~ Enjoy Reading! <3 ◉‿◉

*****

Chapter 24

MABILIS na pinasok ng mga tauhan ni Melody ang katawan ni Arian sa trunk ng sasakyan ng mga ito. Ang hindi nila alam humihinga pa ito.

Ang isang tauhan ni Melody ay binuhusan ang lumang gusali ng gasolina. Pagkatapos lumabas na ito.

“Done?” Melody asked. She raised her brows.
“Tapos na Boss. Ang bayad?”

She handed na money that is inside the white envelope.

“Kayo na ang bahala kung saan niyo itatapon ang katawan ng babaeng 'yan.”
“Areglado! Ma'am!”
“At huwag na 'wag kayong magpapahuli kung hindi ipapatay ko ang pamilya niyo. Hidni niyo pa alam kung ano ang kaya kong gawin.”

Tumango lang ito. When Melody was about to turn her back when she remembered something.

Kinapa-kapa ni Melody ang blusa niya at tiningnan ang bag ngunit wala ito doon.

“Nasaan ang papel?”
“Ma'am?”
“Nasaan 'yong papel na sinulatan?” Nilahad ni Melody ang palad niya.
“Eh! Ma'am, diba binigay ko 'yon sa inyo.” Napakamot ang isang tauhan.
“Wala kang binigay.”

Nayayamot na si Melody. Dahil nag-aksaya pa siya ng oras para doon at mas lalong nag-aksaya pa siya ng laway.

“Hala! Ma'am. 'Yon siguro 'yong papel na nakita kong nilipad kanina.”
“Idiot!” Sumigaw si Melody dahil sa frustration.

Tiningnan ni Melody ng masama ang mga tauhan niya.

“Sunugin niyo na 'yan. Bilisan niyo bago pa may makakita sa atin.” Sumakay na si Melody sa sasakyan nito.

Meanwhile, one of Melody's men took a lighter and a piece of paper. The men lighted the paper and throw it on the building.

Madali lang na sunog ang gusali dahil sa gasolina. After that, they went to their car and drove to the farthest barangay.

“Pre! Pwedeng hindi na lang natin itapon sa ilog?” Mabilis na lumingon ang isa.
“Anong ibig mong sabihin?”
“Naaawa kasi ako pre! Hamakin mo ng dahil lang sa lalaki 'yan. Pwede naman siguro iwan natin sa daan. At least kung mabubuhay siya mababawasan ang kasalanan natin.” Pinunasan ng lalaki ang kamay niyang na basa dahil sa pawis.
“Eh! Paano 'pag namatay 'yan?” Napakamot ang isa sa sa batok nito.
“Yon nga lang.”
“Pero sige! I-iwan natin.” Tumango ang isang lalaki sa kasamahan nito.

Since makulimlim na nga, wala ng tao. Nilagay nila ang bangkay sa gilid ng kalsada.

Nagdasal sila na sana patawarin sila ng Diyos! Nagawa lang naman nila 'yon dahil sa pangangailangan ng pamilya nila.

Pagkatapos mabilis silang sumakay at mabilis na pina-takbo ang sasakyan na ginamit nila.

Pero iniwan din nila ang sasakyan sa kasunod na barangay kung saan nila tinapon ang bangkay.

NG MAKAUWI na sila Blake sa bahay nila. Mabilis siyang pumasok at umupo.

“Manang! Blake's Safety Code!”
“Naku! Sige. Mag-ingat ka ijo!” Tumango lang si Blake kay Manang.

Mabilis na tumalikod si Manang at tinawag ang ibang kasamahan na pumunta sa Blake's Safety Code.

Blake's Safety Room is a basement where the non-mafias underlings need to a hide or should I say the innocent ones. A place where they should hide. Ang Manang is the only one who knows about it.

Manang has been working to them for almost a 3 decades. Kaya alam nito ang lahat.

And Blake made a rule about this before they entered as one of his workers, “Don't asked questions about Blake's Safety Room!” 'pag sinabing sumama kay Manag sumama kaagad kung gusto mo pang mabuhay.

Pagkatapos ni Manang at ibang kasamahan nito, pinapasok kaagad ni Blake ang mga tauhan niya at ang kaibigan niya.

If Blake is tired to go to their headquarters they meet in Blake's house. It has equipment and Blake knows that they are safe here.

Blake get the remote and he pressed the zero three times. Ang bintana, pintuan lahat ng mapapasukan at posibleng makita sila ay nagkaroon kaagad ng bakal na harang. It is bullet proof also.

He can't risk his son specially the ones innocent inside this house.

“Jake! Do everything to locate Melody.”
“Copy!”
“Ako! Ako! My friend, anong gagawin ko?”

Blake gave Travis a dagger look. Napalunok naman ng laway si Travis dahil sa takot 'pag ganoon kasi nagtitimpi na lang si Blake.

“Your asking me, if what you gonna do? Well, you should be quite or else,” Tinuro ni Blake ang pagkalalaki ni Travis, “Babarilin ko 'yan para lang manahimik ka.”

Napatakip naman si Travis sa pagkalalaki niya.

Kaka-iba pa naman magbanta si Blake dahil tino-too nito minsan. Umupo na lang si Travis sa tabi ni Jake.

“Found 'ya!”
“Where is that bitch hiding?” Nicholas asked. Nagulat naman si Travis at Jake.
“Nicholas, watch your mouth!” pagalit na sabi ni Blake.
“Dad! You expect me to calm?” Tinuro ni Nicho ang sarili, “After what she've done to Mom. Don't expect, Dad.”

Blake just massage his temple.

Samantalang si Travis, “5 years old ba talaga si Nicholas?”

“What a stupid question you have, Travis!” Jake hissed.
“Parang hindi siya 5 years old eh!”
“Idiot! We, were there when he's born.”

Kung si Blake ay nayayamot kay Travis, lalo naman siguro si Jake. Lalo na at sa kanya ito pumupunta 'pag pinapagalitan ito ni Blake.

This idiot always pisses me off. Jake thought.

“I miss, my girl!” Travis said out of nowhere. Jake look at Travis.
“Can you please! be quite. I'm trying to concentrate here, you idiot.”

Nag-aksyon si Travis ng zip sa bibig niya.

Bakit ba nagkaroon siya ng mga mainitin ang ulo na kaibigan? Alien ata ang mga 'to, isa silang ligaw na Alien. Travis thought.

“Okay! That bitch is currently hiding...” Natawa si Jake sa lokasyon ni Melody.
“What the heck! Jake.”

Natulala naman si Travis dahil minsanan lang tumawa si Jake. Mahal ang tawa nito.

“She had the guts to stay in your Hotel.” ani ni Jake na pinipigilan ang matawa.
“That bitch!”
“She's playing innocent.”

Tumayo si Blake at inayos ang damit na nagusot.

“Maiwan kayo dito.” ani ni Blake sa head mg security team niya.
“Yes! Boss.”
“Bantayan niyo ng maigi ang bahay!” Sumaludo lang ito.

Unang lumabas si Blake at Nicholas sumunod sina Travis at Jake. Sumakay sila sa kani-kanilang sasakyan. Syempre! si Nich sa Daddy niya sumabay.

PAGDATING nila sa Hotel ni Blake mabilis silang bumaba at pumasok.

Every employees inside the hotel greeted them specially Blake and Nicholas but they don't mind about it. Travis is the one who asked the room number of Melody.

After knowing the room, they get inside  immediately and pressed the button for 15th floor.

Blake clench his fists. Hindi niya alam kung ano ang magagawa niya kay Melody pag nakaharap niya ito.

Nicholas looked at his father. Nicholas know that his dad has been controlling his anger. 

Ng dumating na sa 15th floor and Travis started to look the 358 room number. And when they find it, Travis bowed like a servant and let Blake passed it feels like Blake is the King and Nicholas is the prince.

Jake and Travis knew that they shouldn't interfere in this kind of situation. Dahil malaki ang pag-asa na masali sila. Hinayaan lang nilang dalawa si Blake at Nicholas ang pumasok. They know when to interfere after all.

They didn't bothered to press the doorbell 'cause of Jake. He hacked the building. Jake is the one who put the security of the Hotel and of course he fucking know how to hacked. He's a genius after all. 

LUMABAS si Melody ng naka bathrobe lang pinunasan nito ang basang buhok ngunit pag-angat nito ng tingin... Natigilan ito at nagsimula ng kabahan.

Para hindi mahalata, Melody smiled.

“Blake? Nicholas! What a surprise visit?” Lumapit si Melody sa mga ito at bineso-beso.

Nicholas pushed Melody. Tumama ito sa isa sa upuan at ang bathrobe ay natanggal. Mabilis na tinakpan ni Blake ang mga mata ni Nicholas.

Melody smirked. Tingnan natin kung hindi ka maakit sa katawan ko. Isip ni Melody.

Umupo si Melody sa upuan at inayos ang bathrobe pero sinadya nitong ipakita ang hita nitong makinis kahit papaano.

“Where's my wife?” Kinabahang tumingin si Melody kay Blake pero hindi niya 'yon pinahalata.
“W-why? Bakit ba ako ang hinanapan mo?”
“'Wag kanang magmaang-maangan pa bitch!” Sigaw ni Nicholas. Nasaktan naman si Melody doon.

Anak niya 'yon eh! Tapos 'yon ang itatawag sa kaniya. Pero aminado naman si Melody na kasalanan niya rin.

“Isang tanong, isang sagot. Nasaan ang asawa ko?” madiing sabi ni Blake. Hindi pa rin nito inaalis ang kamay nito na nakatakip sa mata ni Nicholas.
“Bakit niyo ba sa akin hinahanap ang bobitang 'yon!” Sigaw ni Blake.

Naubos na ang pasensiya ni Blake kaya lumapit siya dito at binigyan ito ng malakas na sampal na ikinahulog ni Melody sa upuan.

“Ang kapal ng mukha mo para mag-sinungaling.” Hinawakan ng mahigpint ni Blake ang leeg ni Melody.
“B-b-bi-t-tawan mo ako.” Nahihirapang ani ni Melody dahil sa pagkakasakal ni Blake.
“Wag ka nang magmaang-maangan pa Melody. Dahil nahuli ka na sa akto.”

Mas lalo pang hinigpitan ni Blake ang pagkakasakal kay Melody. Kinakalmot ni Melody ang mukha ni Blake pati na ang braso para makawala pero sa bawat galaw niya ay mas lalong hinihigpitan ni Blake ang pagkakasakal.

Si Nicholas ay nakatingin lamang sa kanial. Ni katiting ay hindi siya naawa sa totoong Ina nito. He's hunger for the love of his Mother and Arian gave and provide it. Binigyang buhay ni Arian ang buhay ni Nicholas na puno ng lungkot at nawala ang lahat ng 'yon dahil sa babaeng nasa harapan niya ngayon na nahihirapan ng huminga. Kaunti na lang at malalagutan na ito.

Natigil ang pagkakasakal ni Blake ng pumasok si Jake at Travis. Inawat nila si Blake.

“Enough!” Jake hissed.
“I am not yet done with her.” Blake shout.
“Hayaan mo ang batas ang magparusa sa kanya. At 'wag mong subukan na ilagay ito sa mga kamay mo.”

Si Travis ay hinawakan ng mahigpit ang walang malay na si Melody.

“Damn! My friend, look what you've done.”
Tiningnan nila Blake ang leeg ni Melody.

Nagkaroon kaagad ito ng pasa at kitang-kita ito lalo na at maputi si Melody.

“She deserve it.”
“Are we going to torture her?” Nicholas asked out of nowhere. Tiningnan siya ni Jake ng are you serious look. Tumango lang si Blake.
“Ahmm... Your mom is not going to like it.”
“So, what's her punishment?”
“Jail.”

Lumapit si Blake may Nicholas at hinawakan ang kamay ni Nicholas at lumapit sa may pinto ng tinawag ni Travis si Blake.

“My friend, anong gagawin ko sa babaeng 'to?”
“Ikaw na mag-asikaso dahil hahanapin ko pa ang asawa ko.”
“Nice! Your claiming her as your wife.” ani ni Jake and Blake smiled.
“Ahmm... Bakit ako?”
“Dahil ikaw ang may hawak. 'Pag ako ang may hawak diyan baka mapatay ko pa 'yan.” ani ni Blake na may panggigigil.

Tuluyan ng tumalikod si Blake at nawala na sa paningin nila Travis at Jake Napailing-iling na lamang si Travis dahil wala na siyang magawa kundi sundin ito.

MEANWHILE...

Mayroong dalawang matanda ang na paraan galing ang mga 'to sa sakahan nila. Gabi na sila nakauwi dahil sa mayroon pang pagtitipon ang naganap.

“Saglit lamang Jose. Tao ba 'yon.” ani ng matandang babae. Nilapitan ito ng matanda para tingnan ng maigi.

Ng masiguradong tao nga ito, na pa dasal ang matanda dahil sa kaba.

“Babae. Diyos ko! Tulungan natin 'to Juanita.”
“A-anong gagawin natin?”

Nagsimula ng mataranta si Juanita, “Dalhin natin sa hospital.”

Pinara ng matandang lalaki ang dumaan na tricycle agad nila itong sinakay. Si Aling Juanita ang may hawak sa babae.

“Jose!” Tawag niya kay Mang Jose.
“Bakit?”
“Pabilisan mo. Dahil buntis ang babaeng 'to baka magyarin pang masama sa ina at bata.”

Sinabihan ni Mang Jose ang driver na bilisan.

PAGDATING sa hospital mabilis na bumaba si Manong Jose at tinawag ang isa sa mga nurse upang tulungan sila.

Nagtulong ang mga nurse na malagay ang babae sa stretcher. Mabilis na tinakbo ito sa dahil nasa critical condition na 'to.

Samantalang bumalik si Manong Jose para bayaran ang tricycle. 

______________

Please don't forget to votes, comments, and share. Don't forget also to follow me ✨❤️

jam_shookt <3

A/N: Comment/s your thoughts about this chapter ☺️