ပထမဦးဆုံးေက်ာင္းတက္ရက္ကို အထစ္အေငါ့မရွိေအာင္ျမင္စြာျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ဝမ္ရိေပၚက ေရွာင္းက်န႔္ဘယ္အခ်ိန္မွာအတန္းလာတက္မလဲေတြးေနရင္းနဲ႔ေက်ာင္းခ်ိန္ၿပီးသြားသည့္အခါ အေဆာင္ဘက္သို႔ျပန္ေလၽွာက္လာခဲ့သည္။သူ႔အခန္းရွိရာေလးလႊာသို႔ခ်က္ခ်င္းတက္သြားျခင္းမရွိေသးဘဲ အေဆာင္ဝန္းထဲမွာပန္းအိုးေတြနဲ႔လွပစြာစီစီရီရီျဖစ္ေနသည့္ ပန္းျခဳံတစ္ခုနားသို႔ စူးစမ္းသလိုသြားၾကည့္လိုက္သည္။

"အရင္တုန္းက ဒီနားမွာ လူတစ္ရပ္စာ ႐ုပ္ထုႀကီးတစ္ခုရွိတာေလ ေခတ္အဆက္ဆက္အေဆာင္ေန​ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းဓာတ္ပုံတြဲရိုက္ၾကတာ အခုေတာ့တကယ္ကိုႏွေျမာစရာဗ်ာ..."

သူ႔ေဘးနားမွာကပ္ၿပီးေျပာေနသည့္ အေဆာင္ဝန္းထိန္းသိမ္းေရးအလုပ္သမားကိုဝမ္ရိေပၚတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ပန္းပင္မ်ားဘက္သို႔ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။သူမ်ားနဲ႔အျမင္မတူလို႔လားမသိ။ သူ႔မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ဒီေနရာမွာ႐ုပ္ထုႀကီးဆိုတာထက္ ပန္းပင္ေတြရွိေနတာပိုသင့္ေတာ္သည္ဟုထင္မိသည္။

"ကၽြီ..."

အခန္းထဲဝင္ဖို႔အဝင္တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္သည့္အခါ သတၱဳဘူးခြံတစ္ခုႏွင့္ၾကမ္းျပင္တို႔ပြတ္ဆြဲသြားသည့္အသံကို ဝမ္ရိေပၚအရင္ဆုံးၾကားလိုက္ရသည္။ ဘာလဲဆိုတာသိခ်င္၍ ဝမ္ရိေပၚတံခါးေနာက္ကိုၾကည့္ဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ကတစ္စုံတစ္ခုကိုတက္နင္းမိသြားသည္။ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ေသာက္ၿပီးသားဘီယာဘူးခြံတစ္ခုျဖစ္​၏။

ႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လို႔လာသည့္ စီးကရက္အနံ႔အလုံးအရင္းသည္ ညာဘက္အျခမ္းကကုတင္ေဘး၌ ကုတင္ကိုေက်ာမွီၿပီးၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္လၽွက္စီးကရက္ေသာက္ေနေသာ ေရွာင္းက်န႔္ဆီမွျဖစ္သည္။ေဖာ္ေရြတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ကသူ႔ကိုျမင္ေတာ့ ျပဳံးျပသည္။

ေရွာင္းက်န႔္​၏ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကေတာ့ေျပာင္းသြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ပုံစံကအတူတူပဲျဖစ္​သည္။အခုေတာ့ခဲေရာင္စြပ္က်ယ္ကိုအနက္ေရာင္ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔တြဲဝတ္လို႔ထား​တာျဖစ္သည္။

ဘယ္ဘက္လက္ေခ်ာင္းေတြကစီးကရက္ကို ညႇပ္ကိုင္ထားၿပီး ညာဘက္လက္ေခ်ာင္းေတြက ဘီယာဘူးကိုဆုပ္ကိုင္လို႔ထားသည္။ စီးကရက္ကိုတစ္ခ်က္ရွိုက္လိုက္၊ ဘီယာကိုတစ္ငုံေသာက္လိုက္ျဖင့္လုပ္ေနသည့္ေရွာင္းက်န႔္က မီးစတစ္လွည့္ ေရမွုတ္တစ္လွည့္ ဆိုသည့္စကားပုံကိုလက္ေတြ႕အသုံးခ်ေနတာျဖစ္​၏။

အခန္းကသိပ္အက်ယ္ႀကီးမဟုတ္သည့္အျပင္ ရွိသည့္ျပတင္းေပါက္ကိုလည္း ဖြင့္ဟထားျခင္းမရွိတာေၾကာင့္ အလုံပိတ္အခန္းထဲတြင္ စီးကရက္အနံ႔ေတြျပည့္ႏွက္ေနသည့္အခါအသက္ရွူရနည္းနည္းခက္လာသည္။ျပတင္းေပါက္ကိုသြားဖြင့္ခ်င္ေပမယ့္ ရိုင္းသည့္အျပဳအမူျဖစ္သြားမည္စိုး၍ ဒီတိုင္းအသက္ကိုေအာင့္ထားမိရင္း မခံနိုင္ေတာ့သည့္အခါ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန႔္လိုက္မိသည္။

"ေဆာရီး ေဆာရီး အရမ္းမႊန္သြားတာလား တစ္ေယာက္တည္း ေနေနက်ဆိုေတာ့ လုပ္ေနက်အတိုင္းပဲလုပ္မိတာ..."

ေရွာင္းက်န႔္က လက္ထဲကစီးကရက္ကို ျပာခြက္ထဲခ်က္ခ်င္းထိုးေခ်လိုက္သည္။ျပတင္းေပါက္ကိုပါသြားဖြင့္လိုက္ၿပီး စီးကရက္အေငြ႕မ်ားကို အျပင္သို႔ထြက္ေစလိုက္​တာျဖစ္၍သူေတာ္ေတာ္အားနာသြားရသည္။

ေရွာင္းက်န႔္​၏အမူအက်င့္ေတြကလူလိမၼာစံႏွုန္းနဲ႔မကိုက္ညီေပမယ့္ တစ္ပါးသူအတြက္ေတြးေပးတတ္သည့္ဒီလိုအမူအက်င့္တခ်ိဳ႕ကို တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းေျပာေနၾကသည့္လူမ်ားျမင္ေအာင္ေခၚျပေပးလိုက္ခ်င္သည္။

ေရွာင္းက်န႔္ကစီးကရက္ဆက္မေသာက္ေတာ့ေပမယ့္ ဘီယာဆက္ေသာက္ေနဆဲျဖစ္သည့္အခါသူလည္း အေႏွာင့္အယွက္မေပးေတာ့ဘဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ဘီယာဘူးခြံတခ်ိဳ႕ကိုေကာက္ၿပီးအမွိုက္ပုံးထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။တစ္ေနကုန္ေက်ာင္းမွာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္ျဖစ္ရာ ညေနဘက္စာျပန္မလုပ္ခင္ လန္းဆန္းလို႔သြားေအာင္ေရခ်ိဳးဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့​၏။

မနက္တုန္းက ေက်ာင္းမမွီမည္စိုး၍ ခပ္သြက္သြက္လုပ္ခဲ့ရသမၽွကို အတိုးခ်ၿပီးေရျပန္ခ်ိဳးေနသည္ျဖစ္၍ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၌ ၄၅ မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္ယူလိုက္သည္။ေရမခ်ိဳးခင္ သန႔္စင္ခန္းကေဘစင္ကိုလည္းပိုမို၍ေတာက္ပသြားေအာင္တစ္ခါတည္းတိုက္ခၽြတ္လို႔ေနတာေၾကာင့္ ပုံမွန္ထက္ပိုၾကာသြားတာျဖစ္​၏။

ေရခ်ိဳးေနရင္းလက္ထိပ္ကပဲႀကီးခြံေလးေတြလိုတြန႔္လာသည့္အခါမွ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကိုတဘက္တစ္ထည္ပတ္၍ ထြက္လာလိုက္သည္​။ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ကုတင္ကိုမွီၿပီးထိုင္ေနဆဲျဖစ္​၏။

ဝမ္ရိေပၚအဝတ္အစားမ်ားဝတ္လိုက္ၿပီး ေရစိုေနသည့္ဆံပင္မ်ားေျခာက္ေသြ႕ ရန္အလို႔ငွာအိမ္ကေနယူလာသည့္ hair dryer ကို Luggage ထဲကသြားဆြဲထုတ္၍ပလက္ေပါက္နဲ႔နီးသည့္ေနရာကိုသြားလိုက္သည္။ အခန္းကတစ္စထက္တစ္စေမွာင္လာသည္ျဖစ္၍ဝမ္ရိေပၚ ဆံပင္အေျခာက္ခံေနရင္း တစ္ခုခုလုပ္ေနဟန္ရွိသည့္ ေရွာင္းက်န႔္အတြက္ေစတနာျဖင့္မီးဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း မရည္ရြယ္ဘဲေရွာင္းက်န႔္ရွိရာသို႔ၾကည့္လိုက္သည္။

ေရွာင္းက်န႔္က ဘူးတစ္ခုထဲက ပန္းအဖူးအငုံအေျခာက္လိုဟာမ်ိဳးေလး တစ္ခုႏွစ္ခုကိုယူလိုက္ကာ ေနာက္ထပ္လက္တစ္ဝါးစာေတာင္မရွိသည့္ဘူးအေသးတစ္ခုထဲကိုထည့္သည္။ၿပီးလၽွင္ထိုဘူးေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔လွည့္လို႔ေနသည္။ ငါးခ်က္ ေျခာက္ခ်က္ေလာက္လွည့္ၿပီးသြားသည့္အခါ၌ ဘူးေလးကိုၾကမ္းျပင္ေပၚခဏခ်လိုက္ၿပီး လက္ညိဳးေလာက္အရွည္ရွိသည့္ စကၠဴေလးေတြထည့္ထားသည့္ဘူးေလးတစ္ခုထဲမွ စကၠဴအပိုင္းေလးတစ္ခုကိုထုတ္သည္။

​ၿပီးေနာက္ လက္သည္းခြံေလာက္ရွိသည့္ ကတၳဴစကၠဴေလးကိုယူၿပီးယပ္ေတာင္ပုံေလးေရွ႕တစ္လွည့္ေနာက္တစ္လွည့္ေခါက္ကာ ခုနကလက္ညိဳးေလာက္အရွည္စကၠဴေလးရဲ့အဖ်ားတစ္ဖက္မွာတင္လိုက္သည္။ၿပီးလၽွင္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚခ်ထားသည့္ဘူးေလးကိုျပန္ယူၿပီး ဘူးအဖုံးကိုဖြင့္လိုက္ကာ အထဲမွအမွုန႔္ျဖစ္သြားသည့္အရာေလးမ်ားကို စကၠဴေပၚေလာင္းခ်လိုက္​၏။

လက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ားကိုပဥၥလက္ဆန္ဆန္လွုပ္ရွားလိုက္သည့္အခါ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာအမွုန္ေလးေတြျပည့္ႏွက္လို႔ေနသည့္ စကၠဴစေလးက စကၠဴလိပ္ေလးတစ္ခုအျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲလို႔သြား​၏။ရလာသည့္စကၠဴလိပ္ေလးရဲ့အနားသတ္ကိုလည္း လၽွာဖ်ားျဖင့္သတ္ၿပီးကပ္လိုက္သည့္အခါပိုမိုသပ္ရပ္က်စ္လစ္သြား​၏။

ၿပီးလၽွင္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးအဆင့္အေနနဲ႔ထိုစကၠဴလိပ္ေလးကိုထိပ္ပိတ္ေနာက္ပိတ္လုပ္ကာၾကမ္းျပင္နဲ႔တေတာက္ေတာက္ေခါက္လိုက္ၿပီး လက္ညိဳးနဲ႔လက္ခလယ္ၾကားထဲညႇပ္၍ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားမွာေတ့စပ္လိုက္​၏။

ထိုအရာေတြကိုတစ္ဆင့္ခ်င္းၾကည့္ေနရင္းဝမ္ရိေပၚ​၏ လက္မ်ားတုန္ရီေအးစက္လာသည္။ ကိုင္ထားသည့္ hair dryer ကိုပင္ ေခါင္းထက္သို႔ တည့္တည့္ခ်ိန္ရြယ္နိုင္ျခင္းမရွိေတာ့သည့္အခါ ေလေႏြးေႏြးေတြကေရာက္ခ်င္သည့္ေနရာေရာက္လို႔ေနသည္။

ေရွာင္းက်န႔္ဘာလုပ္ေနမွန္းသူသိသည္။ကိုယ္တိုင္တစ္ခါမွ မစမ္းသပ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ေရွာင္းက်န႔္လက္ထဲကအရာက ဘာမွန္းဆိုတာမသိတဲ့အထိသူကအျမင္မက်ယ္သူတစ္ဦးမဟုတ္။ online မွာေတြ႕ျမင္ဖူးသည့္ video တခ်ိဳ႕ကိုပင္ စိတ္ဝင္စားမွုမရွိတာေၾကာင့္ ေက်ာ္ခ်လိုက္တာျဖစ္ၿပီး အခုေတာ့ မ်က္စိေရွ႕မွာတိုက္ရိုက္ Live ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတာျဖစ္​၏။

အေဆာင္ခန္းထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေဆးေျခာက္ကို လိပ္ၿပီးေသာက္ေနသည့္လုပ္ရပ္ကမိသြားရင္ေက်ာင္းထုတ္ခံရမည့္ကိစၥျဖစ္သည့္အခါစိုးရိမ္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚ​၏ရင္ထဲတဆတ္ဆတ္ျဖစ္လို႔လာသည္။

အကယ္၍မိသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္တစ္ခန္းတည္းေနသည့္ သူ႔ကိုပါအမွုပတ္လာခဲ့ရင္ေရာ။

မူလတန္းကေန အထက္တန္းၿပီးတဲ့အထိ နာမည္ဆိုးစာရင္းတစ္ခါမွ မဝင္ခဲ့ဖူးသည့္သူက အခုတကၠသိုလ္စတက္ခ်င္းမွာပဲ နာမည္ေအာက္ မင္နီတားခံရရင္ေရာ။

ဒီအခ်ိန္မွာ သူဆုေတာင္းေနမိသည္ကမည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ သူတို႔အခန္းတံခါးကိုလာမေခါက္ဖို႔ပဲျဖစ္​၏။

သူကသာအေတြးထဲမွာအႀကိမ္တစ္ရာေလာက္ကမၻာပ်က္ေနေပမယ့္ ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ အခန္းထဲမွာသူရွိေနသည္ကိုပင္ဂ႐ုမစိုက္ တျခားကမၻာတစ္ခုကိုအလည္ေရာက္ေနဟန္ရွိသည္။

မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္၍ ေခါင္းကိုေမာ့ထားကာ အေငြ႕အသက္မ်ားကိုမွုတ္ထုတ္ေနသည့္ပုံရိပ္တို႔က တိမ္ေတြေပၚမွာတစ္ကိုယ္တည္းလြင့္ေမ်ာေနသည့္အလားျဖစ္သည္။ မွုတ္ထုတ္လိုက္သည့္မီးခိုးေငြ႕မ်ားကလည္းမီးခိုးေရာင္ဆံပင္တို႔နဲ႔အေရာင္ခ်င္းထပ္တူက်လို႔သြားေသး​၏။

"မီးျပန္ပိတ္ထားလိုက္ မ်က္စိက်ိန္းတယ္..."

အခိုးအေငြ႕မ်ားျဖင့္သာျပည့္ႏွက္ေနၿပီးတိတ္ဆိတ္ေနသည့္ေလထုကိုထိုးေဖာက္ဝင္လာသည့္အက္ရွရွအသံတစ္ခုက သူ႔နားဖ်ားမွတစ္ဆင့္ေက်ာရိုးတစ္ေလၽွာက္ကို စိမ့္ကနဲျဖစ္လို႔သြားေစသည္။ေအးစက္ေနသည့္ေလသံမဟုတ္သည့္တိုင္အတက္အက်မရွိသည့္ေလယူေလသိမ္းတို႔၌ ေဖာ္ေရြမွုတခ်ိဳ႕ေပ်ာက္ဆုံးလို႔ေနသည္။

"မီးပိတ္ထားလိုက္လို႔..."

ဒုတိယတစ္ေခါက္ေျပာလာသည့္အခါတြင္ေတာ့ေရွာင္းက်န႔္​၏မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာသည္။

မ်က္ေၾကာမ်ားေမွးစင္းထားျခင္းေၾကာင့္တစ္ဝက္ေလာက္သာပြင့္ဟေနေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္အၾကည့္ဆုံသြားသည့္အခိုက္ ဝမ္ရိေပၚ​၏ရင္ဘတ္ထဲလွပ္ကနဲျဖစ္လို႔သြားသည္။

ခုနကလိုစိုးရိမ္မွုေၾကာင့္တုန္ခါေနသည့္ပုံမ်ိဳးႏွင့္မတူစြာ ဘယ္ဘတ္ရင္အုံဘက္ကသိသိသာသာျဖစ္​၏။ေျခေခ်ာင္းထိပ္မွစလာသည့္လွိုင္းတစ္ခုသည္ေအာက္ကေနအထက္သို႔တရိပ္ရိပ္တက္လာၿပီးနားထင္ေသြးေၾကာမ်ား၌ အဆုံးသတ္သည္။

ဝမ္ရိေပၚလက္ထဲက hair dryer ကိုပစ္ခ်လိုက္​၏။မီးခလုတ္ကိုပိတ္လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္၍ဂ်က္ကိုအေသပိတ္လိုက္​သည္။ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ခႏၶာကိုယ္​၏အလိုအေလ်ာက္တုံ႔ျပန္မွုစနစ္က သူ႔အတြက္ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။

ဗဟုသုတနည္းသည့္လူတစ္ေယာက္မဟုတ္၍ဒီလိုတုံ႔ျပန္မွုေတြက သဘာဝတရားေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကိုအတပ္သိေသာ္လည္း၊ တိမ္ျမဳပ္ေနဆဲျဖစ္ခဲ့သည့္သဘာဝတရားကိုလွုံ႔ေဆာ္လိုက္သည္က အၾကည့္တစ္ခ်က္ျဖစ္ေနသည့္အခါ တုန္လွုပ္မိတာျဖစ္သည္။

ေလာေလာလတ္လတ္ေရခ်ိဳးၿပီးသားျဖစ္သည့္ဝမ္ရိေပၚက ေရပန္းေအာက္ထဲသို႔ဝင္သည္။ေရေအးမ်ားကို ဦးေခါင္းတည့္တည့္မွစ၍တစ္ကိုယ္လုံးေပၚသို႔ က်ဆင္းေစလိုက္သည္။ေအးစက္ေနသည့္ေရ​၏ဒဏ္ကိုေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြထုံက်င္လာသည္အထိႀကိတ္မွိတ္ခံစားရင္း သူ႔စိတ္မ်ားအဆင္ေျပၿပီဟုထင္မွတ္ရသည့္အခါမွ အျပင္ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။

ေရစက္လက္နဲ႔အခန္းထဲဝင္လာျခင္းမွာ ယဥ္ေက်းမွုမရွိသည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ေရြးခ်ယ္မွုမရွိစြာျဖင့္ ေရစိုဝတ္မ်ားကိုအျမန္ဆုံးနည္းျဖင့္လဲလွယ္လိုက္သည္။ မ်က္လုံးမ်ားကိုဘယ္ကိုမွမၾကည့္မိေအာင္ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ထားရင္း ကုတင္ေပၚတင္ထားမိသည့္ေက်ာပိုးအိတ္ကိုေကာက္ဆြဲကာ အခန္းျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ည ဆယ္နာရီထိ ဖြင့္ေသးသည့္ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္သည္ သူ႔ေျခေထာက္မ်ား​၏ဦးတည္ရာျဖစ္သည္။တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔ပုံမွန္ျပန္ၾကည့္ေလ့ရွိသည့္သူကစာၾကည့္တိုက္တြင္ေနရာက်သည္ႏွင့္ သင္ခဲ့သမၽွစာအုပ္မ်ားကိုဖြင့္လိုက္သည္။

စာမ်က္ႏွာတစ္ခုလွန္လိုက္တိုင္းထပ္ဖန္တလဲလဲျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိသည္က ရီေဝေမွးစင္းေနသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားသာျဖစ္ေနသည့္အခါ စာအုပ္မ်ားကိုျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး စားပြဲခုံေပၚေခါင္းေမွာက္ခ်လိုက္ရေတာ့​၏။