Chapter Twenty-Four : Bringing Back

Background color
Font
Font size
Line height

Euphemia's Point of View

Isang linggo na ang nakalilipas mula ng mangyari ang pagtatagpo ng mga landas namin ng mga Valentine .

But I saw some changes kay Laurent after the revelation sa "krimen" na kanya daw nagawa 200 years ago .

Nagiging tahimik ito especially pag nag uusap kami . Bigla na lang itong nawawala at parang umiiwas sa tuwing nagyayaya ako sa kanya na mag bonding sa labas .

One day , I found myself crying while sitting under our favorite tree .

"Do you mind if I sat next to you ?" narinig ko na sabi ng isang lalaki .

I looked up and I saw a new face of a guy . Na marahil ,bagong estudyante dahil as far as I know , lahat ng students dito ay takot lumapit sa akin dahil sa pagbabanta ni Laurent na ngayon ..

Missing in action ..

Tumango lang ako at yinukyok ang mukha ko na basa na marahil dahil sa mga luha ko . I am so silly to assume na mababalik sa dati ang lahat .

"Problems ?" ani ng lalaki .

Hindi ko ito pinansin dahil una sa lahat , di ko naman sya kilala . At ikalawa , sino ba sya para sabihan ko ng problema ? Ikatlo at pinaka importante sa lahat , hindi sya si Laurent !

" C'est impoli de ma part. Je m'appelle Nicolai McCain. Peut-on être amis ? ( How rude of me . I am Nicolai McCain . Can we be friends ? )" he said in French .

Akala nya siguro di ako marunong kaya , mapatikim ko nga ng Euphemia Marsielle style !

" Si vous êtes Laurent, ma réponse sera oui. Mais malheureusement, vous ne l'êtes pas. Alors s'il vous plaît, laissez-moi tranquille! ( If you are Laurent , then my answer will be yes . But unfortunately , you're not . So please leave me alone ! )" ganti ko .

Nakita ko ang pagkamangha sa kanyang mukha . So ngayon , nakatikim ka nuh ? Hmp

" D'accord .. Mais si vous avez besoin d'une épaule pour pleurer, appelez mon nom et en un clin d'œil, je serai là. ( Okay .. But if you need a shoulder to cry on , just call my name and in a blink of an eye , I'll be there . )" naiwan akong nakatulala nang sabihin nya iyon .

I missed Laurent .. I missed the times that he is with me always .

Tumayo ako at nagsimulang maglakad papunta sa klase ko . Pero ni anino nya ay di ko nakita . Napabuntong hininga na lamang ako .

Maibabalik pa kaya ang dati ?

[A.N : Now listening : Lips are Movin' . Mabalik pa kaya ang dati ? ]

You are reading the story above: TeenFic.Net