Chapter 27

Background color
Font
Font size
Line height


Palubog na ang araw nang umalis kami ng mansion ni Cosmer. Isinama kasi ako ni Cosmer sa isang party na dadaluhan niya. Sa pagkakaalam ko karamihan ay puro business man and woman ang naroon since isang founder ng business ang may party. For sure naroon si Kuya Justine at Joshua. Cosmer said that most of the richiest business man are invited. Kuya Justine and Joshua is one of them.

Tahimik lamang ang biyahe namin papunta sa venue. Kinakabahan ako lalo na at first time ko makapasok sa mundo ng mayayaman lalo na ang makasalamuha sila they are not just rich but crazy rich. Ang karamihan sa kanila ay na-fe-feature sa mga magazine at tv news.

Suot ko ang pinili ni Cosmer na kulay gold na gown. Sexy evening gown siya na may slit sa leegs, sleeveless at sexy lace lang ang gamit sa shoulder ko. Kitang-kita tuloy ang collar bone ko dahil hanggang dibdib ko lang ang natatakpan ng tela. Naka-lace naman ang likuran ng gown kaya nagmukang backless. Hindi ako sanay magsuot ng ganito lalo pa at 6 inches ang heels na pinasuot sa akin ni Cosmer. Ang sabi niya ganitong damit daw ang gusto ko even before.

"Hon, kailangan ba talaga ganito ang damit ko? Isn't too revealing?" nenerbyos na tanong ko.

"My mom want it for you."

"Huh? Your mom? Anong ibig mong sabihin?" Napalunok ako ng wala sa sarili. Nanunuyo na ang lalamunan ko dahil sa sobrang kaba.

"Mom and Dad came back already and they stay in main branch of our hotel. They you will meet them in the party. Mom said you might freak out if they suddenly show up in our house."

"Oh-ma-may. Talagang mag-fe-freak out ako! Hindi pa nga ako nakakapag-adjust sa sitwasyon natin ng bonggang-bongga tapos makikilala ko na agad ang parents mo?! No way!" natatarantang sagot ko. Naka-awang na ang labi ko habang nanlalaki ang mga mata at hindi mapakali. Hindi matigil ang pagngatog ng tuhod ko.

"Yes way, Baby. Because the party is actually made for us two and we are already here." Nakangising sagot ni Cosmer.

Sakto naman na huminto ang sasakyan. Cosmer are the one who drove the car and here we are in front of the huge building with red carpent on the floor. Maraming tao sa paligid, most of them have a camera habang nakatutok sa amin. Nakakasilaw ang mga flash na lumalabas sa mga camera ng mga taong ito at nakakahimatay ang ingay nila.

Sunod-sunod na lunok ang ginawa ko habang naistatwa na sa kinauupuan ko. Hindi dapat ako nandito. Ramdam ko ang mga malamig na pawis na tumutulo sa uno ko. Aalis na ako pero paano? Ang car door ko ay siya mismong nasa harapan ng red carpet.

Hindi ko namalayan na nakababa na pala si Cosmer. Nagulat na lamang ako ng bumukas ang pinto sa harapan ko at naroon na ang nakalahad na kamay ni Cosmer. Pahamak ka, Cosmer. Hindi pa tayo tapos, sa bahay tayo magtutuos. Nanginginig ang kaliwang ko habang inaabot ang kamay ni Cosmer. Parang naging mabagal ang pagtakbo ng oras nang bumaba ako at sunod-sunod ang flash ng camera.

"Suit yourself, Hon. You look gorgeous as always." Nakangiting turan nito sabay pulupot ng kamay niya sa bewang ko and he kiss my temple.

The reports are asking a lot of question pero dahil sa kaba at sabay-sabay nilang pagsasalita hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi nila. Iginaya ako ni Cosmer papasok ng venue. Nagpatangay na lamang ako habang nakayukong naglalakad. Hindi ko rin naman kasi kayang tignan ang nakakasilaw na flash ng camera. Good thing that Cosmer let me until we enter the hall.

The hall is so luxurious. This is the life my Mom always wanted to get. Habang inililibot ko ang paningin sa buong hall ay hindi ko naman maiwasang mahiya. Hindi ito ang mundong kinabibilangan ko. I have business, yes, but it was so small and just enough to sustain my family needs and not enough to buy any luxurious things.

"Hon, lets go."

Natauhan ako sa bulong ni Cosmer. Nagpatinanod na lamang ako. Mayroong malaking stage sa harapan samantalang maraming mesa sa ibaba ng stage. It was well design and even the chairs. Marami na rin ang tao sa hall at lahat sila ay binabati si Cosmer. Tanging pagngiti at kaway na lamang ang isinasagot ni Cosmer hanggang sa maitago na kami ng isang malaking kurtina.

"Hon, hind ko na kaya. Umalis na tayo. Gusto ko ng umuwi," pagpupumilit ko habang hinahatak ang laylayan ng coat ni Cosmer.

Cosmer chuckled as he caress my chick. "Hon, chill. I'm here, I will never leave your side, okay?"

I left with no choice but to nod. Sakto naman na may lumapit na isang male staff at kinausap si Cosmer. Hindi ko na binigyan ng atensyon ang pinag-uusapan nila at inabala na lamang ang sarili sa pagtingin-tingin sa paligid. Kaunti lang ang tao sa back stage kaya kahit paano ay kampante ako.

Natapos ang makikipag-usap ni Cosmer sa staff hanggang sa iginaya niya kami sa isang dressing room. Sa labas pa lamang ay may naririnig na akong mga taong nag-uusap at nagtatawan. Wala sa sariling napalunok ako. Cosmer opened the door excitedly. Alam na.

Bumungad sa amin si Mr and Mrs. Carreon na nagtatawanan sa sofa. Tumayo agad ang mga ito nang makita kami. Si Mrs. Carreon ang unang naglakad palapit kay Cosmer. Napa-atras naman ako nang yakapin niya si Carreon. Oras na para tumakas. Bago pa ako makahakbang paatras tumama na ang likod ko sa isang matigas na bagay.

Mula sa side ko ay sumulpot si Collen. Matigas na pandesal pala ang nabangga ko. Shut up, Heaven. May asawa ka na. Akala ko ay susungitan ako ni Collen pero ngumiti ito at niyakap ako.

"It's been a long time. Naaalala mo na ba ako, Heaven?" masayang tanong ni Collen.

Marahan akong umiling. "Konti? Sorry, konti pa lang ang naalala ko about you."

"It's fine-"

Hindi na natapos ni Collen ang sasabihin dahil pinatigil na siya ng kamao ni Cosmer. Napa-atras ako sa gulat. Nang makabawi ay hinatak ko si Cosmer palayo kay Collen na patayo na.

"Cosmer, what the. What did you do that?" I hissed.

"He hugged you!"

"Yes, he did. Pero sana naman kinausap mo na lang. He's your brother."

Sa huli ay hindi na ito nakipagtalo. Collen just laughed after what his brother did to him. He is definately crazy. He even wink at me that made Cosmer glare at him. Inawat ko na lamang si Cosmer at dumistasya na lamang ako kay Collen.

Cosmer introduce me to Mr. And Mrs. Carreon. They hug me tight, their vibes are warm so I don't feel pressure at all. Nakipagkuwentohan sila sa akin habang si Cosmer naman ay inakay palabas ang kapatid para mag-usap.

"So when we can have our first grandchild?" excited na tanong ni Mrs. Carreon.

Hindi ko naman alam ang isasagot ko dahil getting to know each other pa lang naman kami ni Cosmer. Napalunok ako sabay nagpalipat-lipat ang tingin sa mag-asawa.

"Hon, don't pressure, Heaven," Mr. Carreon casually said.

"I'm not..." masungit na turan ni Mrs. Carreon. "Mukang hindi ka pa napilay ni Cosmer." Nakasimangot na turan nito.

"Hon, 'wag mong dumihan ang isip ni Heaven."

Wala naman akong nagawa nang magbangayan ang mag-asawa sa harapan ko. Tahimik lamang akong nagmamasid sa kanilang dalawa. Para silang mga bata na nag-aaway sa simpling bagay. Nasaan ka na ba, Cosmer? Sabi mo hindi mo ako iiwan. May pa english-english ka pa kanina.

Sumandal na lamang ako sa sofa habang tahimik na umaasa sa dalawang matanda na tumigil na sa pag-aaway. Pero maganda na rin siguro kung hindi, para hindi na matuon ang atensyon nila sa akin.

Ilang minuto pa ang lumipas bago bumukas ang pinto ng dressing room at pumasok ang magkapatid, saka lang din natigil ang mag-asawa sa pagbabangayan nang dumating ang mga anak. Napapa-iling na lamang ako bago nag-excure at lumapit sa kay Cosmer. I can see that Cosmer is not in the mood. What happened to them? Nag-away na naman ba sila?

I can see that Collin is not in mood too but when our eyes meet he try to hide it with his smirk. Nag-iwas na lamang ako ng tingin at itinuon ang atensyon kay Cosmer. Agad na yumakap ang braso ni Cosmer sa bewang ko. Binigyan ko si Cosmer nang mapanuring tingin at nang mapansin niya ito ay ngumiti na lamang siya sabay iling.

"Mom, the party has to start. We need to go," Cosmer said.

Naunang lumabas ang mag-asawa bago sumunod si Collin. Naiwan naman kami ni Cosmer sa loob. Iginaya ako ni Cosmer paupo sa sofa. There is something on him that making me nervous. I asked him what's wrong. He signed heavily before he answered me a question.

"Do you still remember the day you went to the hotel after we see each other in Jana's cafe?" he asked seriously. I just nodded clueless. "That night you were with Collin-"

"Collin? Kapatid mo? No, kasama ko ang mga friends ko that night. Well, my memories that night was blurry and I remember that I saw Collin in the party."

"You don't remember kissing him?" he asked in his seriousness.

"What? Are crazy? Of course not. Why would I do that?" I burst out.

"But I saw you. You were kissing with him..."

I got silent for a minute while trying to remember anything that night. What he said is impossible. Yes, I got drunk and I got crazy when I am drunk but I do trust my friends that night, that they will take of me. Or this is my stupid side again who trust to much.

I sighed heavily and let my back touch the sofa. Even I tried to remember things that night wala pa rin. I faced Cosmer who is now looking at floor.

"Sorry, pero wala talaga akong maalala."

I am guilty for the things that I cannot remember. Cosmer ended up the topic by saying that it was already done and should be forgotten but a part of me cannot really move on from that topic not until I remember it all by myself. So this is the reason why he punch Collin a while ago and that is the reason why he came back not in the mood.

After the conversation, Cosmer decided that we should follow his parents. A minute by now they will introduce us as married couple of Carreon clan. And that's makes me so nervous. So much pressure and stress for this night. I don't know anymore how can I handle it.

Nandito na kami sa likod ng back stage. Nakatayo habang hinihintay na tawagin ng mag-asawang Mr. and Mrs. Carreon. This is gonna be an official annoucement. Although this is no church wedding, in the eyes of the law we are this married. Now that I remember how Mom fooled me to signed the marriage contract.

Dahil lumilipad ang isip ko nagulat tuloy ako nang haplosin ni Cosmer ang pisngi ko. Takang tinignan ko siya. Ayun pala ay tinawag na kami. Pilit na ngumiti ako nang ginaya na ako papasok sa intablado. This is pancit, bahala na si Darna.

Parang kinukuha na ako ng langit nang makarating kami sa gitna ng stage. Sobrang liwanag, dagdagan mo pa ng mga press na kaliwa't kanan ang flash ng kamera. Parang gusto kong hinamatayin.

ILANG oras din akong nakipagplastikan sa loob bago ako nakawala. I saw Joshua and Kuya Justine from afar but I cannot go with them and Cosmer can't even let go of me. He kept on introducing me to other guest. Kaya nang makawala ako sa kaniya at nagpaalam na mag-re-restroom lang ay hinahanap ko ang dalawa pero mukang nakaalis na ang dalawa sa dating kinalalagyan.

Dumiretso na lamang ako sa restroom at doon ko nagpasiyahan na magpalipas ng oras pero ilang sandali lang ay dumarami na ang tao sa restroom kaya umalis na ako. Sa parking lot ako dumiretso at nagtago. Sakto naman na nahagip ng mata ko ang sasakyan ni Kuya Justine.

Patakbo akong lumapit sa sasakyan ni Kuya ngunit bago pa ako tuluyang makapalapit ay natigilan na ako. Narinig ko kasi ang hiyaw ni Joshua. Sigurado akong siya iyon. Parang galit na nagwawala si Joshua.

Lumapit ako ng kaunti para sumilip. Nakita kong nakasandal si Kuya Justine sa isang sasakyan habang si Joshua ay pinagsisipa ang sasakyan na pinatataguan ko habang humihiyaw. Maliwag ang parking lot dahil sa mga poste sa paligid kaya naman kitang-kita ko ang pamumula ng muka ni Joshua. Anong nangyayari?

"Hindi ako papayag," hinihingal na turan ni Joshua. Sumisinghot-singhot pa ito. Umiiyak ba siya? Nakita kong hinarap ni Joshua si Kuya Justine. "Hindi ako papayag na ganon-ganon na lang matatapos ang lahat ng pinaghirapan ko."

"At ano naman ang gagawin mo? Tapos na, Joshua. Sumuko na lang," casual na sabi ni Kuya Justine.

"Hindi. Hindi pa tapos. Hind ako susuko, gagawa at gagawa ako ng paraa para umayon ang lahat sa gusto ko. Ipapaalala ko lahat kay Heaven na hindi niya dapat balikan si Cosmer."

You are reading the story above: TeenFic.Net