THIRD PERSON'S POV

Hindi matigil sa pagtulo ang mga luha at ang panginginig ng buong katawan ni Macarine dala ng matinding takot. Takot na ilang sandali lang ay makikita na ng mga ito ang bangkay ng best friend na itinuring na rin nilang parang kapatid. Pero kailangan nitong magpakatatag, para sa isa pa nitong kaibigang si Broccoli. Ikinalma nito ang sarili at pinunasan ang mga luha

Umaga ng makumpirma nila mula sa balita na ang eroplanong bumagsak na tinutukoy ng babae sa airport noong gabi ay ang eroplanong sinakyan nila Acacia. It was the only flight going to US that day. At mas lalo nilang nakumpirma ng i-announce lahat ng pangalan ng mga pasahero ng eroplanong yon, and her name and Asi was mentioned on the news.

She immediately told Deron about the News, at pagkasabi niya nga ay agad silang patungo sa probinsiya ng Isabela kung saan nag crash ang eroplano. Pagdating ng mga ito ay kaagad lilang nakaramdam ng panghihina lalo na't wasak na wasak ang eroplanong nadatnat nila. Sunog din ang kalahati nito. Ayon sa mga umalam ng pangyayari ay mukhang nawalan ng control ang eroplano kaya pag take off nito ay hindi na naging maayos ang paglipad nito, at hindi pa nakakalayo ay bumagsak na ito sa kabukirang bahagi ng Isabela

Tinignan nito ang pwesto nila Denice kasama sina Deron. She's crying hard habang pinapakalma si Deron na nagwala kanina. Paulit-ulit nitong sinasabi na Acacia was not there, that Acacia is still alive. Ngayon ay wala na itong imik at tahimik na nakatingin na lang sa kawalan. Tila nawalan na ito ng lakas dahil na rin sa Wala pa itong naging pahinga. Ni ang pagkain ay hindi rin nito nagawa kaya't nanghihina na ang kaniyang katawan.

'Mamci' bulong ni Macarine sa hangin

"I-I can't...Hindi k-ko k-kaya M-mamci..Aca i-is not d-dead r-right? B-babalik pa naman siya d-diba?" Niyakap nito si Broccoli ng muli itong humagulgol ng iyak.

Maging siya ay hindi matanggap na mawawala na ang best friend nila, ang kapatid at ang babaeng nagpabago sa kaniya noon

Pero wala na silang magagawa, kun'di ang tanggapin ang nangyari. Lalo na at sinabi na ng mga rescue team kanina na Patay na lahat ng pasahero at wala ng kasiguraduhan kung may maililigtas pa silang buhay

The rescue team is still recovering all the bodies. Maraming bangkay ang nasa harapan nila ngayon. All the bodies are burned half. Lahat din ng pamilya ng ibang pasahero ay naroon, hinihintay na marecover ang katawan ng mahal nila sa buhay na nasawi. All of them are crying so hard.

Macarine wiped her tears off her face saka naglakad palapit sa panibagong mga bangkay na ibinaba ng rescuer. It was a body of man and woman. Nilapitan nito ang isa sa mga bangkay ng babae, tinitigan nito ang kanang kamay nito ng may mapansin itong nakalawit. A bracelet. Medyo umitim na ito dulot ng pagkasunog ngunit nakikilala niya ito. The same bracelet she gave to Aca and Broc. The same bracelet that they have as a sign of our friendship

Napahagulgol ito at napa-upo. It's her. It's Acacia

"M-mamci"

Nanginginig nitong hinaplos ang nasunog nitong mukha. She can't recognize her. Hindi ito sigurado if she's really her best friend, but the bracelet says it's her, dahil Silang tatlo lamang ang meron non.

'Is it really her? Is she really dead?' sa isip nito. She still can't believed that she is now seeing he best friend l's corpse

"A-ACA..ACA-CIA'S H-HERE" Nanghihinang sigaw nito. Mabilis namang lumapit sa kinaroroonan niya ang pamilya ni Deron at ang isa pa niyang kaibigan na si Broccoli .

"Where? Where is she? I don't see her?" sunod sunod na tanong ni Deron habang nagpalinga linga ng tingin, tila wala ito sa kaniyang sarili. Ang alam niya ay buhay pa si Acacia at iyon ang pinapaniwalaan niya

"S-she's here" mahinang sagot ni Macarine, dahil tila siya lang ng may lakas ng loob sa kanila ngayon. Lahat ay mga nakatulala na lang na nakatingin sa bangkay na nasa harapan nila. Tumingin si Deron Dito at dahan dahang tumingin sa bangkay. He repeatedly shook his head

"N-no. T-that's not h-her. THAT'S NOT HER! SHE'S NOT HERE! SHE WAS NEVER IN THAT PLANE. I KNOW SHE'S ALIVE. S-she's still...a-alive" nanghihinang sigaw nito. Tumakbo ito palapit sa kinaroroonan ng eroplano, ngunit bago pa man ito makalapit ay napigilan na ito ng mga rescuer

"F*CK! GET YOUR HANDS OFF ME! I NEED TO FIND MY ACACIA. I NEED TO SAVE HER. SHE NEEDS ME. SHE'S WAITING FOR ME TO SAVE HERRR!!" paulit-ulit nitong sigaw at pilit na iwinawaksi ang mga taong pumipigil sa kaniya

"Huminahon po kayo. Hindi po ligtas para sa inyo ang pumunta doon" anang ng isa sa mga Rescuer "At wala na rin pong naiwan doon. Nailabas na po namin lahat" dugtong pa nito. Tinignan naman siya ni Deron ng masama

"NO! SHE'S STILL THERE" Muling sigaw nito at muling nagpumilit na tumakbo ngunit mas hinigpitan ng mga lalaking rescuer ang paghawak sa kaniya. Lumapit na rin sa kaniya ang dalawang kapatid na sina Dimitri at Dashwen, parehong Awa ang nararamdaman ng mga ito para sa kaniya. Ngayon lang nila nakitang ganito ang kapatid. Kahit sino naman siguro ay magiging ganito ang reaksiyon lalo na kung ganito ang mangyayari sa kanila

"Tama na bro. Acacia is already there. And she...she's gone" Hirap man ay pilit na inaawat ito ni Dimitri dito na kanina pa ring umiiyak. Masakit din para sa kaniya ang nangyari dahil importante rin para sa kaniya si Acacia at may malalim pa rin itong nararamdaman para sa dalaga

"No. I need to s-save h-her Dim. She can't die like this. Hindi pa ako nakakabawi sa kanila ng b-baby namin. H-hindi p-pwede" mahinang sambit nito kasunod ng sunod-sunod na pagtulo ng kaniyang mga luha. Tila nawalan na rin ito ng lakas dahil kusa itong napa-upo sa lapag

"She c-can't leave me. T-they can't l-leave me. Please, s-save h-her and our b-baby" ang huling nitong pakiusap at naisambit bago ito nawalan ng malay. Ngunit bago pa ito tuluyang nawalan ng malay ay nakita pa nito ang nakangiting mukha ni Acacia at kumaway pa sa kaniya.

MACARINE'S POV

It's been a month since the plane crash happened that took our best friend life. Isang buwan na ang nakalipas and until now, ay parang panaginip lang ang mga nangyari. Hindi pa rin kami nakaka-move on sa pagkawala ni Mamci Aca at ni Asi.

Asi was also dead, pero lahat ng sisi ay nasa kaniya. Wala namang ibang dapat sisihin kun'di siya. If he didn't take Aca to that flight, baka buhay pa sila. Hindi sana nawala si Acacia. Hindi sana nawala ang best friend ko. I put all the blame to him, kahit na wala na rin siya.

Nandito ako ngayon sa bahay nila Tita Denice para makibalita about Deron's health. Tita told me last time, na gabi gabing nagwawala si Deron and he was blaming his self everytime. Naaawa ako sa kaniya. Ni hindi na nga siya lumalabas ng kwarto niya. Ang sabi rin ni Tita ay hindi ito kumakain.

Wala nga siya noong inilibing namin si Aca, ang baby nila at si Asi. We confirmed the body was really Mamci Aca. Kinuha kasi nila Tita ang bangkay at dinala sa kilala nitong Doctor para i-examine, Kasi kahit kaunti, umaasa kami na hindi siya 'yon, but we confirmed that it was really her, dahil sabi Ng Doctor ay may baby nasa tiyan nito. Doble 'yung naging sakit sa amin dahil dalawa kaagad ang nawala. Paano pa kaya kay Deron

Si Mamci Broc naman ay lumipad na patungong UK. Sabi niya ay doon na lang siya mag mo-move on. Ayaw niya nga sanang umalis dahil maiiwan daw akong mag isa, ayaw niya daw akong Iwan dahil iniwan na kami ni Mamci Aca, but I told her na kaya ko. And, she needs to go there para tuparin din yong mga pangarap niya. Hindi naman kasi kaming huminto sa buhay dahil lamang nawalan kami ng isang kaibigan. Masakit man, but we need to move forward

"Macarine, Hija" si Tita Denice na kabababa lang ng hagdan. Hindi na kagaya ng dati ang awra nito. Kahit siya kasi ay hindi pa rin nakaka-move on sa pagkawala ni Mamci at ng baby nito. Lumapit ako sa kaniya at yumakap sandali

"Kamusta na po kayo?" Tanong ko ng humiwalay ako sa kaniya

"Pinipilit na maging okay, kahit mahirap" sagot nito sabay ngiti ng tipid. Halata naman na she's not yet okay. Parang anak na rin kasi ang Turing into kay Mamci Aca, kaya masakit din sa kaniya ang pagkawala nito at ng magiging apo niya sana

"Lumabas na po ba si Deron sa room niya?" I asked. Wala naman akong pakialam kay Deron noon, pero iba na ngayon. He needs help. He needs us

"No. I don't know kung kailan siya magiging okay, hija. Ang pinoproblema ko ay ang hindi niya pagkain. Napapabayaan niya na rin ang sarili niya. I'm afraid na baka magkasakit siya" anito. Huminga ito ng malalim. Halata ang problema sa mga mata nito

"Don't worry Tita. I will try to talk to him. Susubukan ko pong kumbinsihin siya" Saad ko. Tumingin naman ito sa akin na may pag alangan

"You know him, Hija. You can't easily talk to him, Lalo na ngayon" anito. Ngumiti ako sa kaniya. If they can't force him, I will. Hindi ko 'to gagawin para sa kaniya. I will do it for Aca and their Baby

"Trust me Tita. Mapapalabas ko si Deron Mamaya sa kwarto niya" Saad ko. I have plan. At sana gumana ang planing 'yon.

"I trust you" Saad nito na siyang nakapag-pangiti sa akin

After that, I went up straight to his Room with a tray of foods on my hands. Nagpahanda kasi ako kay Tita ng pagkain niya. I will do everything to convince him later. He can't be like this forever. I put the tray down and start to knock on his door. I tried knocking many times , but there's no response from him. Hiningi ko na rin pala kay Tita Denise ang duplicate ng room niya para mabuksan ko incase gaya nito.

I have no choice but to open it myself with mu duplicate key.

Pagkabukas ko ng pinto ay unang bumungad sa akin ang kakaibang Amoy, Hindi naman mabaho, but the smell is different. Sunod na bumungad sa akin ang madilim na loob, at kahit madilim ay kita ang mga gamit na nagkalat sa lapag. Kinuha ko muna ang tray sa lapag bago ako tuluyang pumasok sa loob. Mabuti na lang at kaunting liwanag na nagmumula sa mga ilaw sa pasilyo kaya may kaunting liwanag Dito sa kwarto niya

"Get out!" Isang nakakakilabot na tinig ang sumalubong sa akin. Pero imbes na matakot ay tuluyan pa akong pumasok sa loob.

"I SAID GET OUT!" Sigaw nito. Hindi ako nagpatinag. Tumuloy ako ng lakad saka ibinaba sa maliit na lamesa na narito sa kwarto niya ang tray bago ako tumingin sa kaniya na nakaupo sa kama. Hindi ko maainang ang ukha nito pero halata na pagbagsak ng kaniyang katawan. Hindi na ako magtataka pa, dahil ang sabi nga ni Tita kanina ay hindi pa ito kumakain

"Sa tingin mo ba, kapag bumalik si Acacia, matutuwa siyang makita kang ganiyan" Saad ko. Mukhang nakuha ng sinabi ko ang atensiyon niya dahil tumingin siya sa akin.

Naglakad ako sandali para hanapin ang switch ng ilaw, at ng makita ko ito ay kaagad ko itong binuksan. Tumambad sa paningin ko ang makalat at magulo niyang silid. Muli Kong ibinalik ang tingin sa kaniya at tila nakaramdam ako ng matinding Awa. Malayong-malayo ang itsura niya ngayon sa Deron noon. Magulong buhok, maitim ang palibot ng mga mata, at nangangayayat na pangangatawan. Kung magtutuloy-tuloy siyang ganito ay baka sumuko na ang katawan niya

"W-what did you s-say?" mahina nitong tanong

"Sabi ko, for sure, Hindi matutuwa si Acacia kapag makita ka niyang ganyan ang itsura pagbalik niya" ulit ko dito. Binitawan nito ang picture frame na hawak niya saka tumingin ng diretso sa akin.

Thank God, I got his attention

"D-do you believe she'll comeback?" tila hindi makapaniwala nitong tanong. Maybe he thinks that for the first time, may taong nagsasabi sa kaniya ng ganito. Ang sabi kasi ni Tita, ay pinipilit at paulit-ulit nitong sinasabi na buhay pa at babalik si Mamci Aca at ang baby nila, pero dahil gusto nilang maka-move on na ito ay sinasalungat nila ito. Ipinapaintindi nila sa kaniya ang ang katitohanan dahil ayaw nila ito na umasa sa hindi na mangyayari pa. Iyon ang dahilan kung bakit wala itong gustong makausap ni isa sa kanila.

"Yes. Gaya mo ay naininiwala ako na babalik sila" sagot ko dito sabay ngiti. Wala na akong ibang nakikitang paraan para matulungan siya. If this lie will help him recover, then I will use it for now.

Nagulat ako ng bigla siyang tumayo at naglakad palapit sa akin.

"Really?" Tanong nito na sinagot ko na lang ng isang tango. Bigla naman umaliwalas ang kaninang madilim nitong mukha, at bigla na lang akong nagulat ng yumakap ito sa akin

"At last. May naniwala din sa akin. Thank you" Saad nito. Napangiti na lang ako at gumanti rin ng yakap sa kaniya

"Tutulungan mo naman akong hanapin siya 'diba?" humiwalay ito ng yakap sa akin at tumitig sa mukha ko ng diretso

"Sure, but in one condition" sagot ko

"Anything" he immediately answered

Huminga ako ng malalim bago nagsalita "Ayusin mo muna ang sarili mo. Ibalik mo yung dating Ikaw. Para kapag bumalik na si Acacia, ma-iinlove na siya ulit sa'yo" Saad ko. Nagulat ako ng bigla itong ngumiti

"I will. I will make her fall in love with me again. I can't wait that to happen. I can't wait to see her beautiful face again" nakangiti nitong sagot saka inayos ang magulo niyang buhok. Napangiti na lang din ako. Mahal niya na talaga ang best friend ko

"Good. Now eat. Para bumalik na yung dati mong katawan" Saad ko saka tinapik ng mahina ang braso niya. Mabilis naman siyang sumunod at lumapit sa lamesita at nilantakan ang pagkain na dinala ko

Alam kong masama ang magsinungaling, pero ito lang ang tanging paraan para mailigtas siya sa ganitong sitwasyon. Bahala na

Don't worry Mamci, ako na muna ang bahala kay Deron. I will help him back his old self.