Even later is alles uitgepakt en heeft Emma een lange spijkerbroek met een rode crob top en V-Hals aan gedaan.
Ze loopt haar kamer uit naar de woonkamer.
Jake kijkt op en bekijkt haar van top tot teen. Hij fluit even.
"Zo wat zie jij der mooi uit."
Emma glimlacht even en gaat op de bank zitten.
"Dus Emma, Jij bent dusnieuw hier?" Jake komt wat dichter bij haar zitten.
"Dat klopt inderdaad, waarom vraag je dat?" Emma glimlacht bij elk woord dat je zegt.
"Oh gewoon, Waarom moet je eigenlijk naar het internaat?"
Emma kijkt naar beneden, alles komt ineens terug:
de poging, het ziekenhuis, haar vader, anorexia. Ze krijgt allemaal flashbackes.
"Hé, je hoeft het niet te vertellen he? het kan ook later."
Emma schrikt uit haar gedachtes. "G-graag" zegt ze met een schorre stem. Ze staat op en loopt richting de keuken. uit de kast pakt ze een glas en vult hem. Emma leunt even op het aanrecht en probeert haar tranen weg te knipperen.
"Gaat het?" Jake komt bij haar staan. Hij ziet haar tranen.
Emma kijkt hem aan. "jaja het gaat goed hoor." Snel veegt ze haar tranen weg.

" Maar je huilt, kom eens hier." Jake trekt Emma tegen zich aan.
Emma barst in huilen uit en legt haar hoofd op de borst van Jake.
"Huil maar meisje, het is goed." Jake aait Emma over haar hoofd.
Als Emma wat uitgehuild is en rustiger is veegt ze haar tranen weg.
"Sorry" Zegt ze zachtjes.
"Je hoeft geen sorry te zeggen, het is niet erg."
Emma maakt zich los uit de knuffel.
"Als je het ooit wil vertellen, ik ben er voor je. Ik wil naar je luisteren." Zegt Jake en hij veegt wat uitgelopen mascara weg.
"Dankje, ik ben er nog niet klaar voor, sorry."
Emma loopt met gebogen hoofd naar de badkamer.
Als ze in de spiegel kijkt schrikt ze. 'Shit gelijk eerste dag al zo'n indruk gemaakt, straks zegt hij het door tegen het hele internaat.'
Met haar hoofd vol gedachtes loopt ze naar haar kamer.

( LET OP, DIT KAN SCHOKKEND ERVAREN WORDEN!) 

Ze loopt naar haar kledingkast en vist een klein tasje uit het achterste van haar kast.

Ze loopt naar het bed.
het tasje gooit ze leeg op haar bed.
Ze zoekt tussen de spulletjes en ziet dan het mesje liggen.
Ze pakt het mesje en houdt het voor haar hoofd.
Dan zet ze het op haar huid.

Sorry als dit schokkend ervaren word en sorry als je hetzelfde meemaakt of met het zelfde zit.
Ik weet hoe vervelend het is, veel sterkte! 

Kunnen jullie miscchien een reactie achter laten over hoe jullie het boek tot nu toe vinden? Dankjeee xx