Chapter 92 (U+Z)

Background color
Font
Font size
Line height

(Unicode)

အခန်း ၉၂။ အရက်မူးပြီး ပြန်လာသည်။

Chapter 92: Come back drunk

လင်ကျန်းရီဟာ ယခင်တုန်းက စုကျစ်ယန်၏နောက်ခံကို စုံစမ်းခဲ့ဖူးသည်။ မိဘမဲ့ဂေဟာမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့တာ အမှန်ပင်။ သို့သော်လည်း ဘာကြာင့် သူအဲဒီ့မှာရှိနေရတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းရင်းကိုတော့ လင်ကျန်းရီမရှာနိုင်ခဲ့ပေ။

ယခင်တုန်းက စုကျစ်ယန်ဟာ သူအစွန့်ပစ်ခံခဲ့ရသည်ဟု ဖော်ပြခဲ့ဖူးသည်။

- စုကျစ်ယန်က သူ့မိဘတွေသူ့ကို စက်ဆုပ်ရွံရှာသည်၊ လူထူးဆန်းဟုမြင်ကြပြီး မိဘမဲ့ဂေဟာ၏ တံခါး၀မှာ စွန့်ပစ်လိုက်တာဟု ထင်မြင်ခဲ့သည်။

လင်ကျန်းရီအနေဖြင့် ဒါကဖြစ်နိုင်ချေမရှိဘူးဟု ခံစားရသည်။ ရောဂါကျွမ်းနေသူလည်းမဟုတ်၊ မသန်မစွမ်းဖြစ်နေတာလည်းမဟုတ်ပါဘဲ ဘာကြောင့်များ သူတို့က သူတို့ရဲ့ကလေးကို စွန့်ပစ်ခဲ့ကြပါသလဲ။

စုကျစ်ယန်၏အနေအထားကို စက်ဆုပ်ရွံရှာသည်ဆိုလျှင်တောင်မှ စွန့်ပစ်ဖို့လောက်အထိ မလိုအပ်ဘူးမလား။ သူတို့ရဲ့ကလေးကို သင့်တင့်လျောက်ပတ်တဲ့အနေအထားနဲ့ လမ်းညွှန်ပြသပြီး အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ မိသားစုတစ်ခုထူထောင်နိုင်ဖို့ လုပ်ဆောင်ပေးတာက အဆင်မပြေနိုင်လု့ိလား။

ဟုတ်ပါရဲ့။ ဒါကတစ်ကယ်တမ်း လင်ကျန်းရီတွေးနေတဲ့အရာမဟုတ်ပေ။ စုကိစ်ယန်သာမိန်းမယူပြီး ကလေးတွေမွေးခဲ့ပါလှိင် သူကရော ဘာလုပ်ရတော့မည်နည်း။

သည်တော့ပြောရလျှင် သူ့အခြေအနေက ကံကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ကံဆိုးသည်ဖြစ်စေ။ စုကျစ်ယန်ဘ၀၏ပထမဆုံး ၂၄နှစ်တာကာလကတော့ ခါးသီးနာကျည်းဖို့ကောင်းခဲ့ပါသည်။

သို့သော်လည်း ယခုတော့ သူဟာလင်ကျန်းရီနှင့် ဆုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ဒါကသေချာပေါက်ကို ကိုယ်ရောစိတ်ပါ သက်တောင့်သက်သာ ရှိနေနိုင်စေလိမ့်မည်။

လင်ကျန်းရီအနေဖြင့် သူ့ဇနီးလေးကို သေချာပေါက် ချစ်ခင်မြတ်နိုးကာ သူ့ဘ၀တစ်လျှောက်လုံး ကောင်းမွန်စွာ ဂရုစိုက်ပေးရင်း ဒဏ်ရာရခဲ့သာနှလုံးသားလေးကို ကုသပေးမှာဖြစ်သည်။

ထို့ပြင် ဘယ်စုမိသားစုမဆို လွန်ခဲ့သော ၂၄နှစ်က ကလေးစွန့်ပစ်ဖူးတာရှိသလားဆိုတာ စုံစမ်းရမည့်အချက်က မဖြစ်မနေလိုအပ်သည်။

ဒုတိယအကြိမ်တွေးပြီးနောက် လင်ကျန်းရီဟာ မလိုအပ်ဘူးဟုခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့အတွက် သည်လ်ုလုပ်ဖို့ လိုအပ်ပါသလား။ ယခုဆို စုကျစ်ယန်က သူနှင့့်အတူပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်နေပြီဖြစ်သည်။

သူတို့၏မမွေးဖွားသေးသော ကလေးတွေကလည်း သူတို့ကိုစောင့်နေကြပြီ။ သည်တော့ စုကျစ်ယန်၏ သွေးသားတော်စပ်သောမိဘများကို ရှာဖွေခြင်းက မလိုအပ်ပေ။

လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ကျော်ကတည်းက သူတို့ဟာ ကျ်ယန်ကို ငြင်းဆန်ခဲ့ကြပြီးလေပြီ။ နှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ပြီးကာမှ ဘာကြောင့်များ လက်ခံမှာပါလိမ့်။

သည်စစ်ဆေးခြင်းက စုကျစ်ယန်၏ ဒဏာရာရနေသောနှလုံးသားကို ဆားခတ်သလိုသာ ဖြစ်သွားစေလိမ့်မည်။ သည်အကြောင်းကိုတွေးတောရင်း လင်ကျန်းရီဟာ သူ့မှာရှိနေသောအတွေးကို လွင့်ပြယ်စေလိုက်သည်။

မေ့လိုက်ပါတော့လေ။ စုမိသားစုက စုကျစ်ယန်နှင့် တစ်စုံတစ်ခု လုပ်စရာရှိလား၊ မရှိဘူးလားဆိုတာ ဘယ်သူကဂရုစိုက်နေမှာတဲ့လဲ။ ဒီကိစ္စက လွန်ခဲ့တဲ့၂၄နှစ်ကတည်းက ဖြစ်ပြီးသွားခဲ့လေပြီ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ယခုတော့ စုကျစ်ယန်က သူနှင့်ရှိနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှျှ သည်အချက်ကို ပြင်ဆင်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

သူ့မှာ စုကျစ်ယန်ကို ဂရုစိုက်ပေးကာ သူ့ဘ၀တစ်လျှောက်လုံး စိုးရိမ်သောကတွေ မရှိအောင်ထားနိုင်သည့် အရည်အချင်းရှိသည်။

ဒါဆို သူကလုပ်စရာတစ်ခုခုရှာဖို့ ကြိုးစားနေတာလား။

မကြာမီ မွန်းတည့်ချိန်ရောက်တော့မည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် လင်ကျန်းရီက ဧည့်ခန်းရှိ လူသုံးယောက်ကို အကြောင်းကြားကာ ချက်ပြုတ်ရန် မီးဖိုချောင်သို့ သွားလေသည်။

သို့သော်လည်း အိမ်ဖုန်းက ရုတ်တရက်မြည်လာပြီး လင်ကျန်းရီက ဖုန်းဖြေရန်သွားလိုက်သည်။ ဖုန်းခေါ်တာက ကုဖုန်းဖြစ်သည်။

"ကျန်းရီ... US က ဖောက်သည်က တ်ကယ်ပဲ ဒီနေ့ရောက်လာပြီကွ။ ကုမ္ပဏီလာဖို့ အချိန်ပေးနိုင်မလား။ ခဏလောက်ပါပဲကွာ။ နောက်တစ်ပတ် သူတို့နဲ့တစ်နေ့လုံးရှိနေပေးဖို့ထက် ဒါကပိုကောင်းတယ်လေ။ ပြီးတော့ ကျစ်ယန်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ဒီနေ့သူနဲ့အတူတူရှိနေတာပဲဟာ။ ခဏလောက်တော့ မင်းထွက်လာခဲ့သင့်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် နောက်အပတ်မှပဲတွေ့လိုက်မလား"

ကုဖုန်းက သူ့ကိုအသနားခံသည်။

"မင်းဖုန်းနံပါတ်အသစ်ကို ငါ့ဆီပို့ပေးဖို့လည်း သတိရဦး။ အခုနေသာ ငါဖုန်းမခေါ်လို့မရရင် မင်းနံပတ်ပြောင်းလိုက်ပြီးပြိထင်မိမှာပဲ"

မင်းဖုန်းနံပါတ်ကို ဘာလို့ရုတ်တရက်ကြီး ပြောင်းပစ်လိုက်တာများလဲ။ ကုဖုန်းဟာ သူ့နှလုံးသားထဲမှနေ၍ အတင်းပြောလိုက်သည်။

"အမ်း... မှတ်ထားလိုက်...နံပါတ်က..."

လင်ကျန်းရီ သက်ပြင်းချသည်။ အမေရိကန်သားတွေနှင့်ဆက်ဆံရေးကို သူတားဆီးဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ပုံပေါ်သည်။ စောသည်ဖြစ်စေ နောက်ကျသည်ဖြစ်စေ သည်ကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်ပြီး စီးပွားရေးသဘောတူညီမှုကတော့ ရှိနေဦးမှာပင်။

အဲဒါက ဒီနေ့ဆိုမှတော့ ဒီနေ့ပဲသွားလိုက်တပေါ့ တစ်ကယ်တမ်း ကုဖုန်းမှန်ပါသည်။ နောက်အပတ်မှာ တရွတ်တိုက်ဆွဲခေါ်ခံရချင်ပါက ယခု မသွားလို့ရသည်။

"ဇနီးလေး... ကုမ္ပဏီမှာ ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်လို့ ကိုယ်မင်းနဲ့အိမ်မှာ မနေပေးနိုင်တော့ဘူးကွာ။ အမေ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီး မင်းအတွက်လာပြီးချက်ပြုတ်ခိုင်းလိုက်မယ်နော်။ လော့ယန်နဲ့ယဲ့ရှော်ကိုလည်း ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ။ နောက်တစ်ခါကျမှပဲ စိတ်ကြိုက်ပြုစုပါ့မယ်။ အမေဒီကိုလာပြီး ချက်ပြုတ်ပေးတဲ့အထိ သည်းခံပြီးစောင့်ပေးပါဦး"

လင်ကျန်းရီ စိတ်ရင်းဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ လော့ယနကမတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။

"အဆင်ပြေပါတယ်ဗျာ။ အရမ်းကြီးယဉ်ကျေးနေဖို့မလိုပါဘူး။ ဘယ်လ်ုချက်ပြုတ်ရမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်။ ကျွန်တော်တို့အတူတူနေတုန်းက ကျွန်တော်ပဲ ချက်ပြုတ်ရတာလေ။ မင်းမှာ ကိစ္စရှိရင်သွားပါ။ အန်တီ့ကိုခေါ်မနေပါနဲ့။ ကျွန်တော်ချက်ပေးနိုင်ပါတယ်"

"ဒါ... မကောင်းဘူးထင်တယ်။ အမေ့ကုခေါ်လိုက်တာက ပိုကောင်းပါတယ်"

လင်ကျန်းရီက ဖုန်းကိုထုတ်ယူလိုက်သည်။ လော့ယန်က နူးညံ့စွာဖြင့် ထပ်မေးသည်။

"ကျွန်တော့်ကိုမယုံဘူးလား"

စုကျစ်ယန်ကလည်း မေးသည်။

"လာစမ်းပါ... ရီ... လော့ယန်ကို လုပ်ခိုင်းလိုက်ပါ။ သူ့ရဲ့အချက်အပြုတ်စွမ်းရည်က ကောင်းတယ်။ ကျွန်တော်သူ့လက်ရာကို မစားရတာကြာပြီ။ ခင်ဗျားလည်း ကြိုးစားကြည့်နိုက်ပါတယ်။ ခင်ဗျားလိုအပ်တာသွားလုပ်တော့လေ။ ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်း။ သောက်လာမှာဆိုရင် အငှားယာဉ်မောင်းနဲ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့နော်"

အစပိုင်းတုန်းက လော့ယန်ကို စုကျစ်ယန်ချီးမွမ်းနေစဉ်မှာ လင်ကျန်းရီ၏နှလုံးသားလေးနာကျင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း မကြာမီမှာ ဒုတိယစာကြောင်းကို သူကြားလိုက်ရပြီး ချက်ချင်းပင် ပြုံးမိသွားတော့သည်။

"အိုခေ... ဇနီးလေးပြောစကားကို နားထောင်ပါ့မယ်ခင်ဗျာ။ လော့ယန်ရေ... ကျွန်တေ်တစ်ကယ်ကို အားနာပါရဲ့ဗျာ။ ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ခင်ဗျားချက်ချင်တာရှိရင် ယူသာချက်လိုက်ပါ။ နောက်တစ်ခါကျမှပဲ ခင်ဗျားတို့ကို နေ့လည်စာကောင်းကောင်းနဲ့ ဧည့်ခံပါ့မယ်"

"ပြောနေဖို့မလိုပါဘူး။ ကျွန်တော်က ကလေးတွေရဲ့မွေးစားအဖေပဲကို"

လော့ယန်၏အပြုံးတို့က နွေးထွေးလို့နေသည်။ လင်ကျန်းရီဟာ ခေါင်းညိတ်ပြုပီးနောက် မည်သည့်အလာပသလ္လာပများမှ မပြောနေတော့ဘဲ စုကျစ်ယန်၏ဘေးသို့သွားပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ၀မ်းဗိုက်ပူပူလေးကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

ကားသော့ယူကာ အိမ်ထဲမှထွက်မသွားခင် စုကျစ်ယန်ကို နူးညံ့စွာဖြင့် စကားအချို့မှာကြားခဲ့သည်။

အိမ်ထဲမှာ သုံးယောက်ထဲသာကျန်တော့မှ ယဲ့ရှော်၏ပါးစပ်ရွဲ့နေသည်ကို လော့ယန်သတိထားမိသည်။ သူ့အမူအရာက ပျော်ရွှင်နေဟန်မရဘဲ နည်းနည်းလေး သ၀န်တိုနေတာဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါသည်။

သူ အကူအညီမဲ့စွာဖြင့် တခစ်ခစ်ရယ်ကာ သူ့(ယဲ့) ကို စုကျစ်ယန်အနား ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။

"ကျစ်ယန်... ဒါငါ့ချစ်သူ ယဲ့ရှော်လေ။ သူကမင်းယန်တက္ကသိုလ်မှာတက်နေတာ။ ဇီ၀ဗေဒမေဂျာ တတိယနှစ်ကျောင်းသားပေါ့"

"ယဲ့ရှော်... သူကကိုယ့်ရဲ့မိတ်ဆွေကောင်းပဲ စုကျစ်ယန်တဲ့။ လောလောဆယ်အားလပ်ရက်ယူထားတဲ့ နာမည်ကျော်ဓာတ်ပုံဆရာတစ်ယောက်လေ။ သူ့ဗိုက်ထဲက ကလေးနှစ်ယောက်က ကိုယ့်ရဲ့အနာဂတ် မွေးစားသားလေးတွေပေါ့။ ဒီတော့ မျက်နှာကြီး သုန်မှုန်မနေနဲ့တော့။ ကိုယ့်အတွက် အသီးအနှံတစ်ချို့ သွားဆေးပေးထားချည်"

သည်လိုမိတ်ဆက်ခြင်းက ယဲ့ရှော်(၏သ၀န်တိုနေခြင်း)ကို ကုသပေးနိုင်ခဲ့သည်။ သူဟာ စုကျစ်ယန်ကိုပြုံးပြပြီးနောက် ချီးမွမ်းလိုက်သည်။

"ဒီတော့ အစ်ကိုကျစ်ယန်က ဓာတ်ပုံဆရာတစ်ယောက်ပေါ့။ ဒါက အံသြစရာကြီးပဲ။ အစ်က်ုအားတဲ့အခါကျရင် လော့လော့နဲ့ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နှစ်ယောက်တွဲပုံ ရိုက်ပေးနိုင်မလား။ ဓာတ်ပုံဆိုအဆင်ပြေပါပြီ။ ပရင့်ထုတ်ထားပြီး ကျွန်တော်တို့အသက်ကြီးတဲ့အခါ ပြန်ကြည့်ချင်လို့ရယ်။ အဲဒါက အရမ်းကုအံ့သြဖို့ကောင်းတဲ့ မှတ်ဉာဏ်တစ်ခုဖြစ်မှာ အသေအချာပဲလေ"

စုကျစ်ယန်မှ လျှင်မြန်စွာ သဘောတူလိုက်ချိန်တွင် လော့ယန်၏မျက်နှာမှာ အနီရောင်ပြေးသွားတော့သည်။

"ပြဿနာမရှိပါဘူး။ ဒီနေ့မင်းတို့နှစ်ယောက်အတွက် ကျွန်တော်ရိုက်ပေးလို့ရတယ််။ အတူတူချက်ပြုတ်နေတဲ့ ဗွီဒီယိုရော ရိုက်ထားချင်လား"

ယဲ့ရှော်အလွန်အမင်းပျော်ရွှင်သွားကာ ခုန်ပေါက်ရင်း အူမြူးနေတော့သည်။

"ရိုက်မယ်။ ရိုက်မယ်။ အစ်ကိုကျစ်ယန်။ ကျွန်တော်အစ်က်ု့က်ု အရမ်းသဘောကျတာပဲ"

အဲဒီ့နောက် သူက လော့ယန်ကိုရှင်းပြသည်။

"လော့လော့... သ၀န်မတိုပါနဲ့နော်။ အစ်ကိုကျစ်ယန်အပေါ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်အချစ်က ခင်ဗျားနဲ့မတူဘူးရယ်။ မစိုးရိမ်ပါနဲ့။ ကျွန်တော်က အပြည့်အ၀ ခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ချစ်တာပါ"

[*သူပြောချင်တာကကွာ ကျစ်ယန်ကို အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ချစ်မိသွားပေမဲ့ နှလုံးသားထဲမှာတော့ လော့လာ့သာလျှင် အရှင်သခင်ပါပေါ့။ အထင်လွဲမှာကြောက််လု့ိ သူ့ခမျာအသည်းအသန်တွေရှင်းပြနေရှာတာ။]

"ကလေးဆိုးလေးက အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ လျှောက်ပြောနေတယ်။ အသီးအရွက်တွေသွားဆေးချည်... သွား... အခု... "

လော့ယန်က ဒေါသထွက်နေသောအမူအရာဖြင့် သူ့ကိုဆူပူလိုက်ပြီးနောက် သူ့နောက်တွင်ထိုင်နေသောလူဆီ အကြည့်တို့ကို ပြန်ပို့လိုက်သည်။

စိတ်အားထက်သန်ကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သော စုကျစ်ယန်တစ်ယောက်မှာတော့ လော့ယန်၏ ပြန်လည်ဖိချခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။

"ကောင်းပြီ ကျစ်ယန်... ငါကဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့အလျင်မလိုဘူး။ မင်းက ဒီဗိုက်ကြီးနဲ့ အတော်ပင်ပန်းနေတာလေ။ ကလေးတွေမွေးပြီးမှ ငါတို့ကို ဗွီဒီယိုရိုက်ပေးပေါ့။ မင်းကို ငါတို့အတွက် ဗွီဒီယိုရိုက်ခိုင်းတယ်ဆိုတာ မင်းရဲ့မိသားစုသာပြန်သိသွားရင် ငါတို့သေတဲ့အထိ အရိုက်ခံရမှာမဟုတ်ဘူးလား။ ဒီတော့ လာထိုင်စမ်းပါ"

"အိုက်ယား.... ကျွန်တော် ဖျက်လိုဖျက်ဆီးမလုပ်ချင်ပါဘူးဗျာ။ ခင်ဗျားမှာ တောင်းဆိုချင်တာတစ်ခုခုရှိရင် ကျွန်တော်သေချာပေါက် သူတို့နဲ့တွေ့ပစ်လိုက်မှာပေါ့။ ရိုက်ကူးရုံလေးပဲမလား။ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ဒါကဘကလေးကစားသလောက်ပဲရှိတာပါဗျာ။ သုံးချောင်းထောက်ခုံလည်းရှိတာပဲဟာ။ ကျွန်တော်က ဆုံမှတ်အကွာအေ၀းညှိဖို့နဲ့ မှန်ဘီလူးကို မီးဖိုခန်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ထားလိုက်ဖို့ပဲ လိုတာပါ။ ဒါကမပင်ပန်းပါဘူး။ ကျွန်တော်က ဦးနှောက်မရှိတဲ့သူမှမဟုတ်တာ။ ပင်ပန်းလာရင်နားမှာပါဗျာ"

စုကျစ်ယန်၏ စိတ်၀င်စားမှုက စုဆောင်းရတာဖြစ်သည်။ သူက သူ့မိတ်ဆွေကို ကောင်းမွန်စွာ ဆက်ဆံတတ်သူမျိုးမို့ နာခံစွာထိုငိနေရန် ငြင်းဆန်လိုက်သည်။

လော့ယန်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ ကူညီလိုက်သည်။ ပူဖောင်းနေသောဗိုက်ကိုကြည့်ကာ သူပင်မောလာသည်ဟု ခံစားလိုက်ရရှာသည်။

"ကင်မရာကဘယ်မှာလဲ။ ယဲ့ရှော်ကို မင်းအစား ယူခိုင်းလိုက်လေ"

စုကျစ်ယန်က အိပ်ခန်းဘက်ကို ညွှန်ပြသည်။

"အဲဒါက အထဲမှာ။ အထဲကို၀င်သွားပြီးတာနဲ့ တွေ့ရလိမ့်မယ်"

ဲ့ယဲ့ရှော်က သိမြင်နားလည်လွယ်သူဖြစ်သည်။ ဒါကိုကြားပြီးနောက် အိပ်ခန်းဆီ မြန်မြန်သွားလိုက်သည်။ မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ တံခါးမှ၀င်သွားပြီးမကြာခင်မှာ ကင်မရာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

သူဟာကင်မရာကို အပြင်သို့ ယူလာပြီးနောက် စုကျစ်ယန်၏ညွှန်ကြားမှုအောက်မှာ နေရာချလိုက်သည်။

လော့ယန်က စုကျစ်ယန် ကင်မရာဆီသွားနိုင်ဖို့ကူညီပေးပြီးနောက် ကင်မရာကို မီးဖိုခန်းဆီ မချိန်ခင်ဟိုဟိုသည်သည် ရွှေ့နေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။

စုကျစ်ယန် ပြုံးသည်။

"ပြီးသွားပြီ။ ခင်ဗျားလုပ်ချင်တာသွားလုပ်လေ။ ကျွန်တော့်ကင်မရာက အရမ်းကောင်းတယ်။ ချိန်ထားပြီးရင် သူ့ဘာရိုက်ကူးနေရောပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်တို့က အမှတ်တရရိုက်တာဆိုတော့ အလုပ်မှာလို မှန််ဘီလူးကို ခဏခဏညှိပေးနေစရမလိုဘူးလေ။ သဘာ၀ကျလေ ပိုကောင်းလေပေါ့"

ယဲ့ရှော်ကတော့ 'ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သည်'ဟူသောစာလုံးကို မပေါင်းတတ်သူမို့ စုကျစ်ယန်မှ ဆုံမှတ်ကိုချိန်ညှိပြီးသည်နှင့် ကင်မရာဆီပြေးသွားကာ လက်ဖျားခါလောက်သောအပြုံးကြီးဖြင့် ရယ်စရာမျက်နှာတစ်ခုကို လုပ်လေသည်။

"ကျွန်တော်က ယဲ့ရှော်ပါ။ ကျွန်တော် လော့ယန်ကိုချစ်တယ်။ ကျွန်တော်က အမြဲတမ်း သူ့က်ုလော့လော့လို့ခေါ်ပြီး သူကတော့ကျွန်တော့်ကို ညစ်ပေကောင်လေးလို့ခေါ်တတ်တယ်ဗျ။ ဒီနေ့မှာတော့ ကျွန်တော်တို့ ကျစ်ယန်ရဲ့အိမ်ကိုရောက်နေကြတာပါ။ နောက်ပြီးကျ လော့လော့ကချက်ပြုတ်တော့မှာ။ ကျွန်တော်ကတော့ကူညီမယ်ပေါ့နော်။ လော့လော့ချက်တဲ့အစားအစာတွေက အရသာရှိတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်က သူ့လက်ရာကို အကြိုက်ဆုံးပဲ။ လော့လော့ချက်သမျှကို ကျွန်တော့်တစ်ဘ၀လုံး စားသွားမှာ"

ဒါကိုကြားပြီးနောက် လော့ယန်ရှက်သွားသော်လည်း စုကစ်ယန်ကတော့ ၀မ်းသာအားရရယ်မောသည်။

"လော့ယန်... သူ့ကိုကြည့်ဦး။ သူက ခင်ဗျားကိုတောင် ၀န်ခံပြီးပြီနော်"

"လော့လော့ ကျွန်တော်ခင်ဗျားအတွက် အသီးအရွက်တွေဆေးပေးမယ်"

ယဲ့ရှော်က ကင်မရာဆီသို့ fly kiss တစ်ချက်ပေးကာ မီးဖိုခန်းဆီသို့ ပြေးလေတော့သည်။ လော့ယန်က စုကျစ်ယန် ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိုင်နိုင်ရန် ကူညီပေးလိုက်သည်။ လော့ယန် မီးဖိုခန်းဆီသွားကာ မချက်ပြုတ်ခင် တစ်ခဏမျှ စကားစမြည်ပြောနေခဲ့ကြသည်။

အစတုန်းကတော့ သူဟာ ယဲ့ရှော်က်ု စုကျစ်ယန်နှင့်အတူ ဧည့်ခန်းတွင်နေစေချင်သော်လည်း စုကျစ်ယန်က ငြင်းခဲ့သည်။ သည်စုံတွဲကိုနှောင့်ယှက်မည့်အစား TV သာ ကြည့်နေလိုက်မည်လေ။

လော့ယန်ဟာ စုကျစ်ယန်၏အိမ်တွင် တစ်ကယ်ကို သက်တောင့်သက်သာရှိလှသည်။ စုကျစ်ယန်က အဖော်လုပ်ပေးသည်က်ု မလ်ုအက်ဘူးဆိုတာကြောင့် မီးဖိုခန်းဆီလာကာ ချက်ပြုတ်လိုက်သည်။

မိတ်ဆွေဟူသည်မှာ ထိုကဲ့သို့ပင်။ သူတို့ရှေ့မှာ ယဉ်ကျေးနေဖို့မလိုဘဲ ဆန္ဒရှိသလို သက်တောင့်သက်သာဖြင့်နေနိုင်သည်။

နေ့လယ်စာက အရသာရှိလှသည်။ လော့ယန်က သူနှင့်အတူမှတ်တမ်းရိုက်ရန် မငြင်းဆန်တာကြောင့် ယဲ့ရှော်အတော်လေးပျော်ရွှင်နေသည်။

ကင်မရာက မီးဖိုခန်းနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်ကာ သူတို့က (သူတို့)အိမ်မှာလိုပင် သရုပ်ဆောင်ကြသည်။

မင်းကအသီးအရွက်တွေကို ဆေးကြောပြီးစစ်ထားရင် ငါကဖြတ်တောက်ပြီးမွှေကြော်မှာပေါ့။

[*ဒါက သူတို့ အပေးအယူမျှမျှ လုပ်ကိုင်နေပုံကို ဖော်ပြထားတာပါ။]

တစ်ခါတစ်ရံမှာတော့ သူတို့စကားပြောတတ်ကြပြီးနောက် မျှော်လင့်ထားသလိုပင် ချိုမြိန်သောနွေးထွေးမှုလေးကို ပြသကြမည်ဖြစ်သည်။

ယဲ့ရှော်ပျော်နေတာကြောင့် လော့ယန်လည်းပျော်နေသည်။ သည်ကလေးက သူနှင့်အတူနေစဉ်ကတည်းက အမြဲနမ်းပျော်နေခဲ့ပြီး သည်ပျော်ရွှင်နေပုံကတော့မတူပေ။

သည်အကြောင်းကိုတွေးမိပြီးနောက် ဒါဟာ သူ့မိတ်ဆွေများနှင့် မိတ်ဆက်ပေးခဲ့တာကြောင့်အပြင် နောင်အခါမှာပြန်ကြည့်နိုင်ရန် အတူတူမှတ်တမ်းရိုက်ထားဖို့ရာသဘောတူခဲ့တာကြောင့်ဆိုတာ လော့ယန်သိလိုက်သည်။

မသိမသာနဲ့မရည်ရွယ်ပါပဲ ငါ့နှလုံးသားထဲမှာ မင်းကိုထည့်ထားမိခဲ့ပြီပဲလေ။ မင်းပျော်ရွှင်တယ်ဆိုရင် ငါလည်းပျော်ရွှင်ရလိမ့်မယ်။

ဒါက ဘကြောင့်လော့ယန်ပျော်ရွှင်ရသည်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်ပဲဖြစ်သည်။

သူ့အဖော်ပျော်ရွှင်နေသည်ကို မြင်ရခြင်းက သူ့ကိုပိုပြီးပျော်ရွှင်စေရန် ပြုလုပ်လို့နေသည်။ ထို့အပြင သူ့အဖော်၏လက်ရာကိုလည်း စားခဲ့ရသေးသည်လေ။

ယဲ့ရှော်နှင့်လော့ယန်တို့က လင်ကျန်းရီ ပြန်မလာသေးခင်အထိ မပြန်ကြပေ။ သူတို့ပြောသည်က လင်ကျန်းရီပြန်လာသည်အထိ စုကျစ်ယန်ကိုအဖော်လုပ်ပေးချင်တာကြောင့်ဖြစ်ပြီး မဟုတ်လျှင် သူတို့မပြန်တော့ဘူး'ဟုဖြစ်သည်။

ည၁၁နာရီတိုင်အောင် လင်ကျန်းရီ ပြန်မလာခဲ့ပါ။

သူမူးနေခဲ့ပြီး ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အရက်နံ့များစွဲနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူ့ဖောက်သည်နှင့်အတူ မဖြစ်မနေသောက်ပေးခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူ့ခေါင်းထဲရှင်းလင်းနေပါသည်။

သူအိမ်ထဲ၀င်လာတော့ လော့ယန်နှင့် ယဲ့ရှော်တို့ရှိနေသေးတာမို့ စိတ်သက်သာရာရသွားမိသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ။ ဒီလောက်တအားနောက်ကျတဲ့အထိ ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက်ကို စောင့်နေရအောင် လုပ်မိသွားတယ်"

လော့ယန်နှင့်ယ့ရှော်တို့က အင်ပေပါသည်ဟူသော အပြုံးလေးဖြင့် တုံ့ပြန်လိုက်ကြသည်။ စုကျစ်ယန်က ၀မ်းဗိုက်လေးကိုထိန်းကိုင်ရင်း သူ့ဆီလျှောက်လာသည်။

"ရီ... ခင်ဗျားအဆင်ပြေရဲ့လား။ ဘာလို့ ဒီလောက်အများကြီးသာက်လာရတာလဲ"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Happy New Year ပါရှင်။ နှစ်သစ်မှာကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာပြီး ဆန္ဒရှိတဲ့အရာတွေမှန်သမျှ လုပ်နိုင်ကြပါစေ။

နှစ်သစ်မှာ update ပေးချင်လွန်းလို့ အပြီးတစ်ထိုင်တည်းရေးနေတာရယ်။ အဆုံးလဲရောက်ရော ပျက်သွားလို့ရှင်တို့ရေ။ save ထားလက်စ တစ်၀က်ကနေ နောက်တစ်ကျော့ထပ်ပြန်ရပါရောလား။ အဟင့် ညောင်းသွားတာပဲ။

_ _ _ _ _ _ _

(Zawyi)

အခန္​း ၉၂။ အရက္​မူးၿပီး ျပန္​လာသည္​။

Chapter 92: Come back drunk

လင္​က်န္​းရီဟာ ယခင္​တုန္​းက စုက်စ္​ယန္​၏​ေနာက္​ခံကို စံုစမ္​းခဲ့ဖူးသည္​။ မိဘမဲ့​ေဂဟာမွာ ႀကီးျပင္​းလာခဲ့တာ အမွန္​ပင္​။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ဘာၾကာင္​့ သူအဲဒီ့မွာရွိ​ေနရတယ္​ဆိုတဲ့အ​ေၾကာင္​းရင္​းကို​ေတာ့ လင္​က်န္​းရီမရွာနိုင္​ခဲ့​ေပ။

ယခင္​တုန္​းက စုက်စ္​ယန္​ဟာ သူအစြန္​႔ပစ္​ခံခဲ့ရသည္​ဟု ​ေဖာ္​ျပခဲ့ဖူးသည္​။

- စုက်စ္​ယန္​က သူ႔မိဘ​ေတြသူ႔ကို စက္​ဆုပ္​႐ြံရွာသည္​၊ လူထူးဆန္​းဟုျမင္​ၾကၿပီး မိဘမဲ့​ေဂဟာ၏ တံခါး၀မွာ စြန္​႔ပစ္​လိုက္​တာဟု ထင္​ျမင္​ခဲ့သည္​။

လင္​က်န္​းရီအ​ေနျဖင္​့ ဒါကျဖစ္​​နိုင္​​ေခ်မရွိဘူးဟု ခံစားရသည္​။ ​ေရာဂါကြၽမ္​​း​ေနသူလည္​းမဟုတ္​၊ မသန္​မစြမ္​းျဖစ္​​ေနတာလည္​းမဟုတ္​ပါဘဲ ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ား သူတို႔က သူတို႔ရဲ႕က​ေလးကို စြန္​႔ပစ္​ခဲ့ၾကပါသလဲ။

စုက်စ္​ယန္​၏အ​ေနအထားကို စက္​ဆုပ္​႐ြံရွာသည္​ဆိုလွ်င္​​ေတာင္​မွ စြန္​႔ပစ္​ဖို႔​ေလာက္​အထိ မလိုအပ္​ဘူးမလား။ သူတို႔ရဲ႕က​ေလးကို သင္​့တင္​့​ေလ်ာက္​ပတ္​တဲ့အ​ေနအထားနဲ႔ လမ္​းၫႊန္​ျပသၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္​​ေယာက္​နဲ႔ မိသားစုတစ္​ခုထူ​ေထာင္​နိုင္​ဖို႔ လုပ္​​ေဆာင္​​ေပးတာက အဆင္​မ​ေျပနိုင္​လု႔ိလား။

ဟုတ္​ပါရဲ႕။ ဒါကတစ္​ကယ္​​တမ္​း လင္​က်န္​းရီ​ေတြး​ေနတဲ့အရာမဟုတ္​​ေပ။ စုကိစ္​ယန္သာမိန္​းမယူၿပီး က​ေလး​ေတြ​ေမြးခဲ့ပါလွိင္​ သူက​ေရာ ဘာလုပ္​ရ​ေတာ့မည္​နည္​း။

သည္​​ေတာ့​ေျပာရလွ်င္​ သူ႔အ​ေျခအ​ေနက ကံ​ေကာင္​းသည္​ျဖစ္​​ေစ၊ ကံဆိုးသည္​ျဖစ္​​ေစ။ စုက်စ္​ယန္​ဘ၀၏ပထမဆံုး ၂၄နွစ္​တာကာလက​ေတာ့ ခါးသီးနာက်ည္​းဖို႔​ေကာင္​းခဲ့ပါသည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း ယခု​ေတာ့ သူဟာလင္​က်န္​းရီနွင္​့ ဆံု​ေတြ႕ခဲ့ရသည္​။ ဒါက​ေသခ်ာ​ေပါက္​ကို ကိုယ္​​ေရာစိတ္​ပါ သက္​​ေတာင္​့သက္​သာ ရွိ​ေနနိုင္​​ေစလိမ္​့မည္​။

လင္​က်န္​းရီအ​ေနျဖင္​့​ သူ႔ဇနီး​ေလးကို ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ ခ်စ္​ခင္​ျမတ္​နိုးကာ သူ႔ဘ၀တစ္​​ေလွ်ာက္​လံုး ​ေကာင္​းမြန္​စြာ ဂရုစိုက္​​ေပးရင္​း ဒဏ္​ရာရခဲ့သာနွလံုးသား​ေလးကို ကုသ​ေပးမွာျဖစ္​သည္​။

ထို႔ျပင္​ ဘယ္​စုမိသားစုမဆို လြန္​ခဲ့​ေသာ ၂၄နွစ္​က က​ေလးစြန္​႔ပစ္​ဖူးတာရွိသလားဆိုတာ စံုစမ္​းရမည့္အခ်က္​က မျဖစ္​မ​ေနလိုအပ္​သည္​။

ဒုတိယအႀကိမ္​​ေတြးၿပီး​ေနာက္​ လင္​က်န္​းရီဟာ မလိုအပ္​ဘူးဟုခံစားလိုက္​ရသည္​။ သူ႔အတြက္​ သည္​လ္​ုလုပ္​ဖို႔ လိုအပ္​ပါသလား။ ယခုဆို စုက်စ္​ယန္​က ​သူနွင္​့့အတ​ူ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​​စြာ​ေနထိုင္​​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။

သူတို႔၏မ​ေမြးဖြား​ေသး​ေသာ က​ေလး​ေတြကလည္​း သူတို႔ကို​ေစာင္​့​ေနၾကၿပီ။ သည္​​ေတာ့ စုက်စ္​ယန္​၏ ​ေသြးသား​ေတာ္​စပ္​​ေသာမိဘမ်ားကို ရွာ​ေဖြျခင္​းက မလိုအပ္​​ေပ။

လြန္​ခဲ့​ေသာနွစ္​​ေပါင္​း နွစ္​ဆယ္​​ေက်ာ္​ကတည္​းက သူတို႔ဟာ က်္​ယန္​ကို ျငင္​းဆန္​ခဲ့ၾကၿပီး​ေလၿပီ။ နွစ္​နွစ္​ဆယ္​​ေက်ာ္​ၿပီးကာမွ ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ား လက္​ခံမွာပါလိမ္​့။

သည္​စစ္​​ေဆးျခင္​းက စုက်စ္​ယန္​၏ ဒဏာရာရ​ေန​ေသာနွလံုးသားကို ဆားခတ္​သလိုသာ ျဖစ္​သြား​ေစလိမ္​့မည္​။ သည္​အ​ေၾကာင္​းကု​ိ​ေတြး​ေတာရင္​း လင္​က်န္​းရီဟာ သူ႔မွာရွိ​ေန​ေသာအ​ေတြးကို လြင္​့ျပယ္​​ေစလိုက္​သည္​။

​ေမ့လိုက္​​ပါ​ေတာ့​ေလ။ စုမိသားစုက စုက်စ္​ယန္​နွင္​့ တစ္​စံုတစ္​ခု လုပ္​စရာရွိလား၊ မရွိဘူးလားဆိုတာ ဘယ္​သူကဂရုစိုက္​​ေနမွာတဲ့လဲ။ ဒီကိစၥက လြန္​ခဲ့တဲ့၂၄နွစ္​ကတည္​းက ျဖစ္​ၿပီးသြားခဲ့​ေလၿပီ။

ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ယခု​ေတာ့ စုက်စ္​ယန္​က သူနွင္​့ရွိ​ေနခဲ့ၿပီျဖစ္​သည္​။ မည္​သူတစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​ကမွွ် သည္​အခ်က္​ကုိ ျပင္​ဆင္​နိုင္​မည္​မဟုတ္​​ေပ။

သူ႔မွာ စုက်စ္​ယန္​ကုိ ဂရုစိုက္​​ေပးကာ သူ႔ဘ၀တစ္​​ေလွ်ာက္​လံုး စိုးရိမ္​​ေသာက​ေတြ မရွိ​ေအာင္​ထားနိုင္​သည္​့ အရည္​အခ်င္​းရွိသည္​။

ဒါဆို သူကလုပ္စရာတစ္ခုခုရွာဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား။

မၾကာမီ မြန္းတည့္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ လင္​က်န္​းရီက ဧည့္ခန္းရွိ လူသုံးေယာက္ကို အေၾကာင္းၾကားကာ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးဖိုေခ်ာင္သို႔ သြား​ေလသည္။

သို႔​ေသာ္​လည္​း အိမ္​ဖုန္​းက ရုတ္​တရက္​ျမည္​လာၿပီး လင္​က်န္​းရီက ဖုန္​း​ေျဖရန္​သြားလုိက္​သည္​။ ဖုန္​း​ေခၚတာက ကုဖုန္​းျဖစ္​သည္​။

"က်န္​းရီ... US က ​ေဖာက္​သည္​က တ္​ကယ္​ပဲ ဒီ​ေန႔​ေရာက္​လာၿပီကြ။ ကုမၸဏီလာဖို႔ အခ်ိန္​​ေပးနိုင္​မလား။ ခဏ​ေလာက္​ပါပဲကြာ။ ​ေနာက္​တစ္​ပတ္​ သူတို႔နဲ႔တစ္​​ေန႔လံုးရွိ​ေန​ေပးဖို႔ထက္​ ဒါကပို​ေကာင္​းတယ္​​ေလ။ ၿပီး​ေတာ့ က်စ္​ယန္​ရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြကလည္​း ဒီ​ေန႔သူနဲ႔အတူတူရွိ​ေနတာပဲဟာ။ ခဏ​ေလာက္​​ေတာ့ မင္​းထြက္​လာခဲ့သင္​့တယ္​။ ဒါမွမဟုတ္​ ​ေနာက္​အပတ္​မွပဲ​ေတြ႕လိုက္​မလား"

ကုဖုန္​းက သူ႔ကိုအသနားခံသည္​။

"မင္​းဖုန္​းနံပါတ္​အသစ္​ကို ငါ့ဆီပို႔​ေပးဖို႔လည္​း သတိရဦး။ အခု​ေနသာ ငါဖုန္​းမ​ေခၚလို႔မရရင္​ မင္​းနံပတ္​​ေျပာင္​းလိုက္​ၿပီးၿပိထင္​မိမွာပဲ"

မင္​းဖုန္​းနံပါတ္​ကို ဘာလို႔ရုတ္​တရက္​ႀကီး ​ေျပာင္​းပစ္​လိုက္​တာမ်ားလဲ။ ကုဖုန္​းဟာ သူ႔နွလံုးသားထဲမွ​ေန၍ အတင္​း​ေျပာလိုက္​သည္​။

"အမ္​း... မွတ္​ထားလိုက္​...နံပါတ္​က..."

လင္​က်န္​းရီ သက္​ျပင္​းခ်သည္​။ ​အ​ေမရိကန္​သား​ေတြနွင္​့ဆက္​ဆံ​ေရးကို သူတားဆီးဖို႔မျဖစ္​နိုင္​​ေတာ့ပံု​ေပၚသည္​။ ​ေစာသည္​ျဖစ္​​ေစ ​ေနာက္​က်သည္​ျဖစ္​​ေစ သည္​ကိစၥနွင္​့ပတ္​သတ္​ၿပီး စီးပြား​ေရးသ​ေဘာတူညီမႈက​ေတာ့ ရွိ​ေနဦးမွာပင္​။

အဲဒါက ဒီ​ေန႔ဆိုမွ​ေတာ့ ဒီ​ေန႔ပဲသြားလိုက္​တ​ေပါ့ တစ္​ကယ္​တမ္​း ကုဖုန္​းမွန္​ပါသည္​။ ​ေနာက္​အပတ္​မွာ တ႐ြတ္​တိုက္​ဆြဲ​ေခၚခံရခ်င္​ပါက ယခု မသြားလို႔ရသည္​။

"ဇနီး​ေလး... ကုမၸဏီမွာ ကိစၥတစ္​ခုျဖစ္​လို႔ ကိုယ္​မင္​းနဲ႔အိမ္​မွာ မ​ေန​ေပးနိုင္​​ေတာ့ဘူးကြာ။ အ​ေမ့ဆီဖုန္​းဆက္​ၿပီး မင္​းအတြက္​လာၿပီးခ်က္​ျပဳတ္​ခိုင္​းလိုက္​မယ္​​ေနာ္​။ ​ေလာ့ယန္​နဲ႔ယဲ့​ေရွာ္​ကိုလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ဗ်ာ။ ​ေနာက္​တစ္​ခါက်မွပဲ စိတ္​ႀကိဳက္​ျပဳစုပါ့မယ္​။ အ​ေမဒီကိုလာၿပီး ခ်က္​ျပဳတ္​​ေပးတဲ့အထိ သည္​းခံၿပီး​ေစာင္​့​ေပးပါဦး"

လင္​က်န္​းရီ စိတ္​ရင္​းျဖင္​့​ေျပာလိုက္​သည္​။ ​ေလာ့ယနကမတ္​တပ္​ရပ္​လိုက္​ကာ အၿပံဳးတစ္​ပြင္​့ျဖင္​့​ေျပာလိုက္​သည္​။

"အဆင္​​ေျပပါတယ္​ဗ်ာ။ အရမ္​းႀကီးယဥ္​​ေက်း​ေနဖို႔မလိုပါဘူး။ ဘယ္​လ္​ုခ်က္​ျပဳတ္​ရမယ္​ဆိုတာ ကြၽန္​​ေတာ္​သိတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အတူတူ​ေနတုန္​းက ကြၽန္​​ေတာ္​ပဲ ခ်က္​ျပဳတ္​ရတာ​ေလ။ မင္​းမွာ ကိစၥရွိရင္​သြားပါ။ အန္​တီ့ကို​ေခၚမ​ေနပါနဲ႔။ ကြၽန္​​ေတာ္​ခ်က္​​ေပးနိုင္​ပါတယ္​"

"ဒါ... မ​ေကာင္​းဘူးထင္​တယ္​။ အ​ေမ့ကု​ေခၚလိုက္​တာက ပို​ေကာင္​းပါတယ္​"

လင္​က်န္​းရီက ဖုန္​းကိုထုတ္​ယူလိုက္​သည္​။ ​ေလာ့ယန္​က ႏူးညံ့စြာျဖင္​့ ထပ္​​ေမးသည္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမယံုဘူးလား"

စုက်စ္​ယန္​ကလည္​း​ ​ေမးသည္​။

"လာစမ္​းပါ... ရီ... ​ေလာ့ယန္​ကို လုပ္​ခိုင္​းလိုက္​ပါ။ သူ႔ရဲ႕အခ်က္​အျပဳတ္​စြမ္​းရည္​က ​ေကာင္​းတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔လက္​ရာကို မစားရတာၾကာၿပီ။ ခင္​ဗ်ားလည္​း ႀကိဳးစားၾကည္​့နိုက္​ပါတယ္​။ ခင္​ဗ်ားလိုအပ္​တာသြားလုပ္​​ေတာ့​ေလ။ ကားကုိျဖည္​းျဖည္​း​ေမာင္​း။ ​ေသာက္​လာမွာဆုိရင္​ အငွားယာဥ္​​ေမာင္​းနဲ႔ အိမ္​​ျပန္​လာခဲ့​ေနာ္​"

အစပိုင္​းတုန္​းက ​ေလာ့ယန္​ကုိ စုက်စ္​ယန္​ခ်ီးမြမ္း​ေနစဥ္​မွာ လင္​က်န္​းရီ၏နွလံုးသား​ေလးနာက်င္​သြားခဲ့သည္​။ သို႔​ေသာ္​လည္း မၾကာမီမွာ ဒုတိယစာ​ေၾကာင္​းကို သူၾကားလိုက္​ရၿပီး ခ်က္​ခ်င္​းပင္​ ၿပံဳးမိသြား​ေတာ့သည္​။

"​အို​ေခ... ဇနီး​ေလး​ေျပာစကားကို နား​ေထာင္​ပါ့မယ္​ခင္​ဗ်ာ။ ​ေလာ့ယန္​​ေရ... ကြၽန္​​ေတ္​တစ္​ကယ္​ကို အားနာပါရဲ႕ဗ်ာ။ ​ေရခဲ​ေသတၲာထဲမွာ ခင္​ဗ်ားခ်က္​ခ်င္​တာရိွရင္​ ယူသာခ်က္​လိုက္​ပါ။

You are reading the story above: TeenFic.Net