Skyace's POV

Pagkadating sa bahay namin ay agad kong nakita ang family doctor namin "doc, she passed out again!" Nag papanic na sabi ko sakanya

Agad naman akong tinulungan ng mga kasamahan ng doctor namin but I refuse, I don't want them touching my girl. Pagkatapos ko syang ihiga sa kama namin ay saka lumapit sa kanya ang doctor namin.

"Doc will she be a-alright?" Nangangambang Tanong ko. Fuck! Skyace ilang ulit na syang nawalan ng malay.

"Don't worry mr. Lacsamana, your wife will be okay but your baby wont be okay " panimula Niya na agad ikinanlumo ko. "Maselan ang pagbubuntis ng asawa mo. Hindi ba't sinabihan na kayo ni doctor laurel na wag istressen si misis? Pag nag patuloy Pato ay maaaring makunan ang asawa mo" patuloy ni doctor Suarez. Kasalanan mo to Skyace!

"For now let your wife rest for a while, she need it" patuloy na tsaka muling inasikaso Si Blessia.

***
Mahigit 5 oras na hindi pa sya na gigising, salamat naman At nagising na ang asawa ko. "Blessia? A-Ano May kailangan ka ba? Nagugutom kana?" Natatarantang Tanong ko sakanya ngunit isang napakalamig natitig ang aking natanggap.

Nagulat ako ng tumayo sya "where are you going?" Agad na tanong ko habang naka hawak sa kamay Niya "uuwi na ako" Sabi niya.

"Saan ka uuwi? Dito ang bahay mo blessia" sabi ko sakanya. "Hindi ako nakatira Di-" bago pa Niya matapos ang kanyang sasabihin ay nakatanggap sya ng malakas na sampal sakanyang ama na Kahit ako ay nagulat.

How could he do that to his daughter? Ako ang May kasalanan dito!. "Wh-" bago pako maka Tanong sakanya ay agad itong nag salita "pasensya na sa anak namin iho, Matigas talaga ulo niyan simula pagkabata iwan ko kung Anong kulang sa pagagabay namin sakanya" saka mahinang tumawa na ikinainis ko.

Hindi ako sumagot sa kanya. Tahimik ang buong silid. My Blessia is silently crying, ang mumunting mga hikbi Niya Lang ang aking naririnig.

Ikinuom ko ng maigi ang aking kamay saka sinabing "can you leave us alone sir?" Mahinahon kong sabi. Na ikinagulat Niya.

"O-Okey" awkward na sagot Niya saka tumalikod. Ngunit hindi pa sya nakakalayo ay muli akong nagsalita "tsaka sa susunod na lalapat yang palad mo sa asawa ko. Baka hindi kita matansya Kahit pa Ama ka niya" sabi ko na nag patulala pa sakanya

"Ako ang May kasalanan ng lahat nag ito, don't act as if hindi mo pa alam yun" sabi ko tsaka lumapit sa asawa ko.

"Does it hurt baby?" Sabi ko sakanya. Tsaka siya niyakap sinubukan nyang kumawala "baby can you please calm down first? Is it bad for our baby gummy" -ako ng makita kong mahinahon "I want to say sorry, for all the pain that I have given to you. Sorry kung huli ko na na realize na mahal na pala kita" sabi ko sakanya

"Blessia, Hindi na si andrea ang laman nito" sabi ko sabay turo sa dibdib ko "nahigitan mo sya ng hindi ko nalalaman, Sorry dahil hindi kita iningatan sa mga nananakit sayo. For Being a husband, I am useless" sabi ko Agad naman tumulo ang mga luha ko

"I'm sorry for shouting at you earlier I was just jealous, that Thunder will get all your love" gumaralgal na ang aking boses. Maisip ko palang na mahal Niya na'y iba ay napakasakit na.

Habang yakap yakap sya ay umiyak ako ng umiyak, I didn't know that I was this soft. Ni hindi man lang ako umiyak Kay andrea noon.

Napatigil ako ng May mga kamay na humahagod sa aking likuran "shh It's ok, he is just a friend" Sabi niya na ikinasaya ko. She is truly an angel that god sent me. Kahit Anong kasalanan ko ay Kaya nya parin akong patawarin

I didn't know that this kind of person still exist. My own angel, my wife, and soon to be the mother of my child "I love you Blessia "

(A/N: yan Lang po muna sa ngayon. Finals nakasi hahahahah thank you po for still supporting 'My baby's father' even though andaming gramatical error at typo at Kahit na lutang ito hahahahaha lab you all❤️😊)