WARNING: YOU ARE ABOUT TO READ THE MATURE AND LITTLE EXPLOITED SCENES. SA MGA MINORS PO, JUST SKIP THAT SCENE.

Habang nakatayo at nakapatong ang dalawang siko ni Janice sa balcony ng mansion na ipinamana sa kanya ng namayapang Hacienderong si Don Ishmael, merong yumakap sa kanyang likuran. Yun ang kanyang new wife at ang new wife niya ay walang iba kundi si Julia.

Julia: Still thinking of her?

Janice nodded.

Janice: Still thinking of him?

Julia: Yes, love. We both do. 

Saka hinawakan ni Janice ang kamay ni Julia na nakaakap sa kanya.

Janice: I'm sorry about Joshua, Julia. And I am sorry about our friend Janella.

Julia: I am sorry also about Lira. Hindi man ko man siya maipapagpalit, pero salamat din for helping me and loving me.

Janice: Kapag natapos ang lahat ng mga ito, saka na natin siya dadalawin. 

Julia: And we will visit Lira. Mabuti na lang natagpuan nila Engfa and Charlotte ang sunog na remains ni Lira. Kaya nabigyan siya ng magandang libing. If only there was something I could---

Janice: You have already done enough, Julia. You gave me a chance to love again. To love you.

Julia smiled.

Julia: And you gave me a chance to love again. To love you.

Saka na lumingon si Janice kay Julia and kissed her on her lips.

Janice: So how is Jaira?

Julia: Mahimbing ang kanyang tulog. Don't worry, solo natin ang isa't-isa.

Janice slid her hand on Julia's hair. The latter gave her one, two and three kiss on her lips. Then Julia removed Janice's gown as she was kissing her shoulders until she was fully naked, while the latter was enjoying her wife's touch. Janice stripped Julia, carried her towards their bed. As they were enjoying each other, Janice remembered her one-night stand with Lira. She remembered the night they rented the 5-star hotel and that was when they made out. Janice remembered the taste of Lira's soft body and now it was the same softness that Julia had. Which means Julia's soft body reminds Janice of Lira's softness and smoothness. Julia also remembered her touch with her husband Joshua, before she conceived her daughter Naya. Naya who was now 4 and a half years old. After Julia pleasured Janice, it was now Janice's turn. Janice kissed Julia on her lips, shoulders, chest and then breasts. She slid down her tongue and lips downwards, until she reached Julia's core. Julia enjoyed and moaned Janice's lips and tongue as she was feeling her core. Then finally, Janice's core and Julia's core were touching each other. As they were pleasuring each other, Julia and Janice were moaning. They moaned and moaned until they reached everything. Saka nun pumatong si Julia at inakap ni Janice. Kapwa naghahabol sila ng hininga. Medyo pinawisan din sila sa kanilang ginawa. Tinakpan ng mga kumot nila ang mga katawan nilang walang suot. Nagkaroon ng konting katahimikan. Tapos si Janice na ang nagbasag ng silence.

Janice: You know. Ulit-ulit ko itong sinasabi every time we do this. Pero your body is as smooth and soft as my Lira. Thank you pala for protecting my sister and sister-in-law. Sorry I---

Julia put her index finger on Janice's mouth. 

Julia: It's okay, babe. Nandito ka naman na. Hindi natin maipagpapalit ang mga mahal natin sa buhay for us, pero mas gugustuhin nila na maging masaya tayo. 

Janice: So, masaya na tayong magkasama.

Julia nodded. They then kissed tapos dito na sila nagpasyang matulog, akap-akap ang isa't-isa. Si Janice ay nanatiling gising nang maalala ang huling habilin sa kanya ng Lolo Ishmael. Alam na din ng Don ang lahat ng dinanas ni Janice at Lira.

Don Ishmael: Apo. Alam ko kung gaano ka kagalit sa sarili mong Lola Cielo na pumatay sa babaeng minahal mo. Alam ko ang pakiramdam na mawalan ng mahal sa buhay. Kahit naman hindi pa ako mamatay, hahayaan kitang gamitin ang kapangyarihan ko para mabigyang hustisya siya. Nakita ko sa mga mata mo ang mga mata ng mga taong nabubura dito sa mundo. Kaya ito ang pakiusap ko sayo. Sa lahat ng mga ganitong bagay, wag mong hayaan ang sarili mong magbago. Tandaan mo ang lahat ng mga kabutihang itinuro ko sayo mula nung kinupkop kita. Minahal kita bilang anak at apo ko. Wag mong sasayangin. Ayaw mo mang ipagpalit si Lira sa puso mo, pero makakahanap ka din ng panibagong pag-ibig. Babae man o lalaki, mabibigyan niyo ang isa't-isa ng magandang buhay.

Matapos maalala yun, saka na tuluyan siyang dinalaw ng antok.

[FLASHBACK]

Noong araw na sila Jane, Janella with their daughters ay on the way to airport na nakatanggap ng anonymous text si Joshua galing sa ibang number. 

Unknown Number: Capt. Joshua Robles. I am known as Ms. Perignon. I just would like to inform you that the armed men of Doña Cielo are on their way to kill Jane, Janella and take their daughters away. No time to ask questions! Puntahan niyo na sila! NOW!

Joshua: Shocks! Natunugan nila tayo!

Tumakbo si Joshua at dali-daling lumabas ng kanyang bahay. Paglabas niya saktong dumating is Julia galing sa mall. Sasabihin pa sana ni Joshua ang tungkol sa text, pero naunahan na siya ni Julia.

Julia: Hon! Sakay na!

Agad na sumakay si Joshua sa driver's seat nang mabilis na lumipat si Julia sa passenger seat. Mabilis na hinarurot ni Joshua ang sasakyan niya. Habang on the way sila, tinawagan ni Julia ang mga squad ni Joshua sa SWAT at ininform sila about sa mga taong papatay kela Jane and Janella. Agad na nagrespond ang mga units ng husband at mula sa HQ nila, agad silang nagpack up ng mga weapons and lahat ng mga pangangailangan nila. Sumakay na sila ng mga bulletproof vans nila at agad na tumungo sa airport. 

Joshua: Teka, hon. Wag mong sabihing may hindi kilalang number ang nagtext sayo.

Julia: Oo, hon... teka... pati ikaw?

Joshua nodded.

Julia: Pero sure ba tayo?

Joshua: Hindi. Pero malakas ang kutob ko na sila ang mga tauhan ni Tito Rex. Mga armadong tao ni Doña Cielo na pumapatay sa mga babaeng kasama ang kapwa babae. Yung nangyari kela Ate Rhian at Ate Glaiza, malakas din ang kutob ko na sila ang may gawa nyan. Kaya kung sino man ang nagtext na yan, hahanapin ko para magpasalamat. Malamang din, alam na nila Doña Cielo na aalis sila Jane, Jea at mga anak nila. Hindi hahayaan ng Doña na makaalis at makatakas sila mula sa galamay ni Lola Cielo.

Julia: Talagang hindi titigil yang si Doña Cielo. Akala ko pa naman galit lang siya sa mga GL Projects at mga Vadengs. Yun pala, may mga sungay. Yung nangyari kay Ate Janice, tapos kay Nurse Lira.

Joshua: Tama. Kaya wag nating hayaang mangyari yan kela Jane at Jea.

Lalong binilisan ni Joshua ang pagdrive ng sasakyan. Noong hinahabol siya ng mga pulis agad niyang ibinaba ang kanyang bintana. 

Police Officers: Capt. Robles?! Ano ito?!

Joshua: Sumunod kayo sa akin! Ihanda niyo ang mga armas niyo! Tawagin niyo ang mga available officers! Ngayon na!

Sigaw ni Joshua.

Police Officers: Yes, Sir!

Saka nun dito nagradio ang police at agad na humarurot ang mga police patrol at sinundan si Joshua at saktong nakasabay nila ang SWAT Team.

Noong narating na nila ang airport, agad silang nagayos ng checkpoints sa mga kalsada malapit sa airport. Tapos ang mga SWAT Team at sila Brian ay mabilis na pinuntahan ang mismong airfield and on time nilang nasaklolohan sila Janella, Belle and Francine bago pa sila tuluyang nalapitan ng mga armadong tao.

Agad na pinasakay ni Joshua sila Jea at ang dalawang daughters at agad na hinarurot ito. Habang ang mga kasamahan ni Joshua ay patuloy na nakipagulan ng mga bala sa mga kalaban. Ngunit, sa kasamaang palad may ibang SUV na nakasunod kela Joshua. Pero since si Joshua ay magaling at mabilis na driver. Mabilis niyang nalalayuan ang mga kalaban.Medyo malapit sila sa bangin ng may sumalubong na isa pang SUV at agad na narecognize ni Julia yan at hindi nga sila nagkamali noong binuksan ang sliding door at yun ay walang iba kundi ang mag-asawang Engfa and Charlotte. Malamang sila din ay mga ininform ng hindi kilalang number na kaninang nagtext kela Joshua. Noong nakalayo na sila Janella, saktong dumating ang dalawang, tatlo, apat na SUV at akala pa din nila nandoon pa sila Janella. Kaya nun, mabilis na humarurot si Joshua. Noong nakaabot ang isang sasakyan, binangga ito ni Joshua at pinatama sa puno na kanilang madadaanan. Sumunod na nakalapit inipit ng lalaki ang kalaban nila. Yung isang lalaking nasa passenger seat, akmang babarilin na si Joshua, mabilis inagaw ng latter ang baril na yun at nabali ang kamay ng armadong lalaki na yun, matapos nagpreno ni Joshua. Saka nun inulanan ng bala ang driver at sila ay binawian na ng buhay. Nagaalangan na si Joshua, dahil wala na silang obstacles na pwedeng pagbanggaan ng papalapit na mga sumunod at natitira pang dalawang SUV. Noong pinaputukan ang mag-asawa, agad silang yumuko at sa kasamaang palad, tinamaan sa kaliwang braso si Joshua.

Julia: Hon! May tama ka!

Joshua: Daplis lang yan! Malayo sa bituka! Julia! 

Lalong binilisan ni Joshua ang pagharurot at sila ay pansamantalang nakalayo. Noong nakalayo na sila, hindi inaasahan ni Julia ang gagawin ng kanyang asawa.

Joshua: Julia, mahal. Kailangan mo nang tumakas!

Julia: Don't even think about it, Hon! We're in this together like tito Jaime always tells us.

Joshua: Julia. Magagaling ang mga tauhan ni Dona Cielo. Mahuhuli at mahuhuli din tayo. Kaya sige na, tumalon ka na at magtago. Ayaw kitang mawala. Sige na GO!

Julia: Sandali. May kailangan kang malaman.

Napatingin si Joshua sa kanyang wife. At dito na sinabi ni Julia na magiging tatay na si Joshua. Laking tuwa niya sa balitang yan, lalo na isang buwan na ang kanilang baby.

Joshua: Magiging tatay na ako! YES! Sa wakas dumating din ang araw na ito. Julia. Laging mong tatandaan. Mahal na mahal kita. Alagaan mo ang magiging anak natin. Ilayo mo siya sa kapahamakan. 

Hinalikan ni Joshua si Julia. Lubusan niyang hinahalikan ang kanyang asawa. Hindi lang bilang pagmamahal. Kundi bilang huling kita nila.

Julia: Hon. Hon. Hon... waaaaaaggg!

Pinindot ni Joshua ang open door at bumukas ang pinto ni Julia sabay sipa niya ng malakas sa braso at naslide ang wife sa pababang parte. Sa kasamaang palad, tumama siya sa matigas na kahoy at ito ay nawalan ng malay. Bago pa siya napikit, rinig na rinig niya ang mga nagdadatingang mga kotse.

Sinipa ni Joshua si Julia, dahil tanaw na niya ang dalawang SUV kaya bago pa nila nakita si Julia ginawa yun niya sa wife niya. Noong papalapit na ang mga kalaban, saka na nila muling inulanan ng bala ang SUV ni Joshua and this time. Tinamaan na ang kanyang gulong. Natumba at gumulong ang sasakyan niya papunta sa bangin. Ngunit, hindi siya nahulog. Kaya bumaba ang mga armadong tao palapit sa sasakyan ni Joshua. Hindi maalis ang seatbelt na nakatali kay Joshua nun. Nakita ni Joshua na halos duguan ang kanyang ulo matapos tumama sa car dash niya. Kahit anong matalim na bagay na magpuputol sa nasabing seatbelt, wala siyang makita. Kaya nilabas niya ang isang grenade. Tapos gamit ang bibig hinila niya ang pin. Bago pa niya binitawan ang parang takip, kinuha niya ang printed picture nila ni Julia. Ngumiti siya habang tinitingnan ito. Ineexpress niya ang pagmamahal niya kay Julia habang ito ay naluluha. Inalala niya ang lahat ng mga oras nilang dalawa sa isa't-isa. Hinalikan niya ito at sa huling salita niya...

Joshua: Mahal na mahal kita, Julia. Palakihin mo ang magiging anak natin. Sana makilala din niya sila Jane and Jea bilang mga second moms niya.

Tapos dito na binitawan ng lalaki ang grenade niya nang nakalapit na ang mga armadong lalaki. Ngumiti ito nang naluluha. Ilang seconds ang lumipas sa pagtitig niya sa picture ni Julia sumabog na ang grenade sa loob ng sasakyan ni Joshua.

FEW DAYS LATER...

Noong si Janice na ang nakabantay sa nakaconfine na Julia, unti-unting gumagalaw si Julia habang ito ay umuungol at nagsasambit. Narinig naman yun ni Janice at pinagmasdan niya. 

Julia: J... Josh... Hon...

Hindi pa man nakapagsalita si Julia, pero naintindihan agad ni Janice kung sino ang sinasambit ni Julia. Yun nga ay si Joshua. It was also revealed na si Janice ang mismong anonymous number na nagtext kay Joshua. Gamit ang sources at kapangyarihang ipinamana sa kanya ng Don Ishmael. Noong tuluyan nang nagkamalay si Julia, hindi siya masyadong makagalaw nun, bukod sa mga mata niyang linga ng linga kung saan while blinking. Nakita niyang nasa parang luma pero magandang room siya. Tapos tumambad sa kanya ang napakaganda, sexy, makinis at maputing si Janice.

Janice: Hi. Are you okay?

Umungol si Julia sabay upo, agad siyang inalalayan ni Janice.

Janice: Slowly, slowly.

Julia: Uh, nasan ako?

Tugon ni Julia nang tuluyan na siyang nakadilat.

Janice: Nandito ka sa mansion ko. Wag kang mag-alala, ligtas ka na.

Julia: Joshua. *gasp! Si Joshua?! Nasan ang asawa ko?

Nagbuntong hininga si Janice at saka sinabi ang nangyari sa asawa. At humagulgol ng iyak si Julia tungkol sa sinapit ng husband niya. Hindi pa man magkakilala ang dalawa, pero kusang gumalaw ang katawan ni Janice at niyakap ng marahan si Julia. Wala namang masasandalan si Julia as comfort, kaya hinayaan na lang niya ang sarili niya na nakayakap kay Janice. Hinahaplos-haplos ng latter ang buntis na babae habang cinocomfort siya.

Janice: Shhh. I am so sorry about your husband. Pero siya mismo ang nagpasabog ng grenade niya to save you and your baby.

Hindi man makapagtaka, dahil nga sa labis na lungkot ni Julia, ikinuwento ni Janice tungkol sa sinabi ng doctor na buntis siya. While still caressing her back.

Janice: Ilabas mo lang siya, Julia. Ilabas mo lang ang mga emotions mo.

Julia: How did you know my name?

Gulat niyang tanong.

Janice: Saka ko na lang sasabihin kapag okay ka na. But I promise you, bibigyan natin ng justice ang husband mo. I am Janice, by the way.

Saka muling sumandal si Julia sa dibdib ni Janice habang patuloy pa ding humahagulgol ng iyak.

Ilang araw ang lumipas, naging okay na si Julia. Nasa living room sila nun, malapit sa fireplace. Kakagaling lang ni Janice sa kanyang meeting with her investors. Then after that meeting, tinungo ni Janice ang fireplace na yun para makarelax. Nagkaroon sila ng kwentuhan ni Julia. Tapos dito na inamin ni Janice ang lahat, including na siya ang anonymous number na nagtext sa kanilang mag-asawa. Ang ikinagulat pa ni Julia ay siya pala ang Ate ni Jane na akala ng lahat ay patay na. Hindi naman nakita ni Julia kahit kailan ang litrato ni Janice, dahil lahat ng mga mukha ng latter ay tinago ni Doña Cielo.

Julia: So, ikaw pala si Janice Custodio? Ang ate ni Jane. Pero matagal ka na daw patay.

Janice: Well, mabuti na yan.

Saka na ikinuwento ni Janice ang buong details kung paanong na presumed dead siya. Including syempre yung sinapit ni Lira. 

Julia: No way. Kaya pala kahit kailan never ka minention ni Doña Cielo. 

Noong ikinuwento yan ni Janice, saka siya naiyak. Ang luha na halos ilang taon nang nauubos sa tuwing naiisip ang nakaraan nila ni Lira. Kaya nun, cinomfort ni Julia si Janice. At si Janice naman ang sumasandal kay Julia tulad noong ilang araw nang nakalipas. Tables turned; it's called. 

----

Kinagabihan, nagpasya silang magtabing matulog dahil si Julia ay hindi pa kayang matulog na mag-isa kakaisip kay Joshua. Wala namang naging problema yan kay Janice. Kaya ngayon sila ay magkatabing matulog sa queen bed. Sa gitna ng mga tulog nila, kapwa sila nanaginip.

JULIA'S DREAM

Si Julia ay nasa isang napakagandang kagubatan. It was sunlight. Sun spotlights flickering into the trees. Petals and leaves falling and being blown by the wind. Sobrang namangha si Julia sa ganda ng paligid. Habang naglalakad, siya ay nahinto nang may nakitang familiar na lalaking nakatalikod. Bago pa ito nakalapit, ang lalaki ay lumingon sa direction ni Julia at ganun na lang ang pagkaluha niya dahil ang lalaking yun ay walang iba kundi ang pinakamamahal niyang asawang si Joshua na nakangiti.

Julia: Joshua? Mahal?

Joshua: Hi, love.

Julia sniffled at siya ay tumakbo at sobrang mahigpit na niyakap si Joshua. The latter hugged his wife calmly. 

Julia: Bakit mo ginawa yun? Bakit mo kami iniwan ng anak mo?

Joshua: Maraming mga bagay talagang nangyayari, mahal ko. Maraming mga nagugustuhan natin. Maraming mga hindi natin ginugustuhan. 

Hinawakan ni Julia ang mukha ni Joshua habang patuloy pa ding tumutulo ang kanyang mga luha. 

Julia: Namiss kita, my love. Namiss ka namin ng anak natin.

Joshua: Namiss din kita, love. At syempre ang magiging anak natin. 

Julia: At sobrang masaya ako na makita ka ulit.

Joshua: Love. Makinig ka sa akin. Binigyan ka ng pagkakataong mabuhay pa, dahil kailangan ka ng magiging anak natin. Kailangan niya ng ina na magpapalaki sa kanya. Mabuhay at makaranas ng mga narasan natin sa mundo ng mga tao. Tandaan mo lagi ang sinasabi sa akin ni Tatay. 'Kapag mahal mo, sila ay mananatili sa puso mo.' Hindi mo man ako kasama, pero lagi lang akong nandito.

Paghawak ni Joshua sa puso ni Julia.

Joshua: Bigyan mo din ang sarili mo ng pagkakataon na umibig muli, Julia. Bigyan mo din ang pagkakataon ang anak natin na lumaki na hindi lang ikaw ang kasama. Pero kasama kayong dalawa ng taong iibigin ka. Pasasayahin ka at tutulungan kang palakihin si baby. 

Bumitaw si Joshua kay Julia at ito ay naglakad na palayo. Gusto pa sanang habulin ni Julia, pero may pumipigil sa kanya na parang hangin. 

Julia: Hon! Mahal! 

Joshua: Mahal kita, Julia. Iaabot ko na lang sa mga magulang mo ang pagmamahal mo.

Saka na naglaho si Joshua.

Julia: Joshua. Joshua!

JANICE'S DREAM

Sa panaginip ni Janice, siya naman ay nasa mataas na bundok. Gabi nun, pero sobrang maliwanag ang buwan at ito ay malapit at halos nakadikit sa mundo. Punong-puno ng mga stars. Sobrang namangha si Janice sa tanawin at sa mga paligid niya. Kung saan may mga puno na naiilawan ng mga moon spotlights. Tapos nun may pumukaw sa attention ni Janice. Isang familiar na babaeng nakatalikod sa kanya. Habang papalapit, unti-unti na niyang nafafamiliarize. At ito ay nakasuot ng pangnurse. Tapos ganun na lang din ang pagluha ni Janice noong lumingon sa kanya ang nasabing babae. At ang babaeng yan ay walang iba kundi si Nurse Lira.

Janice: Lira?

Tugon niya in broke voice. Ngumiti si Lira kay Janice. Mabilis itong nilapitan ng latter at niyakap ng mahigpit tapos hinalikan. Lira reciprocated. That kiss ay ang pinakamatagal nang gustong maramdaman ni Janice at ginagawa na niya ngayon.

Lira: Hi, my love.

Janice: Namiss kita, love. Please forgive me---

Lira put her index finger on Janice's lips.

Lira: Wala kang kasalanan,