♥️8

(Warning: Not suitable for very young readers out there.)

"Always remember that the Saint is once a sinner. And the sinner became a Saint."

Ezekiel Rios (Alter Ego)

Natanaw ko si Niniana na palakad patungo sa elevator. Nakatuon lamang ang paningin niya sa cellphone niya. Nagtago ako sa isang sulok at kinuha ang isang panyo na may espesyal na pabango-isang pampatulog.

Hinintay ko siya na makadaan sa gawa kung saan ako nagtatago. Nang makalagpas siya ng ilang hakbang ay sinundan ko siya mula sa likuran niya at biglang itinakip sa kanya ang panyo. Sinigurado ko na malalanghap niya ang pampatulog.

Nang tumalab na iyon ay napahiga siya sa bisig ko.

Kaagad ko siyang binuhat at dinala sa loob ng unit ko.

Inihiga ko siya sa kama. Pinasadahan ko ang kanyang kabuuan. She's wearing a glamour red dress. Sobrang hapit sa kanyang katawan that's why her curves kills me. Inilapit ko ang labi ko sa kanyang balikat at hinaplos iyon gamit ang aking labi.

Her scent...

I really miss her scent, even her body and all about her.

Ang hinihiling ko lang talaga ay 'wag bumalik si Pierre ngayon. Masyado na niyang nasisira ang mga plano ko lalo na sa pagporma ko sa babaeng mahal ko.

Muli kong pinagmasdan si Niniana at hinaplos ang kanyang pisngi.

"You're mine..." Wika ko sabay samyo sa kanyang leeg.

Napangisi ako at tumayo. Nagtungo ako sa closet at binuksan iyon. Hinawi ko ang mga damit at mayroong markang pula sa dingding. Pinindot ko iyon at bumukas. Hindi alam ni Pierre na dito ko tinatago ang mga pera at gamot na aking ginagawa o ibinebenta sa black market.

Hinawi ko ang mga nakapatong na dolyar upang kuhanin ang isang botelya at syringe. Pagkakuha ko  non ay inalog ko. Isinaksak ko roon ang syringe at inilagay doon ang fluid na nasa botelya.

It's a new version of KPP na siyang ini-inject directly sa gagamit o pang gagamitan. Ita-try ko palang ang formula na 'to kay Niniana.

Muli akong lumapit sa kanya. Kinuha ko ang kaliwang braso niya. Naglagay ako ng alcohol sa bulak at ipinahid ko iyon kung saan ko itutusok ang syringe. Matapos kong makahanap ng ugat ay marahan kong itinusok ang syringe at ni-shot direct sa ugat niya.

May I used a mask pa ba? Huwag na siguro. Kasi ang talab ng KPP ay para kang nakalutang sa alapaap. Mga minimal scenes lang ang maaalala mo at 'yong iba ay baka isipin mo na hallucinations lang. Your arousal level is too high.

In few minutes alam kong magigising na siya. I started to removed my polo habang nakatingin sa kanya. Pagkatanggal ko ay pumaibabaw ako sa kanya.

I kissed her lips. After that ay naramdaman kong kumislot siya at unti-unti niyang iminulat ang kanyang mga mata. Natitig lamang siyang sa'kin.

"Hello gorgeous..." I whispered. She curved a smile.

Bigla ay hinila niya ang batok ko at siniil niya ako ng halik. So, gumana na nga.

Napatayo siya while she's still kissing me and her body is against mine. Lumalim ang pagkakahalik niya sa'kin. She's getting wilder.

Inilibot ko ang kamay ko sa buong katawan niya. She's fiercely looking at me. She started kissing my neck and licked it.

Napapikit ako at piniga ang beywang niya. She's givin' me a finest boner. Muli siyang napatingin sa'kin habang nasa ibabaw siya. She lingered her finger towards my face.

Napatingin ako sa tube dress niya at sobrang baba na non. Kaya, tuluyan kong ibaba and her both boobs exposed. I grinned those two jiggling boobs kills me.

Hinihiga ko siya and I started to sucked and licked her right boob and I massaging the other one. Naramdaman kong tuluyan niyang hinuhubad ang suot niyang dress. Nagpatuloy ako sa ginagawa ko. Napakagat labi niya at isinampay ang mga binti niya sa beywang ko. Lalo akong napangiti. Wala naman palang mali sa formulation ko. Mukhang mas maganda pa nga ito.

Napatayo ako ng bahagya and I started to unbuckled my belt. Napatingin ako sa may portrait ni Pierre na nasa gilid ng closet. Suddenly, I stopped. Tila may lumalaban na kung ano sa loob ng isipan ko.

It's Pierre fuck it!

Napapikit ako at pilit na nilalaban iyon. Napahawak ako sa ulo ko at umiling-iling.

"No! Fuck! No! Fuck you Pierre!"

--
Pierre Delovono

Napamulat ako. And nandito na nga ako sa loob ng kwarto ko. Napatingin ako sa ibaba ko.

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Niniana. And she's naked!

WHAT THE HECK?!

Sunod naman akong napatingin sa sarili ko, nakapaibabaw lang ako sa kanya at wala akong pang itaas na damit.

Ezekiel Rios!

Kagagawan niya ito!

I tried to out on the top of her. But then, she pulls me again and tried to kissed me on my lips. Pilit akong kumakawala.

Hindi ko kagustuhan ito! Si Ezekiel Rios lang ang may gusto nito. Putcha!

"Hindi Nini! H'wag!!!" wika ko. Pilit ko siyang nilalayo sa akin. Napapikit lang ako because I saw those boobie of her.

Mahirap na baka pati ako ay madala!

Nang mapatingin ako sa gilid ay nakita ko ang isang syringe at ang ampule ng kpp.

Walanghiyang Ezekiel!

Pilit parin na dumidikit sa'kin si Niniana.

"Hindi nga kasi Nini!" sigaw ko at napalakas ang pagtulak ko sa kanya.

Naumpog siya ng malakas sa headboard ng kama ko. Nanlaki ang mga mata ko nang mawalan siya ng malay. My blood rushed faster all over my body.

Hala? Baka napatay ko na?

Nanginnginig akong nilapitan siya. Kumuha muna ako ng kumot at binalutan siya. And I checked if dumugo ang ulo niya.

I felt relief nang makita kong walang sugat o dugo ang ulo niya. Baka bukol lang. Mas maigi na 'yon.

Binuhat ko siya at dinala sa salas. Inihiga ko siya sa couch. Iniwan ko muna siya saglit doon at bumalik sa kwarto. Kinuha ko ang dress niya, at nagsuot ako ng t-shirt.

Hindi pa rin mawala ang kabog ng dibdib ko.

Pagkapunta ko muli sa couch ay binihisan ko si Niniana. I tried to not looking on her body. Tagumpay ko siyang nabihisan. Kaya inayos ko ang pagkakahiga sa kanya.

Napatayo ako at palakad-lakad lang dahil nag-iisip ako ng idadahilan sa kanya kapag gumising siya.

Ang huli ko lang naaalala ay nasa elevator ako nakita ko si Ezekiel sa repleksyon. Pagkatapos non ay wala na akong maalala.

Naipapadaan ko lang ng paulit-ulit ang mga daliri ko sa buhok. May nangyari na naman ba sa kanila?

Tumataas ang stress level ko dahil dito. Nawa'y iniinom ni Niniana ang mga pills na binigay ko. Dahil kapag may nabuo dahil sa kagagawan ni Ezekiel ay ewan ko nalang.

Ayoko munang may taong ma-envolve sa'kin. Enough na muna ang pagkabigo ko kay Lilac. Alam ko kasi na matatanggap ako ni Lilac kaya siya ang babaeng minahal ko. Pero...hindi niya ako minahal pabalik.

I really find the way upang tuluyang mawala na si Ezekiel Rios. Maging ako ay hindi na natutuwa sa kondisyon na mayroon ako. Gusto ko na mabuhay ng normal ang walang ganito.

Ang may nakakaintindi sa'kin. Ang kaya akong mahalin sa kabila ng lahat ng ito.

Mayroong mga ala-ala na lubos kong hindi natatandaan mula sa nakaraan. Alam ko kapag ang lahat ng iyon ay natandaan ko...

Tuluyan na akong makakawala sa pagkakakulong na ito. Kailangan ko lamang hanapin ang mga susi.

Sa totoo lang ay hirap na hirap na ako. Madalas ay gusto ko na bumigay. Pero nagpapakataoan ako na labanan ang lahat ng ito. Patutunayan ko sa Ezekiel na 'to na hindi ako mahina.

Napatingin ako kay Niniana. Pinakatitigan ko siya. Gusto kong humingi ng despensya sa kanya na pati siya ay nadadamay sa mga kagagawan ni Ezekiel.

Nakita kong napakislot siya at unti-unting nagmulat ng mga mata. Napatahip ako ng dibdib. Lumalakas na naman ang kabog ng dibdib ko. Nilapitan ko siya at napatingin siya sa gawi ko.

"Na-nasaan ako? Pierre?" tanong niya. Napatayo siya ng bahagya at napahawak sa ulo niya. Hindi ako kaagad nakasagot. Inilibot niya ang paningin sa buong unit ko.

"Bakit ako nandito? Paano ako napunta rito?" tanong niya uli.

Napalunok ako. Humugot ako ng malalim na paghinga bago sumagot.

"Hinimatay ka nung nasa tapat ka ng elevator. Sakto nakita kita." pagsisinungaling ko.

Nangunot ang noo niya. Tila pinakaiisip niya kung ano'ng nangyari sa kanya kanila.

"Talaga? Nawalan ako ng malay?" may pagaalingan niyang wika. Tumango lang ako. Tuluyan siyang napaupo.

Tumalikod ako at nagtungo sa fridge. Naglagay ako ng tubig sa baso. Muli akong nagtungo sa kanya at inaabot iyon.

"Inom ka muna. Ang mahalaga may malay ka na." Napatingin siya sa baso sabay sa'kin. Kinuha niya iyon.

Nagsimulang manginig ang kamay ko kaya mabilis kong ikinuyom iyon.

"Bakit kaya ako hinimatay? Dahil yata sa hangover?" wika niya after uminom ng tubig.

"Baka ganoon na nga. Inom pa." Sabi ko.

Inirapan niya lang ako saka inilagay sa center table ang baso.

"Pero salamat, hindi ko alam na angking kabutihan ka pala." She uttered.

"Kaibigan ka ng bestfriend kong si Irish kaya 'wag kang assuming. 'Di kita type, ayoko ng babaeng kinulang sa tela." Walang emosyon kong sabi.

"Hoy! Ang kapal mo naman, as if naman na type ko rin ang wirdong kagaya mo? Hmp!" inis na usal niya. Tiningnan ko lang siya.

Tila nanghihina na naman ako sa bumabalot na lungkot sa buong katauhan ko.

Inayos niya ang sarili niya at kinuha ang purse niya na nilagay ko sa ibabaw ng center table. Napatayo siya.

"Mauna na ako Pierre, pasensya na kung naabala kita. Pero, maraming salamat." Wika niya at nagtungo sa pinto.

"Wala 'yon. Mag-iingat ka nalang lagi. Mas mabuti na iwasan mo nalang ako." Walang emosyon kong wika.

Hindi ko na siya hinayaan na makahuma ng sasabihin. Mabilis kong binuksan ang pinto at inilabas siya saka mabilis na isinara ng malakas nag pinto.

Napasandal ako sa pinto at napadausdos. Napahawak ako ng mahigpit ulo ko ag nagsimulang magsilaglagan ang mga luha ko.

"Ahhhhhh!" buong hapis kong sigaw. Napatayo ako at pinagbabato lahat ng mahawakan ko sa salas. Ang mga vase ay pinagbabato ko sa mga salamin. Sinuntok ako flat screen tv at hindi ko iyon tinantanan hangga't hindi nahuhulog.

"Mawala ka na Ezekiel! Mawala na hayop ka! Sinisira mo ang buhay ko!" Sigaw ko habang paulit-ulit na sinusuntok ng pader. Hinayaan ko lang ang pag-agos ng dugo mula sa kamay ko.

Napadukdok ako sa pader habang tuloy ang pagbuhos ng hinagpis at pagbalot ng lungkot sa aking sa'king sarili.

Ayoko na...

Ayoko na ng ganito...

Pagod na pagod na ako...

Pinadausdos ko sa pader ang kamay kong puno ng dugo. Nararamdaman ko ang unti-unting paghupa ng aking emosyon.

Sisiguraduhin ko na tuluyan kang mawawala sa loob ng utak ko.

Ezekiel Rios.

--