Kabanata 29

Background color
Font
Font size
Line height

     Hindi ako naging ganito kakuntento at tahimik sa buong buhay ko. Ang liwanag ng araw ay unti unting lumubog habang papadilim na ang paligid. Lumabas ang anino ng araw sa pamamagitan ng karagatan.

   Ang lumang mansyon dito ay merong matibay na pundasyon kaya siguro kahit sa lumipas na panahon ay hindi ito nasira. Ang malawak na sala ay merong kulay cream na interior. Merong magarang chandelier, at makinis na hagdan patungo sa ikalawang palapag ng mansyon. Nalalatagan ang hagdan ng kulay abo na carpet. Sa gilid ng malawak na sala ay isang mahabang mesa.

  Ngumiti ako ng nakapasok ang iilang ibon sa loob. Huni ng mga ibon,ihip ng hangin at ingay ng dagat ang maririnig mo sa lugar na ito. Sa hindi kalayuan ng mansyon ay ang naglalakihang korales, mga naglalakihang bato at rock formations na may iba't ibang hugis.

  Inayos ko ang hawak na cannon camera. “Ma, where's papa?" James Felix asked.

 
  Medyo pa utal-utal pa ito sa pag salita. Hinawakan ko siya sa buhok at ginulo ‘yun.

  "Nasa labas na...how's my baby sleep?"

  "Fine...just a bad...bad dream...mama.." sagot nito sakin at magkasabay kaming lumabas. I'm wearing a crocket dress, inside my dress is my red two piece. I'm excited to get along with the two girls.

  "Anong dream naman iyon?" malambing na tanong ko.

  Felix shrugged his shoulder. "I don't remember mama.."

  Lumuhod ako sa harapan nito. Hinawakan ko ang kanyang magkabilang balikat. My eyes filled with tears with some reasons. Masaya ako dahil mayroon akong anak na si James Felix, masaya ako dahil mayroon akong Leon Monasterio. Sino kaya ako kung wala sila sa buhay ko ngayon?

  "Alam mo ba...anak. Sa ‘twing natutulog tayo nagkakaroon tayo ng temporary death?" kwento ko dito.

His almond eyes widened. "Really?" he gasped.

Tumango ako, "Yes anak. Kaya iyong mga napapaginipan nating lugar..iyon yung mga pinupuntahan ng ating kaluluwa ‘twing tulog tayo. Yung mga taong kausap natin sa ating panaginip..yun ang mga taong tulog rin sa oras na iyon na nakakasalumuha natin. Pero ‘wag masyadong paengganyo sa panaginip anak...kasi’ minsan may mga taong habang buhay nang nanatili sa kanilang panaginip..”

  "That’s cool!" he smiled widely. Umiling iling ako. Sometimes my son is really weird and creepy. Manang mana sa ama.

  Nang lumabas kami, the sun was already set. May ilaw na bawat poste. Napangiti ako ng makita si Leon na naka topless habang walang hirap na kinarga ang isang cooler na malaki at nilapag sa buhangin, sa gilid lamang ng barbecuehan.

   May malamig na hangin ang sumakop sa aking dibdib at tiyan. Parang hindi ako makapaniwala. Ang mga taong sanay ako na makitang nasa misyon, bakbakan,barilan...ay nasa harapan ko ngayon na parang mga simpleng tao lang. Walang arte, walang habas ang pag tawa kasama ang mga mahal nila sa buhay.

  Si Maria Isabella ay nakasuot ng vintage dress. Sumasayaw ang mahaba nitong buhok dahil sa hampas ng hangin mula dagat. Si Bloom at Diego naman ay nasa cottage na may videokihan. Nakahalukipkip si Diego at nakikinig sa kapatid na nagsasalita.

Napasinghap ako ng mabasa ako ng tubig. Binaril pala ako ni James Felix ng watergun!

"Let's swim mama!"

Umiling ako, "No, Felix. Pagabi na. Baka ubohin ka."

A hugged envelope my body. Naramdaman ko ang halik ni Leon sa aking buhok.

"Go on son.." sinenyas nito ang dagat sa anak namin.

"Leon! Baka ubohin ang bata!"

  "My son is not weak, Angelica." tanging sabi nito. Naamoy ko amoy ng beer sa hininga nito. Doon ko natanto na umiinom na ang tatlong lalaki bago kami dumating.

  I rolled my eyes. Sumilay ang ngiti saking labi ng makitang nagtatampisaw lang si Felix sa dagat. Hindi siya lumangoy, in his age,parang alam na niya ang kaya niyang gawin at hindi pa. Utak nga ni Leon ang meron siya.

 
  “Leon...hindi mo ba pinagsisihan na ako ang babaeng gusto mo?" wala sa sariling tanong ko. Hindi ko na pansin ang mga taong kasama namin dito. Suddenly, I just want to reminisce.

Humigpit ang yakap nito mula sa aking likod. "Ba’t ako magsisisi?" paos niyang tanong. I can feel his ripped pack of abs. I can feel the warmth from his hug body. And, I can feel his bulge down there...

 
  I cleared my throat. Focus Angelica!
"Nang dahil sa ama ko, namatay ang magulang mo Leon.." Shit. Ba't kopa to pinaalala sa kanya?

  He swallowed and breath, "Hindi ikaw siya,"

"Kahit na...sa kanya ako nagmula. Kung iba lang...baka..pinarusahan na ako at pinatay."

  He barked a laugh.

  "Hmmm, Oo naman. Paparusahan naman talaga kita at papatayin..."

  Shit. Napangisi ako sa hatid ng banta niya.

"Ano naman yun?" nilingon ko siya. His eyes lingered on my lips. His thumb captured my chin.

"Paparusahan kita sa kama ko...at papatayin kita sa sara-"

Tinakpan ko agad ang bibig niya at humalpak ako sa tawa. Ang tawa ko ay naglaho dahil hinalikan ako nito.

"Tawa tawa ka diyan...papatayin kita mamaya sa sarap..humanda ka sakin.."

"Oh gosh Leon! Are you drunk?!" Tumatawang sabi ko pilit lumalayo dahil pinapapak ako nito ng halik.

Natigil ako ng biglang nabasa si Leon.

"Stop biting my mom's lips papa!" si Felix at patuloy sa pagbasa kay Leon.

"What if I don't,big boy?"

  "I’ll shoot you!" si Felix at tumakbo ng habulin siya ni ng kanyang papa.

Hindi niya mahabol si Felix dahil sa liksi nito tumakbo. Binasa rin ni Felix si Marco at Diego kaya hinabol na siya ng tatlo. Nang madakip nila ay binuhat nilang tatlo si Felix at pinagpapasapasahan!

   Si Felix ay nag eenjoy pa na hinahagis siya sa ere!

   Nang gumabi na ay nagseperate na kami sa mga lalaki. Nandito kami sa cottage. Nakikinig ako sa kanta ni Isabella at umiinom ng beer. Katabi ko si Bloom na umiinom rin.

"Hindi ka pinagalitan ng kuya mo?" I asked. She stiffened.

"A-Ah, hindi naman. Sabi niya kapag kasama ko siya...pwede akong uminom." she tucked some of her hair on her ear,tila nahihiya.

 
 

  "How old are you?" tanong ko. Wala namang mali magtanong e.

 
   "Seventeen.."

  "Magka edad pala tayo.." nilapag ko ang beer. Natapos rin si Maria Isabella sa pagkanta.

  "Really? So you mean bata kapa ng nabuntis?"

Tumango ako, "Yes..turning fifteen ako ng mabuntis."

  "Grabe pala si Leon.."

  Humalakhak nalang ako. Dalawang oras ang nagdaan. Medyo tinamaan na ako. Sa labas naman ng cottage ay walang sukuan na pag inom nila Leon. They are topless pero hindi man lang gininawan.

  Nang tumama ang tingin namin, kinagat niya nalang ang ibabang labi. Napangisi ako ng uminit ang aking pisngi.

  Tumayo ako at pinindot ang kahit anong kanta. I'm really tipsy!

  "Sabayan niyo ako ha!" tumayo ako at kinuha ang beer. Humalakhak si Isabella na namumula. Si Bloom naman ay tumayo at nag headbang kahit wala pang tugtog. Lasing na ang isang to.

   "It's been said and done,
   Every beautiful thoughts
   been already sung, And I guess right now here's another one,"

  Pinikit ko ang mata at tinaas ang bote. Giniling giling ko ang baywang.

   "So your melody,Will play on and on,
   With the best of them,
   You are beautiful like a dream
  come alive incredible,
   A centerfold,miracle,lyrical,"

  Ngumisi ako ng tumayo ang dalawa at sinabayan ako sa pagsayaw.

  "Alright!" si Bloom na lasing na talaga.

Tumawa si Isabella. Nang tingnan ko ang tatlong lalaki ay nasa amin na ang tingin nila. Si Diego ay bagot na nakatingin samin. Si Marco naman ay seryosong nakatingin sa bawat galaw ni Isabella. Habang si Leon naman ay lumagok sa beer at madilim akong tiningnan.

Oh man, fuck me tonight while my all veins is alive.

  "You’ve saved my life again,
   And I want you to know baby,"

  Todo giling na ako at hinagod ang aking buhok pagkatapos kong ilapag ang beer. Naramdaman ko ang pag kembot ni Bloom si likod ko. Humagalpak ako sa tawa.

   "I, I love you like a love song baby,
   I,I love you like a love song baby,
   I , I love you like a love song baby.."

   Ang kasiyahan ay natigil. Napalingon rin sila Leon sa isang chopper na paparating. Mukhang lalapag iyon sa malawak na Pantalan malapit lamang sa kinaroronan namin. Kita namin iyon dahil sa ilaw nito.

  Nagulat ako ng isang higlap ay nasa tabi ko na si Leon.

  "Secure my son!" he shouted. At sa hindi malamang na dahilan, may hawak na itong baril ,hindi ko alam kung saan galing. Si Marco ay naka'y Isabella, habang si Diego ay nasa kapatid.

  Ang iilang tauhan na kasama namin ay nakatutok na ng baril sa paparating. The man's shadow came out from the chopper. Nakikita ko rin ang iilang tauhan sa gilid nito.

 
  Nangunot ang noo ni Leon. Umabante siya ng ilang beses.

  "Leon, what are you doing?!" I hissed. Natapon ang aking kalasingan.

Tinaas lang ni Leon ang kamay. Hindi tinanggal ng tatlong lalaki sa mga taong paparating sa kinaroroonan namin. My heart beat racing so bad.

Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Leon ng mula sa madilim na parte ay nailawan ang mukha ng mga taong dumating.

Shock filled my face. Coldness gushed through my veins.

What. The. Hell...

  Tumigil ang mundo ko ng isa isang lumuhod ang tauhan ni Leon. Lumuhod si Marco, sumunod si Diego... Kahuli hulihan ay si Leon na sumaludo muna bago lumuhod.

"Welcome back...captain.."

  Sabay sabay na bigkas nilang lahat. Si Leon lang ang nautal. Hindi ako makapaniwala dahil ang akala ko wala na siya...akala ko patay na ang ama ni Leon dahil sa pagsabog.

"Son..." his father called him and patted his head. "You did a great job. But you’re not quitting the organization..."

Unti unting dumapo ang tingin sakin ng kanyang tingin.

"Where's my grandson?" he smiled. "I heard he's hardheaded like me.."

  

 
 

You are reading the story above: TeenFic.Net