CJ's POV:

"Wait, what?!" Gulat na tanong ko at nanlalaki ang mga matang tumingin sakaniya. "Y-you—she—you—" I couldn't finish my sentence because of shock.

"CJ, kalma. Guys pakitawag nga yung crush neto aatikihin na sa puso si CJ!" Pang-aasar ni Riu at nagkunwari pa talagang natataranta. Nakatanggap tuloy siya ng batok.

"Manahimik ka Mendoza. Sasapakin kita." Banta ko.

"Sige sapakin mo ako sa lips tas kiss mo din agad." Hirit niya kaya binatukan ko siya muli.

"Ang landi mo Mendoza. Malala ka na." Sabi ko at muling tumingin kay Mikhail.

"She's not my girlfriend okay! Shut up Mikhaila." Masungit na saad ni Mikhail.

"Jusko mga kabataan ngayon! Insert the song teenage." Nanlalaking mata na saad ko. "Cause literally teenagers scare the livin' shit out of me. Dinaig niyo pa nanay niyo. Ako nga ni minsan hindi nagka-jowa tapos magugulantang nalang ako may jowa na kayo? By the way, maganda ba?" Lalong sumama ang timpla ng mukha ni Mikhail dahil sa sinabi ka.

"Alam mo Cy, kaya hindi ka nagkakajowa, kasi di ka naman kagandahan—hoy joke lang naman eh!" Binato ko ng sapatos si Klarenz dahil sa sinabi niya. "Pero seryoso kaya hindi ka nagkakajowa kasi nakakatakot ka pramis. Yung tingin mo palang eh parang mananapak ka na, lalo naman kapag kinakausap ka." Sabi niya at sinipa pabalik saakin ung sapatos ko.

"Sadyang wala lang akong oras para sa mga jowa jowa okay." Sabi ko at umirap. "So, ano nga? Who's the girl?" I asked Mikhail.

"Her name's Celia Clementine." Sabi niya. Napatigil ako saglit.

"Stay away from her." Sabi ko at tumayo.

"What? Why?" Gulat na tanong niya.

"Just do it." Sabi ko at kinuha yung phone.

"Woah woah stop right there, mom." Napatigil ako nang harangin ako ni Mikhail.

"I'm going to make a phone call. Excuse me." Sabi ko pero hindi talaga ako pinadaan.

"No, I need your explanation mom. I'm not a kid anymore I know what's going on." Natigilan ako dahil sa sinabi niya na iyon.

"We're going to talk about this at home." Seryosong saad ko. Wala siyang nagawa kundi ang tumabi ang padaanin ako.

Dialing Riego...

"What?" Iyan agad ang bungad ni Steve pagkasagot na pagkasagot niya sa telepono niya.

"How did she find out?" Agad na tanong ko.

"Who found out what?" Takang tanong ni Steve.

"You know who. I want to know how she found out the kids' location?" Sabi ko.

"Oh, that. Yeah uh, that's exactly what I'm taking care of right now. I gotta hang up Lu. Stay safe there." Napabuntong hininga ako.

"You too Steve." Sabi ko at binaba ang tawag. Bumalik ako sa room at wala sa sariling naupo sa upuan ko.

"Ah, andiyan na pala kayo. Akala ko wala kayong planong pumasok sa oras ko." Nabalik ako sa kasalukuyan ng biglang pumasok si Ms. Fuhla, na as usual, kita kaluluwa ang outfit mga mare. "Hindi ko alam naging daycare na pala ang classroom niyo." Sabi pa ni maam ng makita yung dalawang bata. Naningkit ang mga mata ko, pero pinili kong manahimik nalang.

"Hindi rin naman po namin alam na bar na pala ang classroom namin dahil sa ikli ng outfit niyo." Napatingin ako kay Uno na seryoson seryoso. Yung iba naman ay nagpipigil ng tawa, kasama na doon si sir. Pero nang tingnan siya ng masama ni Ms. Fuhla ay tumigil siya sa pagtawa at nagseryoso.

"Mr. Lewis." Saway ni sir.

"What? I'm just stating the fact. And the obvious, of course." Sabi niya pa.

"Guidance office. Now." Galit na utos ni Ms. Fuhla.

"Maam why not samahan niyo siya sa Guidance para ma-outfit check din kayo?" Sabi ni Kenneth.

"Kylo, sabihan mo itong mga anak mo. Hindi na ako natutuwa." Sabi ni Ms. Fuhla at nag walk out.

"Uh, does that mean early dismissal?" Tanong ni Mykell. Bumuntong hininga si sir at tumango.

"Gagi na-offend si maam." Sabi ko. Napatingin sila saakin. "What?"

"You cared?" Takang tanong nila.

"Uh, yeah? If I were in her shoes mao-offend talaga ako. You could've said it in a nice, respectful way." Sabi ko.

"Didn't she used to be mean with you?" tanong ni Dev. Tumango ako.

"Yeah. But that doesn't mean na magtatanim ako ng sama ng loob." Sabi ko at tumayo. Kinuha ko si Mikhail at Mikhaila. "Bye sir!" Sabi ko at naunang lumabas.

Nagmamadaling nagpunta kami sa parking lot. Pinauna kong sumakay ang mga bata bago tumingin sa paligid. Nang masigurong walang nagmamanman saamin ay tsaka ako pumasok.

"Saan kayo pupunta?"

"Oh sh*t!" I shouted. I clutched my chest and breathed deeply. "Jesus why would you scare the fudge out of me?!" I said and looked at the guy beside me with eyes like a dagger.

"Ganyan ka pala magulat?" Mabilis kong ibinaba ang sandalan ng upuan ko kaya dumaing ang taong nasa likuran ko. Agad akong humarap dito at idiniin ang braso ko sa leeg nito. "Agh CJ! Masakit!"

"Sinabi ko na sainyo masasaktan talaga kayo sakin." Sabi ko at tinanggal ang pagkakadiin ng braso ko sa leeg niya. "This is the third time you guys broke in my car." I said and sat on my seat before fixing it.

"Hoy si Klarenz yung third. Pangalawa palang namin 'to." Depensa ni Eric.

"Ano nanaman bang ginagawa niyo dito?" Tanong ko.

"Wala lang, makikisabay." Sagot ni Klarenz na komportableng-komportable sa upo niya. Hinampas ko ang paa niya kaya ibinaba niya iyon.

"Labas." Utos ko. Tiningnan ko sila ng masama nang hindi sila kumilos. Agad silang sumimangot.

"Eto naman parang di mabiro. Eto na po boss bababa na po." Ani Eric at lumabas. Ngunit nanatili sa loob si Klarenz.

"Ano?" Tanong ko.

"May nagmamanman sainyo. Mag-ingat kayo pauwi. Susundan ka namin ng patago." Seryosong saad niya at lumabas. Napasandal ako sa upuan ko at bumuntong hininga.

"Is there something wrong mom?" Mikhaila asked. I smiled and shaked my head.

"No baby nothing's wrong. Everything's fine, mommy's fine. Let's go na." I said and started the car.

---

"What happened?" Kuya DZ asked. Kakalabas ko alng ng kwarto matapos patulugin ang mga bata. Bumuntong hininga ako at tumingin sakaniya.

"She found the kids' location. They're not safe there. She might use them against me. That's why Steve brought them here." I explained. He nodded.

"Ang ipinagdadasal ko alng sa araw-araw na buhay ko ay sana walang malagay sa peligro na isa sa ating lahat. Because I can't take it, knowing one of you might get hurt. I'm sorry you have to grow up with this kind of family." He said. I smiled and held his hand.

"You can't spell dangerous without danger, right?" I said and smiled. He smiled and messed with my hair. "Okay now that's dangerous if you don't stop that." I added. He chuckled and went to his room.

"Psst. CJ." Tawag saakin ni EZ. "Sasama ka ba?" Tanong niya. Tumingin ako sa kwarto bago tumingin kay EZ.

"Ako na ang bahala sakanila." Sabay kaming napatingin kay Ikay nang bigla itong nagsalita. "Go on, Cy. Give yourself a break. You've been in too much stress lately. You deserve to have some fun." She said and smiled.

"But the kids..." I said.

"I'll take care of them. They're safe in my hands." She insisted. I sighed.

"Fine." I said and went in to change my clothes. As usual, I wore my signature color, which is black. I also took off my wig so my hair can breathe some fresh air.

Ay wow humihinga pala ang anit?

Anak talaga ng pitumput pitong puting tupa hindi na kayo nawala wala laging may comment ampucha!

Ibinalik ko rin yung wig ko dahil alam nga pala ni Riu na sasama ako.

"Let's go." Ani EZ.

"Pahiram motor." Sabi ko. Sumimangot siya pero binato pa rin saakin ang susi. Ngumiti ako ng tagumpay at bumaba.

Mabilis ang naging kilos namin papuntang garahe niya. Agad akong lumapit sa motor niya at pinaandar iyon.

Nauna niyang inilabas ang sports car niya, sumunod lamang ako sakaniya since ayaw niyang sabihin saakin yung address.

Nang marating namin ang venue ay madaming tao. Some are even making out in the side. Mabilis kong iniwas ang tingin ko doon. Jeez 18+.

"Yow Montefalco! You made it! Hey CJ!" Salubong saamin ni Riu.

"Of course, Mendoza. Wouldn't miss any of your venue." Ani EZ.

"Anyways, malapit na mag-start." Sabi niya. "Unfortunately, motorcycles aren't one of the categories." Dagdag niya. Agad akong sumimangot.

"Awit lods." Sabi ko at inilahad ang palad ko. "Susi." Sabi ko kay EZ. Umirap siya bago inabot saakin ang susi nang nakasimangot.

"Ingatan mo ang baby ko CJ. Kundi ikaw ang ipangbabayad ko sa pampagawa niyan." Banta ni EZ na tinawana ko lang. Pumasok ako sa sports car niya at dinala iyon sa starting line. Lumabas ako at sumandal doon dahil 15 minutes pa daw bago mag-simula.

"Hey." Ani Riu. Tumango ako. "We heard." Sabi niya. Sa una ay nagtaka ako, ngunit di kalaunan ay nakuha ko din ang ibig niyang sabihin.

"Oh, yeah. Nasabi nga saakin ni Klarenz." Sabi ko.

"You guys got home safe, right? No one followed you?" He asked. I shook my head no.

"Nope. Buo pa naman diba?" Sabi ko at tumawa ng mahina. Ganun din siya, pero bigla ring nag-seryoso.

"Be careful, Cy. Maaaring may mga tauhan din dito yung Muerte na 'yun." Sabi niya. Tumango ako at pumasok sa kotse. Tinapik niya ang hood bago lumayo.

Ini-start ko ang kotse at kinondisyon. Saktong tumunog ng napakalakas yung buzzer ay tinapakan ko ang gas. Nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kung gaano kabilis ang kotseng ito.

"WOOOHOOO!" Sigaw ko at tumawa. Hindi pa madiin ang pagtapak ko sa gas niyan, paano pa kaya kapag diniinan ko diba? Ngayon pa nga lang ay parang humihiwalay na ang kaluluwa ko sa katawan ko eh, but I'm loving it!

"Holy sh*t." Natatawang sabi ko. Ngunit nawala ng ngiti ko na iyon nang may makita akong kotse sa may likuran ko. Mabilis kong ikinabig pa-kaliwa ang manibela nang makitang balak akong banggain neto. "Nope. Na-uh you cannot do that to this baby." I said and pressed the gas hard. Mabilis akong nakalayo dito kaya medyo binagalan ko na ang takbo ko, pero mabilis pa din. Magulo ba? Ayos lang 'yan, kaya niyo na 'yan malaki na kayo.

Malapit na ako sa finish line akya mas binilisan ko na ulit ang takbo ng kotse. Nagulat ako nang makitang may kasabay na pala akong kotse! Ang ending, sabay kaming umabot sa finish line!

But that was okay, 'cuz I'm not here for the prize, I'm here for the fun. Sabay kaming bumaba ng driver nang nakasabayan kong manalo. Lahat ng tao ay naghihiyawan.

Lumapit sa amin si Riu.

"You guys tied. Kayo na ang bahala dito sa prize then." Sabi niya.

"No thank you. Give it to the lady. She might need it." Sabi nung lalaki. Wala sanang problema, but I didn't like the tone of his voice. Ang yabang ng pagkakasabi niya non.

"Excuse me? Was that suppose to mean anything?" I asked. The guy just smirked and winked at me. I scoffed. The hell with this guy!

"No, not at all. Unless you want to give meaning to it." He said. I clicked my tongue and was ready to answer, when some guy approached us.

"Yow dude, what? Do we have a problem here?" The newly arrived guy asked.

"Nah dude not a problem. But I got us a shawty." Nagsalubong ang kilay ko dahil sa sinabi niya na iyon. Tumingin saakin yung bagong dating na lalaki bago tinanggal ang shades niya.

Adik siguro 'to. Gabi na't lahat-lahat naka shades pa.

"Hey, I remember you!" Sabi nito. "What a small world." He added.

"Oo nga eh. Sobrang liit. Buti nagkasya pa yung mga katulad mong napakalaki ng tingin sa sarili." Sabi ko. "Ay wait, oo naman magkakasya kayo, puro hangin ba naman ang laman." Dagdag ko pa at inirapan sila.

"Now, that's what I like in a girl. Fierce." Ani nung lalaking tumawag saakin ng 'shawty'. "How would you like to come with me—"

"She's not going anywhere with you." I froze. That voice, that scent...

"And who are you?" both of them asked.

"Ice Ashford. Not so nice to f*cking meet the both of you." He said and walked towards beside me.

"And how are you two related that you get to decide whether she is not coming or coming with us?" The other guy asked.

"I'm sure you're not her boyfriend." Ani naman nung isa.

Napalunok ako ng malala nang maramdamang pumulupot ang braso niya sa aking bewang at hinigit ako palapit sakaniya. And now, I can feel his body temperature too. Even the hotness of his breath on my head!

"You're right, I'm not her boyfriend..." he said and smirked. Saktong pagtingin ko sakaniya ay nagbaba siya ng tingin saakin. He leaned forward and planted a small kiss on the corner of my lips before looking at them with a smirk.

"...because I'm her husband."

(votes and comments are highly appreciated by the Author

and always remember,

PLAGIARISM IS A CRIME)