BerreAyvaz
175 22 17
Ölmedikçe bitmez, belki ölsen de bitmeyecek...Kana susamış vahşi ruhuyla savaşan Mira bir de göremediği varlıklara tutsak olur, en keskin silahını; zekasını kuşanır, korku ve cesaret arasındaki köprüde verir savaşını.İyisiyle kötüsüyle tutunduğu hayata izini bırakmayı ahdetmiştir. Nereden bilebilir ki insan tutunduğu tek bir hayat olmadığını?Her durum bir olaya gebe ise son olabilir mi?Esasında nedir insan beden giymiş bir ruhtan başka?Nerede görülmüş anıların silinip hislerin silinmediği, hangi şair cesaret etmiş bedenleri yok edip ruhları yazmaya?Kim okumuş daha önce binlerce yıllık aşkın deryasında süzülürken kavrulan bir yüreği? Kim okumak istemez beyazlarla seven bir adamı?Aşkı, özlemi, gücü, hırsı hatta gururu, en ölümcül yedi günahı dengeleyen iradeyi okumaya cesaret edebilecek kaç kişi vardır? Kulağa korkutucu gelmeyebilir... Korkmadan başlayanlar cesaret kazanmadan kapatmayacak son sayfayı. Yalnızca en korkak insan ulaşabilir cesaretin kan kırmızı şerefine."Benim lügatımda en iyi bile gri."-Başlangıç: 30.11.2022…