Umupo naman na si Lei sa dulo ng table gitna namin ni Callih kaya mas lalo lang akong nailang at kinabahan ng usto!

Sana nalaman ko kaagad na dito pala kayo, edi sana umalis na ako kaagad.

Tinupi niya ang polo hanggang siko at binuksan ang tatlong botones bago sumandok ng kanin. Kumakain na'rin si Callih sa harap ko at taka siyang nakatingin sa'kin.

“Hey, kumuha ka na!” natatawang utos sa'kin.

Teka lang, nagdadasal ako, nyeta!

“Ah o-oo.”

Sumandok na ako ng kaunting kanin at kaunting ulam na linuto ni Callih.

“Mabubusog ka na niyan?” taas-kilay na tanong ni Lei sa'kin.

Gulat naman akong napasulyap sa kanya pero hindi ko siya tinignan sa mata.

“Hindi ako gutom.” tipid na sagot ko.

Pero sa totoo lang, gutom na gutom ako!

“Dito karin pala nakatira.” biglang tanong ni Callih.

“Yes.”

“Ikaw 'yung secretary ni, Lei?”

Hindi si, tanda.

Tumango nalang ako bilang tugon.

Pag ako nabilaukan dito...humanda ka!

“Dito muna ako titira pansamantala, ha?”

“Of course, 'kung gusto mo dito ka narin tumira—este...s-sa kwarto k-ko hehe. Aalis nalang ako m-mamaya!”

Nakakahiya naman sa inyong dalawa.

“No, no need to do that. Sa kwarto nalang ako ni Lei matutulog.” biglang sagot niya kaya nalunok ko ng buo ang manok.

S-sa kwarto ni L-lei?

“Okey.” tipid na sagot ko.

Bakit ako naapektuhan?

Wala naman na akong pakealam sa kanila ha, fiancee ni Lei si Callih kaya malamang pwede na silang magkatabi matulog.

Wala naman akong pakealam 'kung anong gagawin nila, pero bakit parang ang sakit naman ata sa bunbunan ko. Haha chos.

Nakikinig lang sa amin si Lei at siguro naiinis na sa'kin dahil bakit pa ba ako nandito? Eh para sa kanilang dalawa naman na ata itong room.

Nagmuka pa akong third wheel.

“Do you have boyfriend?” biglang tanong ni Callih sa'kin kaya nasamid ako bigla sa iniinom.

“Hehe wa—!”

“Of course, she have.” putol ni Lei sa sasabihin ko at tumawa siya na parang naiinis!

Wala, uy.

“Of course sa ganda 'mong 'yan, nakuu.” iling ni Callih.

“Maganda karin naman, eh.” ngiwi ‘kong sagot habang pinagpatuloy ang pagkain.

Promise di na ako sasabay sa'yo hayup ka, ini-interview mo ako eh!

“Iniwan naman.” sabay sulyap kay Lei. “Joke!” bawi niya kaagad.

“Sino naman?” takang tanong ko.

“Actually, Lei is my ex-fiancee.” kwento na niya.

I was immediately stunned by what he said but I didn't show that I was curios to the two of them.

Akala ko ba, kayo na?

Ex-fiancee, so mas nauna ka kaysa sa'kin? Eh, bakit wala siyang sinabi na may ex-fiancee pala siya.

I also noticed that Lei was stunned by what Callih said and glanced at me.

I immediately showed my reaction that I didn't care even though I wanted to know the reason!

"Edi magbalikan kayo." I flatly suggested and pretended not to be affected. "Bagay naman kayo." I make-face.

Putangina, why should I be hurt!

Kawawang puso!

"Hahaha, malabo na."

"Why?"

"Because, he wants someone else."

"edi good," mataray parin na sagot ko.

“Palagi nga niyang kinwe—!”

“Shut up.” maawtoridad na pigil ni Lei sa sasabihin ni Callih.

“Okay, fine. Alam mo ba pangalan niya?” nang-aasar na tanong sa'kin ni Callih bago niya sinulyapan si Lei na masama na ang tingin sa kanya.

“Wala akong pake.” walang ganang sagot ko at tumayo na. “Salamat, ako nalang maghuhugas.” agad na sabi ko bago linigpit ang pinagkainan.

“Garrette—!”

I suddenly let go of the spoon I was holding and it made a loud sound. I heard the full name that Callih said and I was not mistaken that she mentioned my name.

What do you mean?

"Callih, I'm warning you!" Lei threatened before standing up and turning around to go to his room.

I don't know why I'm nervous. I don't know if what I heard was right!

Why me?

"Do you know that?" Callih asked me laughing again while I was washing the dishes.

Naks, kaharap mo na!

Chismosa ka talaga, hindi naman tayo close pero makapag-chismis ka alam mo na lahat!

“No.” I lied.

I don't want to tell you who, it's not that I'm keeping it a secret but... maybe you ask me again and again!

"She's lucky." bulong na naman niya!

"Why?"

"Because she's always the only one, na palagi niyang bukambibig sa California."

I immediately looked away because my tears were starting to fall again.

Akala ko ba, nakalimutan na niya ako?

Sa California pala siya nagpunta?

Bakit naman kasama niya si Callih 'kung ganon?

Ayokong maniwala, bakit naman kasama niya si Callih 'kung talagang ako pa'rin.

“Ako na nga mag-hugas!” agad na kuha sa'kin ni Callih kaya tumabi na ako.

“Sige, salamat.” agad na sagot ko bago tumalikod sa kanya papuntang kwarto!

Bakit ganito nararamdaman ko?!

Hindi...iba na gusto niya Garrette!

Niloloko ka lang nila!

P-please...'wag kang maniwala!

Paalala ko sa sarili ko bago tumulo ang luha ‘kong nagbabadya palang kanina!

“N-no!” wala sa sariling usal ko at pinisil-pisil ang mukha!

Because of my thoughts, I fell asleep immediately and woke up suddenly at dawn. I first got up to wash myself in the bathroom and went out to drink cold water.

My head still hurts thinking about last night!

I didn't turn on the light and I was just groping on the wall to the kitchen.

Crazy how I feel right now, doesn't make any sense at all!

I took a glass and immediately poured it. I walked to the living room to hang out there first, I sat on the sofa which was big but I immediately stood up as I had a hard place to sit there!

"Taena!" wala sa sariling sambit ko. I put the glass down on the small table and slowly felt what it was!

I frowned when I got one leg there!

Wait...this is long—LEI!

I immediately walked away and took the glass before running back to the room!

"Tangina! Muntik na ako don!” I held it to my chest in shock!

I thought he and Callih were next to each other!

I immediately went back to bed and went to sleep because I was thinking about something!

I had to go back to work the next day, so I wore a strapless fitted dress and a blazer before hitting my heels. I cooked their breakfast and Lei wasn't on the sofa when I came out. Callih was already eating breakfast while I was dressed and ready to go.

“Kumain ka na?”

“Oo.” tipid na sagot ko.

“Sige ingat,” natatawang saad niya kaya ngumiti nalang ako ng tipid.

Tumalikod na ako at agad na namang dumiretso sa kumpanya para sa meeting namin. Pagpasok ko palang bati na sila ng bati kaya ngumingiti nalang ako. Agad akong pumasok sa office at diretso lang ang tingin sa table kahit nakita ko na kaagad si Lei sa swivel nito.

“Anong oras ang meeting?” malamig na tanong sa'kin.

“9, boss.” tipid na sagot ko at lumabas na'rin kaagad para bumili ng coffee. Sa totoo lang hindi ako kumain.

I immediately got in line and ordered a Coffee Late and Cappuccino from Angeline for boss Lei!

I immediately took it and turned around but Ami bumped into me and spilled the hot coffee on my chest! I immediately put down the coffee I was holding and immediately fanned the spilled hot coffee!

Fuck!

“Oh my god!”

“Mainit 'yun!”

“Sinasadya ba ni Ami iyon?”

Bulungan ng nakakita.

“I'm sorry!” agad na paumanhin ni Ami pero hindi ko na siya pinansin!

Bakit ba palaging ako nalang natatapunan ng tanginang kape!

“Are you okay, Sec. Garrette?” nag-aalalang tanong ni Angeline sa likod.

“Okay lang!” mabilis na sagot ko at pinunasan ng tissue ang damit ko!

Wala na, may mantsa na!

Napatingin naman silang lahat sa kapapasok lang sa Cafeteria at mukhang nag-aalala ang tingin sa'kin! Mukhang tumakbo pa galing sa office at salubong na ang kilay.

“Are you damn okay?” agad na tanong ni Lei at tinignan ang natapunan ng kape.

“Okay lang.” iwas na tingin ko. Nagsimula na naman kasi silang magbulungan at nagtatakang naka-tingin sa'min.

Hinila na niya ako kaagad!

“Teka lang, 'yung coffee ko!” inis na pigil ko sa kanya.

Huminga naman siya ng malalim at siya na ang humawak sa binili ko!

Ano ba kasing nakaka-gulat, eh natapunan lang naman ako ng kape!

Bakit parang may pinaparating ka na naman na kakaiba?

Pumasok na kami kaagad sa office at pinaupo niya ako sa sofa bago niya kinuha ang cream na ginamit na'min dati ulit ng matapunan ako ni Khae ng kape.

“Let me see.” agad na utos niya sa'kin.

“Ako na.” iwas na tingin ko at akmang tatayo na ng yumuko siya kaya napasandal ako sa sofa.

“Let me see!” maawtoridad na niyang utos.

“Ako na nga!” naiinis ng tugon ko.

“I’m counting, Garrette Louiza!” banta niya sa'kin.

T-tinawag niya ako sa b-buo ‘kong pangalan?

Totoo ba ang n-narinig ko?

He is mad when he calls me by my full name before, but now I don't know if he is mad or not. I can't remember his voice now, a lot has changed in him.

“Kaya ko, pwede ba lumayo ka nga sa'kin.” irap ko sa kanya.

He immediately felt it before walking away and looking away.

“Fine. I'm sorry.” he immediately responded and put the cream on the table before walking out of the office.

I don't know but his sorry seems to be conveying something else.

I immediately went into the bathroom and rubbed it right away! It was already red so I applied the ointment even more and blew!

Because it was about 12 o'clock, I went out right away and took the folder before leaving the office.

I went with Ally and Ash.

“Uy, sana all may nag-aalala!” parinig ni Ash.

Bilis naman kumalat 'kung ganon!

“Akalain mo 'yun, tumakbo pa talaga ng mabilis.” segunda naman ni Ally.

“Sino?” maangan na tanong ko.

Punyeta niyo!

“Ay hindi updated?” sabay na tanong nila sa'kin at linagpasan na ako.

“Ulul niyo.” pahabol na bulong ko.

Agad naman silang umayos na ng upo kaya pumunta na ako sa harap para hintayin si Lei na pa-VIP!

Ilang minuto nalang ay pumasok na siya kaya tumabi ako ng upo kay Xi na nakangisi sa'kin.

“Baliw.” bulong ko at inirapan siya.

“Siya sa'yo.” natatawang sagot naman niya.

Masama atang tumabi ako sa'yo!

Linagay ko na lahat ang mga dokumento sa harap ni Lei ng magsimula na itong mag-discuss. Abala naman ang iba sa pakikinig habang si Xi kanina pa bulong ng bulong sa'kin!

“Ano ba?” naiinis ng tanong ko sa kanya!

“Hindi ko maintindihan ang sinasabi ni Lei sa harap!” natatawang sagot.

Kinuha ko ang copies ko at binuklat ito sa parte 'kung nasaan ang dine-detalye ni Lei na problema.

“Yan magbasa ka kasi!”

“Basahin mo nga 'yung important details!” utos niya pa sa'kin.

Ay wow ako pa talaga inutusan!

Sinimulan ko ng binulong ang ibang point na sinasabi ni Lei sa harap at parang tanga naman itong nakangiti habang nakikinig.

“Linoloko mo ba a—!”

“Ms. Chin! Are you with us?” putol ni Lei sa sasabihin ko at masama na ang tingin sa'kin.

Nakakahiya, amp!

“I’m just explai—”

“If you're not interested, the door is open you can leave free!” sigaw niya kaya napayuko nalang ako sa hiya!

Sungit naman!

Kasalanan mo to Xi!

The other employees looked at me so pinigilan ko ang luha ko.

It's embarrassing, he can whisper to me!

Nakakawalang gana!

Xi was holding back his laughter next to me so I kicked him under the table.

Tignan mo 'tong mokong! Tangina mo!

Lei continued what he was saying in front so the attention of the employees went to him again. I was just hunched over in my chair and I wasn't really listening to him.

Bahala ka kahit mapanis laway mo kadadaldal, peste ka!

After a few hours, he said goodbye, so I stood up immediately and was the first to go out. I didn't look at it and I just walked straight ahead. I know that Khae are happy as they are now because I was scolded in front of them!

But I don't care, my face is thick. Hahaha charot.

I entered the office and immediately picked up the phone. I was about to go out when Lei entered!

I'll walk on the other side and that's where the destination is, if sa kabila naman ako dadaan, doon din ang punta!

“Ano ba!” naiiyak na sa inis na sigaw ko sa kanya.

“What?” natatawang tanong niya.

What-what’n mo mukha mo!

“Kung hindi ka dadaan, pwes tumabi ka!” sigaw ko sa kanya at tumulo na ang luha ‘kong kanina ko pa pinipigilan dahil sa pagka-pahiya!

Tinabig ko na kaagad ang kamay niya at pinunasan na ang luha bago naglakad palayo sa kanya.

“Hey, Ms. Chin!” pahabol na tawag sa'kin pero hindi ko na pinansin!

Bwisit ka!

Hindi ko alam 'kung saan ako pupunta kaya para akong nawawala sa kalalakad paakyat at pababa!

Pwes, mag-isa ‘mong alamin lahat ng schedule mo, tangina ka!

Nagpalamig muna ako sa baba at nagbasa ng magazine bago umakyat ulit sa office, punyeta!

Pumasok na ako ng walang katok at nagtaka ako kaagad ng makitang nandon na si Callih at masayang kausap si Lei.

Pretending you're not affected even though it hurts.

“Uy, Chin! Sama ka?” biglang tanong ni Callih sa gitna ng pag-iisip ko.

“Hindi.” agad na sagot ko kahit hindi pa alam 'kung saan.

“Dali na, sa beach!” nakangiting dagdag parin!

Wow ha, may pa beach-beach pa kayong nalalaman!