Մի նուրբ աղջկա մասին ով մտավ կեղտոտ աշխարհ և դառնալով <<նրանցից մեկը>> ումից ամենաշատն էր զզվում սիրահարվում է նրան ումից ամենաշատն էր զզվում ցանկանալով վերջ դնել իր <<նողկալի>> և <<կեղտոտ>> կյանքին չգիտես ինչպես դառնում է..............…
Թղթե քաղաքում ծնված զգացմունքներ...📜🤍…
Սիրում եմ քեզ....առանց քեզ կյանքս ուղղակի անգույն է🤍…
Նույն համալսարանում և բաժնում սովորող Չհվե Համին և Գու Գոնիլը բավականին լավ հարաբերությունների մեջ էին։ Գու Գոնիլը Համիից մի կուրս բարձր էր։ Երկու տարիների ընթացքում,ինչքան որ Համին ճանաչում էր Գոնիլին,Գոնիլը նրան երջանկությունից ու սիրտը ուրախությամբ լցնելուց բացի ոչինչ չէր պարգևել,մինչև որ դա փշրվեց մի գիշեր,երբ Համին նրան պատմեց իր զգացմունքների մասին որը Գոնիլը մերժեց։Համին գիտեր որ Գոնիլն իրեն միտումնավոր չէր մերժել, բայց իր խոստովանությունն անխուսափելի փոփոխություն մցրեց նրանց մեջ՝ ստիպելով հեռվանալ իրարից ինչքան օրերն անցնում էին։ Համին զգաց որ Գոնիլն անհարմար է զգում իր ներկայությունից,և որոշեց ինքը հեռու մնալ,որպեսզի Գոնիլն իրեն անհարմար չզգա։ Երկու ամիս է անցել, ինչ նրանք վերջին անգամ խոսել են ու Համիի սիրտը գնալով փշրվում է։Գործողությունները զարգանում են նրանց վերջին հանդիպումից 1 տարի անց։…
զգացմունքներ,որոնք թաղված են քո ներսում և միայն մեկը կկարողանա այդ վերակենդանացնել🫀❤️🩹…
Այստեղ տեղ են գտել բոլոր այն խոսքերն ու զգացմունքները, որոնք մնացին չասված ու չբարձրաձայնված։…
Կան կարևոր ու անկարևոր արժեքներ։Կան զգացմունքներ, որոնք դու գումարով չես գնի։Հավատարմությունը պետք է գնահատել։Սերն էլ ջրի բանաձև չէ ,որը 14 տարկանից հետո բոլորը գիտեն։Պիտի գնահատես էն, ինչ ունես։Պիտի հասկանաս ,որ ոչ-ոք պարտավոր չէ սիրել,հավատարիմ լինել քեզ ու նվիրել քեզ այն ինչ ունի։…
Փեյրինգներ՝ ՅունԿուկ, ՆամՄին, ԹեՋին, Ռեյթինգ՝ NC-17Ժանրեր՝ AU, Առօրյա կյանք, Angst(գլխավոր հերոսի հոգեկան ապրումներ), սեր/ատելություն, միստիկա, փիլիսոփայություն, հոգեբանություն, արյուն/տրավմաներ, զգացմունքների մերժում, ոչ փոխադարձ զգացմունքներ, hurt/comfort, OOC/out of character/, դրամա, ռոմանտիկա։Նկարագրությունը՝ Բնությունը չի հանդուրժում դատարկություն։…
«Թե՛ բարին, թե՛ Չարը նույն դեմքն ունեն, ամեն ինչ կախված է նրանից, թե երբ կկանգնեն մեզնից յուրաքանչյուրի ճանապարհին»Երկարատև դադարից հետո որոշեցի վերադառնալ սիրելի զբաղմունքիս՝ գրել եմ ուզում։ Կյանքը մեզ ստիպում է մեկ՛ հրաժարվել, մեկ էլ ամուր կառչել ինչ-որ բանից,որը փրկում է մեր հոգիները, տալով լիցքաթափվելու հնարավորություն, տարորինակ, բայց հաճելի զգացմունքներ նվիրելով, այն շարժի է գցում մեր սիրտը և ստիպում արագորեն զարկելով ապրել ու ապրեցնել մեր անզգա հոգին։Իմ մտքերն եմ ուզում կիսել պատմվածքների տեսքով,որը նվիրում եմ ընթերցողիս միգուցե գտնի նա իր կյանի ճիշտ ճանապարհը մտքերիս տեղատարափում։Կան զգացմունքներ որոնց մասին խոսել է պետք և կան զգացմունքներ որոնք գործել է պետք, որոշողը դու ես, բայց շտապիր ժամանակը սլանում է առանց հաշվի առնելու քո զգացմունքը...Ախ Այդ՛ Զգացմունքը։Հեղինակ՝ Մերի Հովսեփյան.…
Բարև ձեզ։ Ես Ջեննին եմ։18 տարեկան սովորում եմ Սլավյանսկիում։Ընկեր եմ ունեցել, բայց խաղացելա հետս։Դրանից հետո ես սկսել եմ ոչմեկի հետ չշփվել ու բոլորին կոպտել։Սաղ ինձ ասումն էին որ ես սև արյուն ունեմ ու տենցա որ կա...Շատ եմ սիրում սև գույնը դրա համարել սևը իմ արյան մեջա,Դրանից հետո ես սկսեցի խաղալ զգացմունքների հետ աղջիկների ու էն տղեքը ովքեր իմ հանդեպ զգացմունք ունեմ,չնայած դրանք շատ քիչ են որովհետև ես շատ ինքնահավան, գոռոզ աղջիկ եմ, բայց դուք եք ինձ փոխել,առաջ ես շատ ուրախ, զվարթ, գիժ, խելառ,թռվռուն,միշտ ժպտում էի,իսկ հիմա? Հիմա ամեն ինչ փոխվելա։ Ապրում եմ մենակ ծնողներս արտասահմանում են,իրանք ստեղ տուն ունեն բայց էդ դեպքից հետո ես սկսել եմ մենակ ապրել որովհետև ես եմ տենց ուզել մենակությունը իմ համար մի ուրիշ աշխարհ էր։Իսկ թե ոնց եմ խաղում աղջիկների հետ՝...…
Երբ ինչ որ մեկին ԱՆԿԵՂԾ սիրում ես, առանց նրա ապրելը դառնում է ՇԱ՜Տ ԴԺՎԱՐ...🤍🫀…
Սերը դա մի վեհ զգացմունք է , որը պատում է մարդկանց: Մարդիկ սիրահարվում են և մոռանում ամեն ինչ: Սերը սպանում է մարդուն : Սկսում ես մտածել նրա մասին, քո ուղեղում չկա ոչինչ բացի նրա անունից: Դու տանջվում ես, բայց չես զգում որ կործանվում ես: Նրան տեսնելիս ուզում ես ամեն ինչ խոստովանել ու քո սրտի վրաից դատարկել մեծ քարերը որ կուտակվել էր:Կպատմեմ մի պատմություն տանջալի սիրո մասին.…
