CHAPTER 100

Background color
Font
Font size
Line height

Halos hindi ako mapakali sa labas ng e.r tinawagan ko na rin si tylia at sinabi na andito kami sa ospital.

Pag may nangyaring masama sakanya, ayaw ko na rin mabuhay pa. Kasalanan ko iyon...... Dapat tumingin ako sa dinadaanan ko... Kaso, bakit nagpakita sa akin si lola?

What is the meaning of this?.........

Shit! Talaga!! Lord, please lang po, huwag niyo na po siyang isunod, ako nalang po.

Kanina pa ako palakad, balik dito sa labas ng e.r kahit naiihi na ako, ayaw ko umalis dito. Mag aantay ako hanggang sa matapos na operation.

"Ate!" Napayakap sa akin si tylia habang halata sa mukha niya ang bakas ng pag-aalala. "What happened?" She asked. "Sorry....."

"W-what happened?"

"Nasagas-"

"Okay na ate, okay lang...... Alam kong kaya ni kuya 'yon..... Gagawin niya lahat para sa'yo." Niyakap ko siya kasabay ng pagtulo ng luha ko.

Kasalanan ko iyon. Kasalanan ko.

"Stop crying ate..... Kuya will be okay later...... His strong. So don't worry..... I know he can survive this." Gusto ko sanang sabihin kay tylia na masama ang kutob ko kaso.... Ayaw ko siyang mag-alala. Tanging si tyrone nalang ang natitira sa pamilya niya. Paano nalang kung mawala si tyrone? Wala ng kasama sa buhay si tylia, at paano na ako? Wala na Ang first love ko...... No! Veb! Ano ka ba?! Huwag kangang mag isip ng ganyan!

Binigyan ako ng tubig ni tylia at inalalayang umupo sa bakanteng upuan. "Magagalit si kuya kung iiyak ka ng iiyak d'yan"

"Paano kung may nangyaring masama sakanya?"

"Look ate, *hinawakan niya ako sa balikat* kuya can survive this. Magtiwala lang tayo sakanya at panalangin tayo. I know he can survive! Naniniwala ako." Huminto ako sa pag iyak at pinahiran ang mga luha ko. Oo nga, kaya niya 'yon si tyrone pa!

Pero...... Arghh!!!! Veb naman kasi! Huwag kangang ganyan self!

After ilang minutes ay lumabas na rin ang doctor. Nagpaunahan kaming lumapit ni tylia sakanya. "Do-" hindi ko pa natatapos sasabihin ko, nakangiti na siya sa amin. "He survived," ngiting hindi ko maintindihan.

O to the M to the G!! Thank you lord!

Inilipat ng room si tyrone nakangiti ito habang nakatingin sa amin. Hyss.. buti nalang! Agad akong tumakbo at niyakap siya, ganun din ang ginawa ni tylia sakanya. "Sabi na eh!! Idol na talaga kita kuya!" Hinimas himas niya ang buhok ni tylia habang namumula ang mga mata.

"Sorry...." Mahinang sambit ko. "So-" he stopped me. "C'mon baby.... You don't need to say sorry, okay? Ginawa ko lang ang dapat kung gawin. Next time, be careful na ah?"

"Yes zer!!"

I hugged him tightly.

Nagpaalam akong umihi, dahil kanina ko pa talaga pinipigilan ang ihi ko kakaantay na lumabas si doc. And yeah, thanks god. He survived!

Sana si jethro nakasurvive din hahahahaha wala siyang sinabi sa amin na may sakit pala siya. Ang alam ko lang ang sinabi sa akin ni peter.

Jethro........

Speaking of pakening walang hiyang kupal na kumag! Bigla nalang dumaan!!!!!!!!!!!!!! Naihi ako eh!!

"Jethro naman!!!" May kasalanan ba ako? Bakit siya nagpapakita sa akin?! Kakaloka!! Huwag ngayon! Takot ako sa kaluluwa pero pag si lola hilda hindi. Mapili ako! Bakit ba?

Pagkatapos kung umiyak ay patakbo akong bumalik sa room ni tyrone. Kyahh!! Grabe ang pawis ko do'n, parang ayaw ko na tuloy bumalik sa cr. Baka bigla ulit siyang magpakita sa akin.....

Teka nga...... Don't tell me-OMG!!! SINILIPAN NIYA BA AKO?!? Napatakip bibig nalang ako dahil sa naiisip ko. WALANGHIYA!

"Hoy ate veb!" Ngumisi nalang ako na para bang walang nangyari, gagi kakahiya ka veb!

Nagtawanan silang dalawa. "Uhm..... Sige take your time two, doon lang ako sa labas."

"Bak-"

"Ghe!" Singit ni tyrone.

Bakit ganun?

Pinanood naming lumabas si tylia at isinirado ang pinto. Narinig ko pa ang hikbi niya bago siya lumabas. Nyari do'n?

Humiga ako sa tabi niya at niyakap siya.

"Damn..... I'm so thankful because I saved you baby......" Hinalikan niya ako sa noo.

"Thank you baby ko!"

"Don't worry about me, okay? I'm fine..... And please..... Take care of tylia."

"Sabay tayo! Sabay tayong mag-aalaga sakanya" he just smiled. Iba ang mga mata niya ngayon. Bakit parang ang lungkot ng mga mata niya? Hindi ba siya masaya?

"Always choose yourself first before others, huh?" Bulong niya sa akin. "Keep chasing your dreams until you succes!" Dagdag niya pa.

Bakit kinakabahan ako sa mga sinasabi niya?

"Nagugutom ka ba?"

"No...... Stay by my side."

"Parang may iba sa'yo?"

"Walang iba sa akin bukod sa mahal kita"

"Di ba! Sabi na eh! Gutom ka noh?"

"Hindi ah"

"Wee?"

"Isang kiss nga"

"Ew yuck! Di ka nga nagtoothbrush eh!"

"Maarte ka na?"

"Hindi." Ngumuso ako at umupo. "Kung ikaw hindi gutom, ako gutom!"

"Then, eat......... me." Nakangising sambit niya. Gusto ‘ata nito mamatay ng maaga pa eh!

"Come here" lumapit ako sakanya. Hinawakan niya ang aking magandang face. "Baby, sunod ka sa akin, ah?"

"H-huh?"

"Magkikita ulit tayo soon"

"Loading....... ano ba pinagsasabi mo?"

"Ampunin mo na si tylia, take care her. *He smiled* and take care of yourself." tinaasan ko siya ng kilay.

I hugged him. Ramdam ko rin ang mahigpit na pagyakap niya sa akin. "Saranghae." Hindi ko alam pero ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit ganun?

"A-ate......" Napatingin ako kay tylia na ngayon ay nakatayo sa harap ko habang tumutulo ang luha. "Bakit? May problema ba? Ty–" pagkatingin ko kay tyrone ay wala na siyang malay.

"Ate..... He didn't survive."

"Ano ba? Huwag kayong nagprank sa akin!"

"N-no ate...... Kuya told me kanina. Nagsinungaling ang doctor sa atin kanina."

"Hindi......" Tinapik tapik ko ang mukha ni tyrone.

Bakit ang daya daya ng mundo?

Si jethro...... Tapos si tyrone? Who's next?!

"Hoy gising!" Niyugyog ko ang katawan niya pero wala na talaga.....

Pumasok ang doctor na nakausap namin kanina. Tumayo ako at akma siyang susuntukin but tylia stopped me. "Why did you lied?!" Malakas na sigaw ko. "B-bakit hindi niyo sinabi ang totoo?....... Umasa ako. Umasa akong buhay siya! Why did you all lied to me?!" Alam niyo ‘yong pakiramdam na gusto kung pumatay pero hindi ko kaya?

"Ms. Delos Reyes please ca–"

"Calmdown?! Gago ka ba?!? At sinong tangang hihinahon ngayon?!? His dead. Pero wala kayong ginawa! You all lied to me! Mga wala kayong kwenta!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinuntok ko sa panga ang doctor. Deserve.

"Ms... Calmdown!" Sigaw niya kaya sinampal ko siya. "Why? Why didn't you tell me?"

"He said."

"He said what?"

"he said–" pinutol ni tylia ang sasabihin ni doc. "Huwag sabihin sayo ate abbi. Kuya lied to you, ayaw niyang mag-alala......" Gumuho ang mundo ko. Why?

Bakit? Pwede niya namang sabihin sa akin ah? Pero...... Bakit lahat sila makasarili? Hindi manlang nila inisip kung anong mararamdaman ko.

I looked to tyrone...... Kaya pala sabi niya, 'ako na bahala kay tylia' tapos ito na pala ‘yon?

Kasalanan ko ito. Kasalanan ko! Sana ako nalang! Kung sana tumingin ako sa dinadaanan ko, hindi mangyayari ito!

Humagulgul ako ng iyak at sinasaktan ang sarili ko. "This is all my fault! Kasalanan ko kung bakit siya namatay! Tyrone......"

"No ate abbi! Stop hurting yourself!"

"Why did you not hate me? Because of me namatay kuya mo...."

"No ate abbi.... Kuya told me not to hate...... Kuya told me kanina. So please don't hurt yourself, I'm here. I'm here ate abbi. Andito pa ako.... Stop..... Magagalit si kuya sa'yo"

"Kasalanan ko....."

"No....."

Nung umihi ako, sinabi ba ni tyrone kanina?! Kaya pala iba ang itsura ng mga mata niya. Bakit bigla kang pumunta sa kabilang buhay? Paano na ‘yong pangarap nating magpakasal, magkaroon ng maraming anak? Naglaho na ang lahat ng mga pangarap natin na parang bula......

I hate myself.

I hate you tyrone for saving my life! I HATE YOU DAMN MUCH!!




















_----------

Kyahhh ohh huwag na kayong magreklamo sa akin, remember mga mare walang forever!!!!

Senya na late nag ud, sobrang lutang ako kahapon baka iba pa masulat ko WHAHAHAHHAHA

Enjoy reading mwaups!!!


You are reading the story above: TeenFic.Net