Cherry POV

Mag isa akong naglalakad sa Mall habang Patingin tingin. Pasalamat ay wala akong bantay. Hindi Korin Gusto ang mga ganon dahil naiilang ako sa mga titig ng mga tao.

Hindi ko maiwasang mamangha sa laki ng mall dahil nasa second floor ako at halos mga mamahaling mga damit ang mga nakikita ko at sapatos.

Napatingin ako sa Isang shop Mga sapatos iyon kaya mabilis na kuminang ng aking mga mata at napangiti. Mabilis akong naglakad patungo roon at pumasok..

Tahimik lang mga mga mamimili kaya ganon rin ang ginawa ko at hindi na kailangan magpatulong dahil alam ko naman kung ano ang babagay at kasya Saakin.

"It's suit for you, Kid. It's very beautiful doll shoes..." Hindi ko kilala ang boses na iyon..

Mabilis akong nag angat ng tingin sa Babaeng Nagsalita. Napatigil pa ako dahil sa angking ganda nito at nasa Mid 40s na. Eleganteng babae siya kaya ganon nalang rin ang gulat ko dahil sa pag sulpot nito.

"M-maraming salamat po." Naiilang kong bati dahil narin sa malakas at mabilis na tibok ng aking puso.

Nagkatitigan kami at Nakita ko ang pagkagulat nito ng ilang segundo at Sinuri ako. Hindi nakaiwas sakin ang paglandas ng lungkot sa mga mata niya. Para siyang gulat na gulat ng masilayan ako...

Ganon rin ako. Kakaiba ang pakiramdam ko sakanya.

"M-may problema poba?" Inosente kong tanong at Pinulot ang violet na doll shoes at Ibinalik iyon.

Mamaya ko nalang kukunin.

Nakatitig lamang ito Saakin sa malambot na ekspresyon. Kaya ngumiti nalang ako sakanya dahil hindi ko siya maintindihan kung ano ang gusto niyang mangyari.

"N-nothing. I Was just shocked because you're so beautiful...y-you just look like me in my younger days. " Nag pilit na ngiti ito at mabilis na umiwas ng tingin at binalik rin iyon Kalaunan.

Ngumiti ako sakanya at mabilis na inilahad ang aking mga palad para makipag kilala Sakanya.

"Cherry po ang pangalan ko." Nakangiti kong pakilala. Agad niya naman iyon tinanggap.

"Mellein Walts"

Agad na nawala ang aking mga ngiti at mabilis kong binawi ang aking mga kamay. Nakita ko ang lungkot sa mata nito kaya yumuko ako saglit at itinago ang mga kamay sa likod. Malungkot itong napatingin sakin na puno ng pagtataka pero ilang segundo palang ay Parang May narealize ito..

Kaya pala ganon ang dating niya. Ang iba rin kasi ay napatingin sakanya at namamangha. Kaya hindi ko maiwasang kabahan dahil naririnig kona ang mga kwento tungkol Sakanila. Pakiramdam ko ay Wala akong karapatan na lapitan siya.

Ayaw kong mabully. Natatakot ako.

"Pasensya na po kayo, Ma'am mellein pero Kailangan kona po sigurong Mauna. "Pag paalaman ko rito.

Naging malungkot ang ekspresyon nito kaya ganon rin ako at mabilis na natigilan. tumango ito kaya nagpilit ako ng ngiti. Naiilang Narin ako sa titig ng mga Mata Saakin. May nakikita rin akong napatingin na nga kaedad kong mga babae at masama ang tingin sakin..

Kilala nila ang babaeng nakakausap ko.

Mabilis akong umalis sa shop nayon at Nakayukong naglalakad. Nawala rin ako sa lugar nayon ay hindi na ako nakaramdam ng pagkailang dahil Wala nang tumitingin sakin. Napatingin naman ako sa medyo May kalakihang shop. Damit at mga laruan ang narito.

May nakita akong mga umpuan habang nakaharap rito sa shop kaya Mapapanood mo ang mga naroon at mga batang naglalaro. Mabilis akong umupo at Bumuntong hininga.

Mahigpit ang hawak ko sa wallet ko at Dulo ng bestida habang nagpapahinga. Kinalma ko ang sariling dahil sa hindi malamang dahilan. Para akong iiyak na hindi ko maintindihan. May parte Saakin na May Kulang. Para akong Hindi masaya dahil hindi nakuha ang gusto.

"Hello." Mabilis na Bumama ang tingin ko sa Batang babae.

Mahaba ang buhok nito at Naka Bestida ng puti. Mahaba ang pilik mata kagaya ko kaya medyo namangha ako ng mapansin kong kahawig ko ito ng konti kaya mabilis akong nakaramdam ng tuwa..

"Hello rin sayo bata? Sinong kasama mo? Bakit ka nag iisa? Nawawala kaba?" Tanong ko

Lumapit ito sakin at Hinawakan ang legs ko at umiling. Napakunot ako ng noo ng nanatali itong nakatingin at titig na titig sa akin..

"Celly!...oh ghod i thought I lose you!" Boses iyon ng babae.

Mabilis akong napatingin sakanya. Mas matanda ito Saakin mukang nasa 20+ maganda siya at mas matangkad Saakin. May kasama itong Batang lalaki at ramdam kong kambal ang dalawa.

"I'm sorry miss. Makulit lang talaga sila pagpasensyahan Mona si celly-"

"No. It's okay. Since she's really cute and kinda look like me " i said.

Mabilis itong nakatitig Saakin bago natawa at tumango tango ng makitang nagsasabi ako ng totoo. Umupo ito sa tabi ko at ang kasama niya namang bagang lalaki ay tahimik lang habang May hawak na iPad at nakakunot ang noon. Mukang masungit na bata.

"Im Mitch. They are my kids. " Pakilala niya. Ganon rin ako.

Maputla siya kaya hindi ko maiwasang hindi mapatitig sakanya. Para siyang May sakit at puro lungkot ang nasa Mga mata pero nagagawa niya parin ang pag pilit ng ngiti..

"M-may problema po ba kayo? Nilalagnat poba kayo ate?" Tanong ko.

" Not just ordinary sickness." Malungkot niyang sabi at Kumandong naman ang anak niyang babae na May Hawak hawak na ngayong gatas at umiinom.

"I-im sorry'. Why don't you Go to hospital and--".

"I don't have enough money. Maliit na apartment lang ang tinitirhan namin ng mga bata. Kawawa sila pag nawala nako...Bibigay na talaga ako sa oras na hindi pa ako nagpa doctor. Kaso hindi pa sapat ang pera." Malungkot na sabi nito at nakatingin sa kawalan

Natigilan ako at hindi pumasok sa isipan ko ang kanyang Sinabi niya. Hindi ko maiwasang hindi Malungkot. Mabilis na pumasok sa isip ko ang mga anak niya...

"How much is it....maybe i can help--"

"H-hindi na. Nakakahiya. "

"For your kids and for you. Alam kong biglaan lang ang pagkikita natin. I can't sense if your a lair. I can clearly see it on your face that you are sick...paano nga ang bata pag Wala ka? Of course I'm here..tell me how much. My family is willing to help. Since they are helping people in hospitals. " Pag pipilit ko rito.

Nakita ko ang luha sa mga mata nito kaya mabilis siyang nag punas. At ngumiti ng pilit Saakin.

"You are kind. How can you just say that to an strangers Cherry?pera ang usapan" Hindi makapaniwalang tanong nito habang humihikbi.

"Im willing to help, ate. Kahit sino naman siguro kung hanggang saan ang kaya. " Sabi ko.

Tumanggo tango at ngumiti. Hinaplos pa nito ang Gilid ng buhok ko. Bumama ang babaeng anak niya at Doon na lumapit Saakin..

"Help my mom. We can't lose her po. Kahit ano po maglinis o mag wash ng plates gagawin po namin ni kuya" sabi niya.

Pareho kaming natawa ni ate Mitch kaya Ngumuso ito at Niyakap ang nanay habang nakatingin Saakin. Napaluha ako at tumango

"I wanna know who's their dad? " Biglang tanong ko.

Doon ko nakita ang pag iwas ng tingin ni ate Mitch. Bumuntong hininga ito at nag punas ng luha..

"I-i left him. Since He's a possessive and Dangerous guy. " Sabi nya. Napakunot ang noo ko at hindi na muling nagtanong tungkol sa ama nila.

"Ganon ba? Nasan po ang magulang niyo nor something relatives?"

"They passed away. I don't owe my other relatives. Ayaw rin nila Saakin so I stay alone for a lot of Years..namuhay ako magisa kasama ang mga bata" pag kwento niya..

Nasabi niya rin Saakin na Nahihirapan siyang mag hanap ng trabaho. Hindi niya ako Inaabuso. Tutal ay ako ang tanong ng tanong. Gusto ko siyang tulungan kung hanggang saan ang kaya ko. Alam kong hindi Mabigat ang pera para sa Operasyong tatahakin niya.

Napag isip Korin na umalis na sila sa maliit na apartment At Tulungan silang bigyan ng ibang tirahan. And it's in our house.... since. I am comfortable with them. Why not? It's a stranger....i don't care. Since she has a kid. I know she needs a person who will help her and them.

"Come with me now, then"