After that that. I decide to got home. Mabilis lang rin natapos ang Dinner namin ni mom. As Usual hinihintay ko si mom tumungo rito sa Kwarto dahil alam kong pupunta iyon rito at May dalang gatas bago ako patulugin.

"Sweety..."

Agad akong napatingin sa pinto nang marinig ang boses ni mom kaya agad ko siyang nginitian bago siya hinintay na makarating sa akin.

"How's your day, my little Cherry?" Nakangiti niyang sabi bago umupo sa tabi ko tapos binigay ang gatas para sakin..

Sumandal kami pareho sa Headboard para makaupo nang maayos at saka ko ininom ang gatas na hindi naman masyadong mainit para maubos ka agad.

"It was Fine..and I already finished my homework and Projects" I said

Maharahan niyang hinaplos ang aking mahabang buhok at sinuklay iyon. Nginitian kolang siya sa ginawa niya dahil gusto ko rin. Sabi ko nga, ito lang ang oras na mag sasama sama kami. Dahil pareho kaming busy lahat. We spend our time in Night

"Where's Dad mom? Hindi ba talaga siya uuwi?" I asked

She left a dep breath and smile at me

"I heard my little Princess looking for me..."

Agad nanlaki ang mga mata ko nang makita si dad. Mabilis akong tumayo sa kinauupuan at saka mabilis na yumakap sakaniya...akala ko hindi siya makakauwi kaya si mom lang ang inaasahan ko kasi nagkita na kami kanina sa dinner

"Dad! Sabi mo hindi ka makakauwi!? " Inis kong sabi bago napanguso

Rinig ko ang tawa niya at saka niyakap ako pabalik

"I just don't want you to be sad." He said

Mabilis akong kumalas sakaniya at saka nginitian....hinalikan ko siya sa pisngi at saka nagtungo sa kama.

Nakasuot parin ng Formal suit si dad pero hindi ko nalang iyon pinansin ang importante ay nandito siya. Umupo sila pareho sa magkabilang gilid ko.

"How's your day dad? " I asked him

Kita ko ang pag seryoso niya pero mabilis na nagbago iyon nang humarap ako sakaniya

"Dad,you okay?" I asked again

"Don't mind me. Someone just trying to get you----"

"JESSTO! " mom shout

Pareho kaming napatingin ni dad kay mom nang galit nitong binanggit ang pangalan ni dad na tila ay nag babanta..

Trying to what? Get me? Whom?

"Dad,mom..?" Takang sabi ko sakanila habang nakatingin sakanila

Agad akong pumunta paanan nang higaan at doon umupo para makaharap sila...nanatili silang nakaupo sa gilid nang kama habang Seryoso ang mga mukha.

"I'm sorry sweety...but you need to go to sleep now, okay?" Mahinang usal saakin ni mom bago ako hinila at binalik sa pwesto ko sa tabi nila at marahang Hiniga

Mabilis na tumayo si dad at saka ako kinumutan kaya napanguso ako. I can handle myself!! I pout because of that. Lagi nila akong bine-baby na kinairita ko minsan...pero mas gusto ko naman madalas.

"But mom!..I want to spend our night! " Nakangusong Sabi ko

Rinig ko ang buntong hininga nilang dalawa...nagkatinginan sila pareho pero agad na inirapan ni mom si dad na kinangisi ko

"Mom! Why are you like that? Ngayon na nga lang umuwi si dad magagalit kapa?" Natatawang sabi ko

Napailing si dad at saka hinalikan ako sa noo..

"Sleep. Sa susunod nalang tayo mag usap..." Seryosong sabi niya na kinabuntong hininga ko bago tumango

"Good night, little cherry" mabilis akong hinalikan ni mom

"I'm not a Kid anymore.." nakangusong sabi ko na kinatawa nila pareho

"Look, Bata kapa. Your just 17 and it was too young for us. Tsaka wala kapang asawa kaya hindi---"

"Mom kelan niyo po ba ako hahayaang mag boyfriend?" Pangloloko ko sakanila

Mabilis na nag seryoso si dad at umiling bago umupo sa gilid ko

"After your,45ft birthday.." he seriously says

Agad na tumawa nang malakas si mom na kinanguso ko. Are you serious dad!? 45?!!!

"Dad!! " Nagtatampo kong sabi sakaniya at mahinang hinampas ang hita niya na nakapatong sa kama.

"Common honey...pwede naman hayaan nalang natin kung ano ang kagustuhan nang anak mo. Tsaka kung May nagugustuhan siya Ayos lang basta hindi siya Liligawan---"

"Charry!!" Galit na sabi ni dad

Agad naman napalunok si mom at saka nag taas nang dalawang kamay na halatang suko na nakinatawa ko nang mahina..

"Hindi kita papayagan sa bagay nayan Cherry...I won't let you " marring Sabi ni dad

I'll just laughed habang pinanonood rin sila pareho. Mabilis kasing tumakbo si mom at umalis dahil galit na nakatingin si dad sakaniya pati saakin

"Fine, dad. Hindi ako mag bo-boyfriend agad...I Promised!" Nakangiti kong sabi sakaniya

"That's my Baby." Sabi niya bago tumayo

"Night dad!! " Nakangiti kong sabi nang maglakad siya patungong pinto bago patayin ang lamp shade ko.

"I'll gotta go...I have to punished your mom....good night" seryosong sabi niya na kinangisi ko at natawa nang mahina dahil sa kapilyohan ni dad

Sa totoo lang,kahit sila lang kumpleto na ako e. Pero meron parin sa puso at isip kong tanggapin na hindi sila ang tunay kong mga magulang. Mahal ko sila at mahal rin nila ako...sino paba Ang aalis sa pamilyang ito kung kumpleto na?

Binibigay nila ang lahat nang pangangailangan ko.Pero May kulang parin kahit sabihin nang ibang tao na ang yaman nang pamilya ko at mapagmahal sila saakin....kaya bakit mopa hahanapin ang tunay mong mga magulang kung nandyan naman sila para ibigay ang mga pangangailangan mo.

HINDI ganon iyon!

Hindi parin ako kumpleto sa kung anong meron ako. Gusto konang makumpleto ang lahat. Mayaman man O mahirap tatanggapin ko parin kung sino ang tunay kong mga magulang...dahil sila parin ang dahilan kung bakit ako nabubuhay ngayon.

You should always appreciate everything even its a little things. Because there's a chance that, it wouldn't never became Back nor happened again...we only live once. So why we wouldn't enjoy....since I was just Young.

Feeling lang iyong author na'to na Nagsasabi na enjoy your life. Nabubuhay siya sa Takot at Depresyon....plastik ang author niyo. Sabagay hindi naman siya ako. I'm a fictional character so she always make sure the good for me. Malayong malayo ang realidad niya sa akin.

People have their own story. And we and Us. Has the failure and success. We always be Tired and sad. But none of them can be compare to the happiness that will come in future or to your past.

Remember.... Whatever you have right now. Still appreciate it. Maybe life is unfair. There' are rich and poor. But do you think they are happy even they are Rich, maybe there are but there are still not happy. They are living with pressured.

Teenagers nowadays are living with pressured and insecurities and dealing with Their anxiety and Depression.

But you wouldn't feel that if the society are good..... But remember there are still bad. people and your minds is your biggest enemy.

So Heal yourself while You're still alive.

__

Vote.