"Abused by the Deceptive Professor"

[CHAPTER 5]

KANINA PA ako paikot-ikot dito sa loob ng kwarto at hindi pa rin mapakali sa nangyari kagabi. The scenario keeps on rewinding in my head and I can't stop it!

Halos hindi na rin ako dalawin ng antok dahil sa bwisit na pangyayaring 'yon! Inis na inis akong umupo sa kama at pinagpupukpok ang ulo ko.

Arghhh! Get out of my heaaad!

Hanggang ngayon sa tuwing naaalala ko ito, bumabalik ang inis at init na nararamdaman ko, and I have no idea kung bakit.

Am I being frail because of him? No fucking way!

I need to remind myself na dapat galit ako sa kaniya, and yet my freaking body can't resist his oozing aura.

I'm now hopeless, napakagat ako sa ibabang bahagi ng labi ko 'cause I'm now trembling, not because of fear but because of the intimidating sensation he gave to me na hinding-hindi ko makakalimutan.

Napatakip ako ng bibig when I felt something's growing in my middle. Muling nag-iinit ang pisngi ko nang makita ko ang isang tent sa gitna ko.

Napasapo na lamang ako ng noo in embarrassment. Bakit nangyayari sa'kin ito?! Nakakainis. Napahawak na lamang ako sa bedsheet at tiniis ang nararamdaman ko.

I'm now burning, hindi dahil sa lagnat kun'di dahil sa nangyari kagabi. Muli ko nanaman nararamdaman ang init, at dahil sa kaniya 'yon!

I suddenly act and became like this when he suddenly attacked me in the bathroom like he's a predator and I'm his prey, did 'something' with me, and left me cliffhanging.

I'm now sweating, basang-basa na ang hospital gown ko dahil sa pawis. Umiling na lamang ako at pilit iwinawaksi ang naglalarong pangyayari sa aking isipan.

Forget it, Denise. That'll never happen, ever again!

Tumayo ako at lumingon sa isang malaking round clock malapit sa pinto at kita kong alas-sais na pala ng umaga.

Ilang oras lang pala ako nakatulog pero hindi pa rin ako nakararamdam ng antok. Malapit na rin mag eight o'clock at siguradong madi-discharge na ako rightaway.

Humugot ako ng malalim na hininga at pilit pinapakalma ang sarili ko. I'm still shaking and trembling.

Nanginginig kong kinuha ang bagong repair kong uniform malapit sa white desk, since I asked him to fix my uniform dahil siguradong magtataka si Dad kung bakit sira ang damit ko, and it'll look suspicious kung ibang damit ang suot ko pagkauwi ko ro'n.

Pumasok ako ng banyo at kinandado ang pinto. Mahirap na baka umatake nanaman 'yon at baka tuluyan na talaga akong bibigay sa kaniya.

Ineed to learn how to control myself, dahil minsan ay nawawala na ako sa sarili dahil sa kaniya.

Nang makapasok ako ay napalingon ako sa pader kung saan nangyari ang lahat. Napahugot na lamang ako ng malalim na hininga at pilit pinapakalma ang sarili ko.

It felt uncomfortable since may bagay na matigas sa gitna ko, and I manage to ignore it.

Isinabit ko muna ang hawak kong uniform sa isang mahabang bakal sa gilid ng toilet at humarap ako sa salamin.

I splashs vast of water in my face upang pakalmahin ang sarili ko sa... init.

Damn it! It feels like... it feels like I still want to do 'it'.

Ngunit mabilis akong umiling. Denise, no! Nagpigil ka! You shouldn't be the one na gustong gawin 'yon! Maghunos-dili ka!

Remember, he forced you to make out with him for pete's sake. Ngayon, gusto mong may mangyari pa ulit between the two of you? Are you dealing nuts?

Napakapit ako sa sink at napakagat ng labi. The scene once again caught my mind and tried to reminisce it. I tried to stop it ngunit pilit pa rin itong bumabalik, and I can't stop it!

"Take your clothes off."

Nanlaki ang mga mata ko at tila naestatwa sa harap niya. I felt his arms snaked all over my body, he lean forward to me na halos magdikit na any mukha naming dalawa.

I didn't take action, dahil napako lamang any tingin ko sa mukha niya. It feels like something is growing inside my core.

Hindi ko alam, pero ibang-iba na ang pakiramdam ko sa kaniya ngayon. Nawala na ang takot at pangamba ko, at napalitan na ito ng... init?

Uhh... I can't explain this feeling.

His brows furrowed, "Did you heard what I have said? Take-your-clothes-off." Pagdidiin niya at doon ko lang na-realize ang gusto niyang sabihin. My eyes widened at tinulak ang matigas niyang dibdib.

"What?! Ano ka, sineswerte? Porket dinala mo'ko sa ospital na 'to, you can do whatever you want to do with me?" I gave him a fake and sarcastic laugh.

"Baka nakakalimutan mo, you're the reason kung bakit nandito ako ngayon. Kaya umalis ka sa harapan ko ngayon!"

Pilit kong pinagtutulak ang katawan niya ngunit parang nagtutulak lamang ako ing isang pader. Hanggang sa pwersahan niyang hablutin ang magkabila kong pulsuhan, he lift both of my pulse and pinned them to the wall.

Umigting ang panga niya at tila pinapatay niya ako sa mga titig niya. "Learn to show some respect! I am still your professor!" He demanded.

Nilabanan ko ang tingin niya at nagpakawala ng isang pekeng tawa sa aking labi. "You're right. You're my professor. Ang professor na umangkin ng ka-inosentihan ko by force. Then you expect me, showing respect to you? Nagpapatawa ka ba? Niloloko mo ba ako? Pagkatapos ng lahat ng kababuyang ginawa mo sa'kin, do you think I'm still going to respect you?! You know what, we're out of the campus kaya nasa choice ko if I am going to give you my respect!" I grinned my teeth.

"Ang respeto ay ine-earn, hindi dine-demand, Professor Montecillo!" Buong tapang kong pahayag sa kaniya.

Lalong umigiting ang panga niya at hinigpitan ang pagkakakapit ng pulsuhan ko na halos malusaw na ang buto ko rito.

"N-Nasasaktan a-ako!"

"Why is the effect is still not kicking in to you?!" He voiced out of the blue.

My brows curled in confusion. Anong pinagsasasabi ng lalaking 'to? He seems out of attention at mabilis akong kumawala sa pagkakagapos niya.

I pushed his chest hard enough para mapaatras siya at inayos ang suot kong hospital gown. "Anong effect-effect ang pinagsasasabi mo d'yan?! Get out of my way, lalabas na'ko ng banyo since tapos na ako."

Mabilis akong tumalikod sa kaniya at napahawak sa aking dibdib. I felt my chest pounding in a rapid way hindi dahil sa galit, but because of the damn sensation he's having to me.

I shook my head, I must be delusional about this thing, kaya kailangan kong makawala sa presensya niya as much as possible.

Akmang hahakbang ako palayo nang pwersahan niyang hablutin ang braso ko at muli akong napasandal ng pader.

He trapped me between his biceps at muling napako ang mga mata ko sa nandidilim niyang mga mata at ang kaniyang umiigting na panga.

"You're not going anywhere hangga't hindi tumatalab sa'yo 'yon!" Pagmamatigas niya.

Litong-lito ako sa pinagsasasabi niya. Anong effect ba 'yon? "Let me go!" Pinilit kong kumawala sa braso niya,

"You must be absolutely losing your mind! Pakawalan mo'kong lalaki ka!" I forced to break with his lock ngunit tila wala siyang balak na pakawalan ako.

"Stop being stubborn. You're staying here!"

"Ano pa bang gusto mo? Hindi kita maintindihan since I don't know what're you talking about. Just let me go!" I gritted my teeth.

"Kapag hindi mo'ko pinakawalan dito, I'll scream at the top of my lungs hanggang sa marinig ng nurse sa labas at para malaman nila kung anong binabalak mo sa'king manyak ka!"

Ngunit tila hindi niya nagustuhan ang sinabi ko. Naniningkit ang mga mata niya and he lean foward na halos magdikit na ang ilong namin.

"Are you threatening me?"

Mas lalong kumabog ng mabilis ang tibok ng puso ko, his presence is intimidating and I began to tremble. Napahugot ako ng malalim na hininga bago sumagot. "O-Oo! I-If thats the o-only way p-para tumigil k-ka na sa k-kahibangan mo!" I stuttered.

Isang nakakalokong ngisi ang unti-unting gumuhit sa kaniyang labi at nagulat ako nang mas lumapit pa ang mukha niya at nagkadikit na ang dulo ng ilong naming dalawa. I can almost feel his skin and I can smell the scent of his mint-flavoured breath that gave me shivers down to my spine.

"Well, if that's the case, then alam kong you will not succeed kahit ga'no pa kalakas ang sigaw mo."

Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. He lean backwards and folded his arms in his chest.

"This room was made out of sound-proof walls, which is 0.01% chance na maririnig ng mga tao sa labas ang mga ingay coming out from here," Muli siyang lumapit sa'kin, crawling his fingertips in my right cheek.

"Kaya kahit sumigaw ka pa, no one can hear you out here, mi rosa."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

S-So, he can do whatever he wants to me? Including that…

This is so fucked up.

SMOKESTONE | © 2020