CHAPTER 22

Background color
Font
Font size
Line height

*****

Chapter 22

Napa mulata siya ng nata ng may biglang bumuhos sa kaniya ng malamig na tubig. Pagmulat niya, kinabahan siya dahil ang mga lalaking kumuha sa kanya kanina ang siyang nasa harapan niya ngayon.

Arian doesn't know how to fight. She can't think properly. She don't know what to do in this kind of situation.

Arian never imagined that she would be here in this situation, she thought it only happened in a story but look at her now. Hindi mo aakalain na ang gusto niyang plot ng story ay mangya-yari mismo sa kaniya.

'Yong ili-ligtas ni guy si girl pero iba ang kay Arian dalawa silang na kidnapped. Siya mismo ang nag-sabi na unahing iligtas si Nicholas. Her poor baby.

Arian's hoping that Blake will save her as fast as he can.

Tiningnan niya ng masama ang bumuhos ng tubig ngunit tumawa lang ang mga 'to.

“Tingnan mo nga naman. May gana ka pa talagang tarayan kami. Eh! Samantalang mamaya, mamatay ka rin naman.”
“Pabayaan mo na siya pre. Ganyan talaga ang buhay, magtataray 'pag mamatay na.” Humalakhak sila ng tawa.

Nagsimula ng tumulo ang mga luha niya. Natatakot siya para sa batang nasa sinapupunan niya. Hindi man lang nito mamulatan ang magandang kinabukasan para sana dito at ang maganda nating mundo.

“Pero sino ba ang boss niyo? Wala akong maalala na may ginawa akong masama sa inyo.”
“Ako!” Tumingin siya sa may pintuan. Nanlaki ang mga mata niya ng mapagtanto kung sino ito.
“M-melody?”
“Surprise! Bitch!”

Hindi niya lubos akalain na gagawin ito ni Melody. Dahil nitong mga nakaraang araw naki pagbati ito sa kaniya para kay Nicholas at okay lang 'yon sa kaniya pati kay Blake para kahit papaano may closure silang mag-ina.

Pero ang isang masamang tao ay mananatiling masama. Pinanganak na masama, lumaking masama at mamamatay ng masamang tao. Pinanganak din ito ng ina nila na may samang loob.

“Pero akala ko b-,”
“Akala mo lang 'yon.” Kumuha ito ng upuan at ni lagay sa harapan ko at umupo.
“Maawa ka naman sa akin. Pakawalan mo na ako. Please!”
“Ano ako tanga? At saka 'pag na wala ka sa landas ko, ako na ulit ang mamahalin ni Blake at ipagpa-patuloy ang pagiging ina ko kay Nicholas kahit ayaw ko sa batang 'yon.”

Dinuraan niya ito, “Isa kang baliw. Paano ka ba mamahalin ni Blake kung ang pagiging ina mo nga kay Nicholas ay hindi mo magampanan.”

“You Bitch!” Sinampal siya nito. May nalasan siyang dugo. Okay! Na sa kaniya ang sampal kaysa suntukin siya sa tiyan mas delikado 'yon.
“Eh! Ano ka naman? Demonyong higad.”

Sinampal ulit siya nito.

“'Yan lang ba ang kaya mo?”

Arian felt nervous when Melody stood up and go outside. When Melody came back,  she's holding a knife.

“Anong gagawin mo?”
“Let's see.” Ngumisi ito at lumapit sa kaniya. Iniwas niya ang kaniyang mukha.
“No! Please! No!”
“Asan ang tapang mo ngayon?”

Hinawakan nito ang mukha ni Arian. But Arian keeped wiggling.

Melody slapped Arian.

“Itong mukha na 'to ang na gustuhan ni Blake. Tingnan natin kung magugustuhan ka pa niya, 'pag dinungisan ko 'yang mukha mo.”
“FYI!, Melody... Hindi mukha ko ang nagustuhan ni Blake kundi ang pag-uugali ko.” 
“Kaya nga kailangan mong mawala.”

Hinawakan ni Melody ang mukha ni Arian ng mahigpit.

“Ahhhhhhh....” Arian shouted in pain.

Sinugatan ni Melody ang mukha ni Arian though it is just a small cut but still it is deep.

Umiyak lang ng umiyak si Arian. Nagsimula ng maghapdi ang sugat niya. Nanla-lagkit siya sa dugong umaagos sa mukha niya.

“Ayan! Ang ganda mo Arian.” Tumawa ito ng parang baliw.
“'Pag nalaman 'to ni Blake mas lalong hindi ka niya magugustuhan.”
“Oh! Really? Tsk. It's easy to make up a story, you know.”
“Isa kang malansang hayop na naligaw dito sa mundong ibabaw.”
“Call me. Whatever you want to call me. But it can't change the fact that you're going to die.”

Melody clapp her hands. One of Melody's bodyguard came back and bring a piece of paper.

Mali sana ang naiisip niya.Arian's thought.

“Isulat mo ang sasabihin ko.” Nanlaki ang mga mata ni Arian.
“Ano ako tanga? Mag-dusa kang baliw ka.”

Sinampal siya nito sa magka-bilang mukha.

Namamaga na ata ang mukha niya. Arian thought.

“Isusulat mo ang sasabihin ko o-,” Tinuro nito ang tiyan niya gamit ang labi nito, “Mamatay ang bata na nasa sinapupunan mo.”

Arian's shocked. Hindi niya alam kung paano nalaman nito.

“Pa-pa-paano m-mo nalaman?” Melody smirked.
“Akala mo siguro hindi ko napa-pansin ang pag-iwas mo. At saka bago ka nila kinidnap galing ka sa pharmacy so I'm concluding that you bought a PT and there's a possibility that you're pregnant.” Tinuro nito ang tiyan niya, “Masarap ba ang dati kong asawa at hindi ka pa na hiya nagpa-buntis ka pa talaga.”

“FYI! Demonyong higad! Hiwalay na kayo at ako na ang kasalukuyan ni Blake.”

Sumigaw ito at sinabunutan si Arian, na tumba ang upuan at sinakyan ni Melody si Arian.

Melody keeps grabbing the hair and slapping Arian. She can't fight because her hands are tied up.

When Melody is about to kick the stomach of Arian...

“'Wag please! Maawa ka naman sa magiging anak ko. Sige! na susundin ko ang gusto mo basta pagkatapos paka-walan mo na ako.” Tumigil n ito at pinagpagan ng maayos ang palda nito at tumayo ng tuwid.

“Good!” Tinayo ng mga tauhan nito ang upuan ni Arian. Binigay nito ang papel at ballpen kay Arian.

Nagsimula ng magsalita si Melody at nangi-nginig ang kamay ni Arian habang sinusulat ang mga sinasabi nito.

Nasasaktan siya sa mga salitang binitawan ni Melody. .

Oh! My Gosh! I'm so sorry Baby!

“Okay! That's all.” Tiningnan niya ng masama si Melody.
“You know what? Demonyong higad! Wala pa ring saysay ang sulat na 'yan dahil alam na nila na kinidnap ako.”
“Let's see about that.”

Binaril si Arian malapit sa puso. Bago ma walan ng malay si Arian narinig niya pa si Melody.

“Itapon niyo ang katawan sa ilog.”

After hearing that, Arian lost her consciousness.

WE'RE on our way to the location of my son. He's shaking. He can't think properly because his other mind is thinking about his baby.

Dapat pala inuna na lang nilang iligtas si Arian 'cause he knows his son can handle it.

Blake can't wait to kill that fucker.

“Relax Man! Your son can handle it.” Travis said while tapping his shoulder.
“I know that. Pero si Arian ang iniisip ko.”
“Well, sana madali natin matapos ang kay Nicholas.”

Tumango lang siya. Sumandal siya sa upuan at pinikit ang mga mata.

Ilang minuto pa bago sila naka-rating.

“Okay! So anong plano?” tanong ni Jake. At sinara ang laptop nito.

Tumingin ang dalawa kay Blake.

“What?”
“Jakes asked. What's our plan?”
“Our plan is to save Blake and as much as possible don't make it bloody.”
“And what about our lives?”

Blake looked at them, “Mamatay kung mamatay. Buhay kung buhay. It depends on you what you gonna choose. Me...” Blake pointed his self. “I'm going to leave. Someone's waiting for me.”

Nakanga-nga siyang tiningnan ng dalawa.

“Are you freaking serious?”
“Do I look like I'm joking?”
“I can't believe it.” Jake said.
“Of course! I want to live. Someone's waiting for me also.” Travis said and prepared his gun.
“Me too!”

Blake and Travis looked at Jake with confusion.

“Wow! My friend, may babae pa pa-lang nagka-kagusto sa 'yo? I can't believe it! May pumatol sa 'yo.”

Blake chuckled of what Travis said. Even him, he can't believe of what Jake said.

Binatukan ni Jake si Travis.

“I must know her. Well! Good luck to her.”
“Why Travis?”
“Good luck na lang sa kaniya kung magkakaroon ka ng oras.” Tumawa si Travis na parang kontra-bida sa isang pelikula.
“Of course! I have time for her.”
“Naks! Nagda-dalaga na ang kalabaw ko.”
“Idiot.”

Natawa na lang siya sa pang-aasar ni Travis.

“Let's go.” Blake said.
“Wait!”
“The heck! Travis. You have the guts to fix your hair.” Blake hissed.
“Syempre! Dapat guwapo pa rin akong humarap sa kalaban natin.”

What's with this guy and his hair? Blake thought.

Blake signals his men. Papasok pa lang sila ng sinalubong kaagad sila ng umuulan na bala.

“That mother fucker is prepared.” Travis shout.

Blake didn't mind the bullets towards him. Gumanti rin siya ng putok sa mga kalaban.

Shit! This building is second floor at nasa isang palapag pa sila.

“Go! Find Nicholas. Kami na ang bahala dito.” Jake shouted.

Tumango siya, “Be careful! Don't die!”

“Syempre! Hindi pwedeng mamatay ang guwapo.”

Travis is talking nonsense again. He turned around, he doesn't want to hear Travis again.

Nagiging mahangin naman ito. Habang paakyat si Blake, marami pa ring kalaban ang nag-aabang sa kaniya.

Shit! This is taking so long.

“Back me up!” Blake shouted to his men.

Pinalibutan kaagad siya ng mga tauhan niya. Gumaganti rin siya sa mga kalaban at lahat ng ito ay head shot talaga.

Blake is not a legend for nothing.

Pagdating sa second floor, “Iwan niyo na ako. I can handle this. Go! And help Travis and Jake.”

“Yes, Boss!”

Tiningnan niya isa-isa ang bawat kuwarto. At sa bawat kuwarto na tini-tingnan niya may mga kalaban na nag-aabang.

He used his skills in karate and combat. Blake kicked his opponent. At tinamaan ito sa gilid. He took those opportunity to kick the man again.

Pero naka-ilag ang lalaki.

This idiot is good, Blake thought. Pero hindi siya tumigil sa pagsipa at pagsuntok dito hanggang sa natamaaan ito sa mukha at dumugo ang ilong.

Blake punched the face of the man again ang again until the man is unconscious or may be dead.

Pinagpagan ni Blake ang kanyang katawan at umalis. He go to the last room.

When he opened it, there's a lot of enemies waiting for him.

Nakipag-laban ulit siya. Blake is tired already but he will fight 'till the end for his son and future to be wife.

Suntok dito, suntok doon 'yan ang ginawa ni Blake sa last room. Hindi gumamit ang mga kalaban ng baril because they are good at hand-to-hand combat so is Blake.

He took a deep sighed when all of his enemy is already dead.

Napahinga siya ng hinga dahil sa pagod. Blake heared a footsteps so he ready and pointed the gun at the door.

“Woah! Woah!” Travis said. As usual, Travis is being over acting again. Umirap si Blake.
“My son is not here.” he said and go outside and lead the way.
“You killed all of them?”

Tiningnan niya ng masama si Travis,. “What do you think? And can you please! at once be quite.”

Tinaas lang ni Travis ang dalawang kamay nito. Kaya minsan ayaw ni Blake na isama si Travis sa mga misyon nila dahil sa ka-ingayan nito.

He prepared Jake. Pero napapa-kinabangan din naman ang katalinohan ni Travis dahil sa kaka-iba ito mag-isip.

“May be they are on the rooftop.” Jake calmly said.

Tumango sila sa isa't isa at nagsimula ng maglakad. Habang paakyat sila maraming kalaban ang nag-aabang.

“This piece of shit! Hindi ba nila kilala kung sino ang kinakalaban nila.” Travis said. Nakipag-barilan ito.

Umiling-iling na lang siya dahil nagsimula naman itong mag-ingay.

“As usual, Go! Kami ulit ang bahala dito.” Jake said. Tiningnan niya ang dalawa.
“Thanks men! I owe you a lot guys!”
“Ahh... Your welcome mi loves.” Binatukan ni Jake si Travis.

Umalis na siya, nandiri si Blake sa sinabi ni Travis.

________

Please don't forget to votes, comments and share. Don't forget also to follow me.

jam_shookt

A/N: Every weekend na lang ako magu-update. Sorry guys kung ngayon lang, nagkasakit kasi kapatid ko kaya as a panganay tumulong ako kay mama sa pag-aalaga. Hope You understand guys🥺❤️


You are reading the story above: TeenFic.Net