Chapter 10

Background color
Font
Font size
Line height


JUNO CRIS MORGAN

"Ma'am."

Kunot noong tumingin ako sa sekretarya kong nakatayo sa harap ko ngayon. "Yes?"

"Lunch time na ma'am. Hindi pa po ba kayo kakain?" magalang na tanong niya.

I took a quick glance in my wrist watch. Napahinga ako ng malalim ng makitang pasado alas dose na. Hindi ko namalayan ang oras.

Tipid akong ngumiti sa kanya. "Salamat Lucy."

She nodded, smiling. "Ano pong gusto niyong kainin?"

Napaisip naman ako. Sa totoo lang, wala akong gana kumain. Hindi ko alam kung bakit. I inhaled deeply. "Mamaya na lang. Hindi pa ko gutom." sagot ko.

Tumango siya. "Okay ma'am. Excuse me."

Tumango ako bilang tugon. Nang tuluyan na siyang makalabas ng opisina ko, napasandal ako sa swiveling chair at saglit na pumikit.

Si Gwenn kaya, kumain na kaya siya? Napailing ako. Bakit ko ba iniisip ang babaeng 'yun? Ee ano naman kung hindi pa siya kumain? Malaki na siya. Kaya na niya ang sarili niya.

Napakamot ako sa ulo ko. Bwisit talaga. Tssk. Inis na kinuha ko ang cellphone ko at tinext siya.

To: Gwendolyn

Can I call you?

Magreplay ka Gwenn Ann Marie. Tssk.

Napapitlag pa ko sa upuan ko ng biglang tumunog cellphone ko. I inhaled deeply to calm myself before I answered the call.

( "Why?" ) bungad niya.

Napanguso ako. Grabe siya. Wala 'man lang "Hello?". 'Yun agad ang bungad sa'kin. Tss. "Have you eaten?" tanong ko.

( "Hindi pa. Kakatapos lang ng klase ko. So, kakain na dapat ako." )

I nodded slowly. "Saan ka kakain?"

( "Bakit ba? Ang daming tanong Juno ah." )

Napairap ako sa kawalan. Mayroon na bang makakapagsabi sa'kin na masama na ang magtanong ngayon? Tssk. Nagtatanong lang ee, damot. "Wait for me. Pupuntahan kita."

( "Ha?" ) pustahan, nanlalaki na ang mata ng babaeng 'yan ngayon.

Mahinang napatawa ako bago ibaba ang tawag. Mabilis ang pagkilos na ginawa ko para makalabas agad sa office. Naabutan ko pa si Lucy sa table niya at kunot noong nakatingin sa'kin.

"Kakain lang ako. Tawagan mo lang ako kapag nagkaproblema." paalala ko.

She just nodded. "Okay Ma'am. Eat well."

Tumango lang ako bilang tugon. Halos takbuhin ko na ang hallway makapasok lang sa elevator. Hindi ako pwedeng malate. Baka hindi niya nagets ang sinabi ko at kumain na siya ng hindi ako hinihintay. Medyo slow pa naman ang babaeng 'yun. Mas slow pa kay Thalia. Tssk.

Halos paliparin ko na ang sasakyan ko sa sobrang bilis makarating lang sa Brandon. Mabuti na lang talaga at nakikisama sa'kin ang panahon ngayon, dahil  hindi gaano katraffic.

Makalipas ang halos trenta minutos na pagmamaneho ko nakarating na din ako sa Brandon, nakapag park na din. Tssk. Smooth.

Nakahinga lang ako ng maluwag ng makita ko siyang taas kilay na nakatingin sa'kin. I bit my lip. Hot.

"Ano bang ginagawa mo dito?" taas kilay na tanong niya.

I smirked. "Hinintay mo ko."

She rolled her eyes at me. "Sabi mo hintayin kita diba. Tssk."

Napatawa ako. "Bat galit?"

"Hindi ako galit. Gutom lang."

My smile widened. Great. Ang galing ko talaga. "Kain tayo. Gutom na din ako." nakangiting sagot ko.

Her eyebrows met. "Kaya ka pumunta dito para yayain akong kumain?" kunot noong tanong niya.

"Yes. Hindi ako makakain ng walang kasama."

"Wow ah. Na sa'kin ba bunganga mo?" barumbadong sagot niya.

Napahinga ako ng malalim. Ganyan na siya kasungit kapag gutom? Ibang klase din talaga. Mabilis ko siyang hinila papalapit sa'kin at pinulupot ang braso ko sa baywang niya. I could barely smell her scent,
and it's wonderful.

"Juno! What are you doing? Baka may makakita sa'tin." tila nagheheterikal na bulong niya.

Mahinang napatawa na lang ako. Kasalanan niya. Binitin niya ko kagabi. Pagkatapos niyang linisin kagabi 'yung nabasag na baso, nag dere-deretso na siyang pasok sa kwarto niya. Hindi 'man lang niya ko binigyan ng good night kiss. Tssk.

"So? What? Edi makita nila." matapang na sagot ko.

Mahinang hinampas niya ko sa tagiliran ko. "Teacher ako dito Juno. Ano na lang iisipin nila kapag nakita tayo ng mga estudyante ko na nasa ganitong posisyon?"

Pasimple akong tumingin sa paligid namin. Wala namang pakalat-kalat na estudyante kaya safe.

"Let me go."

I shook my head. "No. I'll never do that, again."

"I said, let me g-.. ahh .. shit!"

Before she could even finish her word I pinched her butt and sucked her neck. Damn it! Namiss ko siya.

She slapped my arm. "Damn it JC! Baka may makakita sa'tin. Ano ba!"

I sighed. I want her... right now. I starting kissing her earlobe. "Your skin feels so good up against my skin." I said in seductively voice.

Napangiti ako ng maramdaman ang paghigpit ng kapit niya sa leeg ko. "J-juno.. Aah."

Nagsimulang maglakbay ang kamay ko sa likod niya patungo sa hita niya habang patuloy kong pinapapak ang leeg niya. Damn it! I felt the wetness down there. Shit!

"Ma'am!"

Mas mabilis pa kay flash na naitulak niya ko palayo sa kanya. Napairap ako. Bakit ba ang daming extra? Bwisit!

"S-sir Ramento!" Gwenn stutter.

I rolled my eyes again ng makita ko ang co-teacher niya na lumapit din sa kanya noong isang gabi. Ramento pala ah. Tssk.

"Anong ginagawa mo dito Ma'am?"

I crossed my arms. How dare him para hindi niya ko pansinin? Hindi ba niya nakikita na kasama ko ang tinatawag niyang ma'am?

"Ahm.." she cleared her throat.

He chuckled. "Hayaan mo na. By the way, natanggap mo ba ang bulaklak na pinabigay ko sayo?" nakangiting tanong niya.

My brows furrowed. What the fuck? Binigyan niya ng bulaklak si Gwendolyn? How dare him! Ang kapal ng mukha niyang pasimpleng ligawan ang babaeng akin.

"Ah.. oo. Nasa office ko na ngayon." alanganing sagot ng isa.

"Do you like it?"

I cleared my throat. "No. Hindi niya nagustuhan. Allergy si Gwenn sa bulaklak." pagsingit ko.

His jaw dropped. Hindi niya talaga alam dahil wala naman siyang kaalam-alam. Tssk. Pinanlakihan lang ako ng matan ni Gwenn na ikinairap ko. Tssk. Itatapon ko 'yung bulaklak na 'yun.

"I'm sorry. Hindi ko alam." mahinang tugon niya.

"Okay lang 'yun sir. Ano kaba."

napaismid ako. Napaka pabebe ang potek.

OkAy lAnG 'yUn sIr An0 kAbA. Tssk. Pasikat ang yawa. 

"Kumain kana ba? I'll treat you a lunch. Para naman makabawe ako."

Napanganga ako. Wow lang ah! Ang kapal ng pagmumukha. Uunahan pa ko. "Hindi siya pwede." pag singit ko, ulit. Tss. "Actually kakain siyang kasama ko. At sa'kin siya sasama, hindi kanino 'man at mas lalong hindi sayo." I grabbed her hand. "Excuse us Mr. Ramento."

Agad kong hinila papasok ng kotse si Gwenn. Mabuti naman at hindi na siya umangal pa. Iniwan namin ang epal na lalaking 'yun na nakanganga. Pasukan ka sana ng langaw sa bibig. Nganga pa more.

"Bakit mo ginawa 'yun sa kanya?" kunot noong tanong niya.

I sighed. "Pasikat siya." Simpleng sagot ko

She exclaimed in disbelief. "Gosh Juno! Nakapa bait na guro ni Mr. Ramento. Ano na lang iisipin niya sa ginawa mo? Sa ginawa natin?"

My eyebrows met. "Tell me Gwenn, he's courting you?"

"What? Of course not! Hindi siya nanliligaw sa'kin." kunot noong sagot niya.

I gritted my teeth because of anger that I felt. "Bakit ka niya binigyan ng bulaklak kung hindi siya nanliligaw sayo?" masama ang loob na tanong ko.

Kahit hindi ko siya lingunin, alam na alam kong napapairap na siya. "Grabe ka ah. Hindi ba pwedeng gusto niya lang? Pag binigyan ng bulaklak, manliligaw agad?"

I rolled my eyes. "Halata namang may gusto sayo ang lalaking 'yun."

Naiinis ako. At hindi ko alam kung bakit.

Bakit ba kasi ang ganda-ganda niya? Ang dami ko tuloy kaagaw. Biruin mo, kabago-bago pa lang niya sa Brandon may nagkakagusto na agad sa kanya. Hindi naman ako tanga para hindi mapansing gusto siya ng Ramento na 'yun.

"Gosh Juno. Napaka imposible niyang sinasabi mo. Hindi niya ko gusto." nauubos na pasensyang sagot niya.

Huminga ako ng malalim. "Gusto ka niya." I plainly said.

The way he looked at my girl, damn! It's full of admiration and desire.

Parang ako... Tssk.

"So? What? I don't like him."

Napakagat labi ako para pigilan ang nagbabadyang ngiti sa'kin. Aba! Dapat lang. Hindi mo dapat magustuhan ang lalaking 'yun.

Ako lang dapat.

I gulped. "Sinong gusto mo?" nahihiyang sagot ko.

Agad kong pinark ang sasakyan ko sa isang restaurant na nakita ko malapit sa Brandon. Hindi ko na kasi kaya ang gutom kaya kahit saan na lang kami kakain. Hindi naman kami maarte sa pagkain kaya go lang.

Takang tumingin ako sa kanya ng hanggang ngayon hindi parin niya sinasagot ang tanong ko.

"Gwenn." pagtawag pansin ko.

She smirked. "Si Adonis." nakangising sagot niya.

Literal na napanganga ako dahil sa narinig. What the heck? 'yung lalaking 'yun ang gusto niya? Ang lakas naman ng loob niyang sabihin sa harap ko mismo na si Adonis ang gusto niya? Sa harap ko pa talaga.

"What the f-.."

"Let's go. Gutom na talaga ako." nakangising bumaba siya ng sasakyan ko.

Damn it! Wow ah! Napaka imposible talaga ng babaeng 'yun.

Argh! Walang hiya.

Inis na sumunod ako sa kanya. Nakakaurat lang. Hanggang ngayon parin talaga, kaagaw ko parin ang bwisit na lalaking 'yun
Nasan na nga ba ang bwisit na 'yun? Para naman maipaligpit ko na at wala na kong aalalahanin pa. Tssk.

That man! Ano bang kagusto-gusto sayo? Pangit ka naman..

Mahilig talaga sa panget ang babaeng ito.

Maliban sa'kin. Dahil ako lang ang nag-iisang babaeng minahal niya. Tssk.



---

You are reading the story above: TeenFic.Net