Lengends of spring goddness

အပိုင်း(၉၁)လောကပါလအဆောင်တော်ရဲ့အစွမ်း

တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားတာကြောင့် သူမရဲ့အရိုးတွေကျိုးကြေမတတ်ပဲ

သူမရဲ့သလင်းကျောက် ငါးခုကလဲတပြိုင်ထဲပေါ်လာခဲ့တယ်

အဲ့သလင်းကျောက်လေးတွေက အရမ်းလှနေကြတယ်

အဖြူရောင် အဝါရောင် အနီရောင် အစိမ်းရောင် အပြာရောင် စတဲ့အရောင်များက တလက်လက်နဲ့တောက်ပနေကြလေရဲ့

ပြိးတော့ အဲ့သလင်‌းကျောက်‌ေတွထဲက စွမ်းအားတွေက တုကူးရှန်းဆီကူးပြောင်းသွားပြီး
ခနတွင်းမှာပဲ

"ဗြုတ်"

လူတိုင်းရဲ့နားထဲမှာတခုခုကျိုးပဲ့သွားသလိုကြားလိုက်ရပြီး တကယ်လဲ တုကူးရှန်းကိုပတ်ထားတဲ့ချိန်းကြိုးတွေထဲကတခုဟာလဲ ပြတ်သွားတာကိုမြင်လိုက်ရတယ်

ဒါပေမဲ့ ကျူးလစ်ကတော့ ပါးစပ်ကထပ်ပြီးသွေးအန်ပြန်ပါပြီ

သူမကိုဖက်ထားတဲ့အားကလဲမသေးတဲ့အပြင်

သူ့ကြောင့် သူမရဲ့သလင်းကျောက်များကလဲ လင်းလက်နေရာမှ တဖျတ်ဖျတ်နဲ့သာမှေးမှိန်လာခဲ့တယ်

ဗဟုဂံပုံဖြစ်နေတဲ့သလင်း‌ကျောက်လေးတွေကြားထဲက ကျုးလစ်ရော

သူမကိုတင်းကျပ်စွာဖက်ထားတဲ့တုကူးရှန်းရော နှစ်ယောက်လုံးအသိမရှိကြတော့

တုကူးရှနး်ကတော့ အစထဲက အခုချိန်ထိ အသိမဝင်လာတာ

ကျူးလစ်ကတော့ တုကူးရှန်းရဲ့ကိူယ်ပေါ်က ချိန်းကြိုးတွေကြောင့် အသိပျောက်သွားခဲ့တာပါ

ထူးဆန်းတာက

အဲ့ချိန်းကြိုးတွေကြားထဲက မြွေပြာလေးတွေဟာ ကျူးလစ်ကိုအန္တရာယ်မပေးတာပဲ

သူတို့အားလုံးပေါင်းစပ်သွားပြီး ကြီးမားတဲ့မြွေတကောင်အဖြစ် ကူးပြောင်းသွားခဲ့တယ်

အဲ့မြွေပြာကြိးက သူ့ရဲ့အမောက်ကိုထောင်ကာ သူ့ရဲ့လျှာနှစ်ခွကို ဝင်ထွက်ပြုလုပ်နေရာမှ နှစ်ယောက်လုံးကိုရစ်ပတ်သွားတော့တာပဲ

အားလုံးထိတ်လန့်သွားကြသလို အခုမှ ကျူးလစ်တို့ဖက်လှည့်ကြည့်လာတဲ့ ဖုန့်ဟွမ်ကလဲ  အရမ်းထိတ်လန့်သွားခဲ့တယ်

အားလုံးရဲ့အမြင်ရှေ့မှာပဲ မြူအလွာပါးတထပ်ဟာ ကျူးလစ်နဲ့တုကူးရှန်းကို ဖုံးအုပ်လာခဲ့တော့တယ်

"ဘာလုပ်နေကြတာလဲ အဲ့လိုထားလိုက်ရင် နှစ်ယောက်လုံးသေလိမ့်မယ် "

ဖုန့်ဟွမ်အော်သံကြားမှ ငေးမောနေကြတဲ့ လူတစ်စုက အရေးတကြီး ထသွားကြပြီး မြူထုကိုဖယ်ရှားဖို့ကြိုးစားကြတော့တယ်

ဒါပေမဲ့လဲ သူတို့ရဲ့ချ္ီတွေဟာ မြူထုကို မထိခိုက်စေရုံသာမက ပိုလို့တောင်အင်အားကောင်းလာစေတယ်

"ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ ငါတို့တိုက်ခိုက်တာက သူ့ကိုအားဖြည့်ပေးသလိုဖြစ်နေတယ်"

"ဟုတ်တယ်"

"မရဘူးလား "

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်ပြောနေကြတုန်းမှာပဲ

အဲ့မြူထုကြီးက ရေခဲလွှာလို ခဲသွားပြီး အထဲကလူနှစ်ယောက်ကို မမြင်ရအောင်ဖုံးလွှမ်းသွားတော့တယ်

"သူ နိုးလာတော့မှာလား"

ဖုန့်ဟွမ် မျက်နှာအပျက်ပျက်နဲ့ ညီးညူမိလိုက်တာပဲ

တကယ်ကိုပဲ အဖြစ်အပျက်တွေကမြန်ဆန်လွန်းတယ်

ဘဲဥပုံရေခဲချပ်ကြီးရဲ့အတွင်းမှာတော့ အပြာရောင်မြွေကြီးက ပြိုကွဲသွားပြီး ‌‌အပြာရောင်ရေစက်အဖြစ်တုကူးရှန်းရဲ့နဖူးထဲတိုးဝင်သွားတယ်

ကျူးလစ်ရဲ့စိတ်ကတော့ပန်းခင်းထဲပြန်ရောက်နေတာပေါ့

သူမက ဘာအဝတ်မှမပါပဲ ပန်းတွေနဲ့ဖုံးလွှမ်းခြင်းခံထားရကာ အိပ်မပျော်တပျော်အခြေအနေမှာရှိနေလေတယ်

သူမထလိုက်ချင်ပေမဲ့ ခက်တာက အားတစက်လေးတောင်ရှိမနေဘူး

အဲ့တော့ ခမ်းနားလှတဲ့နန်းတော်အစိတ်အပိုင်းတွေကိုမြင်နေရတဲ့ ကောင်းကင်ပြာကြီးကိုပဲငေးကြည့်နေလိုက်တော့တယ်

အဲ့ခနမှာ အဝတ်မပါတဲ့လူတစ်ယောက်က သူမရဲ့ကိုယ်အပေါ်ကိုလှဲချလာခဲ့တယ်

တောင့်တင်းတဲ့ထိုလူရဲ့ရင်ဘတ်ကြွက်သားတွေဟာ ‌နူးညံ့အိထွေးတဲ့သူမရဲ့ပေါက်စ္ီလေးနှစ်လုံးပေါ် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ဖိအပ်ထားတယ်

"ဟွားဟွား ........"

သူမနားမှာလာကပ်ပြောတဲ့ထိုလူရဲ့ဩရှရှလေသံလေးက သူမနှလုံးသားကိုယားယံစေပြီး တကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့အကြောတွေကိုတုန့်ဆိုင်းသွားစေတယ်

"ချင်းချင်း"

ဘာလား သူမပါးစပ်က ဘာလို့ဒီနာမည်ကြီးထွက်လာရတာလဲ

အီစလံဝေလောက်အောင်ချိုသာနေတာကြီးက သူမကိုကြက်သ္ီးထစေတယ်

သူမပြောချင်လို့ပြောတာမဟုတ်ဘူးလို့ပြောဖို့နှုတ်ခမ်းဟလိုက်ပေမဲ့ စကားသံတွေထွက်ပေါ်လာမဲ့အစား နုညံ့တဲ့နှုတ်ခမ်းတစုံကသာသူမပါးစပ်ထဲရောက်လာခဲ့တယ်

သမုဒ္ဒရာရဲ့အနံလိုမျိုး ပူရှိန်းရဲ့မွှေးပျံခြင်းလို အနံ့တခုက သူမရဲ့အာရုံအလုံးစုံကိုသိမ်းပိုက်သွားပြီး သူမကိုလွှမ်းမိုးသွားတယ်

ငြင်းဆန်ချင်ပေမဲ့ သူမမှာ ဘာအားအင်မှမရှိဘူး

"အ"

ကြီးမားတဲ့အရာကြီးက အစိမ်းသက်သက်ထိုးခွဲလာတဲ့အချိန်မှာတောင် အလိုအလျှောက်ချဲ့ကားပေးမိတဲ့သူမရဲ့ပေါင်တံသွယ်လေးများဟာလဲ သူမအပိုင်မဟုတ်တော့သလိုပဲ

သူမရဲ့အပေါ်ကလူက တက်ကြွနေတယ် သူရဲ့ညီးညူသံတွေက သူမကိုစိတ်ကြွစေတယ်

နောက်ဆုံးတော့လဲ ဒီပွဲလေးက တဖက်သတ်ဆန်ဆန်ဖြစ်ပျက်နေရာမှ ကျူးလစ်ရဲ့အညံ့ခံမူ့ကြောင့် နှစ်ဦးနှစ်ဖက်သဘောတူညီချက်အရဆင်နွဲတဲ့ပွဲလေးအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားတော့တယ်

ပြင်းပြတဲ့အသက်ရှူသံများဟာ ချက်ချင်းရှုပ်ထွေးလာပြီး လေးလံလာခဲ့တယ်

ပြီးတော့လဲ ပိုပြီးမှော်ဆန်ကာ ပိုပြီးတော့ရမ္မက်ပြင်းပြလာစေတယ်

နှစ်ယောက်ကတစ်ယောက်ထဲအဖြစ်ထင်ရလောက်အောင်လုံးထွေးသွားကြပြီး စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့လေထုထဲမှာ အပန်းရောင်ပန်းလေးများပွင့်လာပါတော့တယ်

"သူတို့အဆင်ပြေပါ့မလား"

"ကျုးကျုးက အစွမ်းပြန်ရသွားပြီလား"

"ဟမ် "

"တကယ်လား တကယ်လား"

အားလုံးတစ်ယောက်တပေါက်မေးကြတဲ့အသံကြားမှာ ဖုန့်ဟွမ်က နံရံတခုကိုမှီပြီးပျင်းရိပျင်းတွဲလက်ပိုက်ထားရာမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြလာတယ်

"ယေးးးးး"

" အမ် ဒါပေမဲ့ ဂုဏ်ပြုစကားလေးတောင်မပြောရသေးဘူးလေ"

သူတို့ဝမ်းသာလို့အော်လိုက်ချင်ပေမဲ့ မျက်စိရှေ့ကရေခဲလုံးကြီးကြောင့် ဘာဆက်လုပ်ရမလဲတောင်မသိကြတော့ဘူး

"ကျူးကျူးကံကောင်းပါစေ"

အဲ့လိုပဲဆုတောင်းပေးမှရတော့မှာ

နတ်ဒေဝါတယောက်ကိုတောင်သတ်နိုင်တဲ့ အဲ့ချိန်းကြိုးတွေကိုအစွမ်းကိုသူတို့လက်တွေ့မြင်ဖူးကြတာကြောင့် သူတို့အားလုံးစိုးရိမ်နေကြတာပေါ့

......🍦🧃🍦🧃🍦🧃🍦🧃🍦🧃🍦🧃🍦🍯🍦🍯🍦🍯🍦🧃🧁🧃🍩🍦🍩🍦🧃🍦🧃🍦🍦🧃🍦🧃🧃🍦

Alinkar nang