++ ក្នុងបន្ទប់អូហ្វីសរបស់ស៑ុងហ៑ុនលឺសូរតែសំឡេងថ្ងូរឲរហឹសតែម្ដងហើយ +++

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...ស៑ុងហ៑ុន..អ្ហាស៎.." នីគីពេលនេះកំពុងតែដេកលើសាឡុងហែកជើងឲលោកស៑ុងហ៑ុនយើងរំលោភចា៎

ផ្លាប់ៗៗ...ផ្លាប់ៗៗ

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហឹស ..សឺត ...អ្ហាស៎ " សំឡេងថ្ងួតថ្ងូររបស់អ្នកទាំងពីគឺថាមិនលើកលេងសោះហើយ

" អ្ហាស៎...ដាក់ឲខ្លាំងៗមកលោកប្ដី...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎..." នីគីមើលទៅមិនអន់ឡើយ លឿនប៉ុន្មឹងហើយនៅសុំឲរាងក្រាស់បន្ថែមទៀត

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អស្ចារ្យណាស់...អ្ហាស៎...រាងកាយអូន...ល្អពេកហើយ...អ្ហាស៎ " ស៑ុងហ៑ុមខាំមាយ់ហើយក៏សម្រុកមិនដកទាល់តែសោះ

ផ្លាប់ៗៗ..ផ្លាប់ៗៗ.

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎....អ្ហាស៌..អ្ហស៎...អ្ហឹស..." សណឡេងនីគីថ្ងូរមុនឲដកដង្ហើមស្រួសសោះថ្ងូរឡើងរហឹងពេញបន្ទប់ទៅហើយ

" អ្ហាស៎...អ្ហឹស...អ្ហាស៎...អ្ហាសក៎ " មិនយូរប៉ុន្មានទឹកទីប៉ុន្មានក៏មិនដឹង ស៑ុងហ៑ុនក៏បញចូលទេកកាមចូលក្នុងខ្លួនរបស់នីគី

" អ្ហឹស...សឺត " នីគីខាំមាត់បន្តិចព្រោះរាងក្រាស់បានដកកូនប្រុសចេញថ្នមៗបំផុតហើយតែគេនៅតែឈឺ

" អ្ហឹម....ហ្ហឹម " ស៑ុងហ៑ុនបានងើបអង្គុយហើយក៏ឬាញរាងតូចមកអង្គុយពីលើកូនប្រុសខ្លួនតែមិនទានកម្រើកទេ

" អ្ហឹស...អ្ហាស៎...អឹម " នីគីក៏ថ្ងូរបន្តិចបៅបំពង-ករបស់គេព្រោះថាមាតើតហរូបានបឺតជញ្ជក់តបតនឹងស‌៊ុងហ៑ុនទៅហើយ

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...ស៑ុងហ៑ុន..." នីគីបានលើកខ្លួនអុកពីកូនប្រុសរបស់រាងក្រាស់តិចៗធ្វើឲវាតភ្ជាប់គ្នាបានល្អ

" អ្ហឹស...អ្ហាស៎.." ស៑ុងហ៑ុនខាំមាតើហើយក៏សម្លឹងមើលអ្នកដែលកំពុងតែលើកខ្លួនអុកនោះវាសុិចសុីខ្លាំងណាស់

ផ្លាប់ៗ...ផ្លាប់ៗៗ...

" អ្ហាស៎ ...អ្ហាស៎...អ្ហាស៎....អ្ហា..." នីគីធ្វើកាន់តែញាប់ៗទៅញាប់ទៅ ...ធ្វើឲសំឡេងនេះកាន់តែលឺខ្លាំងឡើង

   ++ បានៗហើយ កុំបានច្រើនពេកខ្ញុំពុងតែសន្សំបុណ្យផង ++

++ កាត់មកក្រុមហ៑ុនហុីសុឹងវិញ ++

តុក..តុក...

" ចូលមក " ហុីសុឹងក៏អោយអ្នកគោះទ្វាចូលមកតែភ្នែកនៅតែមិនទាន់ដកពីឯកសារនៅឡើយទេ

" លោកអង្គនាយកខ្ញុំយកការហ្វេមកឲ " នាងប្រធានផ្នែកបានដាក់កាហ្វេនៅលើតុហើយក៏និយាយ

" នាងចេញសិនទៅ "

" ចាស៎ "

" បើទាក់លោកប្រុសស៑ុងហ៑ុនមិនបានក៏ទាក់លោកអង្គនាយកទៅ លោកស្រីចាស់ហើយទុកឲនាងខ្ញុំបម្រើប្ដីលោកស្រីចុះ " នាងដូចជាមិនប្រមាណខ្លួនទេណ៎

" ហ្ហឹស...នាងនេះល្បិចច្រើនណាស់តើ " ជេគមិនដឹងនៅនឹងតាំងកាលើគ្រាន់តែឃើញនាងចេញទៅបាត់ជេគក៏ចូលបន្ទប់ហុីសុឹង

" លោកអង្គនាយក នេះឯកសារត្រូវការ " ជេគវានដាក់ឯកសារនៅលើតុហើយក៏និយាយ

" ជេគផឹកកាហ្វេនេះទៅ " ហុីសុឹងបានរុញការហ្វេដែលវ្រធានផ្នែកយកមកឲមិញនេះឲជេគ

" អរ ...បាន " ជេគមិនដឹងឡើយថាកាហ្វេនឹងប្រធានផ្នែកយកមកឲលោកអង្គនាយកខ្លួក៏ផេកទៅ

" ចឹងខ្ញុំទៅវិញហើយ " ជេគនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ

" ជេគបងមានរបស់ឲណា " មកដល់តុក៏មានបុគ្គលិកប្រុសម្នាក់ហុចការដូរមួយឲជេគ

" អរ ..អីគេដែល " ជេគទទួលការដូរហើយក៏បើកមើល

" ហូ...របស់ញយតើអរគុណបងហើយណា " ជេគក៏ញញឹមស្រស់ហើយក៏យកវាទុកមួយលេកសិនទៅ

     ជេគនៅតែបន្តធ្វើប៉ុន្តែបន្តិចក្រោយមកខ្លួនជេគហាកើដូចជាភ្លើងយ៉ាហ៊ងចឹងវាអ្វើឲគេក្ដៅសឹងតែទ្រាំមិនបាន

" នេះយើងកើតអីចេះ " ជេគបានយកក្រដាសបៅលើត្យកមកបក់ឲរហើយតែមានណាកាន់តែបក់កាន់តែក្ដៅលោកអើយ

" ហ្ហើយ ....ទ្រាំមិនបានទេ " ជេគនិយាយហើយក៏រត់ទៅបន្ទប់ទឹកទៅ...

" អ្ហាស៎...ក្ដៅណាស់..." ជេគមកដល់បន្ទប់ទឹកក៏បើកទឹកលុបមុខតែវាមិនបាត់ក្ដៅសោះហើយ

តឺត ...តឹត ...

<< អាឡួ ហុីសុឹង ..អ្ហាស៎..>> ជេគមិនដឹងតេទៅអ្នកណាក៏តេហៅហុីសុឹហ៊ងតែម្ដងទៅវាលឿន

<< អាឡូជេគកើតអីនឹង >> ហុីសុឹងលឺសំឡេងដូចមិនស្រួលក៏និយាយបែបបារម្ភ

<< មកបន្ទប់ទឹកបន្តិចមក ..ហ្ហើយ...ក្ដៅណាស់ >> ជេគនិយាយផងថ្ងូរផហគេសឹងតែទ្រាំមិនបានទៅហើយ

ទឹត .....

ក្រាក...

" ជេគ...អឹម " ហុីសុឹងងបានមកមែនហើយក៏ត្រូវជេគចាប់ថើបទាំងកម្រោលតែម្ដង

" អ្ហាស៎...ហុីសុឹង...ខ្ញុំក្ដៅណាស់..ជួយយខ្ញុំផង " ជេគប្រលែងពីការថើបហើយក៏ទាញអាវឡើងរញ៉េរញ៉ៃអស់ហើយ

" នេះអែបត្រូវថ្នាំហេស " ហុីសុឹងសម្លឹងមើលមុខដែ

" មកពីកាហ្វេនោះ...ក្ដៅណាស់ " ជេគនិយាយហើយក៏ដោះអាវចេញទៅទាលើតែបាន

" គីម សេសុន " ហុីសុឹងដឹងថាដោយសារការហ្វេនោះហើយក៏មួម៉ៅតែម្ដងបេះនាងចង់ស្លាប់មែនទេបានជាចងើចាប់គេ

" អ្ហាស៎...ហុីសុឹង...ខ្ញុំក្ដៅណាស់ " ជេគបានលិបមុខម្ដងទៀតតែវាមិនបាតក្ដៅទេវានៅតែក្ដៅលើសដើម

" អ្ហឹស...អ្ហឹម " ហុីសុឹងបាមចាក់សោរទ្វាហើយក៏ទាញរាងកាយជេគផ្ទាប់ជញ្ជាំងហើយក៏ទាញបបូរមាតើតូចមកបឺតជញ្ជក់

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...ហុីសុឹង..អ្ហាស៎...ឆាប់ធ្វើវាទៅ " ជេគគេទ្រាំមិនបានទៀតទេ គេពិតជាត្រូវការខ្លាំងណាស់

" អ្ហាស៎...ផឹប...អ្ហាស៎ " ហុីសុឹងក៏ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ជេគចេញបង្ហាញើរាងកាយដែលសខ្ជីរបស់ជេគចេញមកហើយក៏ស៑កកូនប្រុសចូលភ្លាម

ផ្លាប់ៗៗ...ផ្លាប់ៗៗ

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...ហុីសុឹង...អ្ហាស៎..." ជេគយកដៃអោបរាងកាយរបស់ហុីសុឹងហើយក៏ង៊ថ្ងូរឡើងលឺៗមិនខ្វល់ទេពេលនេះគេស្រួលមុចចុះ

" អ្ហាស៎...អ្ហាស៎...អ្ហាស " ទាំអបិនាក់ថ្ងូរមិនឲដាខ់ឡើយចងើអ្នកណាលឺក៏គេមិនខ្វល់ដែល

មួយជួយបន្ថយកំហឹង✅
មួយជួយបន្ថយជាតិថ្នាំសម្រើប✅

គិតទៅសាច់រឿង ១០% ៩០%ទៀតគេសុីគ្នាសុត...