«ក្រអូបណាស់...ជុប....ជុប...ៗៗ...»រាងក្រាស់ក៏អោនទៅថើបថ្ពាល់រាងពីម្ខាងទៅម្ខាងរហូតធ្វើអោយខ្លួនប្រាណរបស់គេបានក្រលាស់មកនៅពីខាងលើខ្លួនរបស់រាងតូចវិញ កែវភ្នែកក៏ត្របាញ់រកគ្នា ខ្យល់ដង្ហើមភាយៗហាក់កំពុងតែចង់ប្រាប់ថាពួកគេកំពុងតែត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមករាងតូចភ័យផងអរផងភ្នែកក៏ព្រិចខ្ញាំៗរីឯដើមដៃក៏ស្រវាខ្ញាំស្មានាយក្រាស់ជាប់ម្ដងបន្តិចៗរហូតរាងតូចអឹបខ្លួននិងកន្ទេល ដោយមានដើមដៃនាយចាំទ្រជាប់ វិនាទីបន្ទាប់បបូមាត់របស់អ្នកទាំងពីក៏អឹបជាប់គ្នាដោយអណ្ដាតទាំងពីក៏ពពាក់ពពូនគ្នាក្នុងក្រអូមាត់តែមួយបឺតយកសារជាតិផ្អែមចេញពីក្រអូមមាត់រាងខ្លួនដៃសុទ្ធតែសាច់ដុំម្ខាងរបស់នាយក្រាស់មិនអោយទំនេរឥតប្រយោជន៍ក៏សសៀរលូកចូលទៅក្នុងអាវស្ដើងជាឯកសណ្ឋានសម្រាប់មកដាក់ពាក្យនោះលូករាវអង្អែលលេងពាសពេញរាងកាយរហូតដល់ម្ចាស់សមីខ្លួនអណ្ដឺតអណ្ដក់ ញ័បញ័រ និងមានធ្លាយនៅសម្លេងថ្ងូមកតាមបំពងករតិចៗទៀតផងព្រោះបបូមាត់មិនទាន់មានសេរីភាពនៅឡើយ

«អ្ហឹម...ជុងបានហើយយើងត្រលប់ទៅផ្ទះទៅយប់ហើយណាស់»ក្រោយបបូមាត់មានសេរីភាពហើយរាងតូចក៏ប្រញាប់រើបម្រាស់និងប្រកែកសិនក្រែងលោមិនបានទៅដល់ផ្ទះសន្លប់នៅទីនេះមិនខាន

«ក៏បានតោះបងបីអឹប»រាងក្រាស់ក៏សម្រេចលើកបីរាងតូចទៅ
«បងមិនធ្ងន់ទេហ្អីដាក់អូនចុះទៅអូនដើរបាន»ថេយ៉ុងគេប្រកែកព្រោះគេដឹងថាខ្លួនតាំងពីមានអាល្អិតនៅក្នុងពោះមកគេក៏មានអារម្មណ៍ថាគេដូចជាឡើងគីឡូសម្បើមណាស់(ខ្លាចបាក់កម្លាំងប្ដីហ្អីកូនម្ដាយ🤔)

«បងថាធ្ងន់ប៉ុន្នេះនៅចាញ់អូននោះទេ»ជុងហ្គុកនិយាយឡើងធ្វើអោយថេយ៉ុងក៏រាងឆ្ងល់ធ្ងន់អ្វីទៅគេចង់និយាយពីស្អីនៀក

«...»ថេយ៉ុង
«គឺរាល់លើកបងតែងតែនៅពីលើអូនសង្កត់ខ្លួនអូននោះអូនមិនធ្ងន់ខ្លះទេហ្អី...ហឹសៗៗ...»រាងក្រាស់និយាយហើយក៏សើចហឹសៗឡើង តែក៏ត្រូវមួយដៃផាច់ចំមាត់ពីដៃរាងតូចបាត់ទៅហើយមកសម្ដីញោះបេះបួយស្អីគួអោយខ្នាញ់ណាស់សម្ដីនិងបានតែវាយចឹងបានសម

«បងឈប់និយាយបានហើយបីអូនទៅអោយស្រួលបួលលឺទេ»ថេយ៉ុង
«បាទជំទាវប្រពន្ធតោងករប្ដីអោយជាប់ណា»ជុងហ្គុក

#Skip
ជុងហ្គុកក៏បានបីរាងតូចរហូតមកដល់ផ្ទះចម្កាដែលប៉ារបស់ជុងហ្គុកសង់ទុកពេលមកលំហែរម្ដងៗ ហើយពេលមកដល់ក៏បានមកជួបជាមួយនិងគ្រប់គ្នា

«យ៉ាងមិចហើយលួងគ្នាបានសម្រេចហើយមែនទេមានបីគ្នាមកស្អិតបែបនេះប្រាកដជាបានសម្រេចហើយណ៎»Jhope
«បងហ៊ុបបងអ៊ុនជីនេះគ្រប់គ្នាក៏មកដែរហ្អី»គ្រាន់តែមកដល់ភ្លាមគ្រប់គ្នាក៏មកចំអន់រាងតូចដែលនៅលើដៃនាយក្រាស់ភ្លាម

«ប្រាកដជាមកហើយយ៉ាងមិចបានត្រូវគ្នាភ្លាមភ្លេចពួកយើងអស់ហើយហ្អី»ជីមីន
«ភ្លេចយ៉ាងមិចបានទៅជុងដាក់អូនចុះទៅបងមិនរោយដៃទេហ្អី»ថេយ៉ុងងាក់មកនិយាយដាក់ជុងហ្គុកតិចៗមើលគេចុះមកដល់កន្លែងយ៉ាងយូហើយនៅមិនព្រមដាក់គេចុះទៀតនៅបីដល់ណាទៀតនិង

«បងចាំបីអូនចូលបន្ទប់តែម្ដង»ជុងហ្គុកនិយាយលឺ គ្រប់គ្នាក៏នាំគ្នាសើចគឹលតែម្ដង

«កូនជុងកុំធ្វើបាបប្អូនពេក»លោកស្រីចន

«ម៉ាក់...ថេ  អឹប  ទៅជម្រាបសួលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់បងជាមួយបងណាស់»ជុងហ្គុកក៏ដាក់អោយថេចុះហើយក៏ចាប់ស្រាក់ដៃរបស់នាយតូចជាប់នាំដើរទៅរកប៉ាម៉ាក់របស់ខ្លួន

«អ្នកម៉ាក់លោកប៉ាកូនបាននាំកូនប្រសារអ្នកទាំងពីមកជម្រាបសួហើយសង្ឃឹមថារូបពិតនិងធ្វើអោយម៉ាក់កាន់តែស្រលាញ់និងចូលចិត្តជាងមុនទៅទៀតណាប៉ាម៉ាក់ថេនេះម៉ាក់ប៉ារបស់បងអូនឆាប់ជម្រាបសួទៅ»ជុងហ្គុក

«ជម្រាបសួលោកអ៊ុំប្រុសអ៊ុំស្រី»ថេយ៉ុង
«សាកនិយាយម្ដងទៀតទៅមើលហៅថាប៉ានិងម៉ាក់»លោកស្រីចន

«បាទជម្រាបសួលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់...ហ្ហឹកៗ...»រាងតូចគ្រាន់តែជម្រាបសួហើយក៏យំយកៗគេសប្បាយចិត្តដល់ថ្នាក់ចង់យំទៅហើយមិននឹកស្មានថាជីវិតជាក្មេងកំព្រាដូចជាគេក៏អាចជួបនិងមនុស្សល្អៗយកគេធ្វើជាគូអនាគតដែរគិតទៅជីវិតមនុស្សយើងមើលមិនឃើញនោះទេជួនល្អសុខៗក៏ស្រាប់តែធ្លាក់មកដល់ចំនុចសូន្យភ្លាមៗក៏មាននិងបានគេថាកុំអោយមើលងាយមនុស្សដូចជាថេយ៉ុងសុខៗក៏ក្លាយជាអនាគតប្រពន្ធរបស់ម្ចាស់សណ្ឋាគាធ្វើមិនដឹងមួយជាតិនេះទៀតក៏ចាយមិនអស់ផងលុយហ្អ

«នែ៎លោកលេងដៃខ្ញុំ»ជីមីនឈរញញឹមនិងមិត្តសុខៗក៏ដូចជាមានអារម្មណ៍ថាមានអ្នកមកចាប់ដៃរបស់គេហើយពេលសម្លឹងទៅគឺគ្មានអ្នកណាទេគឺជាBossសង្ហារបស់គេនោះឯង

«លោកនាំខ្ញុំទៅណា»ជីមីន
«....»សូហ្គាមិនមាត់គេក៏បន្តដឹកដៃជីមីនទៅដល់មុខប៉ាម៉ាក់របស់គេហើយក៏ទាញអោយជីមីនលុតជង្គង់នៅនិងមុខប៉ាម៉ាក់ទន្ទឹមគ្នានិងថេយ៉ុងជុងហ្គុកដែរ

សូហ្គាស្រវាដៃជីមីនយកមកកាន់យ៉ាងស្អិតហើយក៏និយាយទៅកាន់ប៉ាម៉ាក់របស់គេថា

«លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់កូនមកសុំអនុញ្ញាតអ្នកទាំងពីសុំទាក់ទងគ្នាជាមួយនិងជីមីនយ៉ាងបើកជំហរបានទេលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់»សូហ្គានិយាយចប់ជីមីនបើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើលសូហ្គាឆ្លាសគ្នានិងលោកចននេះនាយនិយាយស្អីនិង

«លោកៗនិយាយស្អីអ្នកណាគេទាក់ទងគ្នាជាមួយនិងលោកនោះ»ជីមីនព្យាយាមរើដៃចេញហើយដៃម្ខាងក៏មួលក្ដេចភ្លៅនាយទាំងនិយាយតិចៗឯនាយក៏ស្រវេស្រវាចាប់ដៃគេយ៉ាងជាប់មិនអោយគេរើរួចឡើយ រាងតូចខ្មាស់សឹងជ្រែកដីទៅហើយមកនិយាយស្អីក៏មិនដឹងអៀនណាស់

«មិនបាច់អៀនទេអូនសម្លាញ់ក្រែងយើងទាំងពីអ្នកស្រលាញ់គ្នាមិនចឹងហ្អី...បងហ៊ុបអ្នកនាងអ៊ុនជីខ្ញុំសុំប្អូនប្រុសរបស់អ្នកទាំងពីហើយណាស់ខ្ញុំសុំទាក់ទងមើលចិត្តគ្នាមួយខែបន្ទាប់ពីមួយខែខ្ញុំនិងលើកបណ្ដាការទៅដណ្ដឹងដល់ផ្ទះណាព្រមទេ»សូហ្គានិយាយខ្លាំងៗគ្រប់គ្នាក៏ហូរគញ្រ្ជាវតែម្ដងចំនែកឯម្ចាស់ខ្លួនខាំមាត់ក្រឺតក្រតៗបើកភ្នែកសម្លក់នាយឡើងត្លែមកនិយាយមិនចេះទប់មាត់សោះ

«ល្អដែរតើប្អូនកម្លោះរបស់ខ្ញុំក៏បានលក់ដាច់ទាំងពីតែម្ដង...ហឹសៗៗ»ជេហ៊ុប
«បងជេហ៊ុប....»ថេយ៉ុង/ជីមីន

គ្រប់គ្នាក៏សើចគឹល....

#Skip
និយាយគ្នាណែនាំគ្នាអស់ពេលជាយូពេលនេះគ្រប់គ្នាក៏បំបែកបន្ទប់រាងៗខ្លួនហើយផ្ទះលំហែរនេះមិនមានបន្ទប់ច្រើនប៉ុន្មាននោះទេវាមានពីជានជាន់ក្រោមក៏ត្រូវអោយចាស់ៗសម្រាករីឯជន់លើគឺក្មេងៗនិងឯង

គ្រប់គ្នាចូលតាមបន្ទប់រៀងៗខ្លួនអស់ហើយនៅតែសូហ្គានិងជីមីនគឺនៅឈររេរាៗនៅមុខផ្លូវចូលបន្ទប់នោះឯង

«នែ៎លោកខ្ញុំមិនយល់នោះទេថាមិចក៏លោកទៅនិយាយបែបនោះអោយគ្រប់គ្នាលឺប៉ុន្តែខ្ញុំសូមប្រាប់លោកទៅចុះខ្ញុំនិងមិនទាន់ព្រមសេពគបជាមួយនិងលោកនោះទេ...ហឹស»ជីមីននិយាយទាំងបូញមាត់វាចករហើយក៏ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់បាត់ទៅចំនែកឯសូហ្គាវិញអណ្ដាតនាយទាល់ថ្ពាល់សឹងតែរហែកទៅហើយ ឃើញរឹកពាររបស់អាល្អិតនេះម្ដងៗសឹងតែចាប់អុកអោយធ្លាយពោះវៀនតើ

«ល្អ...ក្រៅពីយប់នេះហើយឯងនិងប្ដូពីខ្លាមកជាកូនឆ្មាដែលស្លូតវិញ...ហឹសៗហាស់ហាៗៗ...»សូហ្គាញញឹមជឿជាក់តែម្ដងហើយមិនដឹងជាគេប្រុងធ្វើអ្វីទៅលើជីមីននោះទេដឹងត្រឹមតែថាដូចជាមិនមែនរឿងល្អឡើយ នាយសើចកក្អឹកហើយក៏ដើរចូលទៅតាមដោយទាញទ្វាបិទចាក់គន្លិះឈឹង

_____________

«អ្ហឹម...អ្ហាស...ជុង...ជុងហ្គុកបានហើយអូនរសើបណាស់»ថេយ៉ុងរមួលខ្លួនអេនអនទៅមកៗត្រគៀកក៏លើកឡើងខ្ពស់ព្រោះនាយក្រាស់កំពុងតែថែថើបនៅលើក្បាលពោះរាបស្មើរនោះ

«ថេ!!...កូនយើងប៉ុន្មានខែហើយមិចក៏អូនគ្មានក្បាលពោះបែបនេះ»ជុងហ្គុកសម្ងំថើបនៅលើក្បាលពោះរបស់រាងតូចក៏នឹកឆ្ងល់មិនឃើញប៉ោងធំសោះចឹងនៅតែរាបធេង

«អ្ហឹស...បាន2ខែកន្លះហើយវាមិនទាន់ធំទេណាមួយជាកូនដំបូងទើបពោះអូនមិនសូវមានបែបនេះ...អូយជុងបានហើយក្រោកចេញមកអូនរសើប»ថេយ៉ុងពិបាកក្នុងខ្លួនសឹងស្លាប់រីឯអ្នកដែលនៅខាងក្រោមវិញគិតតែពីប្រើអណ្ដាតអត់ឆ្អឹងនោះថើបដេញរហូត

ជុងហ្គុកក៏លូនស្របតាមរាងកាយរបស់រាងតូចមកខាងលើថ្នមៗ ទៅប្រលែងលេងជាមួយនិងដើមទ្រូងតូចៗពីគ្រាប់នោះព្រោះល្វែងលើបានរបូតចេញទៅហើយ មាត់ខឹលក៏ខាំច្បូតចុងឈើរីនោះលេងយ៉ាងរឹងប្ដូពណ៌ទៅជាស្លេកស្លាំងបានប្ដូទៅម្ខាង ដៃទំនេរក៏លូករាវអង្អែលសព្វរាងកាយច្របាច់ញក់ញីសព្វកន្លែងទើបប្ដូមកជាលូកចាប់ខោខ្លីស្រាតចេញបានសម្រេចព្រោះតែរាងតូចភ្លេចខ្លួនចាញ់អំណាចពង្វក់របស់នាយ

«ជុង...អូនថាកុំអី...អូនខ្លាច»ថេយកដៃទប់ទ្រូងមាំដើម្បីកុំអោយនាយជ្រែកចូលមកកាន់ខ្លួនបានចំនែកឯជើងទាំងគូខំប្រឹងត្បៀតចូលគ្នាយ៉ងស្អិត

«មិនអីទេណាថេ...បងសន្យាលើកនេះបងនិងមិនបង្ករការឈឺចាប់អោយអូនឡើយ...កុំខ្លាចអីណា...»ជុងហ្គុកទាញដៃរាងតូចមកថើបយកៗនិយាយយ៉ាងផ្អែមត្រជាក់ហាក់ចង់លួងលោមអោយរាងតូចឈប់ខ្លាច

«វាឈឺណាស់...អូនពិតជាខ្លាចពិតមែន...»រាងតូចនៅតែគ្រវីក្បាលតតាត់ទឹកភ្នែកក៏ជ្រាបតាមកន្ទុយភ្នែកតិចៗគេអង្វរករមិនចង់អោយនាយធ្វើវានោះទេទោះយ៉ាងណាគេក៏មិនចង់ឈឺដូចចាពេលនោះទៀតដែរ

«....»ជុងហ្គុកក៏អោនអោយទ្រោបមុខក្បែរនិងកញ្ចឹងកររបស់រាងតូចផ្អឹបច្រមុះនិងទងត្រចៀកបញ្ចេញខ្យល់ដង្ហើមក្ដៅៗចេញមកប៉ះជាមួយនិងកញ្ចឹងករធ្វើអោយគេចាប់ផ្ដើមព្រឺសំបុរមកខ្ញាក់ៗ មួយសន្ទុះដៃមាំក៏ចាប់ញែកជើងរបស់រាងតូចអោយឃ្លាតចេញពីគ្នាបន្តិចទើបត្រសុសខ្លួនចូលប្រឡោះកណ្ដាលយឺតៗមិនបង្អង់យូនាយក៏ចាត់ការចាប់ត្រប់វែងរបស់ខ្លួនយកមកសាប់អោយវាមានសសៃហើយក៏ចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តការស៊កចូលទៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍រួមរិទ្ធរបស់រាងតូចយឺតៗមួយៗ

«អ្ហាសៗ....ជុង...ឈឺកុំទាន់រង្គើរអី...»ថេយ៉ុងខ្ញាំដៃនាយក្រាស់ជាប់ ខាំបបូមាត់ក្រោមទប់ទល់និងអារម្មណ៍ត្រេកនោះយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលនាយក្រាស់ព្យាយាមរុញអាវុធតូចរបស់គេចូលមកខាងក្នុងខ្លួនរបស់រាងតូច

«អ្ហឹសស៎...សឺតត៎ហ៎ា....វានៅតែរួមរិទ្ធអូនទ្រាំបន្តិចណាថេបើមិនចឹងដាច់ខ្យល់បងស្លាប់មិនខាន...អ្ហសស៎...»និយាយហើយនាយក៏ចាប់ផ្ដើមរង្គើរចង្កេះអុកចុះឡើងៗតែតិចៗហើយក៏យឺតព្រោះគេចង់អោយរាត្រីនេះជារាត្រីដែលមានតែការចងចាំល្អៗរវាងគេនិងរាងតូច

«ជុងកុំខ្លាំងពេកណាប្រយ័ត្នប៉ះពាល់ដល់កូនយើង...»ថេយ៉ុងយកដៃទៅទប់ដើមដៃនាយក្រាស់បង្អាក់ការធ្វើដំណើរសិនមុននិងព្រលែងអោយនាយចាត់ការតាមក្រោយ

«អ្ហឹស...បាទអូនសម្លាញ់កូនយើងនិងមិនកើតអ្វីទេ...អ្ហឹស...»ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏ចាត់ការចលនាចង្កេះផ្លាប់ៗ...

____________
យើងងាកមកមើលគូស្នេហ៍ឆ្មាកណ្ដុរវិញម្ដងគឺសូហ្គានិងជីមីននិងណាគឺពួកគេនៅមិនទាន់គេងនៅឡើយទេ

«នែ៎  លោកមើលស្អី...ឆាប់បែរមុខចេញប្រយ័ត្នខ្ញុំខ្វេះភ្នែកលោកបោះអោយឆ្កែរស៉ីណាស់»ជីមីនដើរចេញពីក្នុងបន្ទប់ទឹកមកជាមួយនិងកន្សែងបាំងត្រឹមចង្កេះចុះក្រោមចេញមកដល់ក៏បានឃើញកែវភ្នែកមួយគូកំពុងតែសម្លឹងមកគេមិនដាក់ សម្លឹងហើយនៅឈ្លៀតលេបទឹកមាត់ធ្វើមើលតែគេជារបស់ញាំចឹង

«លោកឈប់ៗភ្លាមណាស់កុំដើរមកជិតខ្ញុំ...ឈប់ខ្ញុំថាអោយ...អ៎ាយយ៎...អ្ហឹស...លោ...លោក»ជីមីនដើរថយក្រោយរហូតដល់បុកនិងគ្រែដេកដួលនៅលើគ្រែភឹងដោយមាននាយក្រាស់មកតាមទ្រោបពីលើ

«នែ៎លោកកុំមកធ្វើអីលាមកៗណាស់បើលោកធ្វើអីខ្ញុំៗនិង...ខ្ញុំនិងសម្លាប់លោក»ជីមីនលើកដៃ មកតាំងឃ៊ុំដាក់ពីមុខនាយក្រាស់ដែលកំពុងតែសម្លឹងមកគេមិនដាក់នោះ

«យើងចង់ដឹងថាបើយើងធ្វើបែបនោះលើឯងហើយតើឯងនៅមាត់អាក្រក់ដាក់យើងទៀតរឺក៏អត់»សូហ្គាក៏ចាប់ទាញដៃរបស់ជីមីនលើកឡើងផុតក្បាលពេលនេះជីមីនភ័យមិនស្ទើនោះទេ

«ធ្វើអី...អត់ទេណាស់...លេងខ្ញុំទៅបើមិនចឹងខ្ញុំនិងប្ដឹងបងជេហ៊ុបហើយ»ជីមីន
«គិតថាខ្ញុំខ្លាចហ្អី...មកធ្វើជារបស់បងណាជីមីន...អ្ហឹម»សូហ្គានិយាយចប់ក៏អោនទៅបឺតមាត់នាយតូចភ្លាមៗតែវាមិនងាយដោយសារតែអ្នកខាងក្រោមរើរហូត

«អក៎...អូយ...ឈឺ...»ឃើញទេគេមិនមែនសម្ងំស្ងៀមៗទេណាជីមីនបានឡើងមួយជង្គង់ចំអាអូនតូចពេលនេះសូហ្គាក្រោកចេញដោយខ្លួនឯងព្រោះវាឈឺនិងអួលហួសថ្លែង

«សមមុខអ៊ៀក...អ្នកណាអោយលោកចង់មកចាប់រំលោភខ្ញុំមើលមុខខ្ញុំអោយច្បាស់ណាស់ខ្ញុំមិនមែនងាយៗដូចជាលោកគិតនោះទេនៅឈឺនៅនិងហើយ»ជីមីនក្រោកចេញពីលើគ្រែឈ្លៀតមកសើចចំអក់អោយនាយក្រាស់ទៀត គេនិយាយហើយក៏ដើរតម្រង់ទៅរកទូរខោអាវតែ...

«អ៎ាយយ៎.....លោក»ជីមដើរបានមួយជំហៀនក៏ត្រូវបានសូហ្គាចាប់ទាញកន្សែងដែលនៅជាប់លើចង្កេះតូចប៉ឹមៗនោះអោយរបូតចេញពីដងខ្លួនអស់ពេលនេះរាងកាយគឺអាក្រាតគ្មានសូម្បីតែខោខ្លីបិតបាំងនោះឡើយ

To Be Continue...
🐯Jeon Larisa 🌸🐰