အားလုံးအလုပ်ကိုယ်စီသွားပြီးဆိုတော့ ငွေနဲ့ဖိုးဖိုးသာ အိမ်မှာ‌ ကျန်နေရစ်တော့သည်။ ဖိုးဖိုးကတော့ သူ့အိပ်ခန်းထဲတွင် တရားဖွင့်ထားကာ တရား နားနေ၏

‘’ အန်တီသန်းရေ ဖိုးဖိုးအတွက် နေ့လည်စာ ပြင်ရင်း ငွေကို ခေါ်ပါနော် ‘’

‘’ အေး..အေး သမီးငွေ ၊ သမီးကို ကူလုပ်ပေးဖို့ စိုးစိုးခေါ်သွား သူ့က သွက်သွက်လက် လက် ရှိတော့ ငွေအတွက်အဆင်ပြေတယ်ကွယ်.. ‘’

‘’ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီသန်း ‘’

ငွေနဲ့ စိုးစိုး ငွေပစ္စည်းတွေ နေရာချ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ  ဒီနေ့ တနေလုံး အိမ်သန့်ရှင်း လုပ်ရင်းအချိန်ကုန်နေရသည် ။ နေခင်း ဖိုးဖိုးထမင်းစားချိန် ဖိုးဖိုးနဲ့အတူ အဖါ်လုပ် ထမင်းစားနေ၏ နောက်ရက်မှာ ငွေခြံထဲ ပန်းပင်များ လိုက်ကြည့်အုန်းမည် ဖြစ်သည်...
-
-
-
-
-
ကျောင်းဆင်းဘဲလ်တီးပြီးဖြစ်သော်ကြောင့် ကလေးများနှုတ်ဆက်ကာ ယုယု ကလေးများနဲ့အတူ စာသင်ခန်းထဲမှာထွက်လာပြီး ၊ ရုံးခန်းရှိရာ လျှောက်လာခဲ့ လိုက်သည် ။ ရုံးခန်းထဲဝင် လက်မှတ်ထိုးကာ အိမ်ပြန်ရန် ကျောင်းဝင်းထဲက ဆိုင်ကယ်တွေ ထားထားတဲ့နေရာကို သွားလိုက်သည် ။ ဆိုင်ကယ်ရပ်ထားတဲ့ နေရာနဲ့ မလှမ်းမကမ်း မန်းကျည်ပင်အောက်တွင် ပြည့်ဖြိုးမောင် ထိုင်နေသည့်ကို ယုယုတွေ့သော်ကြောင့်....

‘’ ပြည်ဖြိုး ရောက်နေတာ ကြာပြီလား ၊  ဒီနေ့ အလုပ်မရှိဘူးလား.. ‘’

‘’ မကြာသေးဘူး ၊ အလုပ်ပါးလို့ နင်နဲ့တွေရအောင် ဒီဘက်ထွက်လာတာ...’’

‘’ နင် ဆိုင်ကယ်ပါလား ‘’

‘’ ပါတယ် ဒီမှာ ၊ ငါတို့ Lucky မှာ အသုတ်သွား စားရအောင် ၊ ငါကျွေးမယ်.. ‘’

‘’ အေး သွားမယ်လေ... ‘’

ပြည်ဖြိုး ရှေ့ကနေ ဆိုင်ကယ်မောင်းသွားရာနောက်သို့ ယုယု ဆိုင်ကယ်နဲ့ လိုက်ခဲ့၏ Lucky ဆိုင်ရှေ့ရပ်ကာ ယုယုဆိုင်ကယ်ခြင်းထဲက ထမင်းဗူးနဲ့ ပိုက်ဆံအိတ်ထည့်ထားတဲ့ ခြင်းလေးယူကာ ပြည်ဖြိုးနဲ့အတူ ဆိုင်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်၏ နေခင်းဘက် ၄နာရီဝန်းကျင် မလို့ ဆိုင်ထဲမှာ လူရှင်းနေ၏

‘’ နင် ဘာသုတ်စားမလား ယုယု ..’’

‘’ ငါ ကြောင်လျှာပွင့်သုတ်နဲ့ ကြာဆံသုတ် စားမယ်... ‘’

ပြည်ဖြိုးထကာ အသုတ်သုတ်ပေးနေတဲ့ အန်တီကို ကိုယ်တိုင်သွားမှာလိုက်၏
မှာပြီး စားပွဲဆီပြန်လာကာ ယုယုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာထိုင်လိုက်၏

‘’ အအေးကို ငါ နင့်အတွက် သံပရည် မှာခဲ့တယ်... ‘’

‘’ အွန်း …! ကျေးဇူး ပြည်ဖြိုး ... ‘’

ယုယုက ပြည်ဖြိုးကို မကြည့်ဘဲ ဖုန်းနှိပ်ကာ ပြန်ဖြေလိုက်၏

‘’ ဘယ်သူနဲ့ပြောနေတာလဲ.... ‘’

‘’ မမငွေနဲ့ပါ... ‘’

‘’ မမငွေ အဆင်ပြေလား ..’’

‘’ ပြေတယ်လို့ ပြောတာ ၊ မပြေစရာ မရှိဘူးလေ ၊ ကိုမြတ်ဘုန်းက ချစ်လို့ ယူသွားတာ ကို... ‘’

‘’ ကိုမြတ်ဘုန်းမော်က မထင်ရဘူးနော်...’’’

‘’ ဘာကိုလဲ..’’

‘’ ကိုမြတ်ဘုန်းမော်က  မမငွေကို ကြိုက်လိမ့်မယ်လို့လေ ၊ ငါက နင်ကို မငြင်းဘဲ
ရွေးလိမ့်မယ်လို့ ထင်တာ... ‘’

‘’ ဟင်း..ဟင်း ၊ ကိုမြတ်ဘုန်းက အစကတည်းက မမငွေကိုဘဲ စိတ်ဝင်စားတာပါ ၊ သူဘယ်သူနဲ့မှာ ယှဉ်ပြီး မမငွေကို ရွေးချယ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ၊ စ ကတည်းကကို  မမငွေဘဲ ၊ နင် ကိုမြတ်ဘုန်းက ငါကို ရွေးမယ်ထင်လို့ ၊ သူတို့ ရှိနေတုန်း နင် ငါဆီ မလာတော့ပေါ့... ‘’

‘’ အင်း.! ဟုတ်တယ် နင်တို့က အဘိုးလက်ထပ်ကတည်းက သဘောတူညီမူကြီး ဆိုတော့ရယ် ၊ တကယ်လို့ သူ့ရွေးချယ်လိုက်ရင်းတောင်  ငါဘက်က ကန့်ကွက်နိုင်တဲ့ အခြေအနေမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ ၊ ဟင်း…ဟင်း ဒါကြောင့်ပါ ၊ ဒါတွေထားပါ နင်ရန်ကုန် မဂ်လာဆောင် သွားအုန်းမယ်မလား...’’

“ ငါ့ရဲ့ တဦးတည်းသော အမ,လေ ငါလိုက်ရမှာပေါ့... ‘’

‘’ ဟူး…! ယုယု နင် ငါ့ကို အဖြေ ပြန်ပေးပါတော့လား ..’’’

‘’ ဟဲ့.. နင်ဥစ္စာကလည်း ကောက်ကာငင်ကာကြီး အဖြေလာတောင်းနေတယ်.‘’

‘’ အင်းးး ငါနင်ဆီက အဖြေပြတ်ပြတ်သားသား လိုချင်ပြီးဟာ ... ‘’

‘’ ဘာလဲ ငါငြင်းရင်း အချိန်ရှိတုန်း နောက်တယောက် ပြောင်းလိုက်ချင်လို့ လား....’’’

‘’ ဟာ..၊ ယုယုရာ ငါသာ အဲလို့ လုပ်ချင်ရင် အစောကြီးကတည်းက လုပ်မှာပေါ့ ..နင်ကို ငါ ဆယ်တန်းအောင်တုန်းက တစ်ခါ . နင်ပညာရေးတက္ကသိုလ် တက်ဖို့ သွားတုန်း တစ်ခါ.. နင်ဘွဲ့ရတော့ တစ်ခါ.. နင်ဆရာမ အလုပ် လုပ်တော့မယ် ဆိုတုန်းက တစ်ခါ .. နင်ကို အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ ချစ်ခွင့်ပန်ခဲ့တာပါ... နင်ကလည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြ ငြင်းခဲ့တယ်လေ.. ငါ နောက်တယောက် ပြောင်းချင်မှာဖြင့် နင်ငြင်းနေကတည်းက ငါ ပြောင်းမှာပေါ့... ငါက နင်တို့ထက် ပိုက်ဆံမချမ်းသာလို့လား နင်က ငါကို ငြင်းနေတာလား...’’

‘’ ပြည်ဖြိုး… ! နင်ဘယ်လို့ ပြောလိုက်တာလဲ ၊ ငါပိုက်ဆံ မက်ရင်း နင်ထက် ချမ်းသာတာတွေ လာကမ်းလှမ်းကတည်းက ငါခေါင်းငြိမ့်မှာပေါ့... ‘’

‘’ ဒါဆို.. ဘာလို့ ငါကို ငြင်းရတာလဲ ၊ နင်မကြိုက်တာရှိရင် ပြော... ‘’

‘’ မရှိဘူး ... ငါ အိမ်ထောင်လည်း မပြုချင်သေးသလို့ ရည်းစားလည်း မထား ချင်သေးဘူး ... ငါ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်သေးတယ်...  ပြည်ဖြိုး နင် စောင့်နိုင်ရင် စောင့် မစောင့်နိုင်လို့ တခြားတစ်ယောက် ပြောင်းကြိုက်လည်း ငါနားလည်ပေးမယ်.. ငါ ဒီအတိုင်း နေချင်သေးတယ်... ‘’

ယုယု ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်လည်း နားမလည်ပါ...  ပြည်ဖြိုးက ယုယုအတွက် ငြင်းစရာ မလိုတဲ့ လူမျိုးပါ... ယုယုရဲ့အနွံတာကိုလည်း ခံသလို့... ယုယု အတွက် အချိန်မရွေး အသင့်ရှိနေပေးမဲ့သူမျိုးပါ.. ဒါပေမဲ့ ယုယု ပြည်ဖြိုးကို ချစ်ကြည့်ဖို့ တွေးပေးမဲ့ ချစ်ကြည့်လို့မရပေ.. ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူကြီး ပြင်လာကြပြီးမို့လို့လားတော့ မသိပေ.. ကိုယ့်က အတင်းခေါင်းငြိမ့်ပြီးမှာ ကိုယ်ချစ်နေတာ တခြားတယောက်ဆို  ယုယု ဘယ်လို့လုပ်ရမလဲ ...  အချိန် လွန်မှာ အချိန်နှောင်းမှာ ပြင်ဆင်ချိန်မရှိတော့မှာ အချစ်ကို သိရမှာကို ယုယု ကြောက်လို့  ပြည်ဖြိုးကို အဖြေပြန်မပေးချင်ပင် ဖြစ်သည် ... ယုယု ချစ်တဲ့သူနဲ့သာ လက်ကျန်ဘဝကို ဖြတ်သန်းချင် ခြင်းသာ .....

မှာထားတဲ့ အသုတ်တွေ လာချပြီးမို့လို့ စကားထပ်မပြောကြတော့ဘဲ အသုတ် တွေ စားကာ ပြန်ခဲ့ကြလေတော့သည်....
-
-
-

မာမီလည်းဆိုင်က ပြန်လာသလို့.. ဒယ်ဒီလည်း သူရဲ့ရုံးက ပြန်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်။ မောင်ကတော့ ပြန်မလာသေးပေ... လူကြီးတွေက ထမင်းစောစော စားကြပေမယ့် ငွေကတော့ မောင်လာမှာ စားမည်ဖြစ်ကာ လူကြီးတွေ ထမင်း စားခေါ်တာကာ ငြင်းခဲ့ သည် ။ မာမီကတော့ အရမ်းနောက်ကျရင် မစောင့်ဘဲ စားနှင့်ဖို့ ထပ်သတိပေးသွားသည် ။ ငွေလည်း မောင်ကို စောင့်ရင်း ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်နေ၏

ညနေ ၆နာရီခွဲကျော်မှာ မောင့်ကားလေး ခြံထဲဝင်လာသည် ။ ငွေ ဒါန်းလေး ပေါ်ကနေ ထိုင်စောင့်နေရာမှာ မောင့်ကား မြင်တော့ ထကာ မောင်ရှိရာ လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည် ။ မောင်ကလည်း ငွေကို မြင်တော့ ပြုံးရွှင်ကာ ငွေအနားလျှောက်လာ၏ ။ လမ်းခုလတ်တွင် နှစ်ယောက်ဆုံတော့ မောင်က…

‘’ မောင့်မိန်းမ မောင့်ကို စောင့်နေတာလား... ‘’

‘’ အွန်း..! အလုပ်တွေများလို့ နောက်ကျနေတာလား ‘’

‘’ အင်း.. ခရီးသွားတော့ စစ်ရ ဆေးရတာတွေများတာပေါ့ ၊ နောက် မင်္ဂလာဆောင် အတွက်လည်း လုပ်ရသေးတယ်... မွ ...ချစ်လိုက်တာ ၊ ကိုယ့်မှာ အခုမှာ ကိုယ့် အိမ်ပြန်လာတာကို စောင့်နေမဲ့ သူရှိပြီး ဗျာ့ ..‘’

မောင့်က ငွေမျက်နှာကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့မကာ ငွေနဖူးကို ငုံနမ်းရင်းပြောတာကြောင့် ငွေမျက်စောင်းလေးထိုးကာ .....

‘’ မောင့်မာမီလည်း စောင့်နေပါတယ်နော့်... ‘’

‘’ မတူဘူး မိန်းမက ထမင်းမစားဘဲ စောင့်နေတာ ၊မာမီက ထမင်းစားပြီးမှာ စောင့်တာလေး ၊ မိန်းမ စောင့်နေတာကို ပို အားရှိတာပေါ့... ‘’

‘’ဟယ်... ‘’

ဖတ်..!!!

ငွေ မောင်လက်မောင်းကို လှမ်းရိုက်လိုက်ရင်း မျက်စောင်းထိုးလိုက်၏

‘’ တော်တော် မွေးရကြိုးနပ်တဲ့သားဘဲ...’’

‘’ ဟင်း…ဟင်း လာ.. အိမ်ထဲဝင်ကြစို့ မောင့်မိန်းမ ဗိုက်စားနေတော့မယ်.... ‘’

မောင်က ငွေပခုံးကို ဖက်ကာ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့ကြလေသည် ။မောင်ကို မောင့်မိဘတွေကို နှုတ်ဆက်စေခိုင်း၍ ခဏနား ရေချိုးစေပြီးမှာ ငွေနဲ့ထမင်းလက်ဆုံ စားကြလေသည်။ မောင်က ထမင်းစားပြီး သူ့အလုပ်ဖုန်းပြောနေ၍ ငွေ အခန်းထဲဝင်ကာ ကိုယ်လက် သန့်စင် မျက်နှာတို့နာသုတ် နို့ရည်လေးလိမ်းကာ  ညအိပ်ဝတ်စုံလေး ပြောင်းလဲကာ ယုယုက ဖုန်းခေါ်နေ၍ မွေ့ယာပေါ်တက်ကာ ဖုန်း ပြောနေလိုက်သည်။

ခဏအကြာ မောင် အခန်းထဲဝင်လာသည် ။ မောင် ဝင်လာပြီးသည့်အထိ ငွေတို့မှာ လည်း ဖုန်းပြောမပြီး‌သေးပေ ။ နောက် မောင်က ကုတင် ခြေရင်းသွားရပ်ကာ ငွေကို လက်ဟန်နဲ့ သူအိပ်ချင်ပြီးဖြစ်ကြောင်းနဲ့ဖုန်းချဖို့ လုပ်ပြနေ၏ ငွေသူ့ကို မျက်စောင်းထိုး လိုက်ပြီး ယုယုနဲ့ ဖုန်းလက်စသတ် ပြောကာ ဖုန်းချလိုက်၏

‘’  ဘယ်လို့ဖြစ်နေတာလဲ.. ပြော ၊ သူများဖုန်းပြောနေတာကို ကောင်းကောင်း မပြောရ ဘူး တကယ်ဘဲ... ‘’

‘’ ယုယုဆိုတဲ့ ကောင်မလေး တကယ်အလိုက်မသိဘူး၊ ဒီအချိန် လင်မယားနှစ်ယောက် ကြည်းနှူးရမဲ့ အချိန်ကို ၊ ဒီကောင်မလေး သေချာပေါက် အပျိုကြီးဖြစ်မှာ... ‘’

‘’ ဟယ်.. သူများညီမကို မဦးမချွတ်နဲ့  ယုယုက ဘယ်တော့မေးမေး အပျိုကြီး မလုပ်ဘူးဘဲနော်’’’

‘’ ဟား ဟား ဟား  ‘’

‘’ ဘာ ရီတာလဲ သူများညီမကို ၊ အိပ်တော့မယ်ဆို မီးပိတ် အိပ်ရအောင်... ‘’

‘’ဒီအတိုင်း အိပ်စရာလား ...’’

‘’ဒီအတိုင်း မအိပ်လို့ ဘယ်လို့အိပ်ချင်လို့လဲ... ‘’

‘’မောင်တို့ အတူနေရအောင်... ‘’

‘’ ဟင် ‘’

‘’နော် မိန်းမ မောင်တို့ ခရီးအပြန်နားပြီးပြီးဆိုတော့ အားလည်း ပြည့်ပြီးလေ နော် မောင့်ကို ခေါင်းညိတ်ပေး နော် အချစ် ..’’’

‘’ ဟင်အင်း ဟို.. ဟို... ငွေ ရှက်တယ် .. အဲသလို့ မနေရဲသေးဘူး.. ‘’

‘’ ငွေကလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီးရင်း ဒီကိစ္စတွေက မဖြစ်မနေ တွေ့ကြုံရမှာဘဲဟာကို ၊ ငွေလည်း သိပါတယ် ၊ ငွေ အစမလို့ ရှက်နေတာပါ ၊ ခဏ ခဏ အတူနေမှာ ငွေလည်း မရှက်တော့မှာကို နော်.. မောင့်အချစ်  မောင်ဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးနော် နော်လို့...’’

မောင်က တောင်းဆိုနေတော့လည်း ငွေမှာ မငြင်းနိုင်ဘဲ ၊ နောက်ဆုံး မောင့်အလိုတော် အတိုင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ရလေတော့သည် ။ မောင်က ခွင့်ပြုချက်ရပြီးဆိုတာနဲ့ ငွေ မျက်နှာအနှံအနမ်းဖွဖွလေးတွေ ပေးကာ နောက်ဆုံး‌ ငွေနှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်ယူ နမ်းရှိုက်နေလေသည် ။ ပထမတော့ နုနုညံ့ညံ့လေး နမ်းနေရာမှာ နောက်တဖြေးဖြေး ကြမ်းလာလေသည်.. မောင့်က ငွေ လျှာကိုလည်း စုပ်ယူလေသည် ။ တဖြေးဖြေးကြမ်း လာလေ ငွေအသက် ရှုမဝဖြစ်ကာ မောင်လက်မောင်းကို ထုလိုက်ကာ အချက်ပေး လိုက်၏ မောင်လွှတ်ပေးတော့မှာ ငွေမှာ အသက်အမြန်ရူလိုက်ရသည် ။ မောင်က ငွေလည်တိုင်တလျှောက် ပွတ်တိုက်နမ်းနေရင်း..

‘’ မောင့်အချစ် မောသွားလား ၊ ဆော်ရီး မောင့်နဲနဲ အားပါးသွားလို့... ’’

‘’ ဟင့်.. ! တော်ပြီ မောင် ၊ ငွေကြောက်တယ်... ‘’

‘’ ဟာကွာ..၊  ငွေကလည်း မကြောက်နဲ့ ၊လင်မယားဆိုတာ ဒီလိုဘဲ ဟာကိုနော် ၊ မောင်ညင်သာပေးမယ်နော် ၊ ငွေကလည်း စိတ်တင်းမထားနဲ့ မောင် ချစ်တာ ကြည့်နေလေနော် ..’’

မောင်ကပြောလည်းပြော ငွေအကျီပေါ်ကနေ ငွေရင်အုံလေးကို ငုံနမ်းလိုက်၏ နောက် ရင်အုံလေးကို ဖွဖွဆုပ်ချေကာ ငွေနှုတ်ခမ်းလေးထက် မောင်နှုတ်ခမ်းကို ကပ်ကာ နမ်းနေတော့သည် ။ နောက် ငွေအကျီအောက်ကနေ မောင်လက်ထည့်ကာ ငွေဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးကို ပွတ်သတ်နေပြီး တဖြေးဖြေး bra လေးထဲ လက်လျှိုသွင်းကာ ငွေရင်အုံလေးတွေကို ဖျစ်ညစ်နေတော့သည်...

‘’ဟင့် ဟင့် မောင်... ‘’

‘’မောင့်မိန်းမ မောင်အကျီချွတ်လိုက်မယ်နော်...”

မောင်က ငွေအကျီကို အမြန်ချွတ်လိုက်သည်။ ငွေမှာ မောင်အပြုအမူတွေကြောင့် ရင်တုန်နေကာ ငြင်းဖို့လည်း သတိမရပေ ၊ ငွေအကျီတွေ ချွတ်ရင်းနဲ့ မောင်က သူ့အကျီ ပါ ဆွဲချွတ်လိုက်၏ မောင်က ငွေလက်ကို သူ့ရင်အုံပေါ်တင်ကာ ငွေလက်ကလေးတွေနဲ့ သူ့ရင်ဘက်ကို ပွတ်သတ်စေလိုက်၏ ။ မောင့်ရဲ့ မိန်း‌‌မောသံကြီး ထွက်လာ၏ မောင်က ငွေလက်ကိုဆွဲယူ နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ၊ ငွေbraကို မတင်၍ တင်းရင်းနေတဲ့ ငွေရင်သားလေးကို အရသာခံ ကြည့်နေကာ…

‘’ အားးး လှလိုက်တာ ငွေ ... ‘’

‘’ ဟင်းအင်း.. မောင် မကြည်ပါနဲ့ ငွေရှက်တယ်... ‘

‘’ ဟင်း….ဟင်း မောင် ကြည့်ရမယ် ၊ ဒါလေးက မောင့်အပိုင်လေးတွေကို ...’’

မောင်က ငွေရင်သားတဖက်ကို ငုံစိုတော့သည်.။ မောင်က ရင်သားတဖက်ကို ခပ်ဖွဖွ စုပ်နေစဉ် နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ငွေရဲ့ ရင်သားထိပ်က‌‌လေးကို ပွတ်ချေလာတာမို့
ငွေ လုံးဝ မနေနိင်စွာဖြင့် ငြီးသံလေး ထွက်သွားရတော့သည်။

“ ဟာ့ … ဟင့် … မောင်..”

မြတ်ဘုန်းမှာလည်း ငွေ အသံကြောင့် စိတ်ဆန္ဒ ပိုမြင့်လာပြီး ၊ နောက်တဖက်ကိုလည်း
ထိုအတိုင်း စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ရင်း အရှိန်အဟုန် ပိုမြင့်ကာ သူမ ခံစားချက်ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေမိတော့သည်။တဖက်ငွေသည်မှာလည်း ရင်တခုန်ခုန်နဲ့ခံစားချက်ကောင်းစွာ ဖြင့် မောင်နောက် လိုက်နေရတော့သည် ။ မောင်က အားရအောင် စို့နေရင်းမှာ ငွေဘောင်းဘီ လက်တက်ကာ ပွတ်သတ်ပေးနေတော့သည် ။ ငွေ ခြေချောင်းလေးများ ကုတ်သွားရသည်။ မောင်က ငွေ ဘောင်းဘီထဲ လက်ထည့်ကာ ပွတ်သတ်ပေးနေတာ ကြောင့်  ငွေငြီးသံလေး‌ တွေ ပလုံစီနေပြီး ဖြစ်သည်။ မောင်က ငွေ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ကာ ငွေပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကာစေကာ မောင့်လက်တွေနဲ့ ‌ငွေတွင်းလေးကို လက်နဲ့ ကစားပေးလေး၏ ငွေလေဟာနယ်ကို ရောက် နေသလိုပင် ...

‘’ ဟင့် … မောင် ဘာလိုကြီးမှန်းမသိဘူး ၊ ဟင့် တော်ပြီနော်... အာ့.. ငွေ..‘’

မောင်ကတော့ ငွေကို စကားမပြန်ဘဲ၊ သူရဲ့ အရှိန်တိုးမြှင့် ပြုမူလိုက်ပြီးမို့ ၊ ငွေသည် လည်း ခေါင်းအုံးစွန်းနှစ်ဖက်ကို ကျစ်နေအောင် စုပ်ကိုင်းထားရင်း ခံစားချက်တွေ မြင့်တက်နေရင်း ‌နောက်ဆုံးတော့ ကိုယ်လေးတဆက်ဆက်တုန်ကာ ပြီးမြှောက် သွားရလေသည်။

‘’ မောင့်မိန်းမက ပြီးသွားတာကို.. မောင့်က အခုမှ စမှာ... ‘’

မောင်ကပြောလည်းပြော  ခဏရပ်ကာ အိပ်ရာဘေးက အံဆွဲထဲကနေ ကွန်ဒုံ တခု ထုတ်ကာ သူဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်၏ အို…!! ငွေ မောင့် ပစ္စည်းကြီးကြောင့် ငုတ်တုတ်တောင် မေ့ချင်သွားရ၏မောင့်က သူ့ပစ္စည်း ငွေမြင်သွားတာကြောင့် ပြုံးလိုက်ပြီး ၊  ကွန်ဒုံနဲ့စွပ်လိုက်ကာ သူ့ပစ္စည်းသူ့ ပွတ်ဆွဲနေရင်း

‘’ဟင်း..  ဟင်း ငွေ လန့်သွားလား ၊ ဒါလေးက ငွေ အပိုင်ဘဲ  မောင် ကွန်ဒုံး သုံးပေးတာ က သောက်ဆေးတွေထက် ကွန်ဒုံးက စိတ်ချရတယ် ကိုယ်ဝန် မရအောင်တားနိုင်တယ် ၊ဆေးတွေက ခဏခဏသောက်လို့  မကောင်းဘူး၊ ကြာလာရင် ကိုယ်ဝန် မခိုင်တာတို့ ကိုယ်ဝန်ပျက် ကျတာတို့ ဖြစ်နိုင်ပြီး နောက်ဆုံး ကလေး မရနိုင်တော့အထိ ဖြစ်နိုင်တယ် ဒါကြောင့် မောင် ကွန်ဒုံးသုံးပေးတာ မောင်တို့ ကလေးမယူသေးဘူးနော် ၊ နောက်မှာ ယူရ အောင်..’’

မောင်က သူ့ပစ္စည်းသူ့မျက်စပစ်ပြရင်း ငွေကို ရှင်းပြနေလိုက်ကာ ငွေပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး မောင့်ပစ္စည်းနဲ့ စွတ်စိုနေသော် ငွေပိုင်နက်ကလေးကို တို့ထိ စေပြီး တဖြေးဖြေးငွေပိုင်နက်လေးထဲ တိုးဝင်နေလေ၏ ငွေ နှူတ်ခမ်း လေးကို ဖိကိုက်ပြီးအသက်ကို အောင့်ထား လိုက်မိသည်။

‘’ ဟင့် ဟင့် မောင့် မောင် နာတယ် တော်ပြီး ထုတ်ပေးတော့နော့်...’’

‘’ ငွေ Please မိန်းမ ခဏဘဲ သည်းခံပေး.. ခဏနေရင်း ကောင်း သွားလိမ့် မယ်.. ခဏ အား ခဏဘဲ..နော်..’’

ငွေပစ္စည်းလေးက သေးကာကြပ်ထုတ်နေသော်ကြောင့် သတ္တဝါနဲ့လက်.နက် နဲ့ မမျှဖြစ်ကာ မြတ်ဘုန်း တော်တော် ကြိုးစားလိုက်ရ၏ငွေအာရုံပြောင်းစေ ရန် ငွေရဲ့ ချယ်ရီသီးလေးကို  ပွတ်ခြေ ငုံစုတ်ပေးလိုက်၏ထိုအခါ ငွေ ငြီးသံလေး ထွက်လာကာ သာယာနားပျော်ဖွယ် အသံလေးပင် ၊ ငွေကို အာရုံ ပြောင်းထားတုန်း မြတ်ဘုန်း ငွေ,တွင်းထဲကို တရစ်ခြင်း တိုးဝင်လိုက်ပြီး ကြပ်‌နေတာကြောင့် ငွေ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့  အဆုံးထိသွင်းလိုက်တော့ ငွေအပျိုမြှေးပေါက်သွာ းသည့်နဲ့အတူ...

‘’ အာ့ အင့် အင့်  ဟင့် ‘’

“အာ့ .. ရှစ်ထ် .. “

‘’ အင့် အင့်င့် အာ့ ဟင့် မောင် ... အာ့ မောင့် ..’’’

‘’ ဟုတ်တယ် ... အင့် အင့် မောင်ကို  အာ့ ငြီးပေး ငွေ ... အင့်..’’’

‘’ အား မောင် ...’’’

မောင့်လှုပ်ရှားမူတွေက ငွေစိတ်တွေကို အသည်းတအေးအေး  ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ဖြစ်စေသည်။ အတိုင်းအတာတစ်ခုထိ ရောက်ခဲ့ချိန်မှာတော့ ငွေ စိတ်မထိန်း နိုင်တော့ဘဲ မောင်ကို ဖက်လိုက်ကာ မောင်နဲ့အတူ လှုပ်ရှားလိုက်တော့သည်..

‘’ အင့် အင့် ဟင့် မောင် မရတော့ဘူး အား အင့် ..’’

မောင်ပိုချတော့ အချစ်သင်ခန်းစာတွေကို ငွေမှာ အမြန်လိုက်ရင်း ပန်းတိုင်တခုကို ငွေရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်...

‘’အား … ရှစ်တ် …ငွေရာ ကောင်းလိုက်တာ .. ‘’

မြတ်ဘုန်းလည်း ငွေပြီးချင်နေပြီးမို့ ငွေခါးကနေ ကိုင်ကာ အပြင်းအထန်လှုပ်ရှား လိုက်တော့သည်။နောက်ဆုံး မြတ်ဘုန်းသည် တုန်ရီလှိုက်မောစွာဖြင့် ငြိမ်သက်သွား လေတော့သည်။ ငွေခန္ဓာကိုယ်လေးသည် တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ရင်ခွင်အောက် မှာ ငြိမ်ကျသွားသည့်။ မြတ်ဘုန်း ငွေရင်ဘတ်ပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ အမောဖြေပြီး  ကိုယ့်ပစ္စည်းကို အထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ငွေကိုယ်လေး တုန်သွားပြီး ငြိမ်သွားတာမို့ အကာအကွယ်လုပ်ထား သည့် ကွန်ဒုံးကို ထိပ်စမှ ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်သည်။

ပြီးတော့ ငွေက ပမ်းပန်းသွားတာကြောင့် ငွေကိုယ့်လေးကို မြတ်ဘုန်းကိုယ်တိုင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အကျီဝတ်ပေးကာငွေဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်သည်။ မြတ်ဘုန်း စိတ်တွေကျေနပ်ရသလို ငွေကိုလည်း ကျေနပ်မူရစေချင်သည်။ မြတ်ဘုန်းကို ကျေခိုင်းထားတဲ့ ငွေကိုယ်လေးကို မြတ်ဘုန်းဘက်လှည့်စေပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပွေ့ လိုက်ကာ ပါးပြင်လေးကို ငုံနမ်းလိုက်ရင်း မြတ်ဘုန်းလည်းအိပ်စက်လိုက်တော့သည်။

**************** ****************** ***************
အပိုင်း( ၂၀ ) ဆက်ရန်

မှောင်လိုက်ပြီးနော်...😁
စာကတော့ စစ်လိုက်တာဘဲ၊ပထမဆုံး စရေးတဲ့fic ဖြစ်လို့ လိုအပ်ချက်‌များ‌ကော စာလုံးပေါင်းအမှားများရောကို သည်းခံဖတ်ပေးကြပါရှင့်
လိုအပ်ချက်များကိုလည်း ပြောပြပေးလို့ရပါတယ်ရှင့်၊
ဖတ်ပေးသူ တဦးတယောက်ချင်းစီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်
ကျန်းမာရွှင်လန်းကြပါစေရှင့်....

#With Love
#Author:Pann Mohn
#ပန်းမိုရ်
#မြတ်ဘုန်းမော်+ငွေမှုန်းခင်