++ ក្នុងក្រុមហ៑ុន ++
" សូមគោរពលោកអ្គនាយក " ពេលហុីសុឹងដើរចូលក្នុងក្រុមហ៑ុនក៏មានបុគ្គលិកអផនគោរពជាច្រើនរួមទាងាជេគយើងដែល
" ហុឹម...." ហុីសុឹងមិមមាត់ទឹកមុចស្មើតែម្ដងព្រោះអត់ឃើញស៑ុងហ៑ុនសោះ
" អេ ពួកអែងមិចលោកប្រធានមុខអត់ស្រស់សោះចឹងហា៎ " បុគ្គលិកស្រីដែលម្នាក់ដែលជាប្រធានផ្នែកនិយាយឡើង
" មិនដឹងដែល ប៉ុន្តែយើងឆ្ងល់ណាស់ លោកប្រធានសង្ហារប៉ុន្នឹងដែល មិចក៏មិនរៀបការជាមួយលោកប្រុសស៑ុងហ៑ុនបែរជាទៅរៀបការជាមួយនឹងលោកស្រីទៅវិញ " នារីម្នាក់និយាយឡើង
" បើរៀបការជាមួយអ្នកប្រុសស៑ុងហ៑ុនប្របន្ធគាត់មិនខាន មើលតែមាឌក៏ដឹងដែលលោកប្រុសស៑ុងហ៑ុនធំខ្ពល់ទៀតផង " នារីម្នាក់ទៀតនិយាយ
" មែនហើយមិនទាន់ឃើញអ្នកប្រុសស៑ុងហ៑ុនមកទេ ជេគអ្នកប្រុសស៑ុងហ៑ុនទៅណា " ប្រធានផ្នែកនិយាយនាងនឹងចង់ទាក់អ្នកប្រុសស៑ុងហ៑ុន
" អរ...គេអរទេលោកប្រុសស៑ុងហ៑ុនថ្ងៃនេះទៅក្រុនហ៑ុនគាត់ " ជេគនិយាយស៑ុងហ៑ុនក៏មានក្រុមហ៑ុនផ្ទាល់ខ្លួនដែល ក្រុមហ៑ុនផលិតស្រាក្រហម
" ជេគ..." ប្រធានផ្នែកស្រាប់តែហៅឈ្មោះរបស់ជេគហើយក៏ទាញគេមកក្រោយបន្តិច
" បាទ--- អួយយយ...អ្នកនាងគីម " ជេគបែរក្រោយមកក៏ត្រូវប្រធានផ្នែកចាប់ច្របាច់-កដៃមួយទំហឹង មិចនឹងហ៎
"យើងប្រាប់ណាកុំចង់ទាក់អ្នកប្រុសស៑ុងហ៑ុនឲសោះ គាត់គឺជារបស់យើងតែម្នាក់គត់ " នាងនិយាយហើយក៏រុញជេគឡើងដួលអុកគូទ
" ហេ....ទ្រាំៗចាំមើលណា " ជេគងើបឡើងហើយក៏ខាំមាត់សង្គត់ចិត្តចាំប្ដឹងស៑ុងហ៑ុនពេលក្រោយក៏មិនជាបញ្ហាដែល
++ កាត់ទៅមើលក្រុមហ៑ុនរបស់ស៑ុងហ៑ុមម្ដង ++
" បញ្ហាប៉ុន្នឹងក៏ចាំយើងមកដោះស្រាយដែល ពួកអែងធ្វើការរាល់ថ្ងៃនឹងគិតអីហាស់ នេះយើងមិននៅតែមួយអាទិត្យសោះគ្រាន់តែការនាំចូលប៉ុន្នឹងធ្វើឲមានបញហាដែលហេស " សំឡេងព្រាបដូចជាខ្លារបស់ស៑ុងហ៑ុនបានស្រែកឡើងក្នុងបន្ទប់ប្រជុំនេះហើយជាចរឹកគេកាចគួរឲខ្លាច
" ស-សុំទោសលោកអង្គនាយក " បុគ្គលិកក្នុងបន្ទប់ប្រជុំអោនសុំទោសគ្រប់គ្នាសូម្បីម្ចាស់ភាគហ៑ុនក៏មិនហ៑ានងើបមុខឡើងដែល
" តើសុំទោសហើយស្រារបស់យើងបានមកវិញទេ គ្រាន់តែដឹកចេញប៉ុន្នឹងធ្វើឲមានបញ្ហាឲអាពួកជាឆ្កែនោះវាយលួចបាន ថ្ងៃក្រោយយើងមិនរលាយទៅហើយទេហេស " ស៑ុងហ៑ុនបន្តនិយាយទាំងទឹកមុខនេះខឹងឡើងចង់ផ្ទុះ
" អែង ...បេនស៑ុង ជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្លូវចេញមុននឹងចេញអែងពិនិត្យមើលឲច្បាស់ដែលទេ អែងឃើញទេទៅដល់កន្លែងបែរជាកេះទទួលចឹងហេស " ស៑ុងហ៑ុនងាកមករកអ្នកគ្រប់គ្រងផ្លូវចេញហើយក៏និយាយ
" ខ្ញុំពិនិត្យហើយចាហ្វាយ...ប៉ុន្តែពេលដឹកចេញទៅទៀតខ្ញុំអត់ដឹងទេ " បេនស៑ុងគេពិនិត្យគ្រប់យ៉ាងហើយប៉ុន្តែពេលដឹងទៅមិនដឹងមិចទៀតទេ
" ក្នុងរយៈពេលមួយអាទិត្យទៀតត្រូវតែរកស្រា ៥០០ កេះនឹងឲឃើញ វាមិនធ្វើឲយើងក្រទេ ប៉ុន្តែរបស់មិនបាតគឺជារឿងល្អជាង បើតកមិនឃើញទេ ដឹងហើយថាយើងនឹងបាញ់បំបែកក្បាលពួកអែងមិនខានទេ យើងនិយាយយើងធ្វើ " ស៑ុងហ៑ុនងាកមកខាងកូនចៅររបស់ខ្លួនហើយក៏ងាកមកមើលមុខម្ចាស់ភាគហ៑ុនម្ដង
" ពួកលោកវិញ បើមិនចេះធ្វើស្អីទេកុំបានតែបន្ទោសយើងចេះចុះឲសោះ ហើយមួយទៀតបុគ្គលិកយើង មានតែយើងទេដែលថាឲបាន ពួកយើងគ្មានសិទ្ធិឡើយទោះលោកជាម្ចាស់ភាគហ៑ុន តែយើងជាម្ចាស់ក្រុមហ៑ុន បើមិនចេះជួយស្អីទេ កុំធ្វើឲខ្ញុំទើសមុខឲសោះ " ស៑ុងហ៑ុនបោះឯកសារទៅកាន់ពួកម្ចាស់ភាគហ៑ុនហើយក៏ដើរចេញទៅ
<< អាក្មេងចង្រៃយ៍ វានេះយើងចង់តែបាញ់បំបែកក្បាលវាទេ >> ម្ចាស់ភាគហ៑ុនម្នាក់និយាយឡើង
<< មិចក៏មិនធ្វើទៅបានតែនិយាយ >> ម្ចាស់ភាគហ៑ុនម្នាក់ទៀតនិយឆយ
" Benseung ចាហ្វាយហៅអែង " Humin ដែលជាកូនចៅជំនិតរបស់ស៑ុងហ៑ុននិយាយឡើង
" បាទ--" បេនស៑ុង ឆ្លើយហើយក៏ដើរចាកចេញទៅ
" ចាហ្វាយហៅ បេនស៑ុងធ្វើអីអាមីន " wooseok សួរឡើងព្រោះឃើញ Humin អត់ទៅតាមទេ
" ប្រហែលជា រឿងលោក Gapray ហើយ " ហូមីន និយាយឡើង
" ហុឹម...."
" ហូមីន វូសុខណាស៑ុងហ៑ុនហ៎ " ភ្លាមនោះក៏លិចចេញមុខរបស់នីគីមក គេយកឯកសារមកឲព្រោះប្ដីគេឲយកមកហ៎
" ចាហ្វាយនៅក្នងបន្ទប់ហ៎ អ្នកប្រុស " ហូមីននិយាយព្រោះគេស្គាល់អ្នប្រុសនីគីនេះដែល ស្គាល់ច្បាស់ទៀតហ៎
" ហុឹម..." នីគីក៏ញញឹមបន្តិចហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ
" ហួយតែប៉ុណ្ណោះ..កំហឹងវាហ្វាយសល់1%ទេ " wooseok និយាយឡើងតាមអ្នប្រុសនីគីមកប៉ុន្នឹងហើយតា 1% នឹងក៏បាត់ដែល
" តោះយើងទៅធ្វើការតែប៉ុន្នឹងល្ងាចហ៎ " ហូមីននិយាយហើយក៏កៀក-ករបស់វូសុខទៅធ្វើការបន្ត
++ កាត់មកមើលក្នុងបន្ទប់របស់ស៑ុងហ៑ុនវិញ ++
" ចាហ្វាយ "
" អ្នកណាជាអ្នកដូរស្រារបស់យើង " ស៑ុងហ៑ុនបិទភ្នឺកផ្ដេកក្បាលនឹងកៅអីហើយក៏សួរ
" ខ្ញុំថាជាលោក Gapray ណាចាហ្វាយ " បេនស៑ុងនិយាយទាំងអោនមុខ ព្រោះមុខចាហ្វាយកំហឹងមិនទាន់បាតទេ
" ហុឹម....អែងចាត់ការទៅ ហើយក៏នាំហូមីនទៅផង " និយាយបានតែត្រឹមនេះក៏លឺសំឡេងគោះទ្វា
តុក...តុក...
" ស៑ុងហ៑ុនអូនចូលបានទេ " នីគីគោះទ្វាហើយក៏សួរឡើងថាគេចូលបានទេ
" នីគីហេស...អូនចូលមក " ស៑ុងហ៑ុនគ្រាន់តែលឺថានីគីហើយគេនេះក៏ត្រជាក់ចិត្តភ្លាមដូចហូមីនថាចឹង
" បងរវល់មែនទេ " នីគីបើកទ្វាចូលមកក៏ឃើញបេនស៑ុងហ៎ក៏សួរឡើង
" អត់ទេ ចប់ការងារហើយ បេនស៑ុងចេញសិនទៅ " ស៑ុងហ៑ុនងាកមកនិយាយជាមួយកូនចៅហើយក៏ឲគេចេញសិនទៅ
" បាទ ចាហ្វាយ...លាហើយអ្នកប្រុស " បេនស៑ុងអោនគោរពចាហ្វាយនឹងអ្នកប្រុសនីគីហើយក៏ដើរចេញទៅ
" ស៑ុងហ៑ុនបងខឹងហេស " នីគីនិយាយបែបនេះព្រោះថាសរសៃ-ករបស់រាងក្រាស់យើងបង្ហាញ់យ៉ាងច្បាស់ៗតែម្ដង
" បងមានរឿងតិចតួច " ស៑ុងហ៑ុមទាញ់នីគីយកមកអោនហើយក៏និយាយឡើង
" ចាំអូននជួយបន្ថយកំហឹងល្អទេ " នីគីលើច្រកគាវលើស៑ុងហ៑ុនហើយក៏ប៉ះចង្ការបស់រាងក្រាស់
" អូនមកបន្ថយនោះច្បាស់ជាបាទលឿនហើយ " ស៑ុងហ៑ុនញញឹមឡើងគេសែនខ្នាញ់នឹងនីគីជាខ្លាំង
" អឹម..." បន្ទាប់មកសំឡេងបឺតជញ្ជក់មាត់គ្នាក៏បន្លឺឡើង ម្នាក់ៗមិនឲចាញ់ទេបឺតផងដោះអាវផង ហួយបានមួយសព្វ
អាបុិហ៑ុននេះអីក៏ម្លេះ ខឹងកូនចៅសឹងតែបាញ់បំពែក្បាលគេតែនីគីមកភ្លាមត្រជាក់ចិត្តខ្លាំងណាស់ណ៎
មើល comment តិចមើលចង់ដឹងមតិមិចដែលពេលឃើញការហ៑ុនខឹងចឹង
ភាគក្រោយចាំអានគេសុីគ្នា...អូខេ ៥០vote មកចាំតឲទៀត យូប៉ុន្មានក៏បានដែល
You are reading the story above: TeenFic.Net