CJ's POV:

My phone kept vibrating, but I ignored it. I also kept receiving messages from my cousins, my classmates, from kuya LZ, and sir Kylo. They're all asking where I am. I looked at my wristwatch. It's already 3:30 in the morning. Time surely flies fast. I looked up at the sky again and decided to go back to the mansion. I'm sure everyone would be asleep by now.

I parked the motor at the garage quietly and climbed on one of the trees near the window where our room is. I was surprised because it wasn't locked but didn't care. I carefully opened it and get in then closed it again. I walked towards my bed, slowly climbed on it, and lied down. Pagkahigang-pagkahiga ko ay biglang bumukas ang ilaw.

"Oh my god. Guys! CJ's here!" I heard Ikay shouted. "Where have you been?! We we're texting you! Calling you but you didn't answer!" Nag-aalalang tanong niya at agad akong niyakap.

"Thank God you're okay." Tumakbo papasok si EZ at niyakap rin ako.

"Ate! Pinag-alala mo kami!" Sabi ni Renz.

"Bakit ba hilig mong biglang umaalis. Sana sinabi mo man lang kung saan ka pupunta." Sabi naman ni Kyle.

"Paano kung may nangyari saiyo? Paano ka namin hahanapin?" Dugtong ni Riu.

"Don't you make us worry like that ever again." Sabi ni Clover.

"Sorry." Sabi ko at hindi sila tinitingnan.

"Tss. Sorry ka ng sorry inuulit mo naman." Tiningnan ko si Ice at kumunot ang noo ng makitang may sugat siya sa labi.

"Anong nangyari jan?" tanong ko.

"Pagkaalis mo sinapok siya nung—" Siniko ni Kyle si Renz para tumigil. Pero alam ko na kung anong nangyari.

"Sinabi na kasing walang mangingialam eh! Ayan nagalusan ka nanaman!" Inis na sabi ko.

"Wag mo ng pakialaman 'to. Ang liit lang." Sabi niya at iniwas ang tingin.

"Huwag pakialaman? Ice I specifically told you na huwag makialam. But of course, you being you, nakisapak ka rin. Wala 'yan nung nagpunta tayo dito." Sabi ko.

"What do you want me to do? Just stand there and watch as that sh*t beat you?" Inis na tanong niya.

"Oo Ice! Oo yun ang gusto kong gawin mo. Away ko yun eh!" Sagot ko.

"CJ naman! You shouldn't forget that you're still a girl! And a girl shouldn't be beaten up like that! Makikialam ako kung kelan ko gusto." Sabi niya at nagwalk-out.

"Fine! Do whatever you want I don't care!" Sigaw ko sakaniya at nagtalukbong.

---

Nagising ako hindi dahil sa ingay. Kundi sa katahimikan ng paligid ko. Bumangon ako at bumaba.

"Manang, nasaan po yung mga kasama ko?" Tanong ko.

"Nako iha umalis na papunta dun sa eskwelahan na pinanggalingan niyo kahapon. Hindi ka na pinagising dahil late ka ng umuwi. Saan ka ba nannggaling bata ka? Pinag-alala mo kami. Lalo na yung boypren mo." Sabi ni Manang.

"Boyfriend? Manang sinabi ko na sainyo wala ho akong boyfriend." Sabi ko at kumuha ng gatas sa ref.

"Ay, hindi ba? Ang akala ko boyfriend mo. Grabe kasi mag-alala saiyo kagabi." Sabi niya.

"Concern lang 'yun manang." Natatawang sabi ko. "Eh sino ho ba yung tinutukoy niyo? Halos lahat po ng kasama ko ay lalaki." Tanong ko.

"Kung tama ang pagkakatanda ko eh Ice raw ang pangalan niya. Nako iha napakabait ng batang iyon. Kaya akala ko boypren mo."

"Tch. Akala niyo lang mabait yung kumag na yun." Bulong ko.

"Ipaghahanda ba kita ng agahan?" Tanong niya.

"Hindi na po. Susunod na rin naman po ako sakanila." Sabi ko at nagpaalam. Umakyat ako sa kwarto namin at nagbihis. Pagkatapos ay bumaba ako para magpunta sa garahe. Kaso wala na doon ang motor kaya wala akong choice kundi ang lakarin nalang. Hindi naman gaanong malayo, pero malayo pa rin.

I plugged in my earphones and walked. While walking I'm looking at the trees I pass by. Then looked up at the sky, back to the trees, and the sky again. What? I'm admiring the nature's beauty.

Napaigtad ako ng biglang may bumusina sa gilid ko. Tinanggal ko yung earphones ko at tiningnan ng masama yung driver ng kotseng bumusina sa likuran ko.

"What?!" Inis na tanong ko. Bumaba si Nick Adelson at nilapitan ako.

"Okay ka lang?!" Nag-aalalang tanong niya. "Sorry hindi kita napansin may kausap kasi ako sa phone." He explained. Taka ko siyang tiningnan.

"What? What do you mean?" Tanong ko. Tiningnan niya ako na parang new-weirduhan siya saakin.

"I...I almost hit you—you didn't notice?" Gulat na tanong niya.

"No." I answered in an obvious tone.

"Oh." I turned my back at him and started walking again. "Hey, do you want me to give you a lift? Mukhang iisang lugar lang naman ang pupuntahan natin."

"No." Sagot ko at mas binilisan ang paglalakad. Narinig ko ang pagbukas at pagsara niya ng pint kaya akala ko ay titigilan na niya ako.

"Come on. Ano lalakarin mo magmula dito yung school?" Tanong niya at sinasabay sa paglalakad ko yung takbo ng kotse niya.

"Yes." I answered.

"Please? Promise titigil na ako just please come in? I can't let you walk in the streets." He insisted. Tumigil ako at bumuntong hininga.

"Just this once. Then stop pestering me or else I'll strangle you to death Nick." Sabi ko. Tumango siya kaya lumapit ako sa kotse niya at sumakay.

He started driving. Tahimik kaming parehas. Hanggang sa magsalita siyang muli.

"Can we talk?" Tanong niya.

"We're already talking." Sagot ko. I heard him chuckle, so I looked at him. "What are you laughing at?"

"Nothing. It's just that...I missed your sarcastic attitude." He said. I rolled my eyes and looked out the window again.

"Look I know what I did was so wrong. I get that if you're still mad at me. I'm sorry." He said and looked at me. I sighed but didn't speak. "I just...just want to let you know that everything I did, everything I said, I mean it. Seriously. Honestly being with you made me forget about that deal." He added. Nanatili akong tahimik.

"I'm sorry." Sabi niya ulit at binalik ang tingin sa daan.

"I forgave you." I said. Napatingin siya saakin at sa daan.

"What? Forgave? Like the past tense of forgive?" Gulat na tanong niya.

"Depende kung nakikinig ka ng mabuti sa English teacher natin nung elementary tayo." I said and chuckled.

"Seryoso ba? Dude I thought you're still mad at me!" Natatawang sabi niya.

"No, Nick. Hindi ko ugaling magtanim ng sama ng loob. But if I do, then that means what you did really gave had an impact to me. Like the hard one." I said and sighed. "So yes. I forgave you already." I smiled at him. "But I'm not gonna lie naiinis parin ako sa tuwing naaalala ko yung ginawa mo." Sabi ko pa.

"Friends?" He asked. I rolled my eyes at him and laughed.

"Tanga mag-park ka na." sabi ko na ikinatawa niya. Pag-park niya ay bumaba agad ako.

"Sorry sa nangyari kahapon. Hindi ko alam na seseryosohin pala ni Mikky yung sinabi niyang susugurin ka niya." Sabi niya at sabay kaming naglakad paalis ng parking lot.

"Pfft. Yung kahapon? Wala yun. Di nga ako nagalusan oh." Sabi ko at pinakita ang mukha kong walang makikitang galos. Gulat nga ako eh sa dami ng tinamo kong suntok kahapon di man lang nag-pasa.

"Meron kaya. Ayan oh." Sabi niya at diniinan yung gilid ng labi ko.

"Aray gag*!" Sigaw ko at malakas siyang hinampas. Hinawakan ko yung parting diniinan niya. Hala bakit hindi ko 'to nakita kanina?

"Masakit?" Nang-aasar na tanong niya. Sinamaan ko siya ng tingin at inambaan.

"Gusto mo bang subukan ko sayo?" Sarcastic na tanong ko. "Nako Nick lumayo-layo ka saakin dahil tatamaan ka talaga." Banta ko pero tinawanan niya ako.

"Galit yan? Gusto mo hug?" Nang-aasar na sabi niya at akmang yayakapin ako ng itulak ko siya sa mukha.

"Nick tumigil ka jan. Baka biglang sumulpot dito yung jowa mo at manabunot nanaman." Sabi ko.

"Oh, about that, we're done. Right after the day you told me to stop courting you." Sabi niya na ikinagulat ko. They we're together for almost 4 years. What happened?

"Hala seryoso ba? Anong nangyari?" Gulat na tanong ko.

"Well, she cheated on me. Which is fine for me by the way." He said. "Don't laugh at me Luhence. I'm warning you." He threatened but...

"Pfft...HAHAHAHA! Oh my god are you serious?! Man, that's what I call karma!" Tumatawang sabi ko. Halos mahimatay ako sa kakatawa, pero dahan-dahang napatigil ng makilala ang lalaking nakatayo di kalauan saamin at nakatitig saakin. Bigla siyang tumalikod at naglakad palayo.

"He's lucky to have you." Nick said. I looked at him confused. "He's your boyfriend, right? Ice Ashford?" Tanong niya.

"What? No. No he's not. He's my classmate. Just a classmate." I said.

"Really? 'Cause yesterday he said 'don't touch MY girl." Sabi niya.

"Uhm...if I remember it correctly, I'm positive he said OUR." Tanggi ko.

"To be frank, you guys should date." Sabi niya at biglang tumakbo palayo saakin. "Date him, Luhence! Bagay kayo!" Sigaw niya.

"D*mn you Nick!" I shouted and chased him. When we stopped we're already at the gym. I could hear the noise from the inside.

"I hope you guys win. Goodluck." He said and went in first. I inhaled deeply and followed him.

"Oh, are you okay? You know you don't have to come if you need to rest." Nag-aalalang sabi ni Jasmin nang makita ako.

"Oh, come on Jas. Do you really think I'm gonna let you guys get the award without me? Nah. S.A. DT gotta stick together." I said and smiled. She smiled and excitedly hugged me.

"I hope we win. And after that, we'll make our own name and will be known in the whole universe!" Excites na sabi niya.

"Whole universe talaga? 'Di ba pwedeng whole world muna?" Natatawang tanong ni Ikay.

"Huwag mo nang sirain yung imagination niya Ikay." Natatawang sabi ni Jane.

"Hinihintay nalang kasi yung final decision ng mga judges. Ang tagal nila sh*t lalo akong kinakabahan." Sabi ni Neil.

"Yow wassup." Bulong ni Riu sa gilid ko. Tumingin ako sakaniya at ngumiti.

"What?" Natatawang tanong ko.

"Wala sabi ko ang ganda mo kaso bingi ka." Asar niya. Hinampas ko siya sa braso.

"Boset." Natatawang sabi ko at lumapit kela Jas. Naupo ako sa gitna nila at nag-intay. 5 minutes later, muling umakyat sa stage yung emcee kaya nagsimulang umingay ulit ang mga tao.

"Okay everyone. This is it. The moment of truth. We will announce the winner of the dane competition! Are you ready?!" naghiyawan ang mga tao at nagcheer ng kani-kaniyang school. Naghawak-hawak kami ng kamay ng magsimula ang drum roll.

"And the winner of the Dance Competition, all the way from Manila...Stanforx Academy's S.A. Dance Troupe! Congratulations to our new winner!"

"Holy sh*t. Holy sh*t." Gulat na bulong ni Ikay.

"We won! Oh my effin' God we won!" Tuwang-tuwang sabi ni Jas at niyakap ako ng mahigpit. Hinila nila ako papunta sa stage para kuhanin ang trophy. Si Jas ang kumuha at inabot saakin.

"Picture!" Sigaw ng photographer. Nagdikit-dikit kami at ngumiti. Sobrang ingay din ng Forxians.

"Who are we?!" I shouted.

"S.A. DT!"

"I said who are we?!"

"S.A. DT WHOOOOOO!!!"

Naglabasan na ang mga tao sa gym. Naiwan kami upang makipag-usap sa mga judges. Pagkatapos ay aalis na sana ng humarang si Stacy kasama ang group niya.

"So, you won the competition. Congrats." Sarcastic na sabi niya.

"Thank you, Solace. Congrats to your team too for making it to the top 2." Sabi ni Jas. Umirap siya at umalis sa dadaanan namin.

"We won! Kyahhh!" Tuwang-tuwa na sabi ni Jas at tumalon-talon palabas.

"Congrats, Luhence." Nakangiting sabi ni May at niyakap ako.

"Cograts 'couz. D*mn I didn't know you got some moves." Steve said and laughed.

"Well, now you know." I said and laughed.

"Flowers for someone named beautiful." Napangiti ako ng abutan ako ni Clover ng bulaklak.

"Huwag mo akong bolahin Clover hindi uubra saakin 'yang mga galawan niyo.' Sabi ko at tinanggap yung bulaklak.

"No, seriously congratulations. This is a start for the dance troupe." Sabi niya.

"Thank, Clover." I said and hugged him.

"Hoy group hug!" Sabi ni Kyle at nakiyakap din. Ganun din ang ginawa ng mga kumag at halos mapipi ako sa sobrang higpit ng yakap nila.

"That's enough we're suffocating her." Natatawang sabi ni Clover.

"Okay, students gather around. Come on we have to go para makabalik na tayo agad." Pumila kami by section gaya ng utos nung teacher.

Sumakay kami sa bus at bumalik sa mansion. Nakaroon ng kaunting salo-salo para sa selebrasyon ng   pagkapanalo namin. Pagkatapos ay nagligpit na para makaalis.

"Bye manang. Mag-iingat po kayo dito ah. Kapag nagpasaway etong mga 'to tawagan niyo po ako." Sabi ko at tinukoy ang group M.

"Oo naman iha. Ikaw rin ha mag-iingat ka." Sabi ni manang at niyakap ako.

"Bye po!" sabi ko at lumabas. Pagpasok ko sa bus namin ay nagulat ako ng makitang halo-halo na ang section na andito.

"Oh, ano meron?' tanong ko.

"Hay nako sinakop ng boys yung bus na isa. Kaya dito nalang kami." Sagot nung isang taga-section three. Napansin kong kumpleto ang section 1 dito.Pero yung iba, mula sa two at three, puro babae ang kasama namin.

"Oh, okay." I said and sat at the front seat.

"Congratulations, CJ. I'm sure your kuya is proud." Nakangiting sabi ni Sir Kylo.

"Naku sir sana nga." Sabi ko na ikinatawa niya.

"Speaking of..." Sabi niya at sinenyas sila Ikay na nasa tabi ko na pala. Binigay saakin ni Ikay ang phone at pagtingin ko sa screen, isang galit na kuya Luke ang nakita ko.

"Hehe h-hi kuya..." Alanganing sabi ko.

"Don't hi kuya me CJ." Sagot niya.

"Hey yow wassup bro! Whatchu doin' there ey? Kamusta ka jan sa Manila?" Parang jejemon na sabi ko with hand gestures ba. Tinawanan nila ako, pero hindi si kuya na lalong sumama ang mukha.

"Umayos ka hindi ako nakikipagbiruan."

"Hindi rin naman ako nagjo-joke ey bro." Sagot ko.

"Isa..." At ayan na nga po nag countdown na siya mga parr.

"Eto na nga. Hindi ka naman mabiro Kuya." Sabi ko. "But hey! I got a good news so 'wag ka na magalit please?" Sabi ko pa kaya tinaasan niya ako ng kilay.

"And what is that good news?" Tanong niya.

"We won the dance competition! And also I got to see my kids. And—" naputol yung sasabihin ko ng magsalita siya.

"And you got into a fight." He continued. I smiled awkwardly and scratch the back of my head.

"I'm sorry okay. It wasn't part of my plan. They crossed the line. They don't have the right to talk about mom like that. Especially Aunt Clayre." I said. I heard hom sigh.

"We'll talk about this when you get home okay? Congratulations, baby. Kuya's more than proud." I smiled.

"Thank you kuya. Love you. Bye!" I said and ended the call. I gave back the phone to Ikay.

Nagsimula na ring umandar ang bus. Kumaway ako sa grupo ko at sa dalawang bata. Umayos lang ako ng upo ng mawala na sila sa paningin ko.

Unti-unti nang bumabagsak ang mata ko. Patulog na sana ako pero may sunigaw ng pangalan ko. Napaayos ako ng upo

"Sh*t CJ!" Sigaw ni Eric. Kasama niya sila Allan, Leo at James sa likuran.

"Language mr. De Vera!" Saway sakaniya ni Sir Kylo.

"Sorry sir! CJ!" Sabi niya at patakbong lumapit saakin hawak ang laptop niya. Kahit maalog yung bus ay hindi niya ito pinansin.

"Code green." He said. I looked at him with widened eyes.

"What's code green sir?" Tanong nung babae na taga section 2.

"Mission complete." Sagot ni sir at takang tumingin saamin.

(votes and comments are highly appreciated by the Author

and always remember,

PLAGIARISM IS A CRIME)