okay po Doc. naiintindihan ko po. Salamat"

"Umuwi na tayo. Siguradong matutuwa sina mama" -Michael

"Michael?"

"Hmm?"-Michael

"Buntis ako. Pano na magiging baby natin. Mabubulag ako dahil sa sakit ko. Di ko sya maalagan ng maayos."

"Jeannie ano ka ba? Kaya mo syang alagaan. Hindi ka mabubulag. Maghahanap ako ng gamot. Gagamutin kita"

"Michael natatakot ako."

"Andito kami nila mama.Wag mo isipin yang mga bagay na yan. Ang importante ang baby natin. Wag ka na malungkot." -Michael

Nakarating na kami sa bahay. Pagbukas ng pinto.

"CONGRATS"-sila mama

"Magiging mommy ka na Jeannie"-Papa

"Congrats Ate Jeannie" -Nicenice

"Salamat"

"Tsk. Kawawa magiging anak mo Kuya pag namana nya kaengotan ng asawa mo"-Joshua

"Hoy! Joshua grabe ka"

"Totoo naman"

"Wag mo muna asarin ang asawa ko" pagalit sa kanya ni Michael

"Bleeh"

"Oh tama na yan kumain na muna tayo" singit ni mama

Ang saya nila mama magiging magulang na kami ni Michael andami na ding biniling mga gamit ang cute pa yun nga lang hnd pa namin alam ang kasarian ng baby.

"Ma bat ang daming kalat?"

"Habang nasa ospital kayo nag iisip na kami ng pangalan" -Joshua

"Ano tingin mo sa pangalan na to?"-Papa

"Papa sabi ko pangalan lang ng babae"-Mama

"Ma hnd pa naten alam baka lalaki yan pag suotin mo na naman ng damit ng pambabae"-Michael

"Hahaha" tawa naming lahat

Natapos na ang kwentuhan at masaya ako sa kinalabasan ng lahat kahit na may problema akong ay mali kami pala na hinaharap ay hnd naging hadlang yun upang maging malungkot kami.

"Michael?"

"Hmmm?"-Michael

"Bat parang ang lungkot mo? Hindi ka ba masaya na magiging magulang na tayo?"

"Tss. Ano bang klaseng tanong yan syempre masaya ako. Salamat Jeannie"-Michael

"Huh? Para saan?" takang tanong ko

"Basta. Matulog na tayo"

"Okay"

You are reading the story above: TeenFic.Net