(Unicode)

အခန်း ၆၅။ အနာဂတ်ယောက္ခမများက အိမ်တံခါးသို့တိုင် သွားကြလေပြီ။

လော့ယန်က စုကျစ်ယန်၏ဆက်တိုက်စုံစမ်းမေးမြန်းမှုကိုနားထောင်ကာပြုံးသည်။ စိတ်အေးလက်အေး စကားထပ်မပြောခင် ခပ်တိုးတိုးလေးသက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"ငါတို့က မင်းတို့နှစ်ယောက်နဲ့ကွာတယ်။ ငါတို့မှာဘာမှချည်နှောင်ထားတာမရှိဘူး။ ငါတို့ကအရာအားလုံးကို အစကနေစခဲ့ကြတာ။ ဒီတော့ငါတို့စကားများကြလိမ့်မယ်ဆိုတာက ကျိန်းသေပဲလေ။ ပြီးတော့ ဘ၀အတွေ့အကြုံပိုင်းမှာ ငါကသူ့ထက်ပိုများတယ်။ သူကအချိန်တော်တော်များများမှာ အရမ်းကိုကလေးဆန်တာ။ ငါကပဲနားလည်အောင်ကြိုးစားပြီး သူနဲ့အလိုက်အထိုက်နေပေးရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အားလုံးကို ခြုံငုံပြောရရင်တော့ သူနဲ့အတူနေရတာ ကြည်နူးဖို့ကောင်းပါတယ် ဒီလိုပါတ်သတ်မှုက နောက်ဆုံးအထိဘယ်လောက်ကြာရှည်ခံမယ်ဆိုတာတော့ ငါမသိဘူးပေါ့လေ..."
 
ဒီနေရာမှာပဲ လော့ယန်၏အသံက နစ်မြုပ်ပျောက်ဆုံးသွားသည်။ သူတို့၏အသက်ကွာခြားမှုအပြင် သူနှင့်ယဲ့ရှိုအကြားတွင် ကွာခြားမှုအနည်းငယ်ရှိသည်။

လော့ယန်က သိသာခြားနားသောအမူအကျင့်များမရှိသည့် သာမန်တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခတစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ သူတို့အခု နေတဲ့နေရာအရ ယဲ့ရှိုက  ချမ်းသာသောမိသားစုမှ သခင်ငယ်လေးတစ်ယောက်ဆိုတာ မြင်နိုင်သည်။

—— တက္ကသိုလ်တက်နေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်က ဒီလောက်ဇိမ်ကျကျနေဖို့ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။

တွေးနေစရာတောင်မလို။ သူ့မိသားစု ၀ယ်ထားတာပဲဖြစ်ရမည်။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေအားလုံး မေးမနေပါ။ တစ်ကယ်တမ်းသူ့နှလုံးသားက ဒီပြဿနာတွေဆီကနေ မသိမသာလေးရှောင်ဖယ်နေမိတာဖြစ်သည်။

သူဒီအကြောင်းကို တွေးခဲ့ပြီးပြီ။ ဖြစ်နိုင်တာက ထူးခြားဆန်းပြားသောအစားအစာများကိုစားလေ့ရှိသော ဒီချမ်းသာတဲ့သခင်ငယ်လေးယဲ့ရှိုအတွက် ရုတ်တရက်ကြီး ကြမ်းတမ်းသောအစားအစာများကိုစားရသလို ခံစားလာရပုံပေါ်သည်။

အားလုံးခြုံငုံကြည့်လျှင် အသစ်အဆန်းတစ်စုံတစ်ရာကို ရှာဖွေကြည့်ရုံသက်သက်သာ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ အချိန်ကာလရှည်ကြီးပြီးသွားသည့်နောက်မှာ လူတစ်ယောက်ကတော့ အထီးကျန်ကာကျန်ရစ်ခဲ့ပေလိမ့်မည်။

သူ့အတွက်တော့ ကုန်ဆုံးသွားသောညကာလအတွင်း အိပ်မက်တွေမက်ချိန်မှာ သူနှင့်အတူလိုက်ပါမည့် တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိဖို့ရန် လုံလောက်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ဒီတော့ ကာလတစ်လျှောက်လုံး... တစ်လျှောက်လုံးလုံး... သူ ယဲ့ရှိုနှင့်အတူရှိနိုင်သည်။ ပြီးတော့ ယဲ့ရှိုကလည်း ပါတနာအသစ်ရှာရန် သူ့ကိုအေ၀းတွန်းထတ်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ထိုအချိန်အတွင်း သူတို့အကြားမှကွာခြားချက်များအားလုံးကို မေ့ဖျောက်ထားနိုင်သည်။

ဒီလိုစိတ်ထားရှိသူတစ်ယောက်က သူ့ရဲ့ခံစားချက်တွေကို ရေရှည်မှာဘယ်လိုထိန်းသိမ်းနိုင်မှာလဲ။

"လော့ယန်... ခင်ဗျားအဆင်ပြေရဲ့လား တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား"

စုကျစ်ယန် ဘယ်လာက်ပဲဂရုမဲ့နေပါစေ။ လော့ယန်၏အသံထဲမှ စိတ်ဓာတ်ကျမှုအရိပ်အငွေ့တို့ကို သူသတိပြုနိုင်ခဲ့သည်။

သူအကူအညီမပေးနိုင်သော်လည်း ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့်မေးလိုက်သည်။ လော့ယန်ကလျှင်မြန်စွာပင် လက်ရှိကာလဆီ အာရုံပြန်၀င်လာကာ ရယ်မောသည်။

"ငါအဆင်ပြေပါတယ်။ တစ်ချိန်လုံးငါ့ခေါင်းထဲေ၀့ပတ်နေတဲ့ နည်းနည်းရှုပ်ထွေးတဲ့ကိစ္စတစ်ချို့အကြောင်း တွေးလိုက်မိလို့ပါ။ ငါက အလိုလိုက်ပေးမဲ့သူရှိတဲ့မင်းနဲ့ မတူဘူးလေ။ အရာအားလုံးအတွက် ငါ့ကိုယ်ငါပဲအားကိုးနေရတာ။ ဒီတော့ငါက အရမ်းကြီးယုံကြည်မှုတော့မရှိဘူးပေါ့ကွာ"

"အိုက်ယား ခင်ဗျားတအားအတွေးလွန်နေပြီ။ တစ်လျှောက်လုံးအဲဒီ့ကလေးက ဇွဲမလျှော့ဘဲခင်ဗျားကိုကပ်တွယ်နေခဲ့တာလေ။ ဘာပြဿနာမှရှိလာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ခင်ဗျားမှာလည်း အားကောင်းတဲ့အချက်တွေအများကြီးရှိတာပဲကို။ ကြင်နာတတ်တယ်၊ စိတ်ရှည်တယ်၊ ဘယ်လိုချက်ပြုတ်ရမလဲသိတယ်။ ကိစ္စတွေကိုကိုင်တွယ်ချိန်ဆိုရင် အရမ်းအရမ်းကိုစိတ်တည်ငြိမ်တယ်။ ကိစ္စတွေဖြစ်လာချိန် သေချာပေါက်ရှုပ်ထွေးအောင်လုပ်မဲ့ ကျွန်တော့်လိုမဟုတ်ဘူး။ အာ... ဒါနဲ့ စကားမစပ် ခင်ဗျားကအရမ်းအရမ်းကို ဗဟုသုတနဲ့လည်းပြည့်စုံသေးတာနော်"

စုကျစ်ယန်က ချီးမွမ်းလိုက်သည်။

"ခင်ဗျားက ခင်ဗျားဇနီးရဲ့အသိုင်းအ၀ိုင်းဘက်မှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ပုံမပေါ်တဲ့ အဲဒီ့လိုကလေးတွေကို သဘာ၀ကျကျပဲ ဆွဲဆောင်မိလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားသူ့ကိုစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့စောင့်နေရင်း နောက်ဆုံးမှာ သူအရွယ်ရောက်လာလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ခင်ဗျားလည်း ဒါကိုတွက်ဆမိလိမ့်မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ယုံတယ်။ ခင်ဗျားရဲ့ပျော်ရွှင်မှုအတွက် အလုပ်ကြိုးစားလိုက်ပါဦးနော်"

(လေပြည် - ကိုယ်လည်းဒီနားသိပ်ပြီးနားမလည်ဘူး။ သူ့အတိုင်းပဲပြန်ထားတာ။ စကားပုံလားပဲ။ သိတဲ့သူရှိရင်ပြောပေးလို့ရပါတယ်)

ဇနီး…

လော့ယန်ဟာ စုကျစ်ယန်၏တိုက်တွန်းအားပေးမှုကိုနားထောင်ခဲ့ပြီး ရယ်ရမလား၊ ငိုသင့်သလားမသိတော့ပါ။ သို့သော်ငြား သူ့ရဲ့အတွေးထင်မြင်ချက်အတွက် စုကျစ်ယန်ကိုကျေးဇူးတင်မိသည်။

"ငါကြိုးစားမှာပါ စိတ်ချလိုက် ငါမင်းကိုခေါ်လိုက်တာက မင်းနဲ့မင်းကလေးရဲ့လက်ရှိအခြေအနေကိုမေးမလို့ကွ ကလေးလေးက ငါ့မွေးစားလေ မင်းကိုယ်တိုင်ရော ငါ့မွေးစားသားအတွက်ရော မင်းကောင်းကောင်းဂရုစိုက်ဦးနော် ငါအချိန်ရရင်မင်းဆီကို လာလည်ဦးမယ်"

"ဒါက... လော့ယန် ကျွန်တော်နေရာဟောင်းမှာ မနေတော့ဘူး ဟိုအယုတ်တမာက သူ့အိမ်မှာနေဖို့ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်လာခဲ့တယ်လေ"

စုကျစ်ယန်ဟာ ဒီအကြောင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီး နည်းနည်းတော့ ရှက်သွေးဖြာမိသည်။ ပထမဦးစွာ သူ့ပါးပြင်ကိုကုတ်ပြီးနောက် လင်ကျန်းရီကိုဘယ်လ်ုအခွင့်အရေးမျိုးမှပေးလိမ့်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ ခိုင်မာစွာပြောခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့အခုတော့ သူက သူ့လက်တွေဆီ တဖြည်းဖြည်းကျရှုံးနေခဲ့လေပြီ။
 
လော့ယန်ကတော့ သူ့အတွက်တစ်ကယ် ၀မ်းသာသွားခဲ့သည်။

"ဒါကောင်းတာပေါ့ အခုမင်းက မင်းကိုဂရုစိုက်မဲ့သူနဲ့အတူရှိနေပြီ ကောင်းပြီ မင်းအနားယူတာကို မနှောင့်ယှက်တော့ဘူး မင်းရဲ့လိပ်စာငါ့ကိုပြော အခွင့်အရေးရရင် မင်းကိုလာကြည့်မယ် အဲဒီ့အကြောင်းပြောရရင် မကြာခင်မှာငါတို့ရဲ့နွေရာသီအားလပ်ရက်ရတော့မှာလေ မင်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် စားပြောနိုင်တာပေါ့"

"ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် လိပ်စာက XX...."

စုကျစ်ယန်က လိပ်စာကိုမြန်မြန်သတင်းပို့လိုက်သည်။ လင်ကျန်းရီ၏လိပ်စာကို ဒီလောက်မြန်မြန်ကြီး သူမှတ်မိနေသည့်အကြောင်းရင်းက သူနှင့်လင်ကျန်းရီတို့ လွန်ခဲ့သောနှစ်ရက်က အင်တာနက်မှနေ၍ ကလေးအ၀တ်အထည် အစုံများစွာကို ၀ယ်ခဲ့တာကြောင့်ဖြစ်သည်။

အဲဒါပြီးသွားသည့်နောက် ယခုအချိန်မှာတော့ သူတို့မှာသားနှစ်ယောက်ရှိနေပြီဆိုတာ သိခဲ့ရပြီဆိုတော့ သူတို့တွေအ၀တ်အထည်တွေပိုပြီးမပြင်ဆင်ထားသင့်ဘူးလား။

အမြွာလေးတွေအတွက် အပိုအိပ်ရာတစ်ခုကိုပါ သူတို့၀ယ်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့အဲဒါကို အွန်လိုင်းမှ၀ယ်ခဲ့စဉ်က စုကျစ်ယန်ဟာ လိပ်စာကိုမှတ်မိခဲ့တာဖြစ်သည်။
  
သူကဓာတ်ပုံဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူအင်တာဗျူးလုပ်နေတဲ့၊ ဒါမှမဟုတ် သွားလည်ပတ်နေတဲ့ ဘယ်နာမည်ကျော်ရဲ့လိပ်စာမဆို ချရေးထားဖို့(လိုအပ်)သည်။ သည်တော့ အလေ့အကျင့်တစ်ခုကို ပုံသွင်းဖြစ်ခဲ့သည်ပေါ့။

ပြီးနောက် အင်တာနက်မှာပထမဆုံး ဈေး၀ယ်ခဲ့စဉ်ကတည်းက လင်ကျန်းရီရဲ့လိပ်စာကို မှတ်စုမှာချရေးခဲ့သည်။

"အမ်း ငါမှတ်မိပြီ ငါ့မှာအချိန်ရရင် မင်းကိုလာရှာမယ်။ ငါမင်းကိုကြိုပြီးခေါ်လိုက်မယ်လေ"

"အိုကေ ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုစောင့်နေမယ်"

ဖုန်းပြန်ချပြီးနောက် စုကျစ်ယန်က သူ့ခါးကိုပွတ်သည်။ ဒီကြာရှည်သောဖုန်းခေါ်ဆိုမှုက သူ့ကိုအနည်းငယ် ပင်ပန်းစေသည်။

သူထရပ်ကာ ခြံ၀င်းအတွင်းလမ်းလျှောက်ရန်အသင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ မကြာမီမှာ တံခါး၀သို့သူရောက်သွားပြီး ကားအင်ဂျင်စက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

လင်ကျန်းရီ ပြန်လာပြီ...။

စုကျစ်ယန်က စိတ်လှုပ်ရှားတက်ကြွစွာဖြင့် တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ဂိတ်တံခါးမှ အထဲသို့၀င်လာသော အနီရောင်ကားတစ်စီးကိုမြင်လိုက်ပြီးနောက် အံ့အားသင့်သွားတော့သည်။

လင်ကျန်းရီ၏ကားကအနက်ရောင်ဆိုတာ သူမှတ်မိသည်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက အနီရောင်ဖြစ်သွားခဲ့တာပါလိမ့်။

သည်ကိစ္စမှာ ပြောစရာရှိတာက... ချဉ်းကပ်လာသည့်ကားဟာ လင်ကျန်းရီရဲ့ကားမဟုတ်ဘူးလား။

စုကျစ်ယန်က လျှင်မြန်စွာပင်တံခါးကိုပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပိတ်ထားသောတံခါး၏အဟလေးကြားမှ အနီရောင်ကား၏အနောက်မှနေ၍ အထဲသို့၀င်လာသောကားတစ်စီးကို သူမြင်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ကားကအနီရောင်မဟုတ်။ အဲဒါကအပြာရောင်ပဲ။

ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။ ရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့ဒီနေရာကိုလူတွေအများကြီးရောက်လာရတာလဲ။ သူတို့ကဘယ်သူတွေလဲ။

စုကျစ်ယန်က တံခါးကိုလော့ခ်ချကာ တဖန်မှီထားလိုက်သည်။ စိတ်လှုပ်ရှားကြောက်ရွံ့ကာဖြင့် သူ၏၀မ်းဗိုက်လေးကို ပွတ်သပ်မိသည်။ ဘယ်သူလာတာပဲဖြစ်ဖြစ်ကိစ္စမရှိပါ။ သူကတော့ သူတို့ကို အထဲသို့၀င်ခွင့်ပြုမှာမဟုတ်ပေ။

အဲဒီ့ဂိတ်ကနေ အထဲကိုမောင်း၀င်လာတဲ့ကားက လင်ကျန်းရီရဲ့မိသားစုကပဲဖြစ်ရမယ်။ ဟုတ်တယ်မလား။ သူ့မိသားစုမဟုတ်ဘူးဆိုရင်တောင် သူ့ရဲ့မိတ်ဆွေတွေပဲဖြစ်ရမည်။

သူ့ရဲ့ဒီလိုပုံပန်းသွင်ပြင်နဲ့... သူ့ကိုတခြားသူတွေမြင်တွေ့နိုင်ဖို့ရာ မပြင်ဆင်ရသေးပေ။

အထူးသဖြင့် လင်ကျန်းရီ၏မိသားစုနှင့် မိတ်ဆွေများပေါ့။ သည့်ထက်ပိုပြီးပြောရလျှင် လင်ကျန်းရီကအိမ်မှာမရှိနေပေ။

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ခြံ၀င်းထဲတွင်-

အနီရောင်ကားက အပြာရောင်ကားနောက်သို့လိုက်၍ ရပ်တန့်သွားသည်။ အနီရောင်ကား၏တံခါးကပွင့်လာပြီး အိတ်ငယ်လေးတစ်ခုကို လက်မှာချိတ်ထားသော လင်မားမာကအထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။

လင်ပါ့ပါကလည်း အနောက်မှလိုက်ထွက်လာကာ လင်မားမာနှင့်အတူ အခြားကားကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။

အပြာရောင်ကား၏တံခါးပွင့်သွားပြီးနောက် ဆင်းလာသူက ကုဖုန်းဖြစ်သည်။ ကုဖုန်းကလင်ပါ့ပါနှင့်လင်မားမာကို နွေးထွေးစွာနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"အန်ကယ်လ်နဲ့အန်တီတို့လည်း ကျန်းရီကိုလာကြည့်တာလား။ အခုတော့ကျွန်တော် အန်ကယ်လ်တို့အပေါ်အကြွေးတင်သွားပြီ။ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်အထဲကို ၀င်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။ စကားအကြာကြီးပြောဖို့အချိန်မရှိလို့ တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ။ အထဲကို၀င်ရုံပဲ(၀င်ကြမယ်)လေ"

"ဒီတော့ ဒါကရှောင်ဖုန်းပေါ့ ဒါပေမယ့်မင်း အန်တီတို့အိမ်ကိုမလာတာကြာပြီနော် မကြာသေးခင်ကမှ ချစ်သူကောင်မလေးရနေပြီမလား"

လင်မားမာက သူ့ကိုနှုတ်ဆက်သည်။

"ကျွန်တော်မရသေးပါဘူး။ အာ... ကျွန်တော်အလုပ်များနေလို့ပါ။ ချစ်သူကောင်မလေးရှိနေတာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ"

ကုဖုန်းကခြေလှမ်းကိုရှေ့ဆက်သွားသလို လင်ပါ့ပါကတော့ ကား၏ပစ္စည်းထည့်ရာအခန်းထဲမှ အစားအစာအိတ်ကြီးကို သယ်ထုတ်သည်။ သူစူးစမ်းချင်စိတ်ဖြင့်မေးလိုက်သည်။

"အန်တီ... အန်ကယ်လ် ဘာလို့သရေစာမုန့်တွေ ဒီလောက်အများကြီး၀ယ်လာရတာလဲ ကျွန်တော်မှတ်မိသလောက် ကျန်းရီကသရေစာမုန့်တွေလုံး၀မကြိုက်ပါဘူး"

"ဘယ်သူက အဲဒီ့ကောင်စုတ်လေးအတွက်၀ယ်ခဲ့လို့လဲ"

ကုဖုန်းမေးနေသည်ကိုကြည့်ရင်း လင်မားမာက သူ့သားဟာသူ့ရဲ့အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းကိုတောင်မှ ဖုံးကွယ်ထားတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။

ဒီတော့ကာ သူမသိထားသောအရာကို ကုဖုန်းဆီပြောပြဖွင့်ဟဖို့နည်းနည်းလေးအားရမြူးကြွနေသည်။

"ရှောင်ဖုန်း... အခုထိမသိသေးဘူးလား ကျန်းရီကချစ်သူကောင်မလေးရနေပြီလေ"

ကုဖုန်းက ပြူးကျယ်လာသောမျက်လုံးများဖြင့် ငေးစိုက်ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှလည်း မဖြစ်နိုင်ဘူးဟုပြောနေသည်။

အဲဒီ့လူငယ်လေးက ယောကျ်ားလေးတွေကိုကြိုက်တာမဟုတ်ဘူးလား။ သူ့နှလုံးသား ပြောင်းလဲသွားတာလား။

ထိုနေ့က ဗီဒီယိုဖြင့်စည်းေ၀းပွဲလုပ်စဉ်မှာ သူမြင်ခဲ့သော ကလေးပုခက်ဆီကို ပြန်တွေးလိုက်မိချိန်မှာတော့ သေချာပေါက် ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်မဖြစ်နိုင်တော့ဘဲ အဲဒါက မျှော်လင့်နေမိ...။

သည်တော့ ကုဖုန်း၏အတင်းအဖျင်းနှင့်ဆိုင်(သဘောကျ)သော နှလုံးသားက တမ်းတမ်းစွဲနေခဲ့သည်။ သူကလင်မားမာ၏လက်မောင်းကို ရင်းရင်းနှီးနှီးပင်ချိတ်ကာပြောလိုက်သည်။

"အန်တီ အဲဒါကဘယ်ငယ်ရွယ်တဲ့ အမျိုးသမီးလဲ။ အဲဒါက ကျန်းရီငြင်းထားတဲ့ စုမိသားစုကအမျိုးသမီးလား"

အဲဒီ့ဖြစ်ရပ်က မပေါက်ကွဲသွားခဲ့ဘူးလား။

အဲဒီ့ကောင်... ကျန်းရီက နှစ်လအတွင်း သူ့အိမ်မှာတောင်မှ ဖွက်ထားလိုက်သေးသည်။ အဲဒီ့မိန်းမကိုမကြိုက်ဘူးမဟုတ်လား။

သူ၏အဖြစ်အပျက်ကို ဖိနှိပ်ရန်နည်းလမ်းများစွာကို သုံးခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ စုကျစ်ချီ၏ (လင်မိသားစုဆီ) ထိုးဖောက်၀င်ရောက်ရန်ပူးပေါင်းကြံစည်ပေးသည့်အတွက် စုမိသားစုမှ ငွေကြေးအင်အားထောက်ပံ့ကြောင်းသက်သေများနှင့်တကွ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။

လင်မားမာက သူ့ကို လင်ကျန်းရီဟာထိုအမျိုးသမီးနဲ့အပေးအယူလုပ်ချင်တာဆိုတာကိုပြောခဲ့သည်။ ဒါက တစ်ကယ်ကို မမျှော်လင့်တဲ့အရာဖြစ်လိမ့်မည်။

"သားကိုကြည့်ရတာ တစ်ကယ်မသိပုံပဲ"

လင်မားမာကရယ်မောသည်။

"တစ်ကယ်တမ်း အန်တီတို့လည်း သူမကိုမမြင်ဖူးသေးပါဘူး။ (ဘယ်အိမ်က) အမျိုးသမီးငယ်ကလေးဆိုတာ အန်တီတို့မသိသေးတဲ့အပြင် ဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုးဖြစ်တယ်ဆိုတာလည်း မသိရဘူး။ သူမဟာငယ်ရွယ်တဲ့အပျိုစင်တစ်ယောက်လား၊ သာမန်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လားဆိုတာလည်း အန်တီတို့မသိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ့မိန်းကလေးမှာ ကျန်းကျန်းကိုသူမအတွက်ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့နည်းလမ်းတွေရှိတယ်။ အန်တီထင်တာတော့ သူမကမဆိုးပါဘူး"

လင်မားမာက ယုံကြည်ပိုင်နိုင်စွာ ပြောနေပြီး ကုဖုန်း၏နှုတ်ခမ်းလွှာများကတော့ တဆတ်ဆတ်တွန့်သွားသည်။

ဒီတော့ အန်တီလင်းကလည်း သတိမထားမိခဲ့ဘူးပေါ့။ လင်ကျန်းရီ... ဘယ်လို၀ှက်ထားရမယ်ဆိုတာ မင်းကသေချာသိနေတာပဲ။

"အမျိုးသမီးလေးက လင်မိသားစုရဲ့သန္ဓေကို ကိုယ်၀န်ရနေတာ။ ပြီးတော့ကျန်းရီကလည်း သူမကိုအရမ်းဂရုစိုက်တယ်ဆိုတာ ပြခဲ့တယ်။ အန်တီရော သူ့အဖေရော ဒါကိုသိတယ်။ ဒါပေမယ်လို့ တခြားရက်တွေမှာ မိန်းကလေးအတွက်နဲ့ ကျန်းမားမာကို ချက်ပြုတ်ပေးခိုင်းတာတွေ၊ အန်ကယ်လ်လီကိုအစားအစာပို့ခိုင်းတာတွေပါ သိသေးတယ်။ ဒါကအရမ်းပျူငှာနေတယ်လေ။ ဒီကောင်စုတ်လေးကို ဒီ့ထက်ပိုပြီးတော့တောင် နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူး။ သူကအန်တီ့အပေါ်ရော သူ့အဖေကိုပါ ဘယ်တုန်းကမှ အာရုံစိုက်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလေ"

လင်မားမာက ရုတ်တရက်ဆန်စွာ အပြုံးမျက်နှာဆီကို မပြောင်းလဲခင် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးပြောလိုက်သည်။

"ဒါပေမဲ့နောက်ဆုံးတော့ အန်တီတို့တစ်ကယ့်လူအစစ်နဲ့ဆုံနိုင်ပြီ။ ပြီးတော့ သားလက်ထဲကဟာတွေကလည်း သူမအတွက်၀ယ်ခဲ့တာလေ။ သူမကကိုယ်၀န်ရှိနေတာဆိုတော့ သေချာပေါက် သရေစာမုန့်တွေကြိုက်မှာပဲ"

"သူမက ဒီမှာနေတာလား"

ကုဖုန်း သံသယ၀င်မိသည်။ ထိုနေ့က ဗီဒီယိုထဲမှာ သူမြင်ခဲ့သောအခန်းက ဒီနေရာနှင့်မတူပါ။ အာ... သူကဒီနေ့ကျမှ လင်ကျန်းရီဘာတွေလုပ်နေတယ်၊ အမျိုးသမီးလေးကို ဘယ်မှာဖွက်ထားတယ်ဆိုတာသိရဖို့ ဒီကိုလာခဲ့တာဖြစ်သည်။

ဒါပေမဲ့ လင်ပါ့ပါ၊ လင်မားမာတို့နှင့် ဆုံမိပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစရာသတင်းကိုရလိမ့်မည်လို့တော့ မမျှော်လင့်ထားပါချေ။

"အဲဒါပဲ အန်တီထင်တာတော့ သူတို့အရင်ကနေတဲ့ သာမန်တိုက်ခန်းလေးကနေဒီကိုရွှေ့လာတာမကြာသေးဘူး။ ကြမ်းပြင်က မချောအောင်မွမ်းမံပြင်ဆင်ဖို့လိုအပ်နေတာလေ ဒီတော့ကျန်းရီက အဲဒီ့တစ်ယောက်ကိုပြန်ခေါ်လာတာပေါ့။ အန်တီနဲ့သူ့အဖေက အဲဒီ့ကနေလာတာလေ။ အိမ်တွင်းအလှဆင်ကုမ္ပဏီကအိမ်ကြမ်းခင်းကို မွမ်းမံပြင်ဆင်နေတာဆိုတော့ အဲဒီ့မှာဘယ်သူမှမနေဘူး"

"မိန်းမရေ သွားရအောင် ဒီမှာစကားမပြောနေနဲ့တော့ အရမ်းပူလွန်းတယ်ကွ"
 
လင်ပါ့ပါတစ်ယောက် သည်းမခံနိုင်တော့ပေ။ သူက ခြေလှမ်းတွေကို ဦးဆောင်ကာမသွားခင် လင်မားမာနှင့်ကုဖုန်းကိုပြောခဲ့လိုက်သည်။

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Translated by Lay Pyay Yine (team camomile).

မေးခွန်းလေးတွေ အပျော်ဖြေကြည့်ရအောင်လေ။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပေါ့။

no. 1, အမြွာလေးတွေက ယောကျ်ားလေးတွေလား။ မိန်းကလေးတွေလား။ ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်၊ မိန်းကလေးတစ်ယောက်လား။

no. 2, စုကျစ်ယန်အခက်အခဲဖြစ်နေချိန် လင်ကျန်းရီရောက်လာမလား၊ မရောက်လာဘူးလား။

no. 3, ကျစ်ယန်နဲ့ သူတို့သုံးယောက် ထိပ်တိုက်တွေ့မလား။ မတွေ့လောက်ဘူးလား။

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

(Zawgyi)

အခန္​း ၆၅။ အနာဂတ္​​ေယာကၡမမ်ားက အိမ္​တံခါးသို႔တိုင္​ သြားၾက​ေလၿပီ။

​ေလာ့ယန္​က စုက်စ္​ယန္​၏ဆက္​တိုက္​စံုစမ္​း​ေမးျမန္​းမႈကိုနား​ေထာင္​ကာျပဳံးသည္​။ စိတ္​​ေအးလက္​​ေအး စကားထပ္​မ​ေျပာခင္​ ခပ္​တိုးတိုး​ေလးသက္​ျပင္​းခ်လိုက္​သည္​။

"ငါတို႔က မင္​းတို႔နွစ္​​ေယာက္​နဲ႔ကြာတယ္​။ ငါတို႔မွာဘာမွခ်ည္​​ေနွာင္​ထားတာမရွိဘူး။ ငါတို႔ကအရာအားလံုးကို အစက​ေနစခဲ့ၾကတာ။ ဒီ​ေတာ့ငါတို႔စကားမ်ားၾကလိမ္​့မယ္​ဆိုတာက ​က်ိန္​း​ေသပဲ​ေလ။ ၿပီး​ေတာ့ ဘ၀အ​ေတြ႕အႀကံဳပိုင္​းမွာ ငါကသူ႔ထက္​ပိုမ်ားတယ္​။ သူကအခ်ိန္​​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ားမွာ အရမ္​းကိုက​ေလးဆန္​တာ။ ငါကပဲနားလည္​​ေအာင္​ႀကိဳးစားၿပီး သူနဲ႔အလိုက္​အထိုက္​​ေန​ေပးရတာ​ေပါ့။ ဒါ​ေပမယ္​့ အားလံုးကို ၿခံဳငံု​ေျပာရရင္​​ေတာ့ သူနဲ႔အတူ​ေနရတာ ၾကည္​ႏူးဖို႔​ေကာင္​းပါတယ္​ ဒီလိုပါတ္​သတ္​မႈက ​ေနာက္​ဆံုးအထိဘယ္​​ေလာက္​ၾကာရွည္​ခံမယ္​ဆိုတာ​ေတာ့ ငါမသိဘူး​ေပါ့​ေလ..."
 
ဒီ​ေနရာ​မွာ​ပဲ ​ေလာ့ယန္​၏အသံက နစ္​ျမဳပ္​​ေပ်ာက္​ဆံုးသြားသည္​။ သူတို႔၏အသက္​ကြာျခားမႈအျပင္​ သူနွင္​့ယဲ့ရႈိအၾကားတြင္​ ကြာျခားမႈအနည္​းငယ္​ရွိသည္​။

​ေလာ့ယန္​က သိသာျခားနား​ေသာအမူအက်င္​့မ်ားမရွိသည္​့ သာမန္​တကၠသိုလ္​ပါ​ေမာကၡတစ္​​ေယာက္​သာျဖစ္​သည္​။ သူတို႔အခု ​ေနတဲ့​ေနရာအရ ယဲ့ရႈိက​  ခ်မ္​းသာ​ေသာမိသားစုမွ သခင္​ငယ္​​ေလးတစ္​​ေယာက္ဆိုတာ ျမင္​နိုင္​သည္​။

—— တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္က ဒီေလာက္ဇိမ္က်က်ေနဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။

​ေတြး​ေနစရာ​ေတာင္​မလို။ သူ႔မိသားစု ၀ယ္​ထားတာပဲျဖစ္​ရမည္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ဒါ​ေတြအားလံုး ​ေမးမ​ေနပါ။ တစ္​ကယ္​တမ္​းသူ႔နွလံုးသားက ဒီျပႆနာ​ေတြဆီက​ေန မသိမသာ​ေလး​ေရွာင္​​ဖယ္​​ေနမိတာျဖစ္​သည္​။

သူဒီအ​ေၾကာင္​းကို ​ေတြးခဲ့ၿပီးၿပီ။ ျဖစ္​နိုင္​တာက ထူးျခားဆန္​းျပား​ေသာအစားအစာမ်ားကိုစား​ေလ့ရိွ​ေသာ ဒီခ်မ္​းသာတဲ့သခင္​ငယ္​​ေလးယဲ့ရႈိအတြက္​​ ရုတ္​တရက္​ႀကီး ၾကမ္​းတမ္​း​ေသာအစားအစာမ်ားကိုစားရသလို ခံစားလာရပံု​ေပၚသည္​။

အားလံုးၿခံဳငံုၾကည္​့လွ်င္​ အသစ္​အဆန္​းတစ္​စံုတစ္​ရာကို ရွာ​ေဖြၾကည္​့ရံုသက္​သက္​သာ။ မည္​သို႔ပင္​ဆို​ေစ အခ်ိန္​ကာလရွည္​ႀကီးၿပီးသြားသည္​့​ေနာက္​မွာ လူတစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ အထီးက်န္​ကာက်န္​ရစ္​ခဲ့​ေပလိမ့္​မည္​။

သူ႔အတြက္​​ေတာ့ ကုန္​ဆံုးသြား​ေသာည​ကာလအတြင္​း အိပ္​မက္​​ေတြမက္​ခ်ိန္​မွာ သူႏွင့္အတူလိုက္ပါမည့္ တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ရွိဖို႔ရန္​ လုံေလာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္​သည္။

ဒီ​ေတာ့ ကာလတစ္​​ေလွ်ာက္​လံုး... တစ္​​ေလွ်ာက္​လံုးလံုး... သူ ယဲ့ရႈိနွင္​့အတူရွိနိုင္​သည္​။ ျပီး​ေတာ့ ယဲ့ရႈိကလည္​း ပါတနာအသစ္​ရွာရန္​ သူ႔ကုိအ​ေ၀းတြန္​းထတ္​လိမ့္​မည္​မဟုတ္​​ေပ။ ထိုအခ်ိန္​အတြင္​း သူတို႔အၾကားမွကြာျခားခ်က္​မ်ားအားလံုးကို ​ေမ့​ေဖ်ာက္​ထားနိုင္​သည္​။

ဒီလိုစိတ္ထားရွိသူတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ​ေရရွည္မွာဘယ္လိုထိန္းသိမ္​းႏိုင္မွာလဲ။

"​ေလာ့ယန္​... ခင္​ဗ်ားအဆင္​​ေျပရဲ႕လား တစ္​ခုခုျဖစ္​လို႔လား"

စုက်စ္​ယန္​ ဘယ္​လာက္​ပဲဂရုမဲ့​ေနပါ​ေစ။ ​ေလာ့ယန္​၏အသံထဲမွ စိတ္​ဓာတ္​က်မႈအရိပ္​အ​ေငြ႕တို႔ကို သူသတိျပဳနိုင္​ခဲ့သည္​။

သူအကူအညီမ​ေပးနိုင္​​ေသာ္​လည္​း ရင္​တထိတ္​ထိတ္​ျဖင္​့​ေမးလိုက္​သည္​။ ​ေလာ့ယန္​ကလွ်င္​ျမန္​စြာပင္​ လက္​ရွိကာလဆီ အာရံုျပန္​၀င္​လာကာ ရယ္​​ေမာသည္​။

"ငါအဆင္​​ေျပပါတယ္​။ တစ္​ခ်ိန္​လံုးငါ့​ေခါင္​းထဲ​ေ၀့ပတ္​​ေနတဲ့ နည္​းနည္​းရႈပ္​​ေထြးတဲ့ကိစၥတစ္​ခ်ိဳ႕အ​ေၾကာင္​း ​ေတြးလိုက္​မိလို႔ပါ။ ငါက အလိုလိုက္​​ေပးမဲ့သူရွိတဲ့မင္​းနဲ႔ မတူဘူး​ေလ။ အရာအားလံုးအတြက္​ ငါ့ကိုယ္​ငါပဲအားကိုး​ေနရတာ။ ဒီ​ေတာ့ငါက အရမ္​းႀကီးယံုၾကည္​မႈ​ေတာ့မရွိဘူး​ေပါ့ကြာ"

"အိုက္​ယား ခင္​ဗ်ားတအားအ​ေတြးလြန္​​ေနၿပီ။ တစ္​​ေလွ်ာက္​လံုးအဲဒီ့က​ေလးက ဇြဲမ​ေလွ်ာ့ဘဲခင္​ဗ်ားကိုကပ္​တြယ္​​ေနခဲ့တာ​ေလ။ ဘာျပႆနာမွရွိလာမွာမဟုတ္​ပါဘူး။ ခင္​ဗ်ားမွာလည္​း အား​ေကာင္​းတဲ့အခ်က္​​ေတြအမ်ားႀကီးရွိတာပဲ​ကို။ ၾကင္​နာတတ္​တယ္​၊ စိတ္​ရွည္​တယ္​၊ ဘယ္​လိုခ်က္​ျပဳတ္​ရမလဲသိတယ္​။ ကိစၥ​ေတြကိုကိုင္​တြယ္​ခ်ိန္​ဆိုရင္​ အရမ္​းအရမ္​းကုိစိတ္​တည္​ၿငိမ္​​တယ္​။ ကိစၥ​ေတြျဖစ္​လာခ်ိန္​ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ရႈပ္​​ေထြး​ေအာင္​လုပ္​မဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့လုိမဟုတ္​ဘူး။ အာ... ဒါနဲ႔ စကားမစပ္​ ခင္​ဗ်ားကအရမ္​းအရမ္​းကို ဗဟုသုတနဲ႔လည္​းျပည္​့စံု​ေသးတာ​ေနာ္​"

စုက်စ္​ယန္​က ခ်ီးမြမ္​းလိုက္​သည္​။

"ခင္​ဗ်ားက ခင္​ဗ်ားဇနီးရဲ႕အသိုင္​းအ၀ိုင္​းဘက္​မွာ ႀကီးျပင္​းလာခဲ့ပံုမ​ေပၚတဲ့ အဲဒီ့လိုက​ေလး​ေတြကို သဘာ၀က်က်ပဲ ဆြဲ​ေဆာင္​မိလိမ္​့မယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ​ခင္​ဗ်ားသူ႔ကို​စိတ္​ရွည္​ရွည္​နဲ႔​ေစာင္​့​ေနရင္​း ​ေနာက္​ဆံုးမွာ သူအ႐ြယ္​​ေရာက္​လာလိမ္​့မယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ခင္​ဗ်ားလည္​း ဒါကိုတြက္​ဆမိလိမ္​့မယ္​ဆိုတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ယံုတယ္​။ ခင္​ဗ်ားရဲ႕​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈအတြက္​ အလုပ္​ႀကိဳးစားလိုက္​ပါဦး​ေနာ္​"

(​ေလျပည္​ - ကိုယ္​လည္​းဒီနားသိပ္​ၿပီးနားမလည္​ဘူး။ သူ႔အတိုင္​းပဲျပန္​ထားတာ။ စကားပံုလားပဲ။ သိတဲ့သူရွိရင္​​ေျပာ​ေပးလို႔ရပါတယ္​)

ဇနီး…

​ေလာ့ယန္​ဟာ စုက်စ္​ယန္​၏တိုက္​တြန္​းအား​ေပးမႈကိုနား​ေထာင္​ခဲ့ၿပီး ရယ္​ရမလား၊ ငိုသင္​့သလားမသိ​ေတာ့ပါ။ သို႔​ေသာ္​ျငား သူ႔ရဲ႕အ​ေတြးထင္​ျမင္​ခ်က္​အတြက္​ စုက်စ္​ယန္​ကို​ေက်းဇူးတင္​မိသည္​။

"ငါႀကိဳးစားမွာပါ စိတ္​ခ်လိုက္​ ငါမင္​းကု​ိ​ေခၚလိုက္​တာက မင္​းနဲ႔မင္​းက​ေလးရဲ႕လက္​ရွိအ​ေျခအ​ေနကို​ေမးမလို႔ကြ က​ေလး​ေလးက ငါ့​ေမြးစား​ေလ မင္​းကိုယ္​တိုင္​​ေရာ ငါ့​ေမြးစားသားအတြက္​​ေရာ မင္​း​ေကာင္​း​ေကာင္​းဂရုစိုက္​ဦး​ေနာ္​ ငါအခ်ိန္​ရရင္​မင္​းဆီကို လာလည္​ဦးမယ္​"

"​ဒါက... ​ေလာ့ယန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေနရာ​ေဟာင္​းမွာ မ​ေန​ေတာ့ဘူး ဟိုအယုတ္​တမာက သူ႔အိမ္​မွာ​ေနဖို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေခၚလာခဲ့တယ္​​ေလ"

စုက်စ္​ယန္​ဟာ ဒီအ​ေၾကာင္​းနဲ႔ပတ္​သတ္​ၿပီး နည္​းနည္​း​ေတာ့ ရွက္​​ေသြးျဖာ​မိသည္​။ ပထမဦးစြာ သူ႔ပါးျပင္​ကိုကုတ္​ၿပီး​ေနာက္​ လင္​က်န္​းရီကိုဘယ္​လ္​ုအခြင္​့အ​ေရးမ်ိဳးမွ​ေပးလိမ္​့မွာမဟုတ္​ဘူးလို႔ ခိုင္​မာစြာ​ေျပာခဲ့သည္​။ ဒါ​ေပမဲ့အခု​ေတာ့ သူက သူ႔လက္​​ေတြဆီ တျဖည္​းျဖည္​းက်႐ႈံး​ေနခဲ့​ေလၿပီ။
 
​ေလာ့ယန္​က​ေတာ့ သူ႔အတြက္​တစ္​ကယ္​ ၀မ္​းသာသြားခဲ့သည္​။

"ဒါ​​ေကာင္​းတာ​ေပါ့ အခု​မင္​းက မင္​းကိုဂရုစိုက္​မဲ့သူနဲ႔အတူရွိ​ေနၿပီ ​ေကာင္​းၿပီ မင္​းအနားယူတာကို မ​ေနွာင္​့ယွက္​​ေတာ့ဘူး မင္​းရဲ႕လိပ္​စာငါ့ကို​ေျပာ အခြင္​့အ​ေရးရရင္​ မင္​းကိုလာၾကည္​့မယ္​ အဲဒီ့အ​ေၾကာင္​း​ေျပာရရင္​ မၾကာခင္​မွာငါတို႔ရဲ႕​ေႏြရာသီအားလပ္​ရက္​ရ​ေတာ့မွာ​ေလ မင္​းနဲ႔မ်က္​နွာခ်င္​းဆိုင္​ စား​ေျပာနိုင္​တာ​ေပါ့"

"​ေကာင္​းတယ္​ ​ေကာင္​းတယ္​ လိပ္​စာက XX...."

စုက်စ္​ယန္​က လိပ္​စာကိုျမန္​ျမန္​​သတင္​းပို႔လိုက္​သည္​။ လင္​က်န္​းရီ၏လိပ္​စာကို ဒီ​ေလာက္​ျမန္​ျမန္​ႀကီး သူမွတ္​မိ​ေနသည္​့အ​ေၾကာင္​းရင္​းက သူနွင္​့လင္​က်န္​းရီတို႔ လြန္​ခဲ့​ေသာနွစ္​ရက္​က အင္​တာနက္​မွ​ေန၍ က​ေလးအ၀တ္​အထည္​ အစံုမ်ားစြာကို ၀ယ္​ခဲ့တာ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​သည္​။

အဲဒါျပီးသြားသည္​့​ေနာက္​ ယခု​အခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ သူတို႔မွာသားနွစ္​​ေယာက္​ရွိ​ေနၿပီဆိုတာ သိခဲ့ရ​ၿပီဆို​ေတာ့ သူတို႔​ေတြအ၀တ္​အထည္​​ေတြပိုၿပီးမျပင္​ဆင္​ထားသင္​့ဘူးလား။

အႁမြာ​ေလး​ေတြအတြက္​ အပိုအိပ္​ရာတစ္​ခုကိုပါ သူတို႔၀ယ္​ျဖစ္​ခဲ့ၾကသည္​။ သူတို႔အဲဒါကို အြန္​လိုင္​းမွ၀ယ္​ခဲ့စဥ္​က စုက်စ္​ယန္​ဟာ လိပ္​စာကိုမွတ္​မိခဲ့တာျဖစ္​သည္​။
  
သူကဓာတ္​ပံုဆရာတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​သည္​။ သူအင္​တာဗ်ဴးလုပ္​​ေနတဲ့၊ ဒါမွမဟုတ္​ သြားလည္​ပတ္​​​ေနတဲ့ ဘယ္နာမည္​​ေက်ာ္​ရဲ႕လိပ္​စာမဆို ခ်​ေရးထားဖို႔(လိုအပ္​)သည္​။ သည္​​ေတာ့ အ​ေလ့အက်င္​့တစ္​ခုကို ပံုသြင္​းျဖစ္​ခဲ့သည္​​ေပါ့။

ၿပီး​ေနာက္​ အင္​တာနက္​မွာပထမဆံုး ​ေစ်း၀ယ္​ခဲ့စဥ္​ကတည္​းက လင္​က်န္​းရီရဲ႕လိပ္​စာကို မွတ္​စုမွာခ်​ေရးခဲ့သည္​။

"အမ္​း ငါမွတ္​မိၿပီ ငါ့မွာအခ်ိန္​ရရင္​ မင္​းကိုလာရွာမယ္​။ ငါမင္​းကုိႀကိဳၿပီး​ေခၚလိုက္​မယ္​​ေလ"

"အို​ေက ကြၽန္​​ေတာ္​ခင္​ဗ်ားကို​ေစာင္​့​ေနမယ္​"

ဖုန္​းျပန္​ခ်ၿပီး​ေနာက္​ စုက်စ္​ယန္​က သူ႔ခါးကိုပြတ္​သည္​။ ဒီၾကာရွည္​​ေသာဖုန္​း​ေခၚဆိုမႈက သူ႔ကိုအနည္​းငယ္​ ပင္​ပန္​း​ေစသည္​။

သူထရပ္​ကာ ၿခံ၀င္​းအတြင္​းလမ္​း​ေလွ်ာက္​ရန္​အသင္​့ျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​။ မၾကာမီမွာ တံခါး၀သို႔သူ​ေရာက္​သြားၿပီး ကားအင္​ဂ်င္​စက္​သံကုိ ၾကားလိုက္​ရသည္​။

လင္​က်န္​းရီ ျပန္​လာၿပီ...။

စုက်စ္​ယန္​က စိတ္​လႈပ္​ရွားတက္​ႂကြစြာျဖင္​့ တံခါးကိုဖြင္​့လိုက္​သည္​။ ဂိတ္​တံခါးမွ အထဲသို႔၀င္​လာ​ေသာ အနီ​ေရာင္​ကားတစ္​စီးကိုျမင္​လိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ အံ့အားသင္​့သြာ​း​ေတာ့သည္​။

လင္​က်န္​းရီ၏ကားကအနက္​​ေရာင္​ဆိုတာ သူမွတ္​မိသည္​။ ဘယ္​အခ်ိန္​ကတည္​းက အနီ​ေရာင္​ျဖစ္​သြားခဲ့တာပါလိမ္​့။

သည္​ကိစၥမွာ ​ေျပာစရာရိွတာက... ခ်ဥ္​းကပ္​လာသည္​့ကားဟာ လင္​က်န္​းရီရဲ႕ကားမဟုတ္​ဘူးလား။

စုက်စ္​ယန္​က လွ်င္​ျမန္​စြာပင္​တံခါးကိုပိတ္​ပစ္​လိုက္​သည္​။ ပိတ္​ထား​ေသာတံခါး၏အဟ​ေလးၾကားမွ အနီ​ေရာင္​ကား၏အ​ေနာက္​မွ​ေန၍ အထဲသို႔၀င္​လာ​ေသာကားတစ္​စီးကို သူျမင္​လိုက္​သည္​။ ဒါ​ေပမဲ့ကားကအနီ​ေရာင္​မဟုတ္။