CHAPTER 12

Background color
Font
Font size
Line height

"Maritesss, laro tayo Minecraft." Pagmamakaawa sakin ni peter.

"P'wede ba batang kumag, huwag kang magulo? Wala ako sa mood ngayon, okay? Doon ka kay myko makipaglaro"

"Ehh?? Aawayin lang ako ng panget na ‘yon." Hindi ko na siya pinansin at tumabi kay blue.

"Busy?" I asked. He look at me and smiled. "No, basta ikaw" Nakaramdam ako ng antok kaya sumandal ako sa balikat niya. Pakapalan na ng mukha ‘to.

Naalala ko si nathaniel, 'sino kaya siya?' Uhm...., Ano kaya tinatago ni tita sa'kin?

"MARITESSSSSS!!!!!!!" Tawag sa'kin ng punyetang kumag. Napamulat ako at kinusot-kusot ang mga mata ko.

"Ingay mo!!" Pagrereklamo ko. Napatingin ako kay blue na nakatulog rin pala sa tabi ko.

Ang gwapo mo.......

Ang haba ng mga pilik mata niya, angganda ng shape ng labi niya.

"Why are you staring at me?" Natauhan sa biglang pagtanong niya. Hindi ko pala namalayan na nakatitig na ako sakanya.

Nag ibang direksyon nalang ako ng tingin.

Hinanap ko si hari pero hindi ko makita. Saan kaya siya. Ang ibang nga tarantado ay may kanya-kanyang ginagawa.

"Marites nakikinig kaba?" Nakapamewang na tanong sakin ni peter.

"H-huh? May sinasabi ka ba?"

"Maritess naman eh!! Sayang lang laway ko! Sumbong kita kay daddy"

"Sumbong mo! Pake ko?" Pagtataray ko. Tatayo na sana ako para ipagkuha sila ng juice when blue grabbed me.

"Dito kalang sa tabi ko" he whispered and hugged me.

"You are so beautiful" dagdag niya pa.

Parang gumaan ang pakiramdam ko. Ngayon lang ako Nakaramdam ng ganto. Yung feeling na parang ligtas ka tuwing katabi mo siya. Safe na safe ka.

Binuhat niya ako at kinandong. Yikes, nakakahiya!

"You can sleep, babantayan kita."

B-bakit hindi ako makaalis? B-b-bakit hindi ako makagalaw? Titig na titig siya sa mga mata ko. Mga mata niyang nang-aakit.

Hindi ko alam kong ano na ginagawa ko ngayon. Niyakap ko siya ng walang dahilan. I stared him.

He look so nice.

"Hindi ka ba inaantok?" He asked me.

"A-a-hindi!"

He smiled at me. "Damn! What's going on me?" rinig kong bulong niya.

"Anyproblem? May problema ba sa mukha ko?"

"No"

Hanggang ngayon ay naka-kandong pa rin ako sakanya, ramdam na ramdam ko yung ano niya~

"Kieeeeee!!!!!!! Si maritess lumalandi na naman!" Pagsusumbong ni peter. He look so mad.

he stares at me like crazy~

Ang panget mo uy!

Feeling gwapo ang tarantado mukha namang unggoy, dzuh!

Nakakandong pa rin ako at nakayakap kay blue. Bahala kayo d'yan, basta magaan ang pakiramdam ko. At masarap dito sa pwesto ko.

"Veb!" Napatalon ako sa gulat nong tawagin ako ni tita.

"Yes po???"

"Can we talk later? I have something to say about your brother and sister"

"Okay po"

Brother at sister lang? Paano sina mama at papa?

"Alam mo marites, ngayon ko lang napansin na ang gan–panget mo pala?" Pang-aasar sa'kin ni peter kaya sinapok ko siya.

"DADDYY SI MOMMYYY INAWAY AKO!!" Sumbong niya sa hari at lumapit. I rolled my eyes at him and go upstairs.

Ang panget ng araw ko gaya ng hari.....

"Veb....." Tita called me.

"Po?"

"Let's talk now......"

Yumuko at sumunod sakanya.

"About your brother and sister...." Pag-uumpisa niya.

"Nathaniel is the name of your brother and Zebbiana is the name of your sister." Siya ba yung sinasabi nila peter kanina?. Maybe siya nga yun.

"Nasaan na po sila ngayon?"

"Yung kuya mo..... Nasa province with your lolo at lola"

"How about my sister?"

"I don't know.... Walang nakakaalam kung saan siya. Bata palang siya nung nawala siya sa tabi ng nanay at tatay mo"

"Where's my parents?" Bigla nalang umiyak si tita.

"Okay lang tita kong hindi ka pa handang sabihin ngayon, mag-aantay ako"

"Patay na sila."

"PO?" Gulat na tanong ko.

"Hindi namin alam kong sino ang pumatay sakanila but......"

"But?"

"Nakita mo–"

"Nakita ko?!?"

Paano nangyari yon? Ni hindi ko nga alam kong ano nangyari sa magulang ko. Tapos nakita ko pa kong sino pumatay sa kanila? It's real?

"Walang nakakita nun maliban sayo. Dahil nasa mall kayo nun kasama ang kuya mo, mom and dad mo. Nags-shopping"

What's going on.....

"Bakit po hindi ko maalala?"

"Na trauma ka about sa nangyari"

Natrauma ako?

"Kaya nung nawala ang mga magulang mo ay kami ang nag-alaga sayo, kami ng tito mo."

"Tapos....... si kuya na kina lolo?" Tumango-tango lang si tita bilang pag-sang-ayon.

At si zeb nawawala.....

This is so insane!

"Sorry veb... Wala kaming naitulong sainyo"

"No tita.... Okay lang. Inalagaan niyo naman ako."

Kaya ba ayaw nila sabihin sa'kin dahil wala akong naalala?

Nakita ko kong sino killer ng magulang! Pero bakit sila pinatay? Arghhh!!! Dagdag pa sa mga isipin ko!

pero ano nga talaga ang totoong nangyari sakanila? sana maalala ko ng mas maaga. gusto ko makahanap ng hustisya! gusto kung gumanti kung sino man ang pumatay sakanila. kahit mga anak nila, papatayin ko! I will kill the person who killed my parents.


You are reading the story above: TeenFic.Net