Жонгүг:... энэ бол тушаал шүү яг үнэндээ түүнийг яагаад ингэж аашлаад ямар учраас ингэж хэлээд байгааг ойлгохгүй нь тэгэхдээ энэ мөчид хамгийн сайн мэдэж байгаа зүйл бол хэтэрхий их ухаан мэдрэлгүй догдлох зүрх л байна.

Би ичсэндээ харцаа бууруулан түүнийг түлхэн:бүтэшгүй зүйл хэлэхээ больж үз гэж хэлэн түүнийг зөрөн зочны өрөөнд орон буйдан дээр байх нөмрөгийг эвхэн хураавал тэр араас ирэн:яахаараа бүтэшгүй байдаг юм?

Би түүн лүү харахгүйгээр:инээх шалтагтай байж л чиний хажууд инээнэ шүүдээ гэж хэлэн нөмрөгийг нь байсан байранд нь хураахаар эргэж харвал Жонгүг наашаа тулаад зогссон байв.

Би түүнлүү харахгүй доош харан:яах гээд байгаа юм? гэхэд Жонгүг гэнэт түлхэн буйдан дээр суулган өөрөө хажууд суун:хэн чамд ийм зүйл нүүрэн дээрээ наа гэсэн юм? гэхэд би гайхан:юу?

Жонгүг:ямар хүүхэд бишдээ? гэж хэлэн Жиминий нааж өгсөн шархны лэнтийг хуулж авахад би ярвайн:яаж байгаа чинь энэ вэ? гэхэд тэр юу ч хэлэхгүйгээр цааш яван гартаа юу ч юм барьсаар хүрч ирэв.

Тэр хацран дээрх шалбархайд тос түрхэх үедээ түүний тэр төвлөрсөн царай...царайлаг юм.

Тэр дараагаар нь наашаа харан гартаа байх шархны лэнтээ аван хоолойгоо зассаар наашаа харах ч үгүй наана.

Яагаад ингэсэн бэ гэвэл? Тэр шархны лэнт улаан дэвсгэр цагаанаар 'Mine' гээд бичсэн лэнт байсан юм. Тэр дараагаар нь наашаа харан:ингээд чи бүр мөсөн минийх боллоо гэж тоглоомоор хэлэх ба энэ үг намайг ичээж басхүү догдлуулж байлаа.

Дараагаар нь бидний дунд үл ялиг чимээгүй байдал үүсэхэд би саяны Жонгүгийн хэлсэн үгийг бодон одоо ч ойлгохгүй байх ч догдолсоор байв.

Гэнэт Жонгүг наашаа харан:тэр бүлцгэр нүдэт чиний хэн юм? гэхэд би түүн лүү гайхан хараад:Жимин үү? Миний найз...яасан? гэхэд Жонгүг улам нухацтай царайлан:найз залуу чинь биш биз?
Би гайхан хөмсгөө зангидан:найз гээд байгаа юм бишүү гэхэд Жонгүгийн урууланд инээмсэглэл үл ялиг тодрон:аан...зза хоёулаа пизза захиалж идэцгээе гэж хэлэн цаашаа дэгдэх нь холгүй явав.

Энэ хүн чинь гэв гэнэт яагаад ингэж сонин аашлаад байгаа юм бол түрүүнээс хойш сонин сонин үйлдэл хийгээд сонин сонин зүйл хэлээд...хүн сонин болгоод байх юм.

Пизза ирэн бид 2 зэрэгцэн суун идэх ба гэнэт ширээн дээр байсан миний утас дуугарахад Жимин байв. Би авах гээд гараа сунгавал надаас өрсөж Жонгүг аван:яасан бүлцгэр нүдэтээ? гэхэд би түүн лүү муухай харан түүний гарнаас утсаа авахаар сунгавал тэр босож зогсон надаас зайгаа барин миний мөрнөөс барина.

Би:утас өгөөч гэхэд Жонгүг нэг наашаа харсан болоод утасныы цаана байх Жиминд хандан:чиний санаа зовох асуудал биш тэгсэн ч битгий хүний хүн лүү хандраад үзээрэй гэж хэлэн утсаа таслан наашаа харахад би утасаа булааж аван:яахаараа би чинийх байдаг юм?

Жонгүг инээмсэглэн болоод:минийх биш юм бол хэнийх байдаг юм? Чи 20 сая надаас авсан тэр өдрөөс хойш чи минийх болсон шүүдээ бяцхан охин минь гэж хэлэн үс сэгсийлгэн цааш явав.

Би харин тэр байрандаа таг гацчих нь тэр. Энэ одоо сая надал сээтэгнэсэн үү? Өнөөдөр чинь энэ нэг юм эмээ уугаагүй юм байхдаа...ёстой нэг. Хэмээн амандаа үглэсээр үсээ илэн түүний араас яван цүнхээ авсаар:хийлгэх зүйл байхгүй бол би явлаа шүү гэхэд тэр гэнэт гарнаас татаж зогсон:яахаараа чи явдаг юм? Хэн чамайг яв гэсэн юм?

Би:хийх ажил байхгүй юм чинь надаар яах гээд байгаа юм?

Жонгүг:яахаараа байдаггүй юм? Энүүгээр дүүрэн чиний хийх ажил байна гэхэд би эргэн тойрноо харвал цэмцийсэн сайхан гэр л харагдан:аль? Хаана? Юу?

Жонгүг хоолойгоо засан:ямартай ч чи зүгээр үлд ойлгов уу? гэж хэлвэл би харин хэсэг байрандаа зогсож байгаад түүний сууж байгаа буйдан дээр очин суув.

Ямар гээчийн ч кино үзээд байгааг мэдэхгүй ч нэг л мэдэхэд тэр кинонд орон сууж байхад гэнэт Жонгүгийн толгой миний мөрөн дээр буун хүзүү рүү шигдэнэ. Би гайхан түүн лүү харвал тэр бид 2ын харц тулгарчих нь тэр. Уг нь түүнийг унтсан гэж бодсон юмсан.

Би харцаа бууруулан буцан эгцрэн суухад Жонгүг гэнэт миний бэлхүүсээр гараа ороон тэврээд авчихав. Би цочирдсоноосоо болж золтой л орилоод босоод явчихсангүй.

Анх удаа л хүн надад ийм юм хийж байгаа болохоор хэсэг балмагдан дараагаар нь гарыг нь түлхэх гэсэн ч тэр чангаар тэврэн би сандран:ю-юу хийгээд байгаа юм?
Хүнд дураараа хүрээд байх юм?

Жонгүг:чи минийх юм чинь дураараа хүрэх нь миний дур гэж чихэн дээр шивнэх шахам хэлэхэд чих ирвэгнэн бие татасхийн түүн лүү харахгүй урагшаа харан суухыг хичээн.

Яг үнэндээ одоо бол миний хацар час улаан болж байгааг би мэдэрч байлаа. Тэр байтугай цээжнээс зүрх гарахнуу гэлтэй цохилон ядаж байхад Жонгүг мөрөн дээр толгойгоо тавин яг наашаа ширтэж байгаа болохоор бүр илүү сандрана.

Гэнэт Жонгүгийн зөөлөн инээх сонсогдон:яасан догдлоор алагдуулаад нүүр чинь ингэтлээ улаачихаа юу? Хатагтай гэх егөөтсөн маягтай хэлэхэд би түүн лүү эргэж харвал тэр надтай ойрхон байгаа гэж мэдэж байсан ч ийм ойрхон байна гэж төсөөлөөгүй болохоор би цочирдож орхив.

Бид 2 хамар шүргэлцэх хэмжээний ойрхон байх ба тэр миний царайг харсан даруйдаа улам өөртөө наан:чи намайг сонирхдог биз дээ? гэж шивнэх шахам надад сонсогдохоор хэлэхэд би өөрийнхөө сонирхлыг бодоход түүнээс шал эсэргээрээ шүүдээ.

Би бүх зүйл дээр дундаж эрэгтэйг л сонирхдог байхад Жонгүг чинь дээдээс дээд зэрэглэлийн хүн.

Би:үгүй ээ чи миний сонирхол биш гэхэд Жонгүг гайхах биш инээн:үгүй ээ тийм байх боломжгүй би бүх охидуудын сонирхол гэхэд би хэлэх үггүй болов. Түүний яаж ийм өөртэй итгэлтэй байж чаддагийг мэдэхгүй нь.

Би түүнээс холдон:тэгвэл би тэр чиний яриад байгаа бүх охидод чинь орохгүй гэхэд Жонгүг инээсэн хэвээр:чи ч бас миний сонирхол биш харах тусам яав ч биш ч...одоо хар лдаа ингээд л байж байгаа биздээ? гэж хэлэн миний бэлхүүсэн дэх гараа улам чангална.

Яг одоогийн бидний байдал үнэхээр ойлгомжгүй бас эвгүй санагдана. Би сандарсандаа ч тэр үү? Догдолсондоо ч тэр үү? Түүнийг түлхэн:би одоо явлаа гэж хэлэн цүнхээ шүүрч аван хамаг хурдаараа гэрээс нь гарав. Энэ нэг юм өнөөдөр ямар хөл дээрээ босчихоо вэ?...бурхан минь гэж..

Ажил дээр түүнийг ирэх байх гэж бодсон ч тэр ирсэнгүй. Сонин л юм. Ажлаас нэлээн оройтож таран гарах гэж байтал гадаа айхтар дуу цахилгаантай бороо орж байв.

Ядаж байхад шүхэр байхгүйг болохоор яаж харихаа гайхан зогсож байтал Мина эгч хажууд ирэн:алив шүхэргүй юм уу?

Би толгой дохивол тэр инээмсэглэн:алив би хүргээд өгье гэж хэлэн бид 2 бороон дундуур түүний зогсоолд байх жижиг оврын машин луу гүйв.

Бид орж ирсэн даруйдаа хувцас үсэнд тогтсон усаа гараараа шутрана. Гэнэт дуутай цахилгаан цахихад хажууд суух Мина эгч дуу алдан орилно.

Харин надад зөвхөн Жонгүгийн тухай л бодол орж ирлээ. Тэр цахилгаан болон хүчтэй борооноос айдаг юм шиг санагдсан болохоор түүнд өөрийн мэдэлгүй санаа зовно.

Гэнэт Мина эгч яриа өдөж эхлэв. Би түүнийг таних ч энэ эгч намайг тийм ч сайн мэдэхгүй билээ. Тэр энэ клубын мэнежэр эсвэл зохион байгуулагч гэж хэлж болохоор хүн лдээ.

Мина: чи одоо хэдтэй билээ?

Би инээмсэглэн: одоо 19 хүрнэ. Миний төрсөн өдөр удахгүй болно лдоо...

Мина эгч инээмсэглэн:ммм төрсөн өдөр чинь хэзээ юм?

Би:аан 12сарын 24 гэхэд тэр инээмсэглэнэ. Дараа нь машины шил арчигч руу харсан хэвээр: уг нь бороо биш...цас орох ёстой юмсан. Энэ чинь өвөл шүүдээ гэж хэлэн дээш тэнгэр лүү харах мэт дээш харна.

Би зүгээр л толгой дохин:Мина эгчээ та хэдтэй юм?

Мина:ммм 25 настай яасан залуухан харагдаж байна уу? гэхэд би үнэхээр цочирдон толгой дохив. Яг үнэндээ тэр бараг надаас дүү юм шиг харагдана.

Би:мм та ч үнэхээр хөөрхөн шүү гэх амандаа шивнэх шахам хэлсэн үгийг Мина эгч сонссон бололтой инээмсэглэн:чи ч бас...нээрээ найз залуу чинь яасан юм? гэхэд нь би гайхан:хэн? Ямар?

Мина: үнэхээр царайлаг бас хүзүүн дээрээ шивээстэй...өнөөдөр 1 цагийн үед клубийн гадаа байсан шдээ. Чамтай хамт явах байх гэж бодсон юмсан гэхэд би гайхан: хараагүй ээ...бас миний найз залуу биш...

Мина:тэгээд хэн юм айн? гэж жуумалзан асуухад би юу гэж хариулахаа мэдэхээ байв. Жонгүг ер нь миний юу юм бол? Найз гэвэл найз биш? Найз залуу бүр биш? Эзэн?

Би бодолд автахад Мина эгч хажууд чангаар инээн:ойлгомжтой...найзууд ч биш бас...хосууд ч биш тийм харилцаа байхнээ? гэхэд би эргэлзэнгүй толгой дохив.

Мина:чи тэгэхдээ түүнд хайртай юу? гэхэд би ч бас бодолд автан эцэст нь мөрөө хавчихаас өөр зүйл хийсэнгүйд Мина эгч улам хөхрөн:чи түүнд аль хэлийнээ дурлачихжээ...гэхэд би түүнлүү гайхан харвал Мина эгч:чиний харцнаас л мэдэгдэж байна...хайртай хүнээ алдаж болдоггүй юм шүү...