အထီးက်န္​ဆန္​လြန္​းတဲ့ အိမ္​အိုႀကီးထဲမွာ ​ေဆးလိပ္​​ေတကို တစ္​လိပ္​ပီးတစ္​လိပ္​ထိုင္​ဖြာ​ေနမိတံုး ဧည္​့ခန္​းထဲကို ႐ုတ္​တရက္​​ေရာက္​လာတဲ့ Jeon။

"In Hay..."

​ေဒါသမမည္​တဲ့ ​ေအးစက္​စက္​​ေခၚသံ​​ေလးက သူမရင္​ထဲကို ​ေအာင္​့သက္​သက္​ဝင္​​လာ၏။
​ေတာ္​ပါ​ေသးရဲ႕ ဟို​ေကာင္​ Min Ah အ​ေပၚထပ္​မွာ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနလို႔။

"ဘာကိစၥလဲJeon .. လာလည္​တာလား ..​ေရာ့..နင္​့ကို တစ္​လိပ္​​ေပးမယ္​ .."

လက္​ထဲက ​ေဆးလိပ္​​ေလးကို Jeonဆီကမ္​း​ေပးမိ​ေတာ့ ရြံ႐ွာသလိုအၾကည္​့​ေတနဲ႔ ပုက္​ထုက္​၏။

"ငါ​ေဆးလိပ္​မႀကိဳတ္​ဖူး .. "

"နင္​ မ​ေသာက္​ၾကည္​့ဖူး​ေသးလို႔ပါ"

"ကိုယ္​့အတြက္​​မ​ေကာင္​းဘူးလို႔ထင္​တဲ့အရာ​ေတကို စမ္​းသပ္​မၾကည္​့တာအ​ေကာင္​းဆံုးပဲ .. နင္​လဲ ​ေဆးလိပ္​ျဖက္သင္​့တယ္​"

Jeonက သူမနဲ႔ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ခံုမွာ ဝင္​ထိုင္​သည္​။

"Hyungမွာ ကိုယ္​ဝန္​႐ွိ​ေနပီ In Hay.."

"ဘာ!!"

​ေဆးလိပ္​ျပာ​ေတဟာ ​ေလထဲမွာဝဲလို႔။
သူမ ဆု​ေတာင္​း​ေတကလဲ လံုးဝမျပၫ္​့ခဲ့​ေတာ့​ေပ။

"နင္​့လုပ္​ရပ္​​ေတကို ရပ္​တန္​းကရပ္​ပါ .. နင္​ခုလို​ေတလုပ္​​ေနလို႔လဲ ငါတို႔အိမ္​​ေထာင္​​ေရးက ပ်က္​စီးသြားမွာမဟုပ္​သလို ငါHyungအ​ေပၚထားတဲ့ ​ခ်စ္​ျခင္​း​ေမတၱာကလဲ ​အ​ေရာင္​​ေျပာင္​းသြားမွာမဟုပ္​ဖူး .. အဆံုးသက္​မွာ နင္​ဘဲနာက်င္​ရလိမ္​့မယ္​"

"နာက်င္​ပါ​ေစ Jeon! ငါ့မွာ ဒီ့ထပ္​ပိုပီး နာက်င္​စရာမ႐ွိ​ေတာ့ပါဘူး .. နာက်င္​ရလြန္​းလို႔ ငါ႐ူးသြားမယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ လက္​မ​ေလ်ွာ့ဘူး .."

"နင္​ ခု​ေတာင္​ ႐ူး​ေနပီ In Hay .. ငါ႐ွင္​း႐ွင္​းပဲ​ေျပာမယ္​ ..နင္​ ငါ့မိသားစုကို ထပ္​ပီး ဒုကၡ​ေပးရင္​ ငါကိုယ္​တိုင္​ နင္​့ကို ..."

Jeonက သူမအနား ထလာပီး တိုးတိုး​ေလးကပ္​​ေျပာ၏။

"သက္​ ျပစ္​ မယ္​"

​ေသရခ်ည္​​ေသးရဲ႕ Jeon! ​ေသရခ်ည္​​ေသးရဲ႕ ။

"နင္​့လက္​နဲ႔သက္​မယ္​ဆို ငါ မျငင္​းပါဘူး Jeon ..လည္​စင္​း​ေပးရံု​ေပါ့"

"ငါ​ေလ So In Hayဆိုတဲ့ မိန္​းမကို သိပ္​ရြံတာပဲ .. "

သူမ ႏွလံုးသားတစ္​စံုဟာ ဆက္​မရ​ေအာင္​ ကြဲ႐ွသြားခဲ့ျ့ပီ။
ဒါက သူမ​ေပးတိုင္​း ျပန္​မရတဲ့ ခ်စ္​ျခင္​း​ေမတၱာ​ေတ​ေပါ့။
Kim Taehyung နင္​ ႏိုင္​ပါတယ္​။

"ငါျပန္​​ေတာ့မယ္​.. အခြင္​့အ​ေရး႐ွိ​ေသးရင္​ .. လြန္​ခဲ့တဲ့ 12က လူတကာသ​ေဘာက်တဲ့ သိပ္​ကိုျဖဴစင္​တဲ့ So In Hay​ေလးကို ျပန္​ျမင္​ခ်င္​​ေသးတယ္​ .. "

"Jeon!!!!"

Jeonက သူမကို ထားခဲ့ပီး အိမ္​တံခါးဝကိုျဖက္​ကာ အ​ေဝးဆံုးဆီ ထြက္​ခြာ​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားသည္​။

"Jeon .. မထားခဲ့ပါနဲ႔.. ျပန္​လာပါဟာ.. ငါနင္​့ကို အမ်ားႀကီးခ်စ္​တာ​ေလ .. Jeon​ေပါက္​စ​ေလးဘဝထဲက ငါနင္​့ကိုအရမ္​းခ်စ္​ခဲ့ရတာ .. Jeon .. အီးဟီး ... ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ဟာ"

"In Hay, So In Hay !!"

ဘယ္အခ်ိန္က​ေ​​ပၚလာမွန္းမသိတဲ့​Min Ahက သူမလက္​​ေတကို အတင္​းခ်ဳပ္​ပီး ဆိုဖာ​ေပၚမွာ ဖိကပ္​ထား၏။

"​ေဆး​ေသာက္​ရ​ေအာင္​..ဟုပ္​ပီလား .. ခု​ေဆး​ေသာက္​ရမဲ့အခ်ိန္​​ေရာက္​ပီ  ."

"မ​ေသာက္​ဖူး..ဟင္​့အင္​း..အဲ့ဒီ့​ေဆး​ေတ​ေသာက္​ရ​ေအာင္​ ငါ႐ူး​ေနတာမွမဟုပ္​တာ .. အ႐ူး​ေတမွ ဒီ​ေဆးကို​ေသာက္​ရမွာ​ေလ ..ရွင္​ကအ႐ူး ..႐ွင္​ပဲ ဒီ​ေဆး​ေတကို​ေသာက္​ .."

"က​်စ္​!!! မင္​း မ​ေသာက္​ရင္​ ငါ႐ိုက္​မွာ​ေနာ္​ .. စိတ္​သိပ္​႐ွည္​တာမဟုပ္​ဖူး .. ပါးစပ္​ ဟ"

"အူး .. ဝူး..."

​ေဆး​ေတာင္​့ခါးခါး​ေတက သူမပါးစပ္​ထဲ အလံုးအရင္​းနဲ႔ဝင္​​ေရာက္​လာသည္​။
သူမ ဘာလို႔ဒီအ႐ူး​​ေဆး​ေတ​ေသာက္​​ေနရတာလဲ။
ဘာလို႔ သူမအနားမွာ ဒီလူယုက္​မာက ​ခုထိ႐ွိ​ေနရတာလဲ။
ဘာလို႔ သူမကို အမိန္​႔​ေတ​ေပး​ေနရတာလဲ။

"မမိုက္​မဲနဲ႔​ေတာ့ So In Hay, မင္​းကိုယ္​မင္​း ဂ႐ုစိုက္​သင္​့​ေနပီ"

"​ေခြးစကားလာမ​ေျပာနဲ႔.. ဂ႐ုမစိုက္​ဖူး.. သြား.. ငါ့အနားကထြက္​သြားစမ္​း ."

"အတၱႀကီးတဲ့မိန္​းမ ! မင္​းကမွ ​ေခြး​ေလာက္​​ေတာင္​ အသိဥာဏ္​မ႐ွိ​ေတာ့တာ ..နားလည္​လား...နားလည္​လားဟမ္​"

Min Ahက သူမဆံပင္​​ေတကို ​ေဆာင္​့ဆြဲပီး ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚတြန္​းခ်ကာ အ​ေပၚထပ္​ကိုတတ္​သြား၏။
အျမဲတမ္​း သူမ်ားရဲ႕ ထိပ္​မွာ​ေနခဲ့တဲ့ So In Hayဟာ ဘာမဟုပ္​တဲ့ ကပ္​ပါး​ေလးတစ္​​ေကာင္​ကို​ေတာင္​ ဘာမွျပန္​မလုပ္​ႏိုင္​​ေတာ့တဲ့အထိ အားနဲ​ေနခဲ့ရၿပီ။

..............................KNOT..............................

အစားအမ်ားႀကီးစားမိလို႔လား သ​ေႏၶသား​ေၾကာင္​့လားမသဲကြဲ​ေပမဲ့ သူ႔ဗိုက္​​ေလးက ​ေ႐ွ႕ကိုခပ္​စူစူထြက္​​ေန၏။

"ကြၽတ္​ ! ကြၽတ္​ !"

"Hyung ဘာျဖစ္​လို႔လဲ.. "

Kookက laptopကို ​ေပါင္​​ေပၚကခ်ကာ အဝတ္​​ေခါက္​​ေနတဲ့ သူ႔​ေဘးကိုလာထိုင္​သည္​။

"ခါးနာလို႔Kookရယ္​ .. ခါးက​ေလ ငါ့ကိုထိုင္​လို႔မရ​ေအာင္​ လုပ္​​ေနတယ္​ .. ဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲဟင္​ ."

"ဒါဆို ျခံ​ေ႐ွ႕မွာလမ္​းဆင္​း​ေလ်ွာက္​ရ​ေအာင္​​ေလHyung."

"Kookအလုပ္​​ေတမပီး​ေသးဘူးမလား.."

"အလုပ္​က Hyung​ေလာက္​မွအ​ေရးမႀကီးတာ ..လာ"

Kookက သူ႔ကို ျဖည္​းျဖည္​း​ေလးဆြဲထူပီး ​ျခံ​ေ႐ွ႕ကို​ေခၚလာ၏။

"ခု​ေတာင္​ အရမ္​း​ေနရခက္​​ေနတာ လ ရင္​့လာရင္​ပိုဆိုး​ေတာ့မွာပဲ "

"အဆင္​​ေျပပါတယ္​Kookရဲ႕ .. ​ေနသားမက်​ေသးလို႔ပါ "

"ခုဆို အထဲမွာ အ​ေကာင္​​ေပါက္​​ေလးဘာလုပ္​​ေနမလဲမသိဘူး​ေနာ္​"

"ဟဟား..Kookကလဲ .. လ ႏုႏု​ေလးပဲ႐ွိ​ေသးတာကို ..ဘယ္​႐ုပ္​လံုး​ေပၚအံုးမလဲ"

"ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာ့ အျမန္​ျမင္​ခ်င္​​ေနပီ .. "

ႏွင္​းဆီခင္​းရဲ႕ လမ္​းအဆံူးကို​ေရာက္​လာ​ေတာ့ သူတို႔ခဏရပ္​လိုက္​ပီး အနီးအနားက ဒန္​း​ေလး​ေပၚဝင္​ထိုင္​လိုက္​ၾကသည္​။

"ျပန္​​ေတြးၾကည္​့ရင္​ ငါတို႔ဒီအရြယ္​ထိ​ေရာက္​လာဖို႔ အ​ေမ​ေတ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးဒုကၡခံခဲ့ရမွာပဲ .."

"အင္​း​ေပါ့Hyungရဲ႕ .. အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့ Hyungက မိဘ​ေတအ​ေပၚကို ဘယ္​​ေတာ့မွအျပစ္​မတင္​ရဘူး​ေနာ္​ .. Hyungကို ကိုယ္​ဝန္​လြယ္​ခဲ့ရတံုးက အရမ္​းခက္​ခဲ့တာ​ေတာင္​ ရ​ေအာင္​​ေမြးထုက္​​ေပးခဲ့တယ္​ .. လူ႔​ေလာကထဲ​ေရာက္​မွ စြန္​႔ပစ္​ရတာကလဲ အ​ေၾကာင္​းတစ္​ခုခု႐ွိလို႔​ေနမွာပါ .. တစ္​​ေန႔​ေန႔က်ရင္​​ေတာ့ သူတို႔Hyungကို လာ႐ွာပါလိမ္​့မယ္​"

"ငါနားလည္​ပါတယ္​Kook ..ငါဘယ္​တံုးကမွ အ​ေမနဲ႔အ​ေဖ့ကို အျပစ္​မတင္​ခဲ့ဖူးသလို မုန္​းလဲမမုန္​းခဲ့ဖူးပါဘူး..ဒါ​ေပမဲ့..ဘာလို႔စြန္​႔ပစ္​ခဲ့ရတာလဲဆိုတာ​ေတာ့သိခ်င္​မိတယ္​"

"ခက္​ခဲတဲ့အ​ေျခအ​ေန​ေတ႐ွိခဲ့လို႔​ေနမွာပါ .. အရမ္​းႀကီးစိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​မ​ေနနဲ႔ .. "

"အင္​းပါ    .. အ့"

"ဘာျဖစ္​လို႔လဲHyung "

"ဗိုက္​ဆာလို႔...ဟီး"

"​ေအာ္​ .. ဒါဆို ကြၽန္​​ေတာ္​တစ္​ခုခုလုပ္​​ေပးမယ္​​ေလ ..ဘာစားခ်င္​လဲ"

"Kookက ဘာမွမခ်က္​တတ္​ပဲနဲ႔မ်ား"

"အမယ္​ .. အထင္​​ေသးတာလား .. ​ေခါက္​ဆြဲ​ေတာ့အရသာ႐ွိ​ေအာင္​ျပဳတ္​တတ္​ပါတယ္​ .."

"ဟဟ .. ခ​ေလး​ေတာင္​လုပ္​တတ္​တဲ့ဟာကို .. ကဲပါ..ဒါဆိုလဲ ​ေခါက္​ဆြဲျပဳတ္​လုပ္​​ေကြၽး​ေနာ္​ .."

"​ေနအံုး ..​ေနအံုး .. ​ေခါက္​ဆြဲျပဳတ္​က Hyungနဲ႔တည္​့ပါ့မလား ... "

"ဟြန္​ ..တည္​့ပါတယ္​Kookကလဲ.. အ​ေမ့ကို​ေမးၾကည္​့လိုက္​​ေလ"

"ဟုပ္​ပီ ..သြားရ​ေအာင္​ "

သူနဲ႔Kook အိမ္​ထဲျပန္​ဝင္​လာမိ​ေတာ့ အ​ေမက ​ေရဗူး​ေလးကိုင္​ပီး ထမင္​းစားခန္​းထဲကထြက္​လာ၏။

"မာမီ..မအိပ္​​ေသးဘူးလား "

"အိပ္​မ​ေပ်ာ္​လို႔သားရဲ႕ .. Taehyungက​ေရာ မအိပ္​​ေသးဘူးလား? .. ကိုယ္​ဝန္​​ေဆာင္​သည္​က ​ေစာ​ေစာအိပ္​ရတယ္​​ေနာ္​ .."

"ခါးနာလို႔အ​ေမ .. လမ္​းဆင္​း​ေလ်ွာက္​​ေနတာ .. ခုကဗိုက္​ဆာလို႔ .."

ထိုအခါ အ​ေမက စဥ္​းစားသလိုတစ္​ခ်က္​လုပ္​လိုက္​သည္​။

"ဒါဆို အမဲသားစြပ္​ျပဳတ္​​ေသာက္​မလား .. ငါခုခ်က္​ခ်င္​း ခ်က္​လိုက္​မယ္​ .. သိပ္​မၾကာပါဘူး.. အသားလဲအဆင္​သင္​့႐ွိတယ္​"

"အာ..​ေနပါ​ေစအ​ေမရယ္​ .. အ​ေမသြားနား​ေတာ့​ေလ.. ​ေခါက္​ဆြဲျပဳတ္​ပဲစားလိုက္​​ေတာ့မယ္​.."

"ဟဲ့..ဘယ္​ျဖစ္​မလဲ.. ​ေခါက္​ဆြဲက ရင္​ျပည္​့​တယ္​ ..ပီး​ေတာ့ အစပ္​​ေတပါ​ေတာ့ ငါ့​ေျမး​ေလးအတြက္​အဆင္​မ​ေျပဘူး ... "

"​ေတြ႔လားHyung.. ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာပါတယ္​.. တည္​့မွာမဟုပ္​ဖူးလို႔ .."

Kookက သူ႔​ေခါင္​းကိုထိုးဖြပီး ​ေမး​ေငါ့ျပ၏။
​ေသခ်ာတယ္​ ​ေနာက္​​ေန႔ကစ အိမ္​မွာ​ေခါက္​ဆြဲထုက္​ကို ျမင္​ရမွာမဟုပ္​​ေတာ့​ေပ။

"ကဲပါ .. Taehyungက စားပြဲမွာထိုင္​​ေစာင္​့​ေန .. သားက မာမီ့ကို အသားကူ​ေဆး​ေပး .. အျမန္​ခ်က္​လိုက္​မယ္​ ... အမဲသားဆို​ေတာ့ အားလဲ႐ွိတာ​ေပါ့"

"ဟုပ္​ကဲ့ မာမီ"

စိတ္​ျမန္​လက္​ျမန္​နဲ႔ မာမီက ​ေရခဲ​ေသတၱာထဲက အမဲသား​ထည္​့ထားတဲ့ ဗူးကိုယူလာပီး ​ေရ​ေဆးဖို႔​ေပး၏။

"အု ..​ေဝါ့ ... "

"ဟယ္..​ဘာျဖစ္​တာလဲ သား .. "

တစ္​လွပ္​လွပ္​တံု​ေနတဲ့ ရင္​ဘက္​ကိုလက္​နဲ႔ဖိကာ အမဲသားကို ​ေဝးရာတြန္​းပို႔လိုက္​မိသည္​။
Hyungကလဲ သူနဲ႔အ​ေမ့အသံ​ေၾကာင္​့ မီးဖိုခန္​းထဲဝင္​လာ၏။

"Kook ..ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ.. ​ေနမ​ေကာင္​းဘူးလား "

"​ေကာင္​းတယ္​Hyung .. အသားနံ႔ႀကီးရ​ေတာ့ အန္​ခ်င္​သလိုျဖစ္​လာလို႔ .. "

"ဟင္​ .. အရင္​ကဆို Kookအဲ့လိုမဟုပ္​ပါဘူး. . ငါကသာ အသားစိမ္​းနံ႔​ေတမခံႏိုင္​လို႔ ​ေရ​ေဆးရင္​ Kookပဲ ကူလုပ္​​ေပး​ေနက်ကို"

"​ေတာ္​ၾက​ေတာ့ .. ငါ့သားက​ေလ ..သူ႔​ေယာက်ာ္​းကို ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​ခ်စ္​လိုက္​သလဲလို႔ .. တခ်ိုဳ႔ကိုယ္​ဝန္​​ေဆာင္​သည္​​ေတျဖစ္​တတ္​တဲ့ ဗီဇအရ အညႇီအ​ေဟာက္​နံ႔ရတာနဲ႔ မခံႏိုင္​ၾကဘူး..အန္​ထြက္​တာတို႔..​ေခါင္​းမူးတာတို႔ျဖစ္​တတ္​တယ္​.၊ ဒါကို Taehyungကမျဖစ္​ပဲ သားကလာျဖစ္​​ေနတယ္​ဆို​ေတာ့ ငါ့သားက ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးခ်စ္​တတ္​ထာကိုး..တကယ္​့အ​ေဖတူသား​ေလး .. "

"အဲ့လိုလား .. "

သူ႔ရင္​ထဲ လိႈက္​ခနဲၾကည္​ႏူးသြားရသည္​။
Hyungခံစားရမဲ့ ဒုကၡရဲ႕ တစ္​စိတ္​တစ္​​ေဒသကို မ်ွ​ေဝယူခြင္​့ရတာ သူ႔အတြက္​​ေတာ့ ​ေလးနက္​လြန္​း၏။

"မာမီပဲလုပ္​လိုက္​​ေတာ့မယ္​ .. အျပင္​မွာသြား​ေစာင္​့​ေနၾက "

"ကြၽန္​​ေတာ္​ကူမယ္​​ေလအ​ေမ ."

"​ေနပါ​ေအ ..ကိုယ္​​ေလးလက္​ဝန္​ႀကီးနဲ႔ ငါဘယ္​လိုခိုင္​းရက္​မလဲ .. "

"​ေက်းဇူးပါ အ​ေမ .. ."

"​ေက်းဇူးအတင္​မခံခ်င္​ဘူး..ၾကက္​သီးထလြန္​းလို႔.. "

ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ မာမီ Hyungအ​ေပၚ အရင္​ကထက္​ပိုပီး ​သ​ေဘာက်လာတာ​ေတြ႔ရ​ေတာ့ သူ​ေၾကနပ္​မိသည္​။
မိသားစုဆိုတာ အျမဲခ်စ္​ခင္​​ေနရမယ္​​ေလ။
ဒါမွ ၾကားလူဝင္​လာလို႔မရမွာ။

..............................KNOT..............................

ရက္​မွ လသို႔ တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း ကူး​ေျပာင္​းလာလိုက္​တာ ခုဆို သူ႔ဗိုက္​​ေတာင္​ 5လ ​ေက်ာ္​ခဲ့ၿပီ။
သိသိသာသာ စူထြက္​​ေနတဲ့ ဗိုက္​ပူ​ေလးကိုဖံုးအုပ္​ဖို႔ Kookအင္​က်ီပြပြႀကီး​ေတ ယူဝတ္​​ေနရ၏။

အရင္​ကထက္​လဲ ​ေနရထိုင္​ရတာ ပိုခက္​ခဲလာသည္​။

"Hyung ..​ေနလို႔​ေကာင္​းလား.. "

"အင္​း .."

ထို​ေယာက်ာ္​းသည္​ သူ႔ဗိုက္​​ေပၚကို Bio Oil​ေလးသုက္​လိမ္​း​ေပးရင္​း ​ေပါင္​​ေတ ခါး​ေတကို ခပ္​ဖြဖြ​ေလး ဖိႏွိပ္​​ေပး​ေန၏။

"Kookအလုပ္​မသြားဘူးလား.."

"မသြား​ေတာ့ဘူး.. Hyungကိုစိတ္​မခ်လို႔ "

"အ​ေမလဲ႐ွိ​ေနတာပဲ Kookရယ္​ .. ခုဆိုKookအလုပ္​မသြားတာ 4ရက္​​ေတာင္​႐ွိ​ေနၿပီ​ေနာ္​"

"ဘာလ​ဲ ခုကႏွင္​ထုက္​​ေနတာလား ​ေယာက်ာ္​းကို.."

"အာ .. အဲ့လိုမဟုပ္​ဖူး​ေလ .. ငါလဲKookနဲ႔အတူ​ေနခ်င္​တာ​ေပါ့..ဒါ​ေပမဲ့ အလုပ္​ကအၾကာႀကီးပစ္​ထားလို႔မွမ​ေကာင္​းတာ"

"Joon႐ွိတယ္​ .. သူကမ်က္​ႏွာလႊဲလို႔ရ​ေနပါပီ .. "

စကားနားမ​ေထာင္​တဲ့Kookက သူ႔​ေျခ​ေထာက္​​ေလး​ေတကို ဆက္​ႏွိပ္​​ေပး​ေနသည္​။
ခု အ​ေနအထားအရ သူကဆိုဖာ​ေပၚမွာထိုင္​​ေနပီး Kookက ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚက သူ႔​ေျခ​ေထာက္​နားမွာ တင္​ပလင္​​ေခြ​​ေလး႐ွိ​ေန၏။

"Bio Oil​ေလးကိုပံုမွန္​လိမ္​း​ေပးမွ ..​ေတာ္​ၾကာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ခ်စ္​ဆံုး​ေလး ဗိုက္​​ေၾကာ​ေတျပက္​​ေနမွာစိုးလို႔"

"ဟုပ္​ပါ့ .. ​ဗိုက္​​ေၾကာျပက္​လို႔ မလွမပႀကီးျဖစ္​သြားရင္​ Kookက ဒီဗိုက္​ႀကီးသည္​​ေလးကို မခ်စ္​​ေတာ့မွျဖင္​့..."

"အိုမို .. မခ်စ္​ပဲ​ေနပါ့မလား .. ဗိုက္​ပူ​ေလးနဲ႔ တစ္​မ်ိဳးခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​း​ေနတဲ့ ​ေဟာဒီ့က ကိုကိုအလွ​ေလးကို အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီးပိုခ်စ္​လာတာပါဗ်ာ .."

"ဟြန္​း .. ၾကည္​့ပါအံုး..Kookျမတ္​ႏိုးတဲ့ လက္​​ေတ ​ေျခ​ေထာက္​​ေတက ​ေယာင္​ကိုင္​းလာတာ ဖတ္​ထုပ္​လိုပဲ .. ခ်စ္​ခ်င္​စရာကိုမ​ေကာင္​း​ေတာ့ဘူး.."

အနဲငယ္​ ​ေယာင္​ကိုင္​း​ေနတဲ့ ​ေျခဖမိုး​ေလးကို လက္​ညႇိဳးနဲ႔ထိုးျပလိုက္​​ေတာ့ Kookက စြဲ​ေဆာင္​မႈအား​ေကာင္​းတဲ့ အျပံဳးတစ္​ခ်က္​နဲ႔ သူ႔ကိုျပန္​ျပံဳးျပ၏။

"အဲ့ဒီ့ဖတ္​ထုပ္​​ေလးကို စားပစ္​ခ်င္​လာပီ .. စိတ္​မထိန္​းႏိုင္​​ေတာ့ဘူး🌚🌚 .."

"ဟာ ..Kook.."

အိမ္​​ေထာင္​သက္​ ဘယ္​​ေလာက္​ပဲၾကာၾကာ ထိုအိပ္​ယာ​ေပၚကစကား​ေတကို ၾကားရတိုင္​း သူ႔မွာ ႐ွက္​ရြံ႕​ေနမိတံုး။
သူနဲ႔Kook ခ်စ္​တင္​း​ေႏွာတဲ့အႀကိမ္​အ​ေရအတြက္​က လက္​ခ်ိဳး​ေရလို႔​ေတာင္​ရတယ္​ဆို​ေတာ့။

"အ့...Kook..Kook.."

"ဟင္​.."

"ခ​ေလး​ေလးက သူ႔pa paကို ကန္​​ေနတယ္​ .. ကိုင္​ၾကည္​့လိုက္​"

"ဟုပ္​လား .. "

Kookက သူ႔ဗိုက္​ပူပူ​ေလး​ေပၚ နားနဲ႔ကပ္​ၾကည္​့၏။

"အာ .. ဟုပ္​တယ္​Hyungရဲ႕ .. ကန္​​ေနတယ္​ ..ကန္​​ေနတယ္​ .. ​ေဟ့ .. အဆိုး​ေလး pa paကို အရမ္​း​ေတမကန္​ရဘူး​ေလ .. pa paနာ​ေနမွာ​ေပါ့ .. "

"ကန္​ပါ​ေစKookကလဲ .. သူလဲ ​ေညာင္​းလို႔​ေနမွာ​ေပါ့"

"ၾကည္​့. ၾကည့္​ .. သူ႔​ေျခ​ေထာက္​​ေသး​ေသး​ေလးက ဘယ္​ဘက္​​ေရာက္​လာပီ .. ခ​ေလး​ေရ Daddy​ေခ်ာ့သိပ္​ရမလားကြယ္​ .. ​ေျပာပါအံုး .. Daddyအူၾကဴး​ေလး .. "

ခ​ေလးတစ္​ခါကန္​တိုင္​း ပံုမွန္​ထက္​ပိုနာက်င္​ရ​ေပမဲ့ ​ေပ်ာ္​​ေနတဲ့ Kookကို အ​ေပ်ာ္​​ေတမပ်က္​​ေစခ်င္​တာမို႔ ပါးစပ္​က​ေတာင္​ထုက္​မၿငီးပဲ ခပ္​ျပံဳးျပံဳးသာ ​ေန​ေပးလိုက္​သည္​။
အထဲက အဆိုး​ေလးကလ​ဲ အကန္​မရပ္​။

"Hyungရယ္​ ..ဒီအ​ေကာင္​​ေပါက္​​ေလးက သား​ေလးျဖစ္​မလား သမီး​ေလးျဖစ္​မလား ကြၽန္​​ေတာ္​အရမ္​းသိခ်င္​​ေနပီ"

"ခုႀကိဳသိထားရင္​ ..ရင္​ခုန္​ဖို႔မ​ေကာင္​း​ေတာ့ဘူးKookရဲ႕..​ေမြးတဲ့အခါက်မွ သိရ​ေတာ့ ပိုစိတ္​လႈပ္​႐ွားစရာ​ေကာင္​းတာ​ေပါ့"

"အဲ့ဒါလဲ ဟုပ္​ပါတယ္​ .. မာမီက​ေတာ့ ပြစိပြစိနဲ႔ ..သူ႔​ေျမးအတြက္​ အဝတ္​​ေတႀကိဳဝယ္​လို႔မရလို႔တဲ့​ေလ"

"ဒါ​ေပမဲ့ .. ကစားစရာ​ေတက​ေတာ့ စတိုခန္​းတစ္​ခုလံုးျပည္​့​ေတာ့မယ္​ .. ဟို​ေန႔က​ေတာင္​ Ge Yaw​ေပါ့ ​ေဘာလံုးပိစိ​ေလးကို တတ္​နင္​းမိပီး ​ေခ်ာ္​လဲလို႔ ..ဟဟ"

"ဟဟား .. အယ္​ .. Hyung​ေရ ခ​ေလး​ေလးက ကန္​တံုးကြ ... ကြၽန္​​ေတာ္​​ေခ်ာ့သိပ္​မွရ​ေတာ့မယ္​ .မဟုပ္​ရင္​ Hyungအရမ္​းနာ​ေနမွာ"

"နဲနဲ​ေတာ့နာတယ္​ .. ခ​ေလး​ေလးက အရမ္​းအားသန္​တာပဲ..သူ႔Daddyနဲ႔ တူမွာ​ေသခ်ာတယ္​"

ဟုပ္​တယ္​Kook ။
ငါတို႔ခ​ေလး​ေလးက Kookနဲ႔တစ္​ပံုစံထဲတူမွာငါ​ေျပာရဲတယ္​။

အ​ေမဟိုတစ္​ခါ​ေျပာဖူးတယ္​သိလား။ ကိုယ္​ဝန္​​ေဆာင္​သည္​ တစ္​ေ​ယာက္​က သူ႔အမ်ိဳးသားကို အရမ္​းခ်စ္​ရင္​ ​ေမြးလာတဲ့ခ​ေလးက ဖခင္​နဲ႔ ပိုတူတယ္​တဲ့။
ကြၽန္​​ေတာ္​က Kookကို သိပ္​ခ်စ္​တာ​ေလ။

.....................................TBC.

#Taekook

*Update​ေနာက္​က်သြားတယ္​​ေနာ္​ ၊ ​ဟုပ္​တယ္​ Chi​ေနမ​ေကာင္​းလို႔။ ဒါဒါ​ေလး​ေတြလဲ ဂ႐ုစိုက္​ၾကပါ။ markတပ္​ဖို႔လဲမ​ေမ့နဲ႔​ေနာ္​။ *

............................

[Unicode]
အထီးကျန်ဆန်လွန်းတဲ့ အိမ်အိုကြီးထဲမှာ ဆေးလိပ်တေကို တစ်လိပ်ပီးတစ်လိပ်ထိုင်ဖွာနေမိတုံး ဧည့်ခန်းထဲကို ရုတ်တရက်ရောက်လာတဲ့ Jeon။

"In Hay..."

ဒေါသမမည်တဲ့ အေးစက်စက်ခေါ်သံလေးက သူမရင်ထဲကို အောင့်သက်သက်ဝင်လာ၏။
တော်ပါသေးရဲ့ ဟိုကောင် Min Ah အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ပျော်နေလို့။

"ဘာကိစ္စလဲJeon .. လာလည်တာလား ..ရော့..နင့်ကို တစ်လိပ်ပေးမယ် .."

လက်ထဲက ဆေးလိပ်လေးကို Jeonဆီကမ်းပေးမိတော့ ရွံရှာသလိုအကြည့်တေနဲ့ ပုက်ထုက်၏။

"ငါဆေးလိပ်မကြိုတ်ဖူး .. "

"နင် မသောက်ကြည့်ဖူးသေးလို့ပါ"

"ကိုယ့်အတွက်မကောင်းဘူးလို့ထင်တဲ့အရာတေကို စမ်းသပ်မကြည့်တာအကောင်းဆုံးပဲ .. နင်လဲ ဆေးလိပ်ဖြက်သင့်တယ်"

Jeonက သူမနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်သည်။

"Hyungမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပီ In Hay.."

"ဘာ!!"

ဆေးလိပ်ပြာတေဟာ လေထဲမှာဝဲလို့။
သူမ ဆုတောင်းတေကလဲ လုံးဝမပြည့်ခဲ့တော့ပေ။

"နင့်လုပ်ရပ်တေကို ရပ်တန်းကရပ်ပါ .. နင်ခုလိုတေလုပ်နေလို့လဲ ငါတို့အိမ်ထောင်ရေးက ပျက်စီးသွားမှာမဟုပ်သလို ငါHyungအပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကလဲ အရောင်ပြောင်းသွားမှာမဟုပ်ဖူး .. အဆုံးသက်မှာ နင်ဘဲနာကျင်ရလိမ့်မယ်"

"နာကျင်ပါစေ Jeon! ငါ့မှာ ဒီ့ထပ်ပိုပီး နာကျင်စရာမရှိတော့ပါဘူး .. နာကျင်ရလွန်းလို့ ငါရူးသွားမယ်ဆိုရင်တောင် လက်မလျှော့ဘူး .."

"နင် ခုတောင် ရူးနေပီ In Hay .. ငါရှင်းရှင်းပဲပြောမယ် ..နင် ငါ့မိသားစုကို ထပ်ပီး ဒုက္ခပေးရင် ငါကိုယ်တိုင် နင့်ကို ..."

Jeonက သူမအနား ထလာပီး တိုးတိုးလေးကပ်ပြော၏။

"သက် ပြစ် မယ်"

သေရချည်သေးရဲ့ Jeon! သေရချည်သေးရဲ့ ။

"နင့်လက်နဲ့သက်မယ်ဆို ငါ မငြင်းပါဘူး Jeon ..လည်စင်းပေးရုံပေါ့"

"ငါလေ So In Hayဆိုတဲ့ မိန်းမကို သိပ်ရွံတာပဲ .. "

သူမ နှလုံးသားတစ်စုံဟာ ဆက်မရအောင် ကွဲရှသွားခဲ့ြ့ပီ။
ဒါက သူမပေးတိုင်း ပြန်မရတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတေပေါ့။
Kim Taehyung နင် နိုင်ပါတယ်။

"ငါပြန်တော့မယ်.. အခွင့်အရေးရှိသေးရင် .. လွန်ခဲ့တဲ့ 12က လူတကာသဘောကျတဲ့ သိပ်ကိုဖြူစင်တဲ့ So In Hayလေးကို ပြန်မြင်ချင်သေးတယ် .. "

"Jeon!!!!"

Jeonက သူမကို ထားခဲ့ပီး အိမ်တံခါးဝကိုဖြက်ကာ အဝေးဆုံးဆီ ထွက်ခွာပျောက်ကွယ်သွားသည်။

"Jeon .. မထားခဲ့ပါနဲ့.. ပြန်လာပါဟာ.. ငါနင့်ကို အများကြီးချစ်တာလေ .. Jeonပေါက်စလေးဘဝထဲက ငါနင့်ကိုအရမ်းချစ်ခဲ့ရတာ .. Jeon .. အီးဟီး ... ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ"

"In Hay, So In Hay !!"

ဘယ်အချိန်ကပေါ်လာမှန်းမသိတဲ့Min Ahက သူမလက်တေကို အတင်းချုပ်ပီး ဆိုဖာပေါ်မှာ ဖိကပ်ထား၏။

"ဆေးသောက်ရအောင်..ဟုပ်ပီလား .. ခုဆေးသောက်ရမဲ့အချိန်ရောက်ပီ  ."

"မသောက်ဖူး..ဟင့်အင်း..အဲ့ဒီ့ဆေးတေသောက်ရအောင် ငါရူးနေတာမှမဟုပ်တာ .. အရူးတေမှ ဒီဆေးကိုသောက်ရမှာလေ ..ရှင်ကအရူး ..ရှင်ပဲ ဒီဆေးတေကိုသောက် .."

"ကျစ်!!! မင်း မသောက်ရင် ငါရိုက်မှာနော် .. စိတ်သိပ်ရှည်တာမဟုပ်ဖူး .. ပါးစပ် ဟ"

"အူး .. ဝူး..."

ဆေးတောင့်ခါးခါးတေက သူမပါးစပ်ထဲ အလုံးအရင်းနဲ့ဝင်ရောက်လာသည်။
သူမ ဘာလို့ဒီအရူးဆေးတေသောက်နေရတာလဲ။
ဘာလို့ သူမအနားမှာ ဒီလူယုက်မာက ခုထိရှိနေရတာလဲ။
ဘာလို့ သူမကို အမိန့်တေပေးနေရတာလဲ။

"မမိုက်မဲနဲ့တော့ So In Hay, မင်းကိုယ်မင်း ဂရုစိုက်သင့်နေပီ"

"ခွေးစကားလာမပြောနဲ့.. ဂရုမစိုက်ဖူး.. သွား.. ငါ့အနားကထွက်သွားစမ်း ."

"အတ္တကြီးတဲ့မိန်းမ ! မင်းကမှ ခွေးလောက်တောင် အသိဉာဏ်မရှိတော့တာ ..နားလည်လား...နားလည်လားဟမ်"

Min Ahက သူမဆံပင်တေကို ဆောင့်ဆွဲပီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွန်းချကာ အပေါ်ထပ်ကိုတတ်သွား၏။
အမြဲတမ်း သူများရဲ့ ထိပ်မှာနေခဲ့တဲ့ So In Hayဟာ ဘာမဟုပ်တဲ့ ကပ်ပါးလေးတစ်ကောင်ကိုတောင် ဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်တော့တဲ့အထိ အားနဲနေခဲ့ရပြီ။

..............................KNOT..............................

အစားအများကြီးစားမိလို့လား သန္ဓေသားကြောင့်လားမသဲကွဲပေမဲ့ သူ့ဗိုက်လေးက ရှေ့ကိုခပ်စူစူထွက်နေ၏။

"ကျွတ် ! ကျွတ် !"

"Hyung ဘာဖြစ်လို့လဲ.. "

Kookက laptopကို ပေါင်ပေါ်ကချကာ အဝတ်ခေါက်နေတဲ့ သူ့ဘေးကိုလာထိုင်သည်။

"ခါးနာလို့Kookရယ် .. ခါးကလေ ငါ့ကိုထိုင်လို့မရအောင် လုပ်နေတယ် .. ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင် ."

"ဒါဆို ခြံရှေ့မှာလမ်းဆင်းလျှောက်ရအောင်လေHyung."

"Kookအလုပ်တေမပီးသေးဘူးမလား.."

"အလုပ်က Hyungလောက်မှအရေးမကြီးတာ ..လာ"

Kookက သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းလေးဆွဲထူပီး ခြံရှေ့ကိုခေါ်လာ၏။

"ခုတောင် အရမ်းနေရခက်နေတာ လ ရင့်လာရင်ပိုဆိုးတော့မှာပဲ "

"အဆင်ပြေပါတယ်Kookရဲ့ .. နေသားမကျသေးလို့ပါ "

"ခုဆို အထဲမှာ အကောင်ပေါက်လေးဘာလုပ်နေမလဲမသိဘူးနော်"

"ဟဟား..Kookကလဲ .. လ နုနုလေးပဲရှိသေးတာကို ..ဘယ်ရုပ်လုံးပေါ်အုံးမလဲ"

"ကျွန်တော်တော့ အမြန်မြင်ချင်နေပီ .. "

နှင်းဆီခင်းရဲ့ လမ်းအဆူံးကိုရောက်လာတော့ သူတို့ခဏရပ်လိုက်ပီး အနီးအနားက ဒန်းလေးပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။

"ပြန်တွေးကြည့်ရင် ငါတို့ဒီအရွယ်ထိရောက်လာဖို့ အမေတေ တော်တော်လေးဒုက္ခခံခဲ့ရမှာပဲ .."

"အင်းပေါ့Hyungရဲ့ .. အဲ့ဒါကြောင့် Hyungက မိဘတေအပေါ်ကို ဘယ်တော့မှအပြစ်မတင်ရဘူးနော် .. Hyungကို ကိုယ်ဝန်လွယ်ခဲ့ရတုံးက အရမ်းခက်ခဲ့တာတောင် ရအောင်မွေးထုက်ပေးခဲ့တယ် .. လူ့လောကထဲရောက်မှ စွန့်ပစ်ရတာကလဲ အကြောင်းတစ်ခုခုရှိလို့နေမှာပါ .. တစ်နေ့နေ့ကျရင်တော့ သူတို့Hyungကို လာရှာပါလိမ့်မယ်"

"ငါနားလည်ပါတယ်Kook ..ငါဘယ်တုံးကမှ အမေနဲ့အဖေ့ကို အပြစ်မတင်ခဲ့ဖူးသလို မုန်းလဲမမုန်းခဲ့ဖူးပါဘူး..ဒါပေမဲ့..ဘာလို့စွန့်ပစ်ခဲ့ရတာလဲဆိုတာတော့သိချင်မိတယ်"

"ခက်ခဲတဲ့အခြေအနေတေရှိခဲ့လို့နေမှာပါ .. အရမ်းကြီးစိတ်မကောင်းဖြစ်မနေနဲ့ .. "

"အင်းပါ    .. အ့"

"ဘာဖြစ်လို့လဲHyung "

"ဗိုက်ဆာလို့...ဟီး"

"အော် .. ဒါဆို ကျွန်တော်တစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ်လေ ..ဘာစားချင်လဲ"

"Kookက ဘာမှမချက်တတ်ပဲနဲ့များ"

"အမယ် .. အထင်သေးတာလား .. ခေါက်ဆွဲတော့အရသာရှိအောင်ပြုတ်တတ်ပါတယ် .."

"ဟဟ .. ခလေးတောင်လုပ်တတ်တဲ့ဟာကို .. ကဲပါ..ဒါဆိုလဲ ခေါက်ဆွဲပြုတ်လုပ်ကျွေးနော် .."

"နေအုံး ..နေအုံး .. ခေါက်ဆွဲပြုတ်က Hyungနဲ့တည့်ပါ့မလား ... "

"ဟွန် ..တည့်ပါတယ်Kookကလဲ.. အမေ့ကိုမေးကြည့်လိုက်လေ"

"ဟုပ်ပီ ..သွားရအောင် "

သူနဲ့Kook အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာမိတော့ အမေက ရေဗူးလေးကိုင်ပီး ထမင်းစားခန်းထဲကထွက်လာ၏။

"မာမီ..မအိပ်သေးဘူးလား "

"အိပ်မပျော်လို့သားရဲ့ .. Taehyungကရော မအိပ်သေးဘူးလား? .. ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်က စောစောအိပ်ရတယ်နော် .."

"ခါးနာလို့အမေ .. လမ်းဆင်းလျှောက်နေတာ .. ခုကဗိုက်ဆာလို့ .."

ထိုအခါ အမေက စဉ်းစားသလိုတစ်ချက်လုပ်လိုက်သည်။

"ဒါဆို အမဲသားစွပ်ပြုတ်သောက်မလား .. ငါခုချက်ချင်း ချက်လိုက်မယ် .. သိပ်မကြာပါဘူး.. အသားလဲအဆင်သင့်ရှိတယ်"

"အာ..နေပါစေအမေရယ် .. အမေသွားနားတော့လေ.. ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပဲစားလိုက်တော့မယ်.."

"ဟဲ့..ဘယ်ဖြစ်မလဲ.. ခေါက်ဆွဲက ရင်ပြည့်တယ် ..ပီးတော့ အစပ်တေပါတော့ ငါ့မြေးလေးအတွက်အဆင်မပြေဘူး ... "

"တွေ့လားHyung.. ကျွန်တော်ပြောပါတယ်.. တည့်မှာမဟုပ်ဖူးလို့ .."

Kookက သူ့ခေါင်းကိုထိုးဖွပီး မေးငေါ့ပြ၏။
သေချာတယ် နောက်နေ့ကစ အိမ်မှာခေါက်ဆွဲထုက်ကို မြင်ရမှာမဟုပ်တော့ပေ။

"ကဲပါ .. Taehyungက စားပွဲမှာထိုင်စောင့်နေ .. သားက မာမီ့ကို အသားကူဆေးပေး .. အမြန်ချက်လိုက်မယ် ... အမဲသားဆိုတော့ အားလဲရှိတာပေါ့"

"ဟုပ်ကဲ့ မာမီ"

စိတ်မြန်လက်မြန်နဲ့ မာမီက ရေခဲသေတ္တာထဲက အမဲသားထည့်ထားတဲ့ ဗူးကိုယူလာပီး ရေဆေးဖို့ပေး၏။

"အု ..ဝေါ့ ... "

"ဟယ်..ဘာဖြစ်တာလဲ သား .. "

တစ်လှပ်လှပ်တုံနေတဲ့ ရင်ဘက်ကိုလက်နဲ့ဖိကာ အမဲသားကို ဝေးရာတွန်းပို့လိုက်မိသည်။
Hyungကလဲ သူနဲ့အမေ့အသံကြောင့် မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာ၏။

"Kook ..ဘာဖြစ်နေတာလဲ.. နေမကောင်းဘူးလား "

"ကောင်းတယ်Hyung .. အသားနံ့ကြီးရတော့ အန်ချင်သလိုဖြစ်လာလို့ .. "

"ဟင် .. အရင်ကဆို Kookအဲ့လိုမဟုပ်ပါဘူး. . ငါကသာ အသားစိမ်းနံ့တေမခံနိုင်လို့ ရေဆေးရင် Kookပဲ ကူလုပ်ပေးနေကျကို"

"တော်ကြတော့ .. ငါ့သားကလေ ..သူ့ယောကျာ်းကို ဘယ်လောက်တောင်ချစ်လိုက်သလဲလို့ .. တချိုု့ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်တေဖြစ်တတ်တဲ့ ဗီဇအရ အညှီအဟောက်နံ့ရတာနဲ့ မခံနိုင်ကြဘူး..အန်ထွက်တာတို့..ခေါင်းမူးတာတို့ဖြစ်တတ်တယ်.၊ ဒါကို Taehyungကမဖြစ်ပဲ သားကလာဖြစ်နေတယ်ဆိုတော့ ငါ့သားက တော်တော်လေးချစ်တတ်ထာကိုး..တကယ့်အဖေတူသားလေး .. "

"အဲ့လိုလား .. "

သူ့ရင်ထဲ လှိုက်ခနဲကြည်နူးသွားရသည်။
Hyungခံစားရမဲ့ ဒုက္ခရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကို မျှဝေယူခွင့်ရတာ သူ့အတွက်တော့ လေးနက်လွန်း၏။

"မာမီပဲလုပ်လိုက်တော့မယ် .. အပြင်မှာသွားစောင့်နေကြ "

"ကျွန်တော်ကူမယ်လေအမေ ."

"နေပါအေ ..ကိုယ်လေးလက်ဝန်ကြီးနဲ့ ငါဘယ်လိုခိုင်းရက်မလဲ .. "

"ကျေးဇူးပါ အမေ .. ."

"ကျေးဇူးအတင်မခံချင်ဘူး..ကြက်သီးထလွန်းလို့..