Ano 'yung mga alaalang 'yun? Bakit ako at si Leon ang nandoon? Marami nang alaala at mga eksena ang biglang lumilitaw sa aking isipan na hindi ko maintindihan.

     Hindi ko na kilala ang sarili ko. Nilulukob ako ng kakaibang damdamin. I am damn smitten. Gusto ko ang akin ay akin. Why am I like this?

    Masakit ang ulo ko nang magising. Nasa kuwarto kami ni Leon. Ang huling naalala ko ay sumakit ng sobra ang aking ulo kagabi. Ang babaeng kumandong sa kanya at sinugod ko 'yung babae bago ako nawalan ng malay.

  Napansin ko na bago na ang aking bestida. Isang suklay sa aking buhok sa pamamagitan ng aking daliri ay tumayo na ako para lapitan ang pinto.

"Ma'am Angelica! Baka mapaano po kayo. Binilin ni Senyor Leon na sa kuwarto na kayo muna." Sabi ng katulong na sana ay papasok sa kuwarto.

"Okay lang ako, nasaan ba siya?"

"Nasa opisina niya po sa ibaba. May pinag uusapan po sila ni ma'am Sabrina."

    Pumantig ang tenga ko. That girl. Wala na akong tiwala sa kahit na sinong babae. Masakit sa dibdib makitang may ibang kahawak o hahawak kay Leon at hindi ko gusto ang ganong sakit.

  
   "Sige yaya pupuntahan ko nalang siya."

"P-Pero maayos na ba pakiramdam niyo ma'am bilin kasi ni Senyor-"

"Maayos ako yaya, salamat."

Hindi na ako nagpaligoyligoy pa. Bumaba ako para tumungo sa opisina ni Leon dito sa mansyon kung saan lahat ng trabaho niya doon niya ginagawa kung nandito siya sa bahay.

My heart racing so bad habang hawak ko ang seradula ng pinto. Binuksan ko ito at tumambad sa akin ang nakaupong si Leon sa swivel chair nito at nasa upuan naman si Sabrina. Tila masinsinan silang dalawa na nag uusap.

"Sweetheart." Leon gasped. Kinagat ko ang labi habang nalulusaw ang kaba na kanina ko nararamdaman.

"M-Magandang umaga."

Nakangiti si Sabrina sa akin. Tumayo si Leon para alalayan ako kahit hindi naman ako pilay.

"You should rest." He whispered.

"Kailangan kitang makausap." Sabi ko at tiningnan si Sabrina na tumayo.

"Lalabas muna ako ha? Sige, mag usap kayong dalawa." Si Sabrina habang mariin na nakatitig kay Leon. Umiwas lamang si Leon at binalik ang tingin sa akin.

Hindi ko maiwasang hindi makadama ng pagkapikon. Damn, kakaiba na talaga ako. This is not me.

  Hinawi ko ang kamay ni Leon sa aking baywang at nag cross arms sa harap niya. Taas noo ko siyang tinignan sa mata.

“Una, 'yung mga nalaman kong pinatay mo ang aking ama at ina. Tapos kagabi may babae ka. Ano yun? Bakit ka niya kilala at ano 'yung sinabi niyang "lick'' ha?" Napalunok ako ng hindi ko na mapigilan ng tabas ng dila ko. Malamig ko siyang tiningnan.

"Angel baka mabinat ka." Hinagilap nito ang aking braso pero hinawi ko naman ang kamay niya.

"E'di mabinat! Wala na akong pake. Gusto kong malaman lahat lahat Leon. Anong kasalanan ng pamilya ko at bakit 'yun ang ginawa mo? At bakit ang dami mong babae?"

Hindi ko maisalarawan ang nakaukit sa mukha niya. Tila naaliw ito sa aking bawat salita at nangungunot ang noo. Mas lalo lamang ako nairita.

"Angel we can talk about this without raising your voice."

Hinawakan na nito ang baywang ko ng madiin.

"Anong gusto mong gawin ko? Tumawa? Leon Monasterio kung makaangkin ka sa akin parang iyo ako. So I will do the same damn thing right? Akin ka rin." Tinulak ko siya pero hindi na ito pumayag. Nakita ko kung paano namula ang pisngi ni Leon at kagat kagat nito ang labi.

"Damn , sweetheart."

"At ayokong may ibang babaeng lalapit pa saiyo Leon. Oo nagseselos ako at baka ano ang magawa ko sa susunod!" patuloy na himutok ko habang ngumingisi parin ito. Hindi siya nakikinig sa akin. Ngumingisi pa ito habang ako ay halos mamatay na kaka explain at kakasabi sa kanya! This man is annoying!

Nakita ko ang baril sa mesa niya kaya kinuha ko ito at tinulak siya. Shock filled his gorgeous face.

"Ibaba mo 'yan Angelica.." Leon warned. Umiling ako. Tinutok ko ang baril sa zipper nang pantalon niya.

"That thing is mine Leon! Naiintindihan mo?"

"O-Ofcourse sweetheart."

And for the first time. The second Mafia na kinatatakutan ng lahat ay nabulol nang dahil sa akin.

Gusto kong iwagayway ang bandera ng mga kababaihan!

Halos manlaki ang mata ko sa mabilis na kilos nito. Naagaw nito ang baril at hinagis malayo sa amin.

Tinulak ako nito sa sofa kaya napahiga ako. "Ano ba Leon!" Dinaganan niya ako at hinawakan ang aking baba.

"This is really you years ago Angelica. May naalala ka ba?"

Hindi ako makasagot. Kinakabahan ako sa bawat araw na lumilipas. Kinakabahan ako na baka may bago na namang dadalaw sa aking isipan at may matuklasan.

Unti unti akong tumango sa kanya.

"What is it sweetheart? Tell me.." Napapikit ako nang halikan ako nito sa labi.

"We fuck a lot." Sabi ko na ikinamura nito. May nakakubling ngisi sa labi niya.

"What else huh?"

"I am so young."

''Yeah, so young.." He whispered at nagsimula nang bumaba ang halik sa aking balikat at dibdib.

"What else?"

Nalaglag ang strap ng aking bestida. Mas binaba pa iyon ni Leon para makita ang pakay niya doon.

Umawang ang labi ko nang humalugad ang kanyang labi sa aking dibdib.

"I am so possessive."

"Yes you are."

Sa huling pagkakataon hinayaan ko ang sariling magpaangkin sa lalaking nag mamay ari ng aking puso. Ang opisina niya ay nabalot nang aming mga ungol.

Sa huling pagkakataon iaalay ko ang sarili sa lalaking sumira ng pagkatao ko. Kailangan kong maging matapang sa harapan nila.

Buong araw kong binigay ang katawan ko sa kanya. Buong araw kong niyakap is James Felix. Buong araw ko silang minasdang dalawa. Hindi ko maiwasan maging emosyonal sa twing makikita ko ang magkahawig nilang mukha.

  Dahan dahan akong nagbihis. Mahimbing parin na natutulog si Leon. Hindi ako gumawa ng kahit anong ingay. Humampas ang malamig na simoy ng hangin nang nakalabas ako ng mansyon. Nanlalamig ako dahil sa kaba. Halos gusto kong maiyak nang masdan muli ang mansyon. May kakaiba sa aking dibdib. But I have to do this. Kailangan kong makausap si Lolo at lola. Ayoko nang makulong sa palad ni Leon. Kailangan kong malaman ang lahat.

Bago ako makarating sa gate ay hinarangan ako ng driver ni Leon at tauhan.

"Senyora saan po kayo pupunta gabi na  po ah."

Shit.

"Hindi po kayo puwedeng lumabas na hindi kasama si ser Leon o isa sa amin senyora. Iyan ang mahigpit na batas ni ser Leon sa amin."

"Samahan niyo po ako manong. Kahit kayo na po mag drive. Bibili akong pregnancy test ngayon. Hindi dapat malaman ni Leon ito dahil gusto kong kumpirmahin kung buntis nga ba ako. Pasensya na sa abala."

Nagkatinginan silang lahat. Halos mag diwang ako ng tumango sila sakin.

Papalabas nang gate ay hindi na ako mapakali sa backseat. Nang makita kong malayo na sa mansyon ay kinausap ko na ang driver.

"Manong masakit ba balikat niyo?" Nagtaka ito sa aking tanong.

"Masakit po ma'am pero sanay na."

"Gusto niyo hilutin ko?"

"H-Ha? Naku ma'am wag na-"

Bago pa ito makatapos ay hinawakan ko ang kanyang ulo at inuntog sa salamin nang kotse. Nakita kong may dugo ito at nawalan ng  malay.

"Sorry.." I uttered at pumunta sa front sear at tinulak palabas ang duguang driver. Hindi ko alam kung bakit bihasa ako sa ganito. Lalo na nang bihasa akong magdrive nang sasakyan. Parang hindi ko na kilala ang sarili ko. Hindi ko alam na marunong akong mag drive!

Tinahak ko pauwi sa dati naming bahay. Basa ang aking pisngi ng mga luha.

Hindi ko na kilala ang katawan na ito maging ang pagkatao ko. I am searching for an answer at uumpisahan ko dito.

  Mabilis ang aking pagtakbo hindi umabot sa isang oras ay nasa tapat na ako ng aming lumang bahay. Kumalabog ang dibdib ko. Miss na miss ko ang bahay na ito. Lalo na ang talipapa sa aming harapan ng bahay.

Simoy ng hangin ang sumalubong sa aking paglabas. Niyakap ko ang sarili ng tangayin ng hangin ang aking buhok.Binuksan ko ang aming kinakalawang naming gate hindi ito naka lock.

Sobrang tahimik sa aming bahay. Hindi ako nagdalawang isip na pumasok agad.

Ilang buwan akong hindi nakauwi. Ilang buwan kong inisip sila lolo at lola at ilang buwan ko silang namiss at ako'y nagimbal.

Pagka bukas ng pintuan tumambad sa akin ang duguang katawan ni Tita Elisa. Walang saplot sa katawan at laslas ang leeg nito.

"H-Hindi!!" Natutop ko ang bibig. Unti unti akong umatras.

"A-Angelica u-umalis ka-kana-" narinig ko ang boses ni lolo at nakita kong nakatali ang kamay ni lolo at nakadapa sa sahig. Madilim ang sala pero sapat ang ilaw mula sa labas na makita ko ang mukha ni lolo na hirap na hirap.

Tatakbo na sana ako ng marinig ko ang hikbi ni lola sa kabilang bahagi.

"L-Lolo!! Lola!"

Tumindig ang balahibo ko nang makita ang sinapit nang aking pamilya.

Tinakbo ko ang distansya namin ni lolo at niyakap ko siya. Nanginginig kong tinanggal ang tali sa kanyang kamay na napaka higpit.

"Angel."

"Lolo, lumaban ka. Aalis tayo. Ililigtas ko k-kayo." Patuloy ako sa pag iyak.

"P-Pinatay nila si Elis-Elisa."

Mas lalo akong umiyak.

"Apo."

"L-Lola ,lolo aalis tayo pangako."

Halos mapamura ako ng hindi ko magawang tanggalin ang pagkakatali.

"H-Hindi ako tunay mong lolo A-Angelica." Napatigil ako nang marinig si lolo. May luha sa kanyang mga mata.

"Lo-"

"Angelica m-makinig ka. I-isa ako sa tapat na driver ng p-papa mo Angelica.."

Napalunok ako ng matigas. Ang aking pawis at luha ay naghalo na.

"N-Niligtas kita noon nang maaksidente k-ka...si...si Leon...Angelica si..Leon-"

Hindi ko na masundan ang ibang sasabihin ni lolo nang may biglang tumakip na panyo sa bibig ko at nawalan ako ng malay.