İyi okumalar🤍

"Esila hadi kalk güzelim."

Emirin sesiyle gözlerimi araladım.

"Sabah mı oldu?"

"Evet güzelim."

"Bugün nişan var benim hemen hazırlanıp kuaföre gitmem lazım randevum vardı. Yaren beni bekliyor saat kaç!" Telaşlı bir şekilde yataktan kalktım.

"Esila sakin ol geçe kalmadın bir yere dikkatli kalk şu yataklarda bir şey olacak."

"Saat kaç?"

"Saat daha sekiz."

"Ohh çok geç kalmamışım."

"Sen ne randevusundan bahsediyorsun nereye gideceksen?"

"Yarenle dün konuştum. Saat dokuza randevu aldık. Kuaföre gideceğiz. Saç makyaj orada yaptıracağım."

"Tamam ben götürürüm seni. Ama önce kahvaltını yap." Emir komodinin üzerinde duran tepsiyi önüme koyup yedirmeye başladı.

"Emir sen ne ara kahvaltıyı getirdin aşağıda niye yemiyorum?"

"Güzelim aşağısı kalabalık şimdi sen utandığından dolayı rahat yemek yiyemezsin."

"Düşünceli kocam benim. Peki ben çocuk muyum da kendim yiyemiyorum?"

"Senin bugün oturmayacağını bildiğim için çok yorulacaksın. Az da olsa bir katkım olsun ben yedireyim seni."

"Yok ben dayanamıyorum."

Emir neye? diye sormadan dudaklarına yapıştım.

"İyi ki benim kocamsın."

"İyi ki benim kadınımsın." Emirde karşılık verdikten sonra geri çekildik.

"Şimdi güzelce kahvaltını yapalım bakalım. Sonra hazırlanırsın seni kuaföre bırakırım."

"Tamam." Kapının açılmasıyla ikimizde o tarafa döndük. Gelen küçük kızdı. Dün akşam misafirliğe gelenin kızıydı.

"Gelebilir miyim?"

"Gelebilirsin tabi." Yanıma gelip oturdu konuşmaya başladık.

"Nasılsın bakalım?"

"İyiyim sen nasılsın?"

"İyiyim bende."

"Bebek nasıl?" Elini karnıma götürerek okşamaya başladı. Emirle birbirimize bakarak güldük.

"O da çok iyi. Senin adın neydi? Dün tanışamamıştık."

"Benim adım Elif. Sizin adınız ne?"

"Benim adım Esila. Bu abinin adı da Emir."

"Emir abi nasılsın?"

"İyiyim sen nasılsın?"

"İyiyim bende. Çok sıkıldım Esila ablanın yanına geldim."

"İyi yapmışsın."

"Benimle gelmek ister misin?"

"Nereye gidicez?"

"Ben kuaföre gideceğim. Gitmişken seni de götüreyim senin de saçını yaparız."

"Olurrr ben hemen anneme haber vereyim."
Elif odadan koşarak çıkmıştı.

"Bizim kızımız da ileri de Elif gibi yaramazlıklar yapar mı? " şaşkınlıkla Emire baktım.

"Kız mı? Kız olacağını bereden biliyorsun belki erkek olacak."

"Bilmem içime öyle doğdu ama kız olsa böyle çok güzel olmaz mıydı?"

"Olurdu sevgilim tabi de bakalım daha var cinsiyetini öğrenmemize. İlk haftalardayız daha.

Yataktan dikkatlice kalkıp üzerimi giyinmek için banyoya geçtim.

Rahat kıyafetlerimi giyinip banyodan çıktım.

"Ben hazırım hayatım çıkalım."

"Tamam güzelim."

Emirle beraber aşağıya indik. Elifi aramaya koyuldum.

"Elif nerede anne?"

"Annesinden izin almaya gitti kızım. Gelir şimdi."

"Ay Emir ben elbisemi unuttum odada."

"Tamam sen otur burada güzelim ben getireyim." Emir odaya tekrardan çıktı. Yarene mesaj atıp beş on dakikaya evden çıkacağımı söyledim.

"Ben geldim."

"Hoşgeldin nişan da giyeceğin elbiseyi hazırladın mı?"

"Annem getirecek şimdi."

Gülistan abla odadan elinde elbiseyle çıkmıştı.

"Kızım hamile hamile sana da zahmet oldu ben götürürdüm."

"Olur mı öyle şey abla. Bende gidiyorum kuaföre beraber gidip işimizi hallederiz sonra da gelinle beraber elbiselerimizi giyeriz."

"Elbiselerimizi mi gelinde mi orada olacak?"

"Evet."

"Yuppiii. Emir abi nerede hemen gidelim."

"Geldim küçük hanım."Emir sesiyle merdivenlere baktık.

"Hadi arabaya ." Elif  bizden önce arabaya koşarak bindi.

"Biz çıkıyoruz anne bir şeye ihtiyaç olursa ararsınız beni ben dışarıda olucağım."

"Tamam oğlum sen torunuma gelinime ve Elife dikkatli bak."

Emirle beraber evden çıktık Elif çoktan yerini almıştı bile. Elifin kemerini bağlayıp ön tarafa oturdum. Kuaförün önüne geldiğimizde Elifle beraber arabadan indik. Elbiseleri Emir bagajdan çıkartıp içeriye koydu.

"Ne zamana işiniz biter?"

"Bilmiyorum sevgilim haber veririm sana."

"Tamam bizde Poyrazla berbere gideceğiz on göre haberleşiriz."

"Tamam yakışıklı kocam benim." Emirin yanağına öpücük kondurduktan sonra içeriye girdim.

"Güzel gelinim."

"Canım."

Yarene sıkıca sarıldım bugün onun en mutlu günüydü.

"Hazırlıklara başlayalım mı?"

"Başlayalım." Elifi yan tarafıma oturtturdum. İkimizinde aynı anda saçlarını yapıyorlardı. Yarenin saçı hazır sayılırdı. Saçlar bittikten sonra makyaja geçtik. Elbiseme uygun renkler seçtikten sonra göz makyajımı yaptılar. Elifede çok hafif makyaj yapmalarını istedim. Hazırlanmamız bir saat sürmüştü. Elbiselerimizi giyinmek için kabine girdik. Önce Elifin üzerini giyindirdim. Sonra tekrardan kabine girdim.
Elbisemi giyindiler sonra aynanın karşısına geçtim. Elbise çok güzeldi.

Bir anda karnıma ağrı girdi. Bu ağrı diğerlerinden çok farklıydı. Elimi karnıma koydum diğer elimi de duvara koyup duvardan destek aldım. Hareket etmekte birazcık zorlanıyordum. Telefonum çalınca ağrıdan dolayı elime alamadım telefonu. Telefonum sandalyenin üzerinde olduğu için arayanın kim olduğunu görebiliyordum.Emir arıyordu. Bir iki defa çaldıktan sonra telefon kapandı.

(Emirin ağzından)

Berbere vardığımda Poyraz benden önce gelmişti.

"Aslan kardeşim benim."

"Aslan abim."

"Heyecan var mı?"

"Olmaz olur mu abi çok strese girdim."

"Sakin ol relax."

"Yengem gitti mi Yarenin yanına?"

"Onu bırakıp geldim buraya. Geç kalmadan başlayalım hazırlıklara yoksa kızları bekleteceğiz."

Poyrazla beraber son hızla hazırlıklarımıza başladık. Ense traşı ve sakal bıyık traşı olduk. Sıra damatlığa ve takım elbisesine gelmişti. Kabinlere girip üzerimizi giyinmiştik.

"Bu yakışıklılık nedir ya kimin kardeşi." Poyraza sarıldım.

"Hadi abi gidelim kızlar beklemesin."

"Tamam oğlum sakin ol. Kızın yanında da böyle davranma nişan olmadan bırakır gider seni."

"Cidden bırakır mı? Çok mu kötü davranıyorum nasıl davranmam lazım?"

"Yok oğlum şakasına diyorum. Yaren seni gerçekten seviyorsa ne yaparsan yap bırakmaz. "

"Senin yengeme yaptıkların gibi ama yengemin hâlâ seni sevmesi örnek olarak."

"Poyraz en mutlu günün ya şimdi abicim bir şeyler olmasın."

Gülerek Poyraza baktım. Yolda giderken Esilaya aradım ama açmadı. Herhalde daha hazır değillerdi.

(Esilanın ağzından)

"Esila iyi misin? Elbiseyi giyinmekte yardım gerekiyorsa edeyim."

"Yok iyiyim çıkıyorum şimdi." Derin nefes alıp kabinden çıktım.

"Emir aramıştı ben bi onu arayayim."

"Ay yola çıktılar mı yaklaşıyorlar." Gülerek Yarene baktım.

"Efendim canım."

"Biz geliyoruz güzelim hazır mısınız?"

"Hazırız."

Telefonu kapatıp Yarene döndüm.

"Geliyorlar sakin ol."

Yaren hızlı nefes almaya başladı.

"Güzel miyim?"

"Her zamana ki gibi çok güzelsin."

Yarenin bir kenarda beklemesini söyledim. Elifi yanıma alıp kapının önüne geçtim. Poyraz aceleyle arabadan indi. Bu durumuna çok gülmüştük.

"Esila hanım gelinimiz hazırsa alabilir miyiz?"

"Alamazsınız Emir bey."

"Neden?"

"Burada küçük hanım kapı tutuyor."

Elifi göstererek Emire döndüm.

"Al bakalım küçük hanım. Kapı açılıyor mu?"

Elif bana bakarak gülümsedi.

"İstersen açabilirsin güzelim."

"Tamam o zaman açıyorum." Elifle beraber kapıyı açtık. Emirin arkasından Poyraz geldi. Emir ben ve Elif bir kenara geçip. Poyrazla Yareni izledik. Çok güzellerdi. Kuaförden çıkıp yola koyulduk. Yaren kendi babasının arabasına binip kendi evine gitti. Biz de birlikte eve gittik.

Evde ki herkes hazırdı. Elifi gören herkes saçını elbisesini çok beğenmişti.

"Güzel kızım benim ablayla eğlendin mi?"

"Evet hem de çok." Koşarak bana sarıldı bende ona karşılık verdim.

"Bende seninle çok eğlendim fıstığım."

"Hazırsanız yola çıkalım o zaman." Hep beraber evden çıktık. Yarenin evine gidip kız istemeyi gerçekleştirdik. Sonrasında tekrardan yola çıkıp nişan salonuna gittik. Salon gerçekten de çok güzeldi.  Nişan da bittikten sonra Yarenle birlikte gelin odasına gittik.

"Yarenimmm çok güzelsinnn."

"Ya yerim seni sende çok güzelsin."

"Kimin eltisiyim." Gülerek Yarenle konuşmaya devam ettim. Emir ile  Poyrazın  geldiğini duymadan konuşmaya devam ettik.

"Senin bebiş nasıl çok yoruldun mu bugün?"
Aklıma üzerimi giyindikten sonra karnıma giren sancı gelmişti. Ya bebeğime bir şey olduysa?

"Yok canım çok fazla yorulmadım."

"Poyraz ben korkuyorum yakında bunlar bizi satarlar diye."

"Valla bende senin tarafındayım abi." Arkamızı döndüğümüzde Emir ve Poyrazı gördük.

"Nasılsın güzelim."

"İyiyim canım."

"Abi şimdi bu prenses benim karım mı olacak?" Emir Poyraza gülerek cevap verdi.

"Evet karın olacak." Poyraz Yarene sıkıca sarılıp boynuna öpücük kondurdu.

"Seni seviyorum güzelim."

"Bende seni seviyorum."

"Görüyor musun karıcım bu eşşek sıpası hemen büyüdü biz yaşlandık." Emirin bu sözü üzerine baya gülmüştük.

"Şu düğün kına hemen geçsinde artık Yarenle aynı evde kalsak."

"Ay dimi ya böyle beraber aynı evde çok güzel olur."

"Tamam Poyrazcım sen nişanlını al evine götür bende karımı alıp eve geçelim geç oldu."

Gelin odasından çıktık arabaya doğru yürürken arkadan duyduğumuz sesle o tarafa döndük. Meryem abla beni çağırıyordu.

"Efendim abla."

"Kızım bugün seni çok yordum biliyorum ama Elif benimle gelmek istemiyor sizinle gelmek istiyormuş ben bu akşam abimde kalacağım sizde kalsa olur mu?"

"Olur tabi abla. Hadi Elif gel bakalım. Senin gözün arkada kalmasın abla bir şey olursa haber veririm ben."

"Tamam canım iyi geceler."

"İyi geceler abla." Elifi arkaya otutturup kemerini bağladıktan sonra bende ön tarafa geçtim.

"Fıstığım uykun varsa sen uyu istersen."

"Ben burada yalnız uyuyamam ki."

"Korkuyor musun?"

"Karanlık oda da tek başıma olunca korkuyorum."

"Hm bizimle yatarsın o zaman."

"Yuppiiii. Sizi çok seviyorum."

"Bizde seni seviyoruz." Eve varmamız bir saati sürmüştü. Eve vardıktan sonra odaya geçtik. Hadi bakalım senin üzerini değiştirelim sen yat geç oldu saat.

Elifin üzerini değiştirmek için eğilirken karnıma sabahki ağrı gibi büyük ağrı girmişti.

"Offğğ."

"Esila abla iyi misin?"

"İ-iyiyim g-güzelim sen banyoya geç ben gelicem." Yatağa oturup karnımı tutmaya başladım. Bebeğime zarar gelicek diye çok korkuyordum. Emire bunu söylemeliydim.

"Hayatım ben yatayım mı yok- Esila iyi misin?"

"İyiyim."

"Emin misin niye ağlıyorsun bebeğe bir şey mi oldu bir yerin mi ağırıyor? "

"Emir yarın sabah hastahaneye gidelim mi?" Dolu gözlerle Emire baktım.

"Gidelim tabi gidelim güzelim." Emir başımı göğsüne koyarak sakinleştirmeye çalıştı.

"Elif nerede?"

"Banyoda üzerini değiştirecektim."

"Tamam ben değiştireyim. Sen daha fazla yorma kendini."

Emir Elifin üzerini değiştirdikten sonra tekrardan odaya geldiler.

"Esila abla yatıyor muyuz?"

"Yatıyoruz çiçeğim."

"Sen hâlâ üzerini değiştirmemişsin?"

"Değiştireceğim şimdi güzelim hadi sen yatağa geç bakalım." Emirin yardımıyla yataktan kalktım.

"Şimdi seninle bir anlaşma yapalım küçük hanım. Esila ablan hasta olduğu için onu çok yormak yok tamam mı?"

"Tamam Emir abi."

"Aferin fıstığıma."

Emirle beraber banyoya geçtik.

"İyisin dimi bak eğer kötüysen şimdi gidelim hastahaneye."

"İyiyim Emir."

"Tamam şimdi çok dikkatli bir şekilde üzerini değiştirmene yardım edicem."

"Emir."

"İtiraz falan istemiyorum. Benden utanma güzelim. İstersen bakmadan üzerini değiştirmene yardım ederim. İstersende gözlerine bakarak yardım edeyim."

"Sen nasıl istersen." Emirim yardımıyla birlikte elbiseden kurtulup rahat pijamalarımı giyindim. Makyajımı da sildikten sonra saçımı hallettim. Bütün iş bitince Emirle beraber banyoydum çıktık. Elif uyumuştu. Uyanmasın diye sessizce yatağa yattık.

"İyi geceler."

"İyi geceler güzelim."

...

Bu sefer midem bulantısıyla uyanmıştım. Yataktan kalkıp banyoya gittim. İstifra ettikten sonra hava almak için balkona çıktım.

"Esila! Noldu hastaneye gidelim mi!?"

"Sorun yok Emir iyiyim sabah olsun gideriz."

"Güzelim kendini iyi hissetmiyorsun çok mu yoruldun da böyle oldun keşke seni yalnız bırakmasaydım."

"Kendini suçlama iyiyim ben."

"Sabah olsun hemen kalkar kalkmaz hastahaneye gidiyoruz tamam mı?"

"Tamam sevgilim."  Hava aldıktan sonra tekrardan yatağa yattık.

Sabah olduğunda Elifin sesiyle uyandık.

"Elif ne oldu?"

"Emir abi ben uyandım da aşağıya inecektim."

"Tamam sen in aşağıya ama dikkatli ol tamam mı ?"

"Tamam."

Banyoya geçip kanamam var mı diye bakmıştım. Allah kahretsin ki vardı.

"Esila iyi misin?"

"Değilim Emir kanamam ve lekeler oluştu. Midem de bulanıyor zaten. Bebeğimi kaybedicem diye korkuyorum."

"Şiiii sakın öyle düşünme öyle bir şey olmayacak hadi hemen hastaneye gidiyoruz."

Emirle beraber arabaya binip hastaneye doğru yola çıktık. Evde kızlar ve Fatma anne olduğu için güvenli bir şekilde Elifi evde bıraktık. Hastahanede kadın ve doğum bölümüne gidip daha önceden gittiğim doktorun yanına gitti. Durumu anlattım. Kan testi ve ultrason istedi. İstediklerini yaptıktan sonra sonuçların çıkmasını bekledik. Bir saat sonra sonuçlar çıkmıştı. Sonuçları alıp doktorun yanına gittik tekrardan.

"Esila hanım sizin mide bulantınız veya ağrınız kaç gündür oluyor?"

"Sadece dün iki defa olmuştu."

"Esila hanım siz şuan dış gebelik yaşıyorsunuz. Bunu söylemek istemezdim ama üzgünüm bebeği almamız lazım. İlaç yoluyla beraber."

Doktorun söyledikleriyle Emirle birbirimize bakmıştık.

"Nasıl?"

"Bebek rahmin dışında oluşmaya başlamış. Ama orada oluşabileceği bir ortam olmadığı için doğması imkansız."

"Bebeği ne zaman alırsınız?" Emirin sorusuyla doktora baktım.

"İsterseniz bugün erkenden işinizi halledebiliriz."

"Kendimi şu an hazır hissetmiyorum yarın olur mu?" Sesim baya kötü çıkmıştı.

"Olur Esila hanım ama yarın kesin bir şekilde gelin. "

"Tamam doktor hanım geliriz biz."

Emirle birlikte odadan çıktık. Doktorun dediklerinden sonra kendimi ruh gibi hissetmeye başladım.

"İyi misin? Gel oturalım biraz."

"Gerek yok eve gidelim." Sesim soğuk çıkmıştı.

Arabaya bindiğimiz andan beri kimseden ses çıkmamıştı. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Kimseyle konuşmak istemiyordum. Eve vardığımızda direk odaya çıktım. Yatağa oturduktan sonra gözümden yaşlar süzülmeye başladı. Elimin tersiyle silsem bile yenileri geliyordu. İçeriye biri girmişti ama hiç bakma taraftarı olmadım.

"İyi misin?" Bu sesi tanımıyordum kimdi? Merak edip kafamı çevirdim. İlk defa bu kızı evde görüyordum.

"İyiyim."

"Gelebilir miyim?"

"Giremezsin." Kapının dışından gelen sesle o tarafa baktık. Emir söylemişti.

"Hadi Gülçin dışarıya çık Esila'nın dinlenmesi lazım." Gülçin mi demişti o? Ben olmasaydım Emire alacakları kız. Bu kızın bu evde ne işi vardı? Emire etkisinden çıkamayacağı sert bakışlarımı yolladım.
Gülçin odadan çıktıktan sonra Emir yanıma geldi.

"Kendini nasıl hissediyorsun?" Elimi kendi ellerinin arasına almıştı. Ellerimi çekip cevap verdim.

"Gülçini hani tanımıyordun Emir?"

"O an aklıma gelmemiş sevgilim."

"İnsan bilmez mi evleneceği kadını?" Emir yutkunup bana baktı.

"Şuan bunları konuşmanın sırası değil hadi yat dinlen."

"Başından atmak ne kadar kolay dimi Emir. Ben olmasaydım evleneceğin kadın benimle karınla aynı evde kalıyor. Ve sende rahat rahat dolaşmasına izin veriyorsun. O kadın niye buraya geldi? Belki senin de haberin vardı ama söylemedin."

"Ben onun burada olduğunu bile bilmiyordum. Anneme söyledim. Neden burada olduğunu sorunca burada kalması gerektiğini söyledi."

"Tamam Emir odadan çıkar mısın?"

"Tamam." Odadan çıkıyor muydu? Gitmeyeceğim senin yanında olacağım demesini beklerken odadan çıkmıştı. Emir çıktıktan sonra kapıyı kilitledim. Neden her şey üst üste geliyordu. Bi yanda dış gebelik yaşamam bir yandan da sevdiğim adamın kocamın görücü olarak evlendirmek istedikleri kızı bu eve getirdiler. Tam çıldırmalık.

(Emirin ağzından)

Odadan çıkmam lazımdı eğer çıkmasaydım. Kendini daha da kötü hisseder diye düşündüm. Gülçini bulup neden burada olduğunu sormalıydım.

"Gülçin!" Sesim evin içinde yankılanmıştı.

"Noluyor oğlum?"

"Esilaya kim söyledi önceden Gülçini bana isteyeceğinizi?"

"Emir noldu?"

"Çalışma odama geç bekle geliyorum."
Gülçin dediğimi yapıp odaya geçti.

"Oğlum birinin ağzından kaçmıştır."

"Kimin ağzından kaçacak anne! Esila bu evin gelini. Hamile olduğunu bile bile kim ağzından kaçırabilir!?"

"Ben söyledim oğlum."

"Anne sen nasıl böyle bir şey yapabilirsin!"

"Misafirlerin geldiği gün Meryem öyle bir konu açtı. Söyledi. Esilada takmadı zaten."

"Anne sen Esila'nın takmadığını nereden biliyorsun!? O kızın içini biliyor musun? Bu kız bu evden gidecek.!" Son sözümü söyleyip çalışma odasına gittim. Gülçin oturuyordu.

"Emir beni ne için çağırdın buraya?"

"Sen niye bu eve geldin?"
Soruma soru ile karşılık vermiştim.

"Ben şeyden