Chapter 30

Background color
Font
Font size
Line height

RECKLESS
CHAPTER 30

Nagising ako na madilim na. Muntik na akong mapamura nang nakita ko si Dash sa tabi ko na natutulog. I was inside his arms. Yakap niya ako habang balot na balot ako ng kumot at siya ay tanging boxer lang ang suot.

"You can sleep some more." bulong niya at inayos ang pagkakayakap sa akin.

Bumaling ako sa kaniya. "Gabi na, Dashiel kaya bangon na. We need to go back." pinakawalan niya ako at tumihaya siya ng higa habang nakatingin pa rin sa akin.

"Sure. If you can walk because I'm not going to carry you."

Tinignan ko siya ng matalim pero hindi niya ako pinansin. He just looked at me like I'm so hopeless. Lalo ako nainis. Bumangon ako para lang mapangiwi dahil sa sakit ng katawan ko.

Dashiel's laughter echoes around the room. Then he pulled me in his arms for another embrace.

"Your expression was priceless." tuwang-tuwa talaga siya at ngayon ko lang siya nakitang ganito kasaya.

"Kasalanan mo 'to, eh! Paano ako uuwi nito? Ni hindi ako makakilos ng normal! Bwisit ka!" nakakagigil na talaga 'tong si Dash. "Sabi na kasing awat na pero tumatlo ka pa!"

"You enjoyed it. You kept moaning my name urging me to do more." sa inaantok na boses ay sagot niya.

Hinampas ko siya sa dibdib. Ang tigas nga lang. "Pasalamat ka nga at pangalan mo sinasabi ko, eh." huli na ng ma-realize kong hindi ko dapat sinabi iyon.

"Now, that's foul, baby." he said flatly as he carried me inside the bathroom.

Itinayo niya ako sa gitna ng bathtub at kinuha ang kumot na nakabalabal sa akin. "Don't mention another man's name when we're together or I'll lose my shit." aniya saka tinimpla ang tubig sa bathtub.

Akmang huhubarin niya ang suot kong underwear — na boxer din niya, nang pigilan ko siya. "Ako na. Kaya ko ng maligo mag-isa."

Hindi naman kasi ako masyadong nanlalagkit dahil pinunasan ako ni Dash hanggang sa makatulog ako.

"Let's take a bath together."

I glared at him. "Tapos ano? Dadagdagan mo ang mga ito?" turo ko sa mga hickey sa dibdib ko pababa.

"Hindi. Sorry na." tila bata na nagpapaawa pa ang boses niya.

Ang laki-laking damulag, eh! Di naman cute but still, looking at him like that reminds me of our son. Irresistible silang mag-ama kapag nagpapaawa.

"Please?" aniyang bahagya pang umuklo para magpantay kami.

Napataas ako ng kilay. The almighty Dashiel Telpace was pleading me, eh? I sighed. Ano pa ba'ng inaarte ko?

"Okay. But no kissing and touching especially here and there." turo ko sa boobs at pekpek ko. Feeling ko mamamaga na sila any moment. Kawawa naman.

"Okay." pero parang napipilitan lang naman siya.

I let him remove the underwear from me tapos ay siya naman ang naghubad ng sa kaniya. Nag-iwas ako ng tingin pero kahit na ganoon ay nakita ko pa rin. Hindi na iyon galit pero bakit ang laki pa rin? At hindi ba sagabal na may nakalawit sa pagitan ng mga hita nila?

Sa likod ko siya pumwesto. He let me lean on his chest while putting bubbles around me. Tahimik lang kaming nagbabad hanggang sa yakapin niya ako. Pero tulad ng napagkasunduan ay hindi niya nga ako hinawakan sa mga parteng sinabi ko.

"Why did you undergone cs?"

"Overdue na kasi si Niel at nag-pupu na raw siya sa loob kaya kahit na ayaw namin, mas pinili namin ang makakabuti sa baby."

"What's his first word?" ang lumanay ng boses ni Dash kaya pumikit ako. He could be a sweet lover, I can sense that.

Nag-isip akong mabuti bago siya sinagot. "It was Dada."

"Dada." pag-ulit ni Dash. "And it was Sean." bitterness laced his soft voice.

Napangiti ako pero sinupil ko rin kaagad. Bumaling ako sa kabiya at hinawakan siya sa magkabilang pisngi.

"Sean was his Papa, Dash and you are his Dada." I smiled at him. Parang nalito naman siya sa sinabi ko kaya nag-explain ako. "He knew that you were his father even before we came here, Dash. Baby pa lang siya ay ipinapakita ko na ang picture mo. Ikinukwento kita sa kaniya ng madalas kahit paulit ulit lang naman. Hindi pa rin naman niya naiintindihan kaya ayos lang." I shrugged my shoulder.

"Hmmn."

"Matalinong bata ang anak mo. Sa edad na tatlo ay kabisado na niya ang alphabet at mga numero. He can even count from one to one hundred kahit na hindi ganoon katatas. Now he was four, he's becoming smarter. Ang sabi ni Auntie Aurea ay dapat noon ko pa pinag-aral si Niel pero tumanggi ako. I want him to enjoy life. Once kasi na mag-aral na siya, mababawasan na ang oras niya sa paglalaro na noon pa mna ay limitado na dahil nakakulong lamang siya sa apat na sulok ng bahay."

He closed his eyes and kissed my palm. Tapos noon ay hindi na siya nagsalita ulit kaya inabala ko nalang ang sarili ko sa paglalaro ng bula habang nakasandal sa malapad niyang dibdib.

I was dozing off when he drained the thub and held me up. Dinala niya ako sa ilalim ng shower. Para akong paslit na pinaliguan niya although ilang beses kong natampal ang kamay niya nang magtagal iyon sa dibdib ko.

Gumaan ang pakiramdam ko pagkatapos pero naroon pa rin iyong kakaibang pakiramdam sa pagitan ng mga hita ko.

Inihatid niya ako sa bahay ng alas nueve dahil kumain pa kami sa labas. Si Mama Linda ang bumungad sa amin na naghihintay kasama si Ate Aira. Nanonood yata sila ng teleserye.

"Ginagabi kayo?" ani Mama pagkatapos namin siyang halikan sa pisngi.

Ate Aira nudged Mama Linda's shoulder. "Syempre Mama, nag-date pa sila. Ang tagal din kaya nilang nabakante — I mean, hindi nagkita." ngiting-ngiti pa si Ate Aira at kumindat pa.

"Sinasabi ko sa inyo, maliit pa si Niel." ani Mama na nagpainit ng mukha ko. "O siya, ako'y matutulog na. Hinintay ko lang talaga kayong makabalik. Aira, magpahinga ka na at masama sa buntis ang magpuyat. At kayo, magpahinga na rin. Umuwi ka na, Dash." diretsang pagtataboy ni Mama kay Dash. Napangiti nalang ako.

"Uwi ka na raw." tinulak ko pa siya ng kaunti.

Kinunutan niya ako ng noo. "Patingin muna sa anak ko."

Anak ko. Ang sarap pakinggan. Nakakataba ng puso. Parang ngayon palang nagsisimulang mag sink in sa akin na simula ngayon, hindi nalang ako ang mag-aalaga sa anak namin kasi nariyan na siya.

I guided him to our son's room. Nanatili ako sa tapat ng pinto habang pinapanood silang dalawa.

Dashiel was just looking at his son and after a moment, he lean and planted a kiss on Niel's forehead.

"I really wanted to bring you, two home, Caramel." he let out a deep sighs. "The house was really yours. When I find out that you were really pregnant, I bought the land from Tito Art. Noong una ay ayaw niya because he said that that part was Blake's but I really want the location for you and our family. Doon ako naglalagi kapag naaalala ko ang pamilyang meron dapat ako."

"Dash," I was lost for words. Hindi ko inakala na halos naplano na niya ang lahat.

"It's alright. What you and Sean have will come to an end. I'll make sure of that. But I really hope you could tell me what's the deal between the two of you."

Wala akong masabi sa kaniya. "Sean's story isn't something for me to tell. His life was complicated enough and I don't want to give him another complication."

Dash held my hand as we walked down the stairs. It really feels good. I mean, his hand on mine.

"The fact that he didn't touch you was enough for me, Caramel."

Napanguso ako. Simula umpisa hanggang wakas ay si Dash lang ba talaga? Hindi sa nanghihinayang ako dahil dapat naman talaga na isang lalaki lang ang hahayaan nating mga babae na makapasok sa parteng iyon ng buhay natin — mind, body and soul. But Dash wasn't even my lover. Wala akong mapanghawakan kahit na isang salita.

And he's so hard to read!

Nasa labas na kami, sa tapat ng sasakyan niya nang balingan ko siya.

"What if he did? We're engaged. Our parents knew that we have a son and we slept together back in Beijing." I wanted to see his reaction. Kasi kung siya ang malalaman kong natulog kasama ang ibang babae, baka hindi na siya makalapit sa akin.

Dashiel's expression changed. Kung kanina ay parang at peace na at peace siya, ngayon ay kunot noo siya at tiim bagang habang nakatingin sa akin.

"I couldn't undone that but I won't let that to happen ever again." mariin ang pagkakasabi niya noon and I'm so fine with that. At least, we're both territorial.

Tinaasan ko siya ng kilay habang may naglalarong ngiti sa mga labi ko.

"Caramel," there was warning in his voice.

Mabilis akong lumayo sa kaniya. I still love pissing him off. Nakakatuwa na ang daling inisin ni Dash. Pero sabagay, madali rin naman siyang makainis.

"Good night, Mr. Telpace. Drive safely!" kinawayan ko nalang siya saka ako tumakbo papasok sa gate namin.

It was such a very tiring day for me and I miss my baby so much. Kahapon ko pa siya hindi nakakasama ng matagal.

Pumasok ako sa silid ni Niel at tinabihan siya para yakapin. I miss my son... So as his father.

Damn!

You are reading the story above: TeenFic.Net