++ heehoon
ព្រឹកប្រលេមឡើងយើងឃើញថាស៑ុងហ៑ុនមិនបាននៅក្នុងបន្ទប់របស់អ្នកស្រីមីណាទេតែគេបានចុះមកខាងក្រោមមុនអ្នកស្រីទៀត
" ហេតុអីក៏កូនងើបលឿនម្លេះថ្ងៃនេះ " អ្នកស្រីមីណាចុះមកហើយកក៏សួរទៅកាន់កូនប្រុសបណ្ដូលចិត្តរបស់គាត់ ( សម្ដែងទៀតហើយនឹង )
" អរ យប់មិញគេងបានច្រើនទើបព្រឹកឡើងភ្ញាក់លឿននឹងណាម៉ាក់ " ស៑ុងហ៑ុនញញឹមតបតទៅកាន់អ្នកម៉ាក់វិញបើគាត់សម្ដែងហើយយើងសម្ដែងដែលទៅ
" ចឹងទេហេស ក៏ម៉ាក់ចង់ឲអែងធ្វើលេខារបស់ប៉ាអែងម៉ាក់មិនទុកចិត្តស្រីទាំងអស់នោះទេ " លោកស្រីមីណាអង្គុយតុបាយហើយក៏និយាយឡើង
" ហ្ហឹស...មានទៅអីទៅម៉ាក់នេះចង់ឲកូនការពារលោកប៉ាឲម៉ាក់មែនទេ " ស៑ុងហ៑ុនដាក់បាយចូលមាត់ហើយក៏និយាយឡើងមក
" ក៏ប៉ាអែងនេះសង្ហារសឹងអី ខ្លាចស្រីៗអស់នោះទាក់ប៉ាអែងបាត់ " គាត់និយាយនឹងប្រហែលមិនគិតទេថាកូនគាត់នេះទាក់ប្ដីគាត់មុនស្រីទាំងនោះទៀត
" មិនអីទេម៉ាក់..ចាំកូនការពារឲទៅចុះ "ស៑ុងហ៑ុនហាក់និយាយធម្មតាព្រោះទោះមិនប្រាប់ក៏ការពារដែលម៉ាក់អើយ
" ឆាប់ញុាំបាយទៅប្រយ៉ាប់ទៅក្រុមហ៑ុន " ហុីសុឹងនិយាយកាត់ឡើងមក ធ្វើដូចធុញមិនចង់បានរាងតូចធ្វើលេខាទេ (ចង់បានធ្វើប្រពន្ធ😑)
<< ហ្ហឹស...ប្ដីយើងមិនសុីវ្រយសដូចជាអែងទេ ស៑ុងហ៑ុនទោះអែងទាក់ប្ដីយើងដល់ងាប់ក៏គេម្នចាប់អារម្មណ៍នឹងអែងដែលយើងប្រ័ត្នតែជាមួយស្រីទៅបានហើយ >> លោកស្រីមីណាសម្លឹងមើលមុខស៑ុងហ៑ុនហើយក៏ក៏គិតក្នុងចិត្ត ( មីងគិតចឹងខុសបាត់)
អាហារត្រូវបានបញ្ចប់ហើយពេលនេះស៑ុងហ៑ុននឹងហុីសុឹងកំពុងតែនៅក្នុងឡានអ្នកបើកឡានបានបិទរបាំងចឹងហើយអ្នកកហរោយមើលមុខមិនឃើញទេអ្នកមុខក៏មើលក្រោយមិនឃើញដូចគ្នា
" ចង់ធ្វើអីនេះក្នុងឡានណា " ស៑ុងហ៑ុនបានចាប់ដៃរបស់ហុីសុឹងព្រោះពេលនេះខ្លួនកំពុងតែអង្គុយលើភ្លៅលោកប៉ាបាត់ទៅហើយ
" 30នាទីទៀតទើបដល់ក្រុមហ៑ុន..អឹម..." ហុីសុឹងនិយាយហើយក៏ទាញមុខតូចយកមកបឺតជញ្ជក់មាត់គ្នា
" ប៉ុន្តែបើគាត់លឺ " ស៑ុងហ៑ុនដកមាត់ចេញហើយក៏ច្រកគាវពីលើភ្លៅរាងក្រាស់ហើយក៏ងាកមកមើលបាំងមុខ
" មិនអីទេ " ហុីសុឹងបានដកបនរដាក់ស្រូបសំឡេងចេញមកហើយក៏ញញេមមើលមុខរបស់ស៑ុងហ៑ុន..
" ចុះរបស់នោះវិញ ..." ស៑ុងហ៑ុនបានយកដៃអោប-ករបស់ហុីសុឹងហើយក៏និយាយសម្ដៅដល់ (ស្រោម) អ្នកអើយ
" នេះ ...អឹម" ហុីសុឹងក៏ដកចេញពីកាប៉ាវហើយបង្ហាញ់រាតូចរួចអ្នកទាំងពីក៏ចាផ្ដើមបឺតជញ្ជក់មាត់គ្នាបន្តទៀត
" អ្ហឹម...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎ .." ស៑ុងហ៑ុនក្រោយដកមាត់ចេញហើយក៏ថ្ងូរតិចៗក្បែតហរចៀករបស់ហុីសុឹងព្រោះរាងក្រាស់កំពុងតែបឺតជញ្ជក់ចុងដោះរបស់គេ
" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...កុំខាំខ្លាំងពេក...អ្ហាស៎..." សុ៑ងហ៑ុនថ្ងូរទាំងស្រើបស្រើលហើយក៏រង្គើរលើខ្លួនរបស់ហុីសុឹងតិចៗ
" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...បើខ្លាំងបឺតឲចេញទឹកដោះ " ស៑ុងហ៑ុននិយាយឡើងទាំងខ្នាញ់នឹងរាងក្រាស់ជាខ្លាំងបឺតឯណាក៏បឺត
" បានតើតែថាបងចង់ចូលក្នុងខ្លួនអូនសិន..." ហុីសុឹងនិយាយហើយក៏រូតខោទាញកូនប្រុសមកសាបឲបែកសសៃរឡើង
" ហ្ហឹស...អ្ហាស៎..." ស៑ុងហ៑ុនដឹងចិត្តហើយយកកូនប្រុសរបស់ហុីសុឹងស៑កចូលក្នុងចនរកស្នេហ៍យឺតៗតាមចិត្តរបស់ខ្លួន
" អ្ហាស៎...ហ្ហឹស...អូនល្អណាស់ដឹងទេ " ហុីសុឹងញញេមពាញចិតហតជាខ្លាំងព្រោះថាស៑ុងហ៑ុនកំពុងតែលើកខ្កួនអុកលើគេយឺតៗតែជ្រៅៗ
" អ្ហាស៎....អ្ហាស៎....អឹម..." ស៑ុងហ៑ុនខាំមាត់ថ្ងួចថ្ងូរឡើងមក គេធ្វើបែបនេះដូចជាដាស់អារម្មណ៍របស់ហុីសុឹងកាន់តែខ្លាំង
" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎....អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...លោកប្ដី....អ្ហាស៎.." ស៑ុងហ៑ុនរលាក់ខ្លួនលើកាយរបស់ហុីសុឹងលឿនទៅៗ
" អ្ហស៎...អ្ហាស៎ ." ហុីសុឹងក៏ត្រូវថ្ងូរដូចគ្នាព្រោះថាគេនេះទទួលបានក្ដីសុចខ្លាំងណាស់ពីស៑ុងហ៑ុន
" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎ ..អា " មិនតូរការដល់ទីក៏បានមកដល់រាងក្រាស់ក៏បញ្ចូលគ្រប់យ៉ាងចូលក្នុងខ្លួនរបស់រាងតូច សួររកស្រោមតែអត់ប្រើទេ (😒)
" ហ្ហាក....ហូ " ស៑ុងហ៑ុនក៏ដកដង្ហើមព្រោះហតើដែលនេងហាស៎ មិនមែនលំៗទេប្រើកម្លាំងសឹងអី
" បងធ្វើអី " ស៑ុងហ៑ុនសួរឡើងពេលដែលហុីសុឹងដាក់ខ្លួនឲដេកហើយក៏លើកជើងរបស់ខ្លួនពាក់លើស្មារ
" ចាំបងសម្អាតឲ .." ហុីសុឹងញញឹមហើយក៏អោនសម្អាតទឹកកាមង៊ដែលហូរចេញពីច្រកស្នេហ៍មុននេះ
" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...ហុីសុឹង ..អ្ហាស៎..." ស៑ុងហ៑ុនត្រូវថ្ងូរម្ដងទៀតព្រោះថាត្រូវអណ្ដាតក្ដៅសើមលិឌសម្អាតហ៎ចឹងវាស្រាវ
" អ្ហាស៎...អឹម " មិនយូររាងក្រាស់ក៏សម្អាតហើយក៏ងើបមកបឺតជញ្ជក់មាត់ជាមួយនឹងរាងតូច...
ចា៎ បន្ទាប់ពីរួចរាល់រាងក្រាស់ក៏រៀបចំខ្លួនឲបានត្រឹមត្រូវហើយក៏អង្គុយធ្វើដូចធម្មតា ស៑ុងហ៑ុនក៏ដូចគ្នាគេអ៊ធ្វើដូចធម្មតា
ក្នុងក្រុមហ៑ុន....
" លោកលេខា ..." កម្លោះសង្ហារម្នាក់បានហៅស៑ុងហ៑ុនហើយក៏ងាកមលើលក៏ឃើអាជាមិត្តគេម្នាក់ទៀតឈ្មោះជេគ
" មានការអីមែនទេ ជេគ " ស៑ុងហ៑ុបងាកមកមើលមុខជេគហើយក៏ញញឹមដាក់ទៀតផង
" យើងមានការនិយាយជាមួយបន្តិច យើងថាឲលោកប្រធានទៅមុនល្អទេ " ជេគមើលមុខរបស់ហុីសុឹងហើយក៏និយាយឡើង
" អឺ..ល្អតើ "
" លោកប្រធានទៅមុនខ្ញុំចុះណាខ្ញុំមានការបន្តិចណា " ស៑ុងហ៑ុននិយាយហើយក៏អោបដៃជេគចេញទៅ ក្រោមក្រសែភ្នែកកំណាចតាមមើលដូចគ្នា
" ម្នាក់នេះអ្នកណាមិចក៏ស្និតស្នាលម្លេះ " ហុីសុឹងក្ដាប់ដៃសម្លឹងមើលការចាកចេញទៅទាំងស្និតស្មាលនោះ
យើងកាត់មកមើលពីនាក់មិត្តភក្ភិនេះវិញម្ដង...
" អឺងអត់ការងារធ្វើទេហេសមកធ្វើលេខាប៉ាចុងអែងបែបនេះហាស៎ " គ្រានើតែចេញផុតពីមុខរបស់ហុីសុឹងហើយជេគក៏ប្រលែងដៃចេញ
" អែងគិតថាមានអ្នកដឹង " ស៑ុងហ៑ុនអោបដៃសម្លឹងមើលមុខរបស់ជេគ
" ល្ដាចនេះបងជេយ៍មកវិញហើយទៅទទួលទេ " ជេគនិយាយឡើងទាំងញញឹម..
សូមបញ្ជាក់មិត្តភាពរបស់ស៑ុងហ៑ុននឹងមិត្តភក្ភិបន្តិចណា ចា៎គឺអោបថើបឺតមាត់សឹរីលើកលែងតែរឿលើគ្រែមួយទេអត់ចូលគ្នាក្រៅពីនឹងថើបបឺតសេរី
( ខ្ញុំចង់សរសេរចឹងមិចដែលមិនព្រមក៏ហីទៅ )ចាំតិចទៀតប្រាប់ថាណាគេមិត្តរបសើស៑ុងហ៑ុនខ្លះ
" ទៅតើនឹកគាត់សឹងអី " ស៑ុងហ៑ុនញញឹមនឹកឃើញវីធីបញ្ឈឺចិតហតអាបុិនហុីសុឹងនឹងឃើញម៉ង
ចប់ហើយណែ៎ ចាំមើលតិចទៀតញុមដាក់មិត្តភាពគេសុីគ្នាម៉ងឲដូចរឿង bed friend ហ៎ សុីចម្រុះគ្នាមើលមានរសជាតិមិចទៅ...
ណែ៎ មិញនឹងញុមអណិតតាអ៑ំបើកឡានឲពីនាក់នឹងទេមិនដឹងគាត់លឺអត់ណ៎
You are reading the story above: TeenFic.Net