Chapter 66 (U+Z)

Background color
Font
Font size
Line height

(Unicode)

အခန်း ၆၆။ တံခါးမဖွင့်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတယ်။

ထုံးစံအတိုင်း လင်မားမာဟာ အကျွမ်းတ၀င်ဟန်ဖြင့်လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကို ရိုက်နှိပ်သည်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ့နောက်မှာတော့ system ရဲ့လှုံ့ဆော်မှု(အကြောင်းကြားမှု)ကို သူမ ရလိုက်သည်။

--- လျှို့၀ှက်နံပါတ်မှားယွင်းပါသည်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်နှိပ်ပါ။---

"အမ်"

လင်မားမာက သူမအမြင်မှားတာ ဒါမှမဟုတ် သူမလက်တွေတုန်နေတာဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်ဟု တွေးထင်ခဲ့သည်။ သည်တော့ တူညီသောဆောင်ရွက်မှုကိုရရှိဖို့ လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကို ထပ်ပြီးနှိပ်လိုက်သည်။ သူမက အကူအညီတောင်းလိုဟန်ဖြင့် လင်ပါ့ပါဆီကိုကြည့်လိုက်သည်။

"ယောကျ်ား ကျန်းကျန်းအိမ်ရဲ့ လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကဘာလဲ"

"၉၆၅၈၁၃"

လင်ပါ့ပါကဖြေသည်။

"အာ... ကျွန်မအဲဒီ့နံပါတ်နဲ့၀င်တာပဲလေ မှားမနှိပ်မိပါဘူး။ ဘာဖြစ်နေတာတုန်း"

လင်မာမားက သွယ်လျသောမျက်ခုံးများကို အထက်တို့တွန့်ချိုးရင်း ရုတ်တရက်သဘောပေါက်သွားတော့သည်။

"အဲဒီ့ကောင်စုတ်လေး လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကို ပြောင်းလိုက်တာပဲ"

"ဘာလို့ကျွန်တော်တို့ လုပ်လို့မရမှာလဲ တံခါးဘဲလ်နှိပ်ရင်ရော"

ကုဖုန်းကဘေးမှာရပ်ရင်း အကြံဉာဏ်ပေးသည်။

"ကျန်းရီ အိမ်မှာမရှိရင်တောင် သူ့ကောင်မလေးကတော့ အိမ်မှာရှိသင့်တယ်လေ။ သူမကကိုယ်၀န်ရှိနေတာမလား။ ကိုယ်၀န်သည်က အိမ်မှာနေပြီး အနားယူသင့်တာမဟုတ်ဘူးလား"

"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် တံခါးဘဲလ်နှိပ်ရအောင်"

လင်မားမာ၏လက်ညှိုးက တံခါးဘဲလ်ကို တစ်ချိန်တည်းမှာ အကြိမ်ရေများစွာ နှိပ်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ပြန်မဖြေပါ။

"ထူးဆန်းတယ် အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူးလား"

ကုဖုန်း၏ချောမောသောမျက်နှာက သံသယများဖြင့် ပြည့်နှက်နေတော့သည်။

"ကျန်းရီ အပြင်မှာတစ်ခုခုစားဖို့ သူမကိုခေါ်သွားခဲ့တာများလား"

"ဒါပေမဲ့ အဲဒါကမဖြစ်နိုင်ဘူး နေ့လယ်လေးနာရီပဲရှိသေးတာလေ"

လင်ပါ့ပါက ရုတ်တရက်သဘောမပေါက်ခင်မှာ သူ့လက်ကိုမြှောက်ကာ နာရီကြည့်သည်။

"သူမက ကိုယ်တို့ကိုတွေ့ဖို့ကြောက်နေတာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလား။ ဒါကြောင့် သူမကတမင်သက်သက် တံခါးဖွင့်ဖို့ ငြင်းတာများလား"
 
တံခါး၏အနောက်မှာ ပုန်းကွယ်နေသောစုကျစ်ယန်တစ်ယောက် အံ့အားသင့်သွားရသည်။

ခင်ဗျားကတအားဉာဏ်ကောင်းတာပဲလားဗျာ။

သူကတံခါးအနောက်မှာ ပုန်းနေတာဖြစ်ပြီး ဘယ်တော့မှ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်မှာမဟုတ်ပေ။

လင်ကျန်းရီက သူတို့ကိုဘာမှပြောမထားတာကြောင့် အကယ်၍ သူ၏ယခုပုံစံနှင့်တံခါးဖွင့်ပေးမိလျှင်... သူတို့သေချာပေါက်ကို အရမ်းကြောက်သွားကြလိမ့်မည်။

သူနည်းနည်းလေးပိုပြီး သည်းခံသင့်သည်။ အကယ်၍ တံခါးပွင့်မလာဘူးဆိုလျှင် ခဏလောက်စောင့်နေပြီးနောက် ထွက်သွားကြလိမ့်မည်။ ဟုတ်တယ်မလား။

လင်ကျန်းရီကရော ကမ္ဘာကြီးရဲ့ဘယ်နေရာကို ရောက်နေတာတုန်း။ ဘာလို့အခုထိ ပြန်မလာရသေးတာလဲ။

စုကျစ်ယန် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ သူ့နှလုံးသားထဲမှာတော့ လင်ကျန်းရီပြန်လာချိန်ကျလျှင် သင်ခန်းစာတစ်ခုလောက်တော့ ပေးကိုပေးရမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

လင်ကျန်းရီကသူ့ကို ဒီလိုပြဿနာမျိုး မကိုင်တွယ်စေသင့်ဘူးမလား။ အား...။

ကံကောင်းလို့ လင်ကျန်းရီက လျို့၀ှက်နံပါတ်ကိုပြောင်းထားပေလို့ပေါ့။ မဟုတ်ရင် သူ့မိသားစုနဲ့မိတ်ဆွေတွေက သူ့ကို သူတို့ရဲ့နည်းလမ်းတွေနဲ့ သတ်ဖြတ်ကြလိမ့်မည်။

မေ့လိုက်တော့။ ဒီလူတွေထွက်သွားပြီးမှ လင်ကျန်းရီပြန်လာတာက ပိုကောင်းသည်။ မဟုတ်လျှင် ဒီအချိန်မှာ အချင်းချင်းဆုံမိပြီး မပြီးနိုင်မစီးနိုင်ဖြစ်မသွားနိုင်ဘူးလား။

အဲဒီ့နောက် သူတို့ဆီကနေပုန်းကွယ်ဖို့ အသုံးပြုထားတဲ့ သူ့ရဲ့လုံ့လတွေက အလဟဿဖြစ်သွားပြီး ဆိုးဝါးသောထင်မြက်ချက်တစ်ခုတောင် ရသွားလိမ့်ဦးမည်။

သည်အကြောင်းကိုတွေးတောရင်း စုကျစ်ယန်ဟာသူ့အခန်းဆီဖြည်းညင်းစွာ ရွေ့လျားလိုက်သည်။ သူ့ဖုန်းကိုယူလိုက်ပြီးနောက်မှာ လင်ကျန်းရီဆီသို့ 'အပြင်မှာအချိန်တစ်ခဏလောက်နေရန်' စာတိုပို့ဖို့ အသင့်ဖြစ်သွားလေပြီ။

'တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကိုမေးလျှင် စားသောက်ဖို့နဲ့ဈေး၀ယ်ဖို့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားတာလို့ပြောပါ'ဟူ၍။

ကိစ္စမရှိပါ။ အခက်အခဲကိုကျော်လွှားကာ သည်းခံပြီးကြိုးစားရပေမည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် စာတိုနေပို့ခြင်း ပြီးဆုံးသွားသောစုကျစ်ယန်က မော့ကြည့်လိုက်ရာ ပြတင်းပေါက်မှနေ၍ အခန်းထဲသို့ လှမ်းကြည့်နေသော ကုဖုန်းကိုမြင်လိုက်ရသည်။

ကုဖုန်းက စုကျစ်ယန်ကိုစိုက်ကြည့်သလို စကျစ်ယန်ကလည်း ကုဖုန်းကိုပြန်ကြည့်လိုက်မိသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကြည့်မိနေရင်း အဆုံးမှာတော့ ဦးဆုံးတုံ့ပြန်လိုက်သည်က စုကျစ်ယန်ဖြစ်သည်။

အသနားခံသောလက်ဟန်ခြေဟန်တစ်ခုကို လုပ်ပြရန် သူ့လက်များကို ခေါက်ချိုးရင်း စစ်မှန်သောမျက်နှာအမူအရာဖြင့်ကုဖုန်းကို ညွှန်ကြား(ပြသ)လိုက်သည်။

အဲဒီ့နောက် အဓိကတံခါးမကြီးကိုညွှန်ပြကာ သူ့ကိုမဖော်ထုတ်ရန် အမူအရာပြနေသည်။ ကုဖုန်းမှာတော့ သူ၏ထိတ်လန့်မှုကို မဖုံးကွယ်နိုင်သေးပါ။

သူ့ပါးစပ်ဟာ အံ့အားသင့်မှုကြောင့် ပွင့်ဟသွားပြီး စုကျစ်ယန်၏ပူနေသောစမ်းဗိုက်လေးကို ငေးကြည့်နေမိသည်။

—— ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်က ကိုယ်၀န်ရှိနေတာလား။

ဘုရားသခင်... ဒီကမ္ဘာက စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာတစ်ခုများလားဗျာ။

ကုဖုန်းက သူ့ကိုရှာတွေ့သွားပြီးနောက် အချိန်ကာလတစ်ခုအကြာမှာ သူ့မြင်ကွင်းကိုရှင်းလင်းစေရန် မျက်တောင်တဖျတ်ဖျတ်ခပ်လိုက်ရင်း သည့်ထက်တောင်ပိုတယ်ဆိုတာ အတည်ပြုလိုက်နိုင်သည်။

စုကျစ်ယန်မှာက လည်စေ့ရှိသည်။ အရပ်ရှည်ပြီးထွားသည်။ ဆံပင်တိုတို၊ ရင်ဘတ်ပြားပြားနှင့် အခန်းထဲကလူက အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု သူ့ကိုယ်သူမလှည့်ဖျားနိုင်ပါ။
  
(လေပြည်-ကလေးကလူကောင်ထွားထွားကြီးမဟုတ်ပါဘူးနော်။ ပြောချင်တာက မိန်းကလေးတွေလို သေးသေးသွယ်သွယ်မဟုတ်ရုံပါ)

အံ့သြစရာမရှိတော့ဘူး။ ဒီလိုအခြေအနေကြောင့် လင်ကျန်းရီက သူတို့ကိုမသိအောင်ဖုံးကွယ်ထားတာ အံ့သြစရာမရှိတော့ပါဘူး။ ဒီလိုဟာက.... အရမ်းကြီး ကိုးရိုးကားရားမဖြစ်လွန်းဘူးလား။

လင်ကျန်းရီသာသူ့ကို ဒီလျှို့၀ှက်ချကိအကြောင်း ကြိုတင်ပြောပြထားမည်ဆိုလျှင် သူမြင်နေရသောမြင်ကွင်းဟာ ဘယ်လောက်မဖြစ်နိုငိပါစေ မယုံမကြည်ဖြစ်မှာမဟုတ်ပေ။

အဲဒါက...

ကုဖုန်းနောက်တစ်ကြိမ် သံသယ၀င်သွားခဲ့သည်။

ဒီကောင်လေးက အ၀တ်တွေအောက်မှာ ကိုယ်၀န်အတုလုပ်ပြီး လင်ကျန်းရီကိုလိမ်လည်နေတာဖြစ်နိုင်မလား။ ဒါပေမဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်က ဒီလောက်အနေအထားအထိ ဟာသလုပ်ဖို့ လိုအပ်လို့လား။

သူ၏ထြင်မင်ချက်များကို ငြင်းဆန်လိုက်ပြီးနောက်ဆုံးမှာတော့ ကုဖုန်းကထိတ်လန့်မှုမှ ဣနြေ္ဒဆည်လိုက်နိုင်သည်။

သူ့အကြည့်က စုကျစ်ယန်၏ဗိုက်မှနေ၍ မျက်နှာဆီရောက်ရှိသွားသည်။ ဒီကောင်လေးကတစ်ကယ်ကို ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိတယ်ဆိုတာ သူရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်လိုက်ရပြီး မျက်နှာအင်္ဂါရပ်(မျက်နှာပုံစံအနေအထား)က နူးညံ့သည်။

လူ့ဂွစာတော့မဖြစ်လောက်ပါ။ သူ့ကိုအကူအညီတောင်းတယ်ဆိုမှတော့ ဒီတစ်ခါတော့ ကူညီလိုက်ပါမည်လေ။

တစ်ကယ်လို့ အန်တီလင်နှင့်အန်ကယ်လ်လင်တို့သာ အထဲ၀င်သွားပြီး ကိုယ်၀န်ရှိနေသော သည်လူ့ကိုတွေ့သွားလျှင် သတိလစ်မေ့မျောသွားသည်အထိ အလွန်အကျွံတက်ကြွသွားကြပေလိမ့်မည်။

ဒီကိစ္စက မည်သည့်နည်းနှင့်မဆို အဆောတလျင်မလုပ်သင့်။ လင်ကျန်းရီ၏အိမ်တွင်းရေးကိစ္စက သူ့အတွက်၀င်ရှုပ်လို့မကောင်းပေ။ သူ့ကိုပဲ ဒီပြဿနာကိုဖြေရှင်းခွင့်ပေးလိုက်တော့မည်။

သည်တော့ ကုဖုန်းက စုကျစ်ယန်ကိုအကူအညီပေးရန်သဘောတူကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး စုကျစ်ယန်သည်လည်း စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။

ကံကောင်းစွာပဲ ဒီလူငယ်လေးကိုမြင်တာ သူဖြစ်နေပေလို့။ သူ၏လက်ရှိပုံစံကု ဟိုလူအိုကြီးနှစ်ယောက်သာမြင်သွားလျှင် ဆိုးရွားတာတစ်ခုခုဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။
 
"ရှောင်ဖုန်း ဘယ်သူ့မှမတွေ့ဘူးလား"

လင်မားမာက သူမ၏အသံကိုမြှင့်ကာမေးသည်။ ကုဖုန်းက စုကျစ်ယန်ကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြုံးပြကာ မျက်နှာကိုဘေးသို့စောင်ပြီး ဖြေသည်။

"အန်တီ အခန်းထဲမှာဘယ်သူမှမရှိဘူး။ ကျန်းရီကသူမကို ဈေး၀ယ်ဖို့အပြင်ခေါ်သွားလောက်တယ်။ အခုကနွေရာသီဆိုတော့ နွေရာသီနဲ့သင့်လျော်တဲ့အ၀တ်အစားတွေ ပြောင်း၀တ်သင့်ပြီလေ။ သူမကကိုယ်၀န်ရှိနေတာဆိုရင် သူမရဲ့အရင်ကနွေရာသီ၀တ်တွေကို ၀တ်လု့ိမရတော့ဘူးလေ။

"ဒါအမှန်ပဲ"

လင်မားမာက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဟန်ဖြင့် သက်ပြင်းချရင်း လင်ပါ့ပါကိုလှည့်ကြည့်သည်။

"ယောကျ်ားရေ ကျွန်မတို့က အချိန်မှန်ကိုရောက်မလာခဲ့ပုံပဲ။ မေ့လိုက်ပါတော့လေ။ နောက်တစ်ခါဆို မလာခင်မှာ ကျန်းရီနဲ့အရင်တိုင်ပင်ရမယ်။ ကျွန်မတို့ရဲ့အနာဂတ်ချွေးမလေးနဲ့တွေ့ဖို့ အမြဲတမ်း လွဲချော်နေမယ်လို့ကျွန်မတော့မထင်ဘူး"

"အေးပါကွာ အရင်ဆုံး ဒီနေရာမှာသရေစာမုန့်တွေ ထားရအောင်။ အိမ်ပြန်ကြမယ်။ ပြီးမှ နောက်ရက်အတွက် ကြိုပြီးရက်ချိန်းတစ်ရက်လောက် ယူတာပေါ့ကွာ"

လင်ပါ့ပါက လက်ထဲမှအိတ်များကို တံခါးအနားမှာချရန် ကုဖုန်းကိုပြောသည်။ ကုဖုန်းကပြုံးကာ တံခါမကြီးဆီမလျှောက်သွားခင် စုကျစ်ယန်ကိုကြည့်လိုက်သည်။

"ရှောင်ဖုန်း သားဘာလို့အန်တီတို့အိမ်ကို မလိုက်တာလဲ"

လင်မာမားက ဖိတ်ခေါ်သည်။

"ကျန်းမားမာကို သားအကြိုက်ဆုံးငါးပေါင်း လုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်လေ"

အရင်နေ့တွေလိုသာဆိုလျှင ကုဖုန်းလိုက်သွားပေလိမ့်မည်။ ဒါပေမဲ့အခုတော့ သူဟာအခန်းထဲက အမျိုးသားကို်၀န်သည်လေးကို စူးစမ်းချင်စိတ်သာရှိနေသည်။ ဒါကြောင့် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပင် ငြင်းလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် နောက်နေ့ကျလာလည်ပါ့မယ်အန်တီ။ ညနေကျရင်ညစာစားပွဲတက်ခုတက်စရာရှိလို့ပါ။ အန်ကယ်လ်နှင့်အရင်ပြန်နှင့်လေ။ ကျွန်တော်လည်း ကျန်းရီအတွက်ယူလာတဲ့စာချုပ်စာတမ်းတွေ တံခါးနားမှာထားခဲ့ပြီးရင်ပြန်မယ်"

"ကောင်းပြီ အရင်သွားကြစို့။ သားမှာအချိန်ရတဲ့အခါ အချိန်မရွေးအိမ်ကိုလာပြီးကစားလို့ရတယ်

"ကောင်းပါပြီဗျာ"

လင်ပါ့ပါနှင့်လင်မားမာတို့ ကားထဲ၀င်ကာ ခြံ၀င်းထဲမှထွက်သွားသည်က်ုကြည့်ရင်း ဂိတ်တံခါးကိုကျော်ဖြတ်သွားသည်ကိုမြင်ပြီးနောက်ဆုံးမှာတော့ ကုဖုန်းဟာ သရေစာမုန့်အိတ်ကြီးများကိုယူရန် ကိုယ်ကိုကွေးလိုက်ပြန်သည်။ သူရယ်မောကာ တံခါးဘဲလ်ကိုနှိပ်လိုက်သည်။

ကားမောင်းထွက်သွားသံကိုကြားပြီးနောက်မှာ စုကျစ်ယန်ဟာ စိတ်သက်သာရာရသွားသော်ငြားလဲ ဘဲလ်သံထပ်မြည်လာတာကြောင့် အံ့အားသင့်သွားသည်။

"ကောင်းပြီ ငါ့ရဲ့အကူအညီကို ပြန်ပေးဆပ်တဲ့အနေနဲ့ တံခါးဖွင့်ပြီးငါ့ကို၀င်ခွင့်ပြုသင့်တယ်မဟုတ်လား"

ကုဖုန်းက တံခါးနားကဖုန်းကို ကောက်ကိုင်ကာပြောလိုက်သည်။ ကုဖုန်း၏စကားသံများ loudspeakerမှ ဖြတ်သန်း၍ အခန်းထဲကို၀င်လာချိန်မှာ ဒါကစောစောကလူဆိုတာ စုကျစ်ယန်သဘောပေါက်လိုက်သည်။

သူကဘာလို့မသွားသေးတာလဲ။ တစ်ကယ့်ကိုအနှောင့်အယှက်ပဲ။

ဒီလူကို သည်ကိစ္စအကြောင်း ဆက်ပြီးဖုံးကွယ်ထားပေးရန် အကူအညီတောင်းချင်သည်ဆိုလျှင် အိမ်ထဲ၀င်ခွင့်ပြုလိုက်သင့်လား။ ဒါပေမဲ့ သူမှ သူ့ကိုမသိဘဲ။

သူကလင်ကျန်းရီရဲ့ စီးပွားပြိုင်ဘက်တစ်ယောက်ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုလုပမလဲ။

စုကျစ်ယန်၏ ဦးနှောက်ဟာ သည်အတွေးရထား၌ အလွန်အမင်းနစ်မြုပ်သွားခဲ့ပြီး ကုဖုန်းကတော့ စောင့်ဆိုင်းရန်စိတ်မရှည်တော့ပေ။ သူ ပါးစပ်ကိုတစ်ဖန်ဖွင့်ကာ တိုက်တွန်းသည်။

"ဟေ့ မင်းဘာလို့တံခါးမဖွင့်တာလဲ။ ငါကမင်းကိုပြတင်းပေါက်ကနေ ကူညီပေးခဲ့တဲ့ကိုလူချောလေ။ မကြောက်ပါနဲ့။ ငါကသေချာပေါက် လူဆိုးတစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး။ ငါကကျန်းရီနဲ့အတူကြီးပြင်းခဲ့တာ ငါတို့ကညီအစ်ကိုကောင်းတွေပါ။ မင်းငါ့ကိုမယုံဘူးဆိုရင် မင်းအခုပဲသူ့ကိုဖုန်းခေါ်ပြီး ငါပြောနေတာအမှန်တွေလားဆိုတာ မေးလို့ရတယ်

"နွေရာသီရောက်နေပြီ မင်းကိုကူညီခဲ့တဲ့ဧည့်သည်ကို တံခါးဝမှာနေခြောက်လှန်းထားတာက ကောင်းတဲ့နည်းလမ်းတစခုတော့မဟုတ်ဘူးနော်"

စုကျစ်ယန်၏နှလုံးသားလေး အနည်းငယ်ပြေလျော့သွားပြီး သူရင်းနှီးသောအသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရသောအခါတံခါးဖွင့်ရန်ရှေ့သို့ တိုးသွားလိုက်သည်။

"ကုဖုန်း.. မင်းကိုငါ့အိမ်ဆီ ဘယ်သူက လာခွင့်ပြုလို့လဲ"

လင်ကျန်းရီ...။ နောက်ဆုံးတော့ သူပြန်လာပြီ။

စုကျစ်ယန် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ တံခါးလော့ခ်ပေါ်မှ လက်ကိုပြန်ရုတ်ကာ နောက်သို့လှည့်ကာထွက်ခွာသွားသည်။

ဒါကကောင်းတယ်၊။ သူ့အတွက်စိတ်ပူစရာမလိုတော့ဘူး။ လင်ကျန်းရီကိုပဲ အရာအားလုံးကိုကိုင်တွယ်ခွင့်ပေးလိုက်တာပေါ့။

ကုဖုန်းကခေါင်းကိုလှည့်ကာ အထင်အမြင်သေးဟန်ဖြင့် ဂိတ်တံခါး၀ဆီကြည့်လိုက်သည်။ လင်ကျန်းရီကဘကားကိုဖြည်းညင်းစွာမောင်းလာသည်။ အဲဒီ့နောက်မှာတော့ ကားထဲမှခုန်ထွက်လာကာ ကုဖုန်းဆီသို့ခြေလှမ်းလှမ်းလိုက်သည်။

သူ့မျက်လုံးတွေက တင်းမာနေကာ သူလမ်းလျှောက်နေစဉ်မှာပင် ပြင်းထန်သောလေပြင်းများတစ်ေ၀့ှက နေရောင်ကြောင့်အနည်းငယ်နွေးနေသော သူ့ရဲ့ပါးပြင်ကို လန်းဆန်းအေးမြသွားစေသည်။

"ဘာလဲ။ ငါကမင်းအိမ်ကိုလာလို့မရဘူးလား။ လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကဘာလဲ။ တံခါးဖွင့်ပြီး ငါ့ကို၀င်ခွင့်ပြုစမ်းပါကွာ။ ပူလို့သေတော့မယ်"

ကုဖုန်းကတိုက်တွန်းသည်။

"ငါမင်းကိုအိမ်ထဲ ၀င်ခွင့်မပေးဘူး။ မင်းကဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ"

လင်ကျန်းရီက သူ့ကိုအထင်အမြင်သေးဟန်ဖြင့်ကြည့်သည်။

"ကုမ္ပဏီကကိစ္စတွေအကုန် ပြီးသွားပြီလား။ ယဲ့ကုမ္ပဏီနဲ့ထုတ်ကုန်သစ်အတွက် အစီအစဉ်ကရော ဘယ်လိုလဲ။ အဆိုပြုခိက်ရော ရေးပြီးပြီလား။ ဒီမှာရပ်မနေဘဲ ငါ့အိမ်ကနေေ၀းေ၀းထွက်သွားစမ်းပါ"

"ထွက်သွားရမှာကမင်းပဲ"

ကုဖုန်းက သူ့ကိုလက်သီးတစ်ချက်ဖြင့်ထိုးနှက်ရန်ကြိုးစားသော်လည်း လင်ကျန်းရီက သူ့လက်ကိုမြှောက်ကာ တားဆီးလိုက်သည်။ သူ(ကုဖုန်း)အကူအညီမဲ့သွားရသော်လည်း ရယ်မောရင်းပြောလိုက်သည်။

"အေး သရေစာမုန့်တွေထားခဲ့... လူစိတ်ရှိတယ်ဆိုရင် ဒီနေရာနေထွက်သွားသင့်ပြီ"

"မင်း... သိပ်ကောင်းတယ်။ ငါသူ့ကိုစောစောကတည်းက မြင်ခဲ့ပြီးပြီ။ ဒါပေမဲ့အထဲကို၀င်ခွင့်မရသေးဘူး"

ကုဖုန်းကမုန့်အိတ်ကို လင်ကျန်းရီဆီ ပစ်ပေါက်လိုက်သည်။

"အန်တီလင်နဲ့ အန်ကယ်လ်တို့ဒီကိုလာသွားတုန်းက ငါကမင်းကိုကူညီပြီး အမှန်တရားကိုဖုံးကွယ်ပေးခဲ့တယ်။ တစ်နည်းနည်းနဲ့ ငါကမင်းရဲ့ကျေးဇူးရှင်ပဲကွ။ အချိန်ဖြုန်းနေတာကိုရပ်တော့။ တံခါးဖွင့်ပြီးငါ့အနာဂတ်ခယ်မလေးကို တွေ့ခွင့်ပေးစမ်းပါ"

သည်အကြောင်းကိုပြောရင်း ကုဖုန်းဟာ မရယ်ဘဲမနေနိုင်တာမို့လှောင်ပြောင်လိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ဇနီးက ငြိမ်သက်လွန်းနေတယ်မဟုတ်ဘူးလား။ ငါအကြာကြီးသူ့ကိုချော့ပြောတာတောင် သူကတံခါးမဖွင့်ပေးချင်သေးဘူး။ ငါသူ့ကိုတစ်ကယ်ချီးကျူးပါရဲ့"

လင်ကျန်းရီကနားထောင်ပြီးနောက်မေးလိုက်သည်။

"ကျစ်ယန် ဒီကောင်ပြောတာအမှန်ပဲလား။ သူမင်းကိုတွေ့သွားခဲ့တာလား"

စုကျစ်ယန်က intercomကိုသုံးကာဖြေလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ် အမှန်ပဲ။ ကျွန်တော်ခင်ဗျားဆီစာပို့ဖို့ အိပ်ခန်းထဲသွားတုန်းက တွေ့သွားတာ"

ကုဖုန်း၏မျက်နှာက စိတ်အားထက်သန်လို့နေသည်။

"ကြည့်လေ မင်းရဲ့ဇနီးက၀န်ခံလိုက်ပြီ အိမ်ထဲ၀င်ခွင့်ပေစမ်းပါ"

လင်ကျန်းရီက သူ့လက်များကို လျှို့၀ှက်နံပါတ်ရိုက်နှိပ်ရာမှာ ကွယ်ထားဖို့အသုံးပြုလိုက်သည်။ ဒါမှသာ နောင်တစ်ချိန်ဒီကောင် သူ့အိမ်ကိုဟိတ်ဟန်ထုတ်ပြီးမ၀င်လာနိုင်မှာဖြစ်သည်။

သူနှင့်ကျစ်ယန်တို့၏အချိန်ကို မည်သည့်အလုပ်မရှိအကိုင်မရှိသောလူကြောင့် သေချာပေါက်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေချင်ပါ။

ကုဖုန်းကသူ၏ကလေးဆန်သောအပြုအမူကိုမြင်သောအခါ အမှုမထားသလိုအမူအရာကိုပြရင်း နှုတ်ခမ်းကိုစူလိုက်သည်။ သူ့လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကိုသိရဖို့ ဘယ်သူကဂရုစိုက်နေလို့လဲ။ အား...။

ဂဏန်းခြောက်လုံးကိုရိုက်ထည့်ပြီးသောအခါ တုန့်ပြန်မှုအနေဖြင့် တံခါးပွင့်သွားပြီး လင်ကျန်းရီမဝင်ခင်မှာ ကုဖုန်းက အထဲသို့အမြန်ပြေး၀င်သွားလေပြီ။

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Translated by Lay Pyay Yhine (team camomile).

ဆိုတော့ကာ ပြီးခဲ့တဲ့အခန်းကမေးခွန်းလေးတစ်ချို့ အဖြေသိရပြီနော်။ ကျန်းရီပြန်ရောက်လာပါတယ်။ မိဘ၂ပါးနဲ့တော့မဆုံကြပါဘူးနော်။ ဘာလေးတွေမွေးမယ်ဆိုတာကတော့ စောင့်မျှော်ပေးပါဦးရှင့်။

67, 68, 69 က ရော်ယူထားတဲ့အပိုင်းတွေဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မြန်လေးဖတ်ချင်ရင် သူ့ဆီမှာချစ်စရာကောင်းအောင်သွားပူဆာကြပါဗျို့။

စကားမစပ် နောက်အခန်းလေးလည်းကြည့်ပေးကြပါဦး။ ဈေးဗန်းခင်းမလို့။ XD

_ __ _ _ _ _ _ _

(Zawgyi)

အခန္​း ၆၆။ တံခါးမဖြင္​့ဖို႔ စိတ္​ပိုင္​းျဖတ္​ထားတယ္​။

ထံုးစံအတိုင္​း လင္​မားမာဟာ အကြၽမ္​းတ၀င္ဟန္​ျဖင္​့လွ်ိဳ႕၀ွက္​နံပါတ္​ကို ရိုက္​နွိပ္​သည္​။ ဒါ​ေပမဲ့​ ​အဲဒီ့​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ system ရဲ႕လႈံ႕​ေဆာ္​မႈ(အ​ေၾကာင္​းၾကားမႈ)ကို သူမ ရလိုက္​သည္​။

--- လွ်ိဳ႕၀ွက္​နံပါတ္​မွားယြင္​းပါသည္​။ ​ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပန္​နွိပ္​ပါ။---

"အမ္​"

လင္​မားမာက သူမအျမင္​မွားတာ ဒါမွမဟုတ္​ သူမလက္​​ေတြတုန္​​ေနတာျဖစ္​​ေကာင္​းျဖစ္​နိုင္​သည္​ဟု ​ေတြးထင္ခဲ့သည္​။ သည္​​ေတာ့ တူညီ​ေသာ​ေဆာင္​႐ြက္​မႈကိုရရွိဖို႔ လွ်ိဳ႕၀ွက္​နံပါတ္​ကုိ ထပ္​ၿပီးနွိပ္​လိုက္​​သည္​။ သူမက အကူအညီ​ေတာင္​းလိုဟန္​ျဖင့္​ လင္​ပါ့ပါဆီကိုၾကည္​့လိုက္​သည္​။

"​ေယာက်္​ား က်န္​းက်န္​းအိမ္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္​နံပါတ္​ကဘာလဲ"

"၉၆၅၈၁၃"

လင္​ပါ့ပါက​ေျဖသည္​။

"အာ... ကြၽန္​မအဲဒီ့နံပါတ္​နဲ႔၀င္​တာပဲ​ေလ မွားမနွိပ္​မိပါဘူး။ ဘာျဖစ္​​ေနတာတုန္​း"

လင္​မာမားက သြယ္​လ်​ေသာမ်က္​ခံုးမ်ားကို အထက္​တို႔တြန္​႔ခ်ိဳးရင္​း ရုတ္​တရက္​သ​ေဘ​ာ​ေပါက္​သြား​ေတာ့သည္​။

"အဲဒီ့​ေကာင္​စုတ​္​​ေလး လွ်ိဳ႕၀ွက္​နံပါတ္​ကို ​ေျပာင္​းလိုက္​တာပဲ"

"ဘာလို႔ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ လုပ္​လို႔မရမွာလဲ တံခါးဘဲလ္​နွိပ္​ရင္​​ေရာ"

ကုုဖုန္​းက​ေဘးမွာရပ္​​ရင္​း အႀကံဉာဏ္​​ေပးသည္​။

"က်န္​းရီ အိမ္​မွာမရွိရင္​​ေတာင္​ သူ႔​ေကာင္​မ​ေလးက​ေတာ့ အိမ္​မွာရွိသင္​့တယ္​​ေလ။ သူမကကိုယ္​၀န္​ရွိ​ေနတာမလား။ ကိုယ္​၀န္​သည္​က အိမ္​မွာ​ေနၿပီး အနားယူသင္​့တာမဟုတ္​ဘူးလား"

"ဟုတ္​တယ္​ ဟုတ္​တယ္​ တံခါးဘဲလ္​နွိပ္​ရ​ေအာင္​"

လင္​မားမာ၏လက္​​ညႈိးက တံခါးဘဲလ္​ကို တစ္​ခ်ိန္​တည္​းမွာ အႀကိမ္​​ေရမ်ားစြာ နွိပ္​လုိက္​သည္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ဘယ္​သူတစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​မွ် ျပန္​မ​ေျဖပါ။

"ထူးဆန္​းတယ္​ အိမ္​မွာဘယ္​သူမွမရွိဘူးလား"

ကုဖုန္​း၏​ေခ်ာ​ေမာ​ေသာမ်က္​နွာက သံသယမ်ားျဖင္​့ ျပည္​့နွက္​​ေန​ေတာ့သည္​။

"က်န္​းရီ အျပင္​မွာတစ္​ခုခုစားဖို႔ သူမကို​ေခၚသြားခဲ့တာမ်ားလား"

"ဒါ​ေပမဲ့ အဲဒါကမျဖစ္​နိုင္​ဘူး ​ေန႔လယ္​​ေလးနာရီပဲရွိ​ေသးတာ​ေလ"

လင္​ပါ့ပါက ရုတ္​တရက္​သ​ေဘာမ​ေပါက္​ခင္​မွာ သူ႔လက္​ကို​ေျမႇာက္​ကာ နာရီၾကည္​့သည္​။

"သူမက ကိုယ္​တို႔ကို​ေတြ႕ဖို႔​ေၾကာက္​​ေနတာ မျဖစ္​နိုင္​ဘူးလား။ ဒါ​ေၾကာင္​့ သူမကတမင္​သက္​သက္​ တံခါးဖြင္​့ဖို႔ ျငင္​းတာမ်ားလား"
 
တံခါး၏အ​ေနာက္​မွာ ပုန္​းကြယ္​​ေန​ေသာစုက်စ္​ယန္​တစ္​​ေယာက္​ အံ့အားသင္​့သြားရသည္​။

ခင္​ဗ်ားကတအားဉာဏ္​​ေကာင္​းတာပဲလားဗ်ာ။

သူကတံခါးအ​ေနာက္​မွာ ပုန္​း​ေနတာျဖစ္​ၿပီး ဘယ္​​ေတာ႔မွ တံခါးဖြင္​့​ေပးလိုက္​မွာမဟုတ္​​ေပ။

လင္​က်န္​းရီက သူတို႔ကိုဘာမွ​ေျပာမထားတာ​ေၾကာင္​့ အကယ္​၍ သူ၏ယခုပံုစံနွင္​့တံခါးဖြင္​့​ေပးမိလွ်င္​... သူတို႔​ေသခ်ာ​ေပါက္​ကု​ိ​ အရမ္​း​ေၾကာက္​သြားၾကလိမ္​့မည္​။

သူနည္​းနည္​း​ေလးပိုၿပီး သည္​းခံသင္​့သည္​။ အကယ္​၍ တံခါးပြင္​့မလာဘူးဆိုလွ်င္​ ခဏ​ေလာက္​​ေစာင္​​့​ေနၿပီး​ေနာက္​ ထြက္​သြားၾကလိမ္​့မည္​။ ဟုတ္​တယ္​မလား။

လင္​က်န္​းရီက​ေရာ ကမ႓ာႀကီးရဲ႕ဘယ္​​ေနရာကုိ ​​ေရာက္​​ေနတာတုန္​း။ ဘာလို႔အခုထိ ျပန္​မလာ​ရ​ေသးတာလဲ။

စုက်စ္​ယန္​ မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ကာ သူ႔နွလံုးသားထဲမွာ​ေတာ့ လင္​က်န္​းရီျပန္​လာခ်ိန္​က်လွ်င္​ သင္​ခန္​းစာတစ္​ခု​ေလာက္​​ေတာ့ ​ေပးကို​ေပးရမည္​ဟု ​ေတြးလုိက္​သည္​။

လင္​က်န္​းရီကသူ႔ကို ဒီလိုျပႆနာ​မ်ိဳး မကိုင္​တြယ္​​ေစသင္​့ဘူးမလား။ အား...။

ကံ​ေကာင္​းလို႔ လင္​က်န္​းရီက လ်ိဳ႕၀ွက္​နံပါတ္​ကို​ေျပာင္​းထား​ေပလို႔​ေပါ့။ မဟုတ္​ရင္​ သူ႔မိသားစုနဲ႔​မိတ္​​ေဆြ​ေတြက သူ႔ကို သူတို႔ရဲ႕နည္​းလမ္​း​ေတြနဲ႔ သတ္​ျဖတ္​ၾကလိမ္​့မည္​။

​ေမ့လိုက္​​ေတာ့။ ဒီလူ​ေတြထြက္​သြားၿပီးမွ လင္​က်န္​းရီျပန္​လာတာက ပို​ေကာင္​းသည္။ မဟုတ္​လွ်င္​ ဒီအခ်ိန္​မွာ အခ်င္​းခ်င္​းဆံုမိၿပီး မၿပီးႏုိင္​မစီးနိုင္​ျဖစ္​မသြားနိုင္​ဘူးလား။

အဲဒီ့​ေနာက္​ သူတို႔ဆီက​ေနပုန္​းကြယ္​ဖို႔ အသံုးျပဳထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕လံု႔လ​​ေတြက အလဟႆျဖစ္​သြားၿပီး ဆိုး၀ါး​ေသာထင္​ျမက္​ခ်က္​တစ္​ခု​ေတာင္​ ရသြားလိမ္​့ဦးမည္​။

သည္​အ​ေၾကာင္​းကို​ေတြး​ေတာရင္​း စုက်စ္​ယန္​ဟာသူ႔အခန္​းဆီျဖည္​းညင္​းစြာ ​ေ႐ြ႕လ်ားလိုက္​သည္​။ သူ႔ဖုန္​းကိုယူလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​မွာ လင္​က်န္​းရီဆီသို႔ 'အျပင္​မွာအခ်ိန္​တစ္​ခဏ​ေလာက္​​ေနရန္​' စာတိုပို႔ဖို႔ အသင္​့ျဖစ္​သြား​ေလၿပီ။

'တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​က သူ႔ကို​ေမးလွ်င္​ စား​ေသာက္​ဖို႔နဲ႔​ေစ်း၀ယ္​ဖို႔ တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ကို ​ေခၚသြားတာလို႔​ေျပာပါ'ဟူ၍။

ကိစၥမရွိပါ။ အခက္​အခဲကို​ေက်ာ္​လႊားကာ သည္​းခံၿပီးႀကိဳးစား​ရ​ေပမည္​။ ရလဒ္​အ​ေနျဖင္​့ စာတို​ေနပို႔ျခင္​း ျပီးဆံုးသြား​ေသာစုက်စ္​ယန္​က ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​ရာ ျပတင္​း​ေပါက္​မွ​ေန၍ အခန္​းထဲသို႔ လွမ္​းၾကည္​့​ေန​ေသာ ကုဖုန္​းကိုျမင္​လိုက္​ရသည္​။

ကုဖုန္​းက စုက်စ္​ယန္​ကိုစိုက္​ၾကည္​့သလို စက်စ္​ယန္​ကလည္​း ကုဖုန္​းကိုျပန္​ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။ တစ္​​ေယာက္​နွင္​့တစ္​​ေယာက္​ ၾကည္​့မိ​ေနရင္​း အဆံုးမွာ​ေတာ့ ဦးဆံုးတံု႔ျပန္​လိုက္​သည္​က စုက်စ္​ယန္​ျဖစ္​သည္​။

အသနားခံ​ေသာလက္​ဟန္​​ေျခဟန္​တစ္​ခုကို လုပ္​ျပရန္​ သူ႔လက္​မ်ားကို ​ေခါက္​ခ်ိဳးရင္​း စစ္​မွန္​​ေသာမ်က္​နွာအမူအရာျဖင္​့ကုဖုန္​းကို ၫႊန္​ၾကား(ျပသ)လိုက္​သည္​။

အဲဒီ့​ေနာက္​ အဓိကတံခါးမႀကီးကိုၫႊန္​ျပကာ သူ႔ကိုမ​ေဖာ္​ထုတ္​ရန္​ အမူအရာျပ​ေနသည္​။ ကုဖုန္​းမွာ​ေတာ့ သူ၏ထိတ္​လန္​႔မႈကို မဖံုးကြယ္​နိုင္​​ေသးပါ။

သူ႔ပါးစပ္​ဟာ အံ့အားသင္​့မႈ​ေၾကာင္​့ ပြင္​့ဟသြားၿပီး စုက်စ္​ယန္​၏ပူ​ေန​ေသာစမ္​းဗိုက္​​ေလးကို ​ေငးၾကည္​့​​ေနမိသည္​။

—— ​ေယာက်္​ား​ေလးတစ္​​ေယာက္​က ကိုယ္​၀န္​​ရွိ​ေနတာလား။

​ဘုရားသခင္​... ဒီကမ႓ာက စိတ္​ကူးယဥ္​ကမ႓ာတစ္​ခုမ်ားလားဗ်ာ။

ကုဖုန္​းက သူ႔ကိုရွာ​ေတြ႕သြားၿပီး​ေနာက္​ အခ်ိန္​ကာလတစ္​ခုအၾကာမွာ သူ႔ျမင္​ကြင္​းကိုရွင္​းလင္​း​ေစရန္​ မ်က္​​ေတာင္​တဖ်တ္​ဖ်တ္​ခပ္​လိုက္​ရင္​း သည္​့ထက္​​ေတာင္​ပိုတယ္​ဆိုတာ အတည္​ျပဳလိုက္​နိုင္​သည္​။

စုက်စ္​ယန္​မွာက လည္​​ေစ့ရွိသည္​။ အရပ္​ရွည္​ၿပီးထြားသည္​။ ဆံပင္​တိုတို၊ ရင္​ဘတ္​ျပားျပားနွင္​့ အခန္​းထဲကလူက အမ်ိဳးသမီးတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​သည္​ဟု သူ႔ကိုယ္​သူမလွည္​့ဖ်ားနိုင္​ပါ။
  
(​ေလျပည္​-​က​ေလးကလူ​ေကာင္​ထြားထြားႀကီးမဟုတ္​ပါဘူး​ေနာ္​။ ​ေျပာခ်င္​တာက မိန္​းက​ေလ​​း​ေတြလို ​ေသး​ေသးသြယ္​သြယ္​မဟုတ္​ရံုပါ)

အံ့ၾသစရာမရွိ​ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုအ​ေျခအ​ေန​ေၾကာင္​့ လင္​က်န္​းရီက သူတို႔ကိုမသိ​ေအာင္​ဖံုးကြယ္​ထားတာ အံ့ၾသစရာမရွိ​ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုဟာက.... အရမ္​းႀကီး ကိုးရိုးကားရားမျဖစ္​လြန္​းဘူးလား။

လင္​က်န္​းရီသာသူ႔ကို ဒီလွ်ိဳ႕၀ွက္​ခ်ကိအ​ေၾကာင္​း ႀကိဳတင္​​ေျပာျပထားမည္​ဆိုလွ်င္​ သူျမင္​​ေနရ​ေသာျမင္​ကြင္​းဟာ ဘယ္​​ေလာက္​မျဖစ္​နိုငိပါ​ေစ မယံုမၾကည္​ျဖစ္​​မွာမဟုတ္​​ေပ။

အဲဒါက...

ကုဖုန္​း​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ သံသယ၀င္​သြားခဲ့သည္​။

ဒီ​ေကာင္​​ေလးက အ၀တ္​​ေတြ​ေအာက္​မွာ ကိုယ္​၀န္​အတုလုပ္​ၿပီး လင္​က်န္​းရီကိုလိမ္​လည္​​ေနတာျဖစ္​နိုင္​မလား။ ဒါ​ေပမဲ့ ​ေယာက်္​ားတစ​္​​ေယာက္​က ဒီ​ေလာက္​အ​ေနအထားအထိ ဟာသလုပ္​ဖို႔ လိုအပ္​လို႔လား။

သူ၏ထငျ္​မင္​ခ်က္​မ်ားကို ျငင္​းဆန္​လိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ဆံုးမွာ​ေတာ့ ကုဖုန္​းကထိတ္​လန္​႔မႈမွ ဣ​ေျႏၵဆည္​လိုက္​နိုင္​သည္​။

သူ႔အၾကည္​့က စုက်စ္​ယန္​၏ဗိုက္​မွ​ေန၍ မ်က္​နွာဆီ​ေရာက္​ရွိသြားသည္​။ ဒီ​ေကာင္​​ေလးကတစ္​ကယ္​ကို ၾကည္​့​ေပ်ာ္​ရႈ​ေပ်ာ္​ရွိတယ္​ဆိုတာ သူရွင္​းရွင္​းလင္​းလင္​းျမင္​လိုက္​ရၿပီး မ်က္​နွာအဂၤါရပ္​(မ်က္​နွာပံုစံအ​ေနအထား)က ႏူးညံ့သည္​။

လူ႔ဂြစာ​ေတာ့မျဖစ္​​ေလာက္​ပါ။ သူ႔ကိုအကူအညီ​ေတာင္းတယ္​ဆိုမွ​ေတာ့ ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ ကူညီလိုက္​ပါမည္​​ေလ။

တစ္​ကယ္​လို႔ အန္​တီလင္​နွင္​့အန္​ကယ္​လ္​လင္​တို႔သာ အထဲ၀င္​သြားၿပီး ကိုယ္​၀န္​ရွိ​ေန​ေသာ သည္​လူ႔ကို​ေတြ႕သြားလွ်င္​ သတိလစ္​​ေမ့​ေမ်ာသြားသည္​အထိ အလြန္​အကြၽံတက္​ႂကြသြားၾက​ေပလိမ္​့မည္​။

ဒီကိစၥက မည္​သည္​့နည္​းနွင္​့မဆို အ​ေဆာတလ်င္​မလုပ္​သင္​့။ လင္​က်န္​းရီ၏အိမ္​တြင္​း​ေရးကိစၥက သူ႔အတြက္​၀င္​ရႈပ္​လို႔မ​ေကာင္​း​ေပ။ သူ႔ကိုပဲ ဒီျပႆနာကို​ေျဖရွင္​း​ခြင္​့​ေပးလိုက္​​ေတာ့မည္​။

သည္​​ေတာ့ ကုဖုန္​းက​ စုက်စ္​ယန္​ကိုအကူအညီ​ေပးရန္​သ​ေဘာတူ​ေၾကာင္​း ​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​ၿပီး စုက်စ္​ယန္​သည္​လည္​း စိတ္​သက္​သာရာရသြားသည္​။

က​ံ​ေကာင္​းစြာပဲ ဒ​ီလူငယ္​​ေလးကိုျမင္​တာ သူျဖစ္​​ေန​ေပလို႔။ သူ၏လက္​ရွိပံုစံကု ဟိုလူအိုႀကီးနွစ​္​​ေယာက္​သာျမင္​သြားလွ်င္​

You are reading the story above: TeenFic.Net