EPILOGUE

Background color
Font
Font size
Line height

Ilang buwan narin ang nakalipas matapos mangyari ang gulo sa pagitan nina Cameron at nina Laurier. Matapos ng araw na iyon ay unti-unti nilang naramdaman ang kapayaan at gaan ng pakiramdam dahil sa wakas ay babalik na sila sa dati na walang iniisip na problema.

Sa ilang buwan narin na nakalipas na iyon, marami nang nangyari. Umuwi ng France sina Atticus at Xavia dahil doon nila naisipang isilang ang kanilang anak na babae. Habang sina Javion naman ay masayang nag take ng kanilang board exam. Si Princess ay kalasukuyan naring stewardess sa pinakasikat na airline sa Pilipinas. Habang si Quincy naman ay ganap ng CEO ng Isang kumpanya na pag-aari ng pamilya ni Atticus.

Naging abala rin ang kambal sa business. Halos hindi na sila magtagpo-tagpo dahil magkakaiba ang araw kung kailan sila libre.

Matapos rin ng araw na iyon, tuluran nang isinara ang Chamberlain Society, kasalukuyang nasa kulungan ang mga myembro nito at Wala narin silang balita tungkol rito.

Nakangiti ang dalaga habang pinagmamasdan ang lapidang nasa kanyang harapan. Tinititigan lamang niya iyon habang tahimik na nananalangin. Masaya dahil muli siyang nakapunta sa lugar na iyon para dalawin ang mga ito.

"Mommy Quincy." masayang tawag ni Nathaniel sa Ina.

Napalingon si Quincy at abot tenga ang kanyang ngiti habang pinagmamasdan ang anak na tumatakbo papalapit sa kanya.

"Hindi pa po ba Tayo aalis?" tanong ng bata matapos makalapit sa kanya.

"Aalis narin tayo. Dinadalaw lang natin sila." tugon niya habang nakaturo sa mga lapida.

Hindi na nagsalita pa ang bata at pinagmasdan lamang ang mga mukha nito.

"Kamukhang-kamukha ni Daddy Cameron ang Daddy niya." ani Nathaniel at tumango-tango naman si Quincy bilang pagsang-ayon.

Bumuntong-hininga si Quincy bago tumayo. Hinawakan niya ang kamay ng anak bago ngumiti rito.

"Let's go na."

"Opo."

Naglakad ang mag-ina patungo sa kanilang kotse. Napakunot pa ang noo ni Quincy ng mapansin niyang may nakasandal doon.

"Hi."

"Hi." bati niya. "Akala ko'y hindi ka pupunta, busy ka pa naman." dagdag pa niya bago halikan ang pisngi nito.

"I'm going to see you because I miss you." abot-tenga pang anito.

Ngumisi naman si Quincy at tiningnan si Nathaniel.

Binuhat niya ang bata at binigay sa kaharapan.

"How are you, handsome?" matamis na tanong nito sa bata.

"Okay lang naman po. Gwapong-gwapo parin." tumatawang sagot ni Nathaniel dahilan para tumawa ito.

"I love the spirit."

"Syempre. Baka Isa po akong Safstrom."

"What is your motto in life?"

"Piliin maging gwapo dahil sa panahon ngayon, bilang nalang ang ganitong mukha sa mundo. " taas-noong wika ng bata at muli itong tumawa ng tumawa.

"Tsk, mag-ama nga kayong dalawa."

"Hey Baby, that's true!" giit ni Cameron at inismiran lamang siya ng asawa.

*FLASHBACK*

Nang pindutin ni Victor ang button, mabilis na nakatalon si Cameron sa karagatan bago pa tuluyang sumabog ang barko.

"Cameron!" narinig niyang sinisigaw nina Quincy ang pangalan niya.

Mabilis siyang lumangoy papalayo sa barko dahil maaari siyang tamaan ng ilang parte nito.

Nang alam niyang ligtas kung nasaan siya, tumigil siya sa paglangoy at pinagmasdan ang barko.

"Cameron!" malakas na sigaw ni Quincy.

Muli siyang lumangoy muli patungo sa lifeboat kung nasaan ang kapatid.

"Dekdek." tawag sa kanya ng kapatid at mabilis siyang hinikit paangat doon.

"Are you okay?"

"Aray ko naman! Yung mga sugat ko." nagmamaktol pang asik nito habang nakaturo sa mga tama ng baril.

Natigilan si Quincy at tiningnan ang kasintahan. Mabilis siyang lumapit rito at Isang malakas na sampal ang natamo ng binata.

"Para saan ang sampal na yun?" gulat-gulat na tanong nito.

"Bakit kailangan mo pang magpaiwanan doon? Hindi mo ba naisip na pwede kang mamatay sa ginagawa mo? Hindi mo lang ba naisip na nag-aalala ako sayo?!" umiiyak na sigaw nito dahilan para siya'y matiglan.

"Hindi ko naman gagawin yun kung alam kung mamamatay ako." nakangusong ani Cameron.

Pinilit niyang tumayo at mahigpit na niyakap ang dalaga.

"Hindi pa ako pwedeng mamatay, ikakasal pa tayo." bulong nito.

"Aray!" muling sigaw ni Cameron ng suntukin ni Quincy ang balikat niyang may tama ng baril.

"Hindi ako natutuwa sa pinaggagawa mo Cameron."

"I love you na." parang bata pang anas nito at muling niyakap si Cameron.

"It's over." anas ni Atticus habang nakatingin sa barong umaapoy dahil sa pagsabog.

"We have already done justice for Mom and Dad." nakangiting anas ni Cameron bago yakapin ang kapatid.

Dahan-dahang bumukas ang malaking pintuan ng simbahan at nakatayo doon si Quincy suot-suot ang kanyang wedding gown. Napatingin siya sa pinakadulo ng altar kung saan naghihintay sa kanya ang binatang si Cameron. Hindi niya mapigilan ang sariling mapaiyak habang naglalakad papasok ng simbahan.

Sa wakas, dumating na ang araw ng kanilang kasal. Ang pinakahihintay nilang dalawa ni Cameron.

Pinagmasdan ni Quincy ang mga kaibigan na umiiyak habang nakangiting nakatingin sa kanya. Nangunguna sa mga ito sina Princess pati narin sina Agnes. Naghihintay naman sa bandang gitna ang kanyang ama na sina Theresa at Efren.

Nasa tabi naman ni Cameron ang kapatid nitong si Atticus pati narin ang Asawa nitong si Xavia. Sina Javion naman ang nagsilbing banda na siyang kakanta habang naglalagay pa-altar ang dalaga.

Winter snow is falling down
Children laughing all around
Lights are turning on
Like a fairy tale come true
Sitting by the fire we made
You're the answer when I prayed
I would find someone
And baby I found you

Ngumiti si Calvin ng magtama ang paningin nilang dalawa ni Quincy. Masaya siyang kumakanta habang pinagmamasdan ang dalagang maglakad papalapit sa ama't Ina nito.

Tumigil si Quincy sa harapan ng magulang nito at mahigpit na niyakap ang magulang.

"Ikakasal ka na talaga anak. Sobrang saya ni Mama para sa iyo." umiiyak na anas ni Theresa matapos yakapin ang anak.

"Ganito pala ang pakiramdam na makikita mo ang anak mo maikakasal na sa tamang lalaki para sa kanya. Masayang-masaya si Papa dahil alam kung masaya ka anak."

"Thank you Ma, Pa."

All I want is to hold you forever
All I need is you more every day
You saved my heart
From being broken apart

You gave your love away
And I'm thankful every day
For the gift

Bumuhos ang luha ni Cameron ng makitang maglakad ang kasintahan kasabay ang magulang nito.

Hinawakan ni Atticus ang balikat ng kapatid at bahagya iyong tinapik-tapik.

"I'm so happy for you, Dekdek." emosyonal na bulong nito sa kapatid.

Hinawakan ni Cameron ang kamay ni Atticus at doon kumuha ng lakas. Pakiramdam niya'y matutumba, halo-halo ang kanyang nararamdaman habang papalapit ng papalapit ang dalaga sa kanya.

Watching as you softly sleep
What I'd give if I could keep
Just this moment

If only time stood still
But the colors fade away
And the years will make us grey
But baby in my eyes
You'll still be beautiful

"Hey, ikalma mo nga ang sarili mo. Nanginginig ka."

"Baka takbuhan ako eh." nagbibiro pang wika nito dahilan para tumawa nang tumawa si Atticus sa kanya.

All I want is to hold you forever
All I need is you more every day
You saved my heart

From being broken apart
You gave your love away
And I'm thankful every day
For the gift

All I want is to hold you forever
All I need is you more every day
You saved my heart
From being broken apart
You gave your love away
I can't find the words to say
That I'm thankful every day
For the gift

Tumigil sina Quincy sa harapan nina Cameron. Unti-unting binitawan nina Theresa at Efren ang kamay ng anak at mahigpit na niyakap si Cameron.

"Ang ganda-ganda mo, alam mo ba yun?" umiiyak na tanong ni Cameron matapos yakapin ang dalaga.

"Mamaya mo na ako paiyakin, Cameron. Mauubos na tubig ko sa katawan." natatawang biro ni Quincy at tumawa naman sa kanya ang binata.

"I do agad." bulong pa nito.

"We are gathered here today to celebrate one of life's greatest moments, the joining of two hearts. In this ceremony today we will witness the joining Cameron and Quincy in marriage. If there is anyone present who has just cause why this couple should not be united let them speak now or forever hold their peace." panimula ng pari.

Magkahawak ang kamay ng dalawa habang pinagmamasdan ang sinasabi nito. Hindi aalis ang tingin sa isat-isa na waring nagkakaintindihan sila gamit lamang iyon.

"You have come together today so that the Lord may seal and strengthen your love in the presence of God and this community. Christ abundantly blesses your love, he strengthens you so that you may assume the duties of marriage in mutual and lasting fidelity, and so... in the presence of this community.Today we have come together to witness the joining of these two lives. For them, out of the routine of ordinary life, the extraordinary has happened. They met each other, fell in love and are finalizing it with their wedding Today. Romance is fun, but true love is something far more and it is their desire to love each other for life and that is what we are celebrating here today."

Napatingin si Fayette sa kanyang tabi ng mapansin niyang tumabi si Calvin sa kanya. Seryoso ang tingin nito habang nakatingin sa altar. Bahagya Naman siyang napayuko ng makaramdam Siya ng hiya.

"I, Cameron Declan Nile Safstrom take you Quincy Safara Constantino to be my wife, my partner in life and my one true love. I will cherish our friendship and love you today, tomorrow, and forever." abot-tengang wika ni Cameron habang nakatingin sa mga mata ng dalaga. "I will trust you and honor you. I will laugh with you and cry with you. I will love you faithfully. Through the best and the worst, Through the difficult and the easy. Whatever may come I will always be there. As I have given you my hand to hold. So I give you my life to keep." pag-uulit nito sa sinasabi ng pari.

"I, Quincy Safara Constantino take you Cameron Declan Nile Safstrom to be my Husband, my partner in life and my one true love. I will cherish our friendship and love you today, tomorrow, and forever. I will trust you and honor you. I will laugh with you and cry with you. I will love you faithfully. Through the best and the worst, Through the difficult and the easy. Whatever may come I will always be there. As I have given you my hand to hold. So I give you my life to keep." emosyonal na sambit ni Quincy.

"Cameron and Quincy I would ask that you always treat yourself and each other with respect, and remind yourselves often of what brought you together today. Give the highest priority to the tenderness, gentleness and kindness that your marriage deserves. When frustration and difficulty assail your marriage - as they do to every relationship at one time or another - focus on what still seems right between you, not only the part that seems wrong. This way, when clouds of trouble hide the sun in your lives and you lose sight of it for a moment, you can remember that the sun is still there. And if each of you will take responsibility for the quality of your life together, it will be marked by abundance and happiness." nakangiting anas nito habang pinagmamasdan ang dalawa.

"Parang naiiyak ka, Calvin? Dahil ba sa saya yan o dahil broken ka kasi ikakasal ang you're the one and only bebelabs?" nang-aasar na tanong ni Javion habang tumaas-baba pa ang kilay.

"Baka gusto mong suntukin ko yang hiwa mo?" nagbabantang tanong nito dahilan para matiglan ang binata.

"Sige saktan moko, nandididito ang magulang ko. Kayang-kaya kitang isumbong."

"Tsk."

"Cameron Declan Nile Safstrom, do you take Quincy Safara Constantino to be your Wife?" tanong ng pari sa binata.

Dahan-dahang tumingin si Cameron Kay Quincy at ngumiti ng pagkalaki-laki.

"I do." kinikilig pang sagot nito.

"Do you promise to love, honor, cherish and protect her, forsaking all others and holding only unto her forevermore?"

"I do, father. Kiss the bride na po ba?" biglang tanong nito dahilan para magtawanan sina Javion.

"Hindi pa ijo. Wag kang magmadali."

"Ay hindi pa po ba? Sayang." pahabol pa nito bago tumawa.

"Quincy Safara Constantino, do you take Cameron Declan Nile Safstrom to be your Husband?"

"Choosy ka pa ba? Cameron Safstrom lang naman to? Patay na Patay kaya lahat ng babae sakin." mayabang na anas pa ng binata at tumawa naman ng tumawa muli sina Javion.

"Tsk. I do."

"Do you promise to love, honor, cherish and protect her, forsaking all others and holding only unto her forevermore?"

"I do."

"I love you Baby." kinikilig na bulong pa ni Cameron at pasimpleng humalik rito.

"Cameron! Pigilan mo nga muna ang nararamdaman mo." tumatawang suway niya dahilan para mapanguso ito.

Matapos ang ilang minuto, muling tumayo sina Quincy at Cameron para isuot ang kanilang wedding ring. Lumapit sa kanila si Nathaniel na siyang naghahawakan ng sing-sing. Sabay nilang hinalikan ang bata sa pisngi bago tumawa.

"I Cameron Declan Nile Safstrom, take thee, Quincy Safara Constantino to be my Wife- To have and to hold, in sickness and in health, for richer or for poorer, in joy and sorrow, and I promise My love to you. Take this ring as a sign of my love and fidelity in the name of the father, and of the son, and of the holy spirit." anas nito Cameron habang unti-unting sinusuot ang sing-sing sa dalaga.

"I Quincy Safara Constantino, take thee, Cameron Declan Nile Safstrom to be my husband- To have and to hold, in sickness and in health, for richer or for poorer, in joy and sorrow, and I promise My love to you. Take this ring as a sign of my love and fidelity in the name of the father, and of the son, and of the holy spirit." wika naman ni Quincy matapos maisuot ang sing-sing sa daliri ng binata.

"I don't know how to start but I have nothing else to tell you but I am happy because you are the one with me standing here and facing the lord. I love you and as I promised, I will serve you until my last breath. Take care and pro-protect you. Many things happened but we did not give up, many obstacles to our love but we tried to fight. Hindi ko alam kung bakit ang bait sakin ni Lord. He gave me a woman who will change my life and my outlook. He gave me a woman I was willing to give everything for him. He gave me a woman I would love despite my imperfections. I love you so much Quincy and I am thankful that you came into my life." umiiyak na wika ni Cameron sa Asawa.

"Thank you and come into my life too. I did not ask the Lord for you but he gave you to me. I have no regrets that I loved you because of how much I learned. I have learned to understand you in things that are difficult to understand, I have learned to humble you, I have learned to love you even when you have many imperfections. I have nothing else to be thankful for but you coming into my life. I felt my importance as a woman. I felt the love that only in you can I find. I felt the joy that only you can experience. Thank you for staying by my side, thank you for never leaving me and forsaking me and thank you so much for the insatiable love. Loving You Is A Losing Game is the kind of game that even if I lose, it's okay because you will be the reward for that loss." emosyonal na wika ni Quincy at tuluyan ng niyakap ang asawa.

"You may kiss your Bride. I would like to introduce the happy couple." masayang sigaw ng pari.

Ngumiti naman paglaki-laki si Cameron at dahan-dahang inalis ang belo Asawa.

"Halikan na yan!"

"Halikan na yan!"

"Halikan na yan!"

"Halikan na yan!"

Sigawan nina Javion habang tumatalon-talon pa.

"Paano ba yan? Hahalikan kita sa harapan ng maraming tao?"

"Wag mo ng sabihin, gawin mo nalang Camero---."

Hindi na natapos ni Quincy ang kanyang sasabihin ng biglang inangkin ni Cameron ang kanyang labi.

Natawa na lamang ito at tunugunan ang halik ng Asawa.

Sa Oras na iyon, narealize ng dalaga na Wala namang masama magmahal ng tao kahit na marami itong pagkukulang at iba ang paraan ng pamumuhay. Mahalaga sa kanya na natuto siya sa mga bagay at naintindihan niya ang kanyang Asawa.

Wala na siyang ibang mahihiling pa kundi manatili ito sa kanya habang buhay at magkaroon ng maayos na pamilya.


-THE END-


You are reading the story above: TeenFic.Net