ilke_drk02

••"Neden Arya?"Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu.Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey'e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözleri ile mükemmeldi. Ve tüm yaşananlara rağmen hala benim bu hayattaki tek yönümdü."Sonu mutlu biten hikayelerden biri olmamıza izin ver." Yalvaran sesiyle tekrar fısıldadığında bu sefer dolu dolu olan mavilerimi onun gözlerine çevirerek yanıt vermiştim."Hayallerin gerçekleşebileceğini vaat ettiler. Ancak kabusların da hayalleri olduğunu söylemeyi unuttular."O an zorlukla yutkunmuş ve derin bir nefes alarak can yakan sözlerime yenilerini eklemiştim."Onların hayalleri asla gerçekleşemeyecek. Bundan böyle bizim hikayemiz hiçbir zaman gerçek olamayacak."Son olarak gözlerimle yüzünün her bir noktasını incelemiş ardından da buruk bir şekilde gülümsemiştim."Çünkü artık bizim hikayemiz gerçek olamayacak kadar imkansız Kuzey."••Spotify çalma listesine Kayan Yıldız adıyla ulaşabilirsiniz.…

mellcnmel

Göğsümde hissettiğim namlu bana tesir etmezken gözlerimi, elindeki silahtan usulca gözlerine çıkardım. Mavilerim onun yeşilleriyle buluşunca sert bakışlarının esiriydim. Çenemi hafifçe kaldırırken aynı zamanda benimde elimde olan ve göğsüne doğrulttuğum silahı biraz daha göğsüne bastırdım. "Sen bana silah doğrultamazsın Keskin," Aramızdaki mesafeyi yarıya indirirken, "Doğrultuyorsan da tetiği çekmesini bileceksin." Gözlerindeki alaylı ifadeyi yakaladığımda silah doğrulttuğu bileğini sertçe kavrayıp arkasındaki duvara yasladım. Elindeki silah yerle buluşunca ne olduğunu anlayamadan kendimi tam tersi pozisyonda bulmuştum. Dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken sıcak nefesi de belli bir hızda tenime çarpıyordu."Sen yapabilir misin peki?" Kendinden emin ve bir zamanlar oldukça tanıdık olduğum sesi kulaklarımdayken gözlerimin dolmaması için büyük bir çaba sarf etmem gerekmişti. "Gözlerime böyle bakarken hem de." Resmen beni kışkırtıyordu. Zayıf noktam olduğunu biliyor ve buna oynuyordu. "Seni," dedim, dişlerimin arasından. Ellerimi göğsüne yaslayıp onu kendimden uzaklaştırdığımda bu zayıf dokunuşumla geriledi. "Yavaş yavaş, doğduğuna pişman ederek öldüreceğim. Biraz bekleyeceksin ama kendini hazırla." "İnan bana, sevgilim." Kullandığı kelime, kalp atışlarımın bu küçük odada yankılanmasına neden olurken ondan bir kez daha nefret ettim. Gözlerindeki alaycı ifade büyürken aramızda açılan mesafeyi birkaç adımda kapattı ve bana doğru eğilerek o temiz kokusunu solumamı sağladı. "Orada olacağım, senin için."…

kahve_bagimlisi

İyi okumalaarrr♡☆○"Elimi bıraktığım anda bağırırsan sonun olur. Ablana burada kimsenin olmadığını, odasına gidip dinlenmesini söyle. Ses tonunu ayarlamayı unutma." Bu kişi her kimse genç birisiydi. Bir erkeğin sesi bu kadar güzel olmamalıydı.Kaçırılıyorum ben, neden aklımda böyle şeyler var?Kafamı hafiften sallayıp dudaklarımdaki elin çekilmesini bekledim. Ellerini çektiğinde ise gözlerimi kapatıp "Canikom burda hiçbir şey yok. Sen odana gidip dinlen, bende bir şeyler yiyeyim. Olur mu?" Ses tonum gayet sakindi fakat yanımdaki kişiyle birlikte vücudum öyle demiyordu."Tamamdır hayatım. Az sonra uyurum ben. Çok ses çıkarma lütfen." Dedi ablam. Yanımdaki yabancı mutfağın ışığını açıp bana baktı."İyi uykular bebiş."diye ablama seslendiğimde yavaş hareketlerle yanımdaki kişiye döndüm. Simsiyah giyinmiş, kafasına sadece gözlerinin görünebileceği bir şey ve ellerine yarım eldiven takmıştı. Bu haliyle birlikte korku tekrar zihnime yüklenirken geri geri gittim. Bir şey yapacağımı anlamış ki tezgahın üzerinde, neden orada olduğunu bilmediğim bıçağı eline alıp kalbimin üzerine doğru tuttu. Aynı zamanda da yaklaşıyordu."Bir su içeyim de öyle yata-" Ani hareketle sırtımı göğsüne yaslayıp şah damarıma bıçağı tuttu. Ablam bir an bağıracak gibi olsa da "Sesini çıkarırsan ona elveda dersin." Sesiyle bir adım geriye doğru gitmişti.○Başlama tarihi:1 Temmuz 2024▪︎İnstagram hesabı kapatılmıştır▪︎Okulumdan dolayı bölümler geç gelecekUfak not: Kitap kapağı 28 Ağustos tarihinde, açıklaması ise 30 Kasım tarihinde değişmiştir.…

lionheartt8

aynı üniversitede okuyup yeni mezun olmuş ve aslında yeni tanışan bir aslaz texting hikayesi.…

Flexthefinestby

'Bilmem hatırlar mısın, gozlerim ne renkti?'…

bosmuyuz

şarkı sözleri miydi çok sevdiren?barış x semih…

fasafiso3131

"Sen yeter ki gözlerini gözlerimi kapatma, ben senin toprak gözlerine gömüldüm Savcı"…

sylivora

Gizemli bir zombi salgını tüm şehri kapsar. Gece yarısı son seanslarda sinema izleyen genç arkadaş grubu, salgına sinema salonunda yakalanır. Zombi, kan, vahşet ve korku dolu dünyada hayatta kalabilecekler mi?Sen de İlkim, Savaş, Evren ve Polen'in macerasına ortak olmak ister misin?🧟‍♀️-Savaş'ın sesiyle irkildim. "Bazen," dedi, "Bir zombi salgınının içinde olsan bile, gözlerini kapatıp sadece dinlemek gerekir. Dışarıdaki her şey durur, ama içerideki düşünceler hala çalkalanır. İşte o zaman da, anlam bulursun."Savaş bir an bile gözlerini benden ayırmadan derin bir nefes aldı. Ardından, sesi düşük ama keskin bir şekilde yankılandı:"İnsanlar bazen dışarıya bakıp ne görmek istediklerini bile unutur. Herkesin bir derdi, bir savaşı var. Ama savaş, ne kadar kaçsan da seni bulur. Çünkü en güçlü silah, insanın içindeki korkulardır."…

kefenlenencicek

❝O gün, seni o oyunda yenmeme rağmen aslında en büyük yenilgiyi yaşadığımın farkında değildim.❞…

malfoyunki

Mattheo riddle dosyasını aldıktan sonra holdingte çalışmaya başladım çete lideri sandığımız o adam tarafından kaçırıldım 7. günüm ve sanırım aşık olmaya başlıyorum yavaş yavaş gerçekleri görüyorum mafya olabilir ama at gözlüklerimi taktım ölüme susadım celladımı seviyorum…

feysuzade

insanlığın var olduğu ilk andan beri hüküm süren, her ikisi de zaman zaman birbirlerinden güçlü olsalar da birbirlerinden hiç ayrılamayan, insanın kalbine ve ruhuna her geçen saniye tırnaklarını daha sıkı geçiren o iki duygu: aşk ve nefret."Biz, biz ancak şu elimizdeki silahlar sustuğunda birlikte olabiliriz."yazar notu: hikâyede iki ana karakter vardır ve anlatım baş harflerle belirtilmiştir.…

RabiEkici

Jungkook kütüphanenin rafları arasında yanlışlıkla bulduğu bu günlüğü bakınmak için okumaya başladığında kelimenin tam anlamıyla aşık olmuştu. Günlüğün sahibi kendi ve yaşamı hakkında her şeyi günlüğe çok güzel bir şekilde aktarmıştı. Jungkook yazılırkenki tüm hisleri neredeyse hissediyordu. Sayfaları hızla çevirirken son sayfasına geldiğini şimdi fark etmişti. Son sayfasını çevirdiğinde gördüğü şey şokla ağzını açık bırakmış ve gözlerini doldurmuştu."Güle güle dünya. -Kim Taehyung (1962-1986)" "24! Öldüğünde sadece 24 yaşındaymış!" Gözlerinde biriken yaşlarla ağzından döküldü kelimeler. Üzgün ve kırılmış hissetti Jungkook. Onu tanımıyordu ama okuduklarıyla onunla yaşamış ve yakınıymış gibi hissetmişti. "Ne veya kim öldürdü seni..Neden daha fazla dayanamadın? Ama Kim Taehyung eğer yanında olsaydım gitmene asla izin vermezdim.." Son sayfaya tutturulmuş fotoğrafa baktı ve gözyaşı daha fazla dayanamayıp düştü. Gözyaşı günlüğe değdiği an etraf güneşten bile daha fazla aydınlanıp parıldadı..…

BNA_Nyx

Tüm dosyayı okuduktan sonra üçüncü sayfayı açtı ve açık kahverengi saçlı bir kadını işaret etti. İfadesiz bakışlarına rağmen gülümsemesi fazlasıyla masum duruyordu. "Elisa 'Hera' Sayer." dedi. Ardından vakit kaybetmeden hemen yan sayfadaki kadını işaret etti bu sefer. Kıvırcık saçları ona sevimli bir görüntü katsa bile bakışları bir o kadar hırslı duruyordu. "Berfu 'Vesta' T.?" derken soyadının belirsiz olmasına anlam veremedi. Sorgular bakışlarla Kate'e baktığında ise Kate aynı ifade ile gözlerine bakmaya devam etti. Sorgulamaması gerektiğine emin olunca göz devirerek sayfaları çevirmeye devam etti adam. Son sayfalara yaklaşırken durarak kendisi gibi mavi gözlere sahip bir adamı işaret etti. Yaramaz bir çocuk gülümsemesine sahipti. "Kuzey 'Sirius' Çevik." dedikten sonra sayfayı çevirmesi ile en son sayfaya gelmişti. Bir fotoğraf yoktu. "Fotoğraf?" derken yeniden Kate'e çevirdi bakışlarını. Kate ise umursamadan gözlerine bakmaya devam etti. Açıklama yapmayacağı belliydi. Adam oflayarak "Atlas 'Ghost' Özer." dedikten sonra dosyayı kapatarak kadına geri verdi. "Operasyona ne zaman gideceğiz?" dediğinde Kate, dosyayı çantasına yerleştirerek "Yarın sabah yeni üye ile tanışacaksınız. En geç 11'de helikopterde olmanız gerekiyor. Sabah 8'de binada ol." dedi sakin ama kontrolcü bir sesle. Adam ise şaşkınlık ile gözlerine baktı. "Yeni üye mi?"*****Call Of Duty serisinden esinlenilmiştir.Başlangıç:03.03.24Bitiş:30.01.25…

bastanbaslat0

Toprak Emir Barlas'ın kalbi de gözleri gibi acıydı.İlk günden beridir ilgimi çeken sesiyle, "Yeniden tanışıyoruz, bal. Bu sefer gerçeklerle." Dedi.Alkol kokan nefesimle, "Bu sefer gerçeklerle." Dedim.…

karadagceren

"Yolun ay yıldızlı bayrağımızın ışığı ile aydınlansın, kızılcığım." Bunlar babamın son sözleriydi. Gözlerimden sicim gibi yaşlar yanağımdan aşağıya usulca akarken titreyen ellerime baktım. Ellerim kan içindeydi.Onların kanı...Anne ve babamın kanı...Bedenimi bir titreme krizi esir alırken anneme doğru eğildim. Henüz üniformalarını bile çıkartamamışlardı. İkisinin de yeşil kamuflajları kan lekeleri ile kaplıydı."Anne," Dedim çatallı, kuru bir sesle. Ardından gözlerim babama döndü. "Baba..."Bu gerçek değildi. Gerçek olamazdı. Gerçek olmamalıydı."Ambulansı aradım, gelecek! Beni bırakmayın, ne olur!" Annem, son kalan gücü ile zorlukla elimi tuttu. "Kızım..." Acı çekerek döküldü bu kelime onun dudaklarından. "Biz... Biz seni çok seviyoruz... Unutma..." Başımı annemin göğsüne yasladım ve hıçkırıklarımı serbest bıraktım."Anne, baba... ben sizsiz yapamam. Yaşayamam..." Hıçkırıklarım artarken annemin nabzı yavaşlıyordu."Vatan için can feda. Bu... Bu ölüm değil, kızılcığım. Bu şereftir."Onlar benim annemle babamdı.Benim savaşçı ailemdi. Türk Askerleri'ydi.Ailemi benden alan o kansızlardan nefret ettim.Beni on iki yaşımda kimsesiz bırakan o hainlerden nefret ettim.Sen kimsesiz değilsin, Asel. Diye bağırdı içimden bir ses. Ailen bu aziz vatan için şehit oldu. Göklerde süzülen Al Bayrak, onların kanıyla bugün yeniden yıkandı. Tıpkı bu topraklar için şehit düşen her asker gibi. Sen kimsesiz değilsin Asel, şehitler kimsesiz değildir. Şehitler kimsesiz değildir.Vatan kimsesiz değildir.Ben kimsesiz değildim.Şehit kanına bulanan Al Bayrak benimleydi.Anne ve babamın uğruna şehit olduğu bu aziz vatan benimleydi. Çöktüğüm yerden kalktığımda elime odamda, yatağımın baş ucunda asılı olan Türk Bayrağı'nı aldım. Evimizin balkonuna çıktım. Gözlerimden akan yaşlara rağmen o bayrağı gururla ba…

DamlaXSipahi

Damla'nın Şiirleri/ Negatif…

NehirAygn434

<3…

hopelessgirl888

Yabani set arkasında dönen olayları Rojber cephesindeki tonla olan kaosu bir de dışardan bir göz olarak kurgulayalım bakalım...…

asyacengel2

Nar çiçeğini alıp Seyranın yavaşça kulağının arkasına yerleştirdi Ferit.Seyranın kalp atışları hızlanırken gözleri Ferit'in gözlerini buldu,ellerini Ferit'in ellerinin üzerine yerleştirdiğinde kumsaldaki kum tanelerine dokunur gibi hissetti ona dokunmak,dinlemek huzur vericiydi,masmavi köpüren denizi andırıyordu...…

gokcenefsa

ironi ve mizah amaçlıdırokurken gözleriniz kanayabilir~eheh :D…